Jak uczyć fotografii?

Jeśli miałbyś uczyć fotografii, jak byś zaczął i dlaczego?

Czy najpierw nauczysz obsługi aparatu, następnie kompozycji, a następnie ekspozycji?

A może zaczniesz od kompozycji bez aparatu, a potem od użycia aparatu?

A może po prostu naucz się obsługi i ekspozycji aparatu i pozostaw kompozycję według własnego gustu?

Pamiętaj, że to pytanie wyraźnie nie dotyczy nauki fotografii, ale jej nauczania .

Najpierw trochę tła do mojej odpowiedzi. W czasach, gdy aparaty cyfrowe były powszechnie dostępne (lub w ogóle dostępne), ludzie pytali „jaki aparat powinienem nauczyć się fotografować”, odpowiedzi zwykle były takie same: „załóż sobie stary, ręczny aparat, abyś mógł się uczyć od podstaw ". Zawsze uważałem to za głupie. Jeśli włożysz ręczny aparat w ręce nowicjusza, istnieje szansa, że ​​wszystkie zdjęcia wyjdą całkowicie beznadziejnie, z daleka od ekspozycji i tak dalej. Nie widzę bardziej skutecznego sposobu zabijania i aspirowania do zainteresowania fotografią. Moja rada była zawsze odwrotna; uzyskaj coś w pełni zautomatyzowanego (ale z możliwościami manualnymi) i skup się na obrazie . Reszta nadejdzie.

Różni ludzie będą musieli podejść do tematu na różne sposoby. Fotografia ma dwie strony; technologia i obraz . Widziałem wiele oszałamiających zdjęć uchwyconych przez ludzi, którzy nie mają najmniejszego pojęcia o przysłonie, ustawieniach ISO lub czasach otwarcia migawki. Wystarczyło mieć oko na dobry obraz. Mniej artystycznych wirtuozów widziałem mniej świetnych zdjęć. Oczywiście pomaga, jeśli potrafisz przewidzieć wynik w jakiś sposób, znając technologię, ale uważam, że nie jest absolutnie konieczne, aby wiedzieć wszystko o tym, jak przysłona, czas otwarcia migawki i ISO są ze sobą powiązane.

Powiedziałbym, że zacznij od obrazu . Zanurz się w kompozycji, co sprawia, że ​​obraz jest mniej lub bardziej interesujący. Dyskusje te najprawdopodobniej odradzają wątki w dziedzinie technologii ( Jak uzyskać więcej tła w moich portretach? ” Lub „ Jak uzyskać więcej tego krajobrazu, aby być w centrum uwagi? ” - zacznij mówić o aperturze i jak wpływa na głębię ostrości - „Wow, jak mogę uchwycić poczucie prędkości, gdy przejeżdża ten motocykl?”- zacznij mówić o czasach otwarcia migawki). Gdy są konkretne przypadki, o których można mówić, często łatwiej jest się ich nauczyć. Kiedy początkujący uchwycił obraz, z którego jest dumny, ale być może zastanawia się, jak może być jeszcze lepiej, pojawia się głód nauki, który znacznie ułatwi rzeczy.

Generalnie zgadzam się z Fredrikiem, myślę, że dzięki funkcjom nowoczesnych aparatów początkujący może zostać przytłoczony, dlatego najlepiej pozwolić aparatowi wykonać pracę, gdy zaczynają rozumieć, co robi dobre zdjęcie. Zasadniczo usuwa zakłócenia i pozwala skupić się, bez zamierzonej gry słów, na tym, co widzą w wizjerze lub na wyświetlaczu.

Gdy mają pewność, że potrafią skomponować dobre zdjęcie, mogą zacząć grać z różnymi opcjami aparatu, zwłaszcza jeśli używają lustrzanki. Największą zaletą technologii cyfrowej jest to, że błędy naprawdę nie kosztują, z wyjątkiem czasu, który już chcą zainwestować. Masz okropny strzał? Usuń i spróbuj ponownie. Daje to tyle swobody, ile możesz eksperymentować z efektami czasu otwarcia migawki, przysłony i ISO na różne tematy, a także uczyć się na tym i bez ponoszenia kosztów popełniania błędów.

W pewnym sensie sugeruję, że najlepszym sposobem na ich nauczenie jest ich zrobienie. Oczywiście nie oznacza to, że nie zaczynasz od podstaw takich rzeczy, jak kompozycja, ekspozycja itp., Ale zachęcasz ich do zrobienia tego.

Moje podejście byłoby trochę inne. Po pierwsze, nawet nie rozbiłbym kamery. Naucz się najpierw obserwować i czytać światło. Następnie odpowiadamy na to kamerą. Następnie dodajemy kontrolowanie i manipulowanie światłem. To dałoby im odpowiednie podstawy do wyrażania siebie poprzez fotografię.