Czy kolejność ostrzenia i redukcji hałasu ma znaczenie?

Fotografuję od ponad trzech lat, ale nigdy nie robię zbyt wiele w obróbce końcowej. Zwykle jestem surowy i pamiętam, że PP może niewiele zrobić, aby zapisać świetne zdjęcie.

Zamierzałem wpisać „ Zdjęcie tygodnia ”, a także robić wyostrzanie i redukcję szumów w Photoshopie.

NR powoduje, że twoje zdjęcie jest rozmazane, a wyostrzanie wzmacnia szum.

Zastanawiam się, czy kolejność tych operacji w ogóle ma znaczenie?

Czy powinienem zastosować redukcję szumów, a następnie wyostrzyć maskę, czy odwrotnie?

Prosta odpowiedź brzmi TAK!

Hałas jest niepożądanym artefaktem, a wiele operacji może poprawić jego wygląd, a nie tylko wyostrzenie. Poprawianie krzywych, dostosowywanie kontrastu, ekspozycja robocza itp. Mogą mieć pewien wpływ na hałas obecny na obrazie ... chociaż wyostrzanie ma zwykle największy wpływ. Ważne jest, aby poradzić sobie z większością redukcji szumów jako jednym z pierwszych kroków w procesie programowania. Niekoniecznie powinieneś dążyć do „wyeliminowania” całego szumu ... raczej twoim celem powinno być zmniejszenie wpływu szumu na obraz tak bardzo, jak to możliwe, bez negatywnego wpływu na szczegóły, które chcesz zachować. Narzędzie, którego używasz do usuwania szumu, może mieć również OGROMNY wpływ na wyniki ... W szczególności Photoshop nie jest obecnie tak naprawdę znany z posiadania najlepszych narzędzi do redukcji szumów. Lightroom ma dość doskonałą redukcję hałasu,

Pamiętaj o ostatecznym formacie i rozmiarze prezentacji ... DUŻO szumu, który może być obecny na obrazie w 100%, zostanie „pochłonięty” (z braku lepszego terminu) do ostatecznego formatu prezentacji. Wydruki mogą czasami wykazywać wyraźny szum, szczególnie gdy szum dobrze kontrastuje z obrazem podstawowym. Zwykle umiarkowany poziom hałasu, szczególnie przy płynnych gradientach, może być korzystny dla ostatecznego wydruku, ponieważ normalizuje zawartość i eliminuje ostre przejścia. Prezentacja na ekranie komputera często najlepiej jest wykonywać przy znacznie niższej rozdzielczości niż oryginalny obraz, a skalowanie w dół jest doskonałym mechanizmem eliminującym szumy. Jeśli zaczynasz od umiarkowanej ilości hałasu lub równomiernego rozkładu dużych ilości hałasu, zmniejsz skalowanie w celu wyświetlenia na ekranie komputera (tj.

Wyostrzanie jest aspektem ściśle związanym z medium oglądania obrazu. Ogólnie rzecz biorąc, najlepiej zachować ostrzenie na koniec. Co więcej, najlepiej zachować zapisane obrazy jako oddzielne pliki od głównego obrazu roboczego (który z kolei powinien być oddzielony od oryginalnego obrazu głównego). Ilość wyostrzonego obrazu oraz rodzaj zastosowanego algorytmu i jego ustawienia powinny dopasuj do nośnika wyjściowego dla swoich zdjęć. Jeśli zamierzasz oglądać obraz na ekranie, rodzaj wyostrzania będzie inny niż w przypadku drukowania. Rozmiar końcowego obrazu dla dowolnego medium będzie również wpływał na stopień wyostrzenia i sposób wykonania tego wyostrzenia. Dobrą praktyką jest zapisywanie zmiany rozmiaru, przycinania i wyostrzania dla ostatnich dwóch etapów edycji obrazu. Duplikuj, kadruj, zmieniaj rozmiar, wyostrzaj.

Zawsze wykonuj ostrzenie na końcu - jeśli wykonasz ostrzenie, a następnie NR, najpierw wzmocnisz szum, a następnie cofniesz ostrzenie (ponieważ, jak już wiesz, NR spowoduje rozmycie)

Ponadto, wyostrz dla docelowego medium (duży JPEG, mały JPEG i wydruk wymagają różnej ilości wyostrzania) i upewnij się, że wyostrzenie odbywa się tylko raz, na przykład jeśli prześlesz do Flickr, wyostrzą twoje zdjęcia za Ciebie - to samo dotyczy większość witryn do udostępniania zdjęć i laboratoriów drukarskich, więc jeśli nie korzystasz z profesjonalnych usług, które umożliwiają samodzielne wyłączanie wyostrzania lub hostowanie / drukowanie zdjęć, nigdy nie musisz wyostrzać.

Stawianie NR na pierwszym miejscu jest ważne, ale pytanie jest jeszcze ważniejsze. Niewielkie przetwarzanie lub brak przetwarzania końcowego oznacza, że ​​wykonujesz zdjęcia w formacie JPEG, a nie w formacie RAW.

Oprogramowanie do obróbki końcowej, które profesjonaliści używają, Lightroom, Bibble itp., Wykonuje znacznie lepszą robotę, tworząc wysokiej jakości obrazy niż każde oprogramowanie wbudowane w aparat.

• Podczas fotografowania JPEG, głębia bitowa jest zmniejszana z typowo 12-14 bitów na piksel do 8 bitów na piksel. Powoduje to utratę szczegółów tonalnych, szczególnie w światłach i cieniach. Post-pricing surowego obrazu daje możliwość wyciągnięcia szczegółów z cieni i przywrócenia go do świateł przed utworzeniem JPEG.
• Przestrzeń kolorów jest również zapieczętowana do formatu JPEG, ale można ją zmienić pocztą za pomocą surowego obrazu.
• Pliki JPEG są kompresowane za pomocą algorytmu stratnego, więc dodatkowe szczegóły obrazu są tracone, które są obecne w pliku raw.
• Ponieważ oprogramowanie do przetwarzania końcowego z czasem się poprawia, możesz ponownie przetworzyć oryginalny plik raw, aby uzyskać jeszcze lepsze wyniki.

Fotografowanie JPEG w aparacie cyfrowym jest podobne do fotografowania aparatem Polaroid do natychmiastowego drukowania. Wszystkie decyzje dotyczące jpeg / drukowania są podejmowane za Ciebie, w wyniku czego powstaje mocno zmodyfikowana wersja obrazu, która mogła zostać uchwycona za pomocą surowego obrazu cyfrowego lub filmu. Tak, wiem, że możesz poprawić niektóre parametry w kamerze, które kontrolują wygląd JPEG, ale są to prymitywne kontrole. Tak, możesz sprecyzować te ustawienia, aby działały przyzwoicie w ustawieniach studyjnych, ale nawet tam możesz uzyskać znacznie lepsze zdjęcia, robiąc zdjęcia surowe i po przetworzeniu.

Jeśli zdjęcie jest warte uchwycenia, warto je uchwycić w najlepszym możliwym formacie, aby zachować jak najwięcej informacji, biorąc pod uwagę używany sprzęt.