Nowojorska szkoła fotografii nie jest szczególnie związana z bardziej znaną nowojorską szkołą ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Chociaż czas (i oczywiście miejsce) nakładają się na siebie, ruch fotograficzny rozpoczął się wcześniej i ma inne cechy.
Michael Hoppen Gallery w Londynie miał wystawę New York School w 2008 roku i z ich opisu:
Od końca lat 30. do wczesnych lat 60. XX wieku grupa młodych fotografów mieszkających i pracujących w Nowym Jorku na nowo zdefiniowała fotografię uliczną. Ta grupa artystów stała się znana jako The New York School.
Fotografowie ci dokumentowali powojenną energię i egzotyczny chaos w Nowym Jorku, który ewoluował od kryzysowych lat wielkiego kryzysu i drugiej wojny światowej po zawirowania społeczne na początku lat siedemdziesiątych. Większość z nich pracowała nad czasopismami, ale wyróżniała ich osobista praca. Uchwycili choreografię miasta od chodników śródmieścia, aż po intensywność Times Square, izolację i elegancję architektury oraz masę ludzkości na Coney Island. Wiele nowojorskich szkół utożsamiło się z wartościami filmu noir, stylowych, czarno-białych obrazów o niskim tonie z pewną moralną dwuznacznością. Ich styl wykorzystywał metody dziennikarstwa dokumentalnego, małe aparaty fotograficzne, dostępne światło oraz poczucie ulotności i szczerości, a jednak odrzucił anegdotyczną opisowość większości fotoreportaży.
Była także wystawa zatytułowana On the Street: The New York School of Photographers w latach 2004-2005 w Phoenix Art Museum w Arizonie, a artykuł na temat tej wystawy brzmi częściowo:
Nowy Jork - jego ulice, atrakcje, ludzie, energia i miejski urok - to temat nowej wystawy zorganizowanej przez Centrum Fotografii Twórczej. [...] Street: New York School of Photographers prezentuje prace tak znanych artystów jak Diane Arbus, Roy deCarava, Robert Frank, Lee Friedlander, William Klein, Helen Levitt, Lisette Model, Weegee, Garry Winogrand i inni, którzy mieszkał i pracował w Nowym Jorku w XX wieku. Udokumentowali dramat, turbulencje, egzotykę i ludzkość tej wielkiej metropolii, która ewoluowała w decydujących latach od kryzysu gospodarczego w kryzysie po niepokoje społeczne na początku lat siedemdziesiątych. [...]
Artyści z New York School, ogólnie wyzywający i niepoddani „izomom”, zdradzają egzystencjalną postawę w swojej pracy. Fotografowie, tacy jak słynny Weegee, wyraźnie umieszczali realizm społeczny - próbę opisania miasta w dosadny, ludzki sposób - na czele swoich programów. [...] [Wcześniej] artyści przywołują w swojej pracy obietnicę miasta, a później fotografowie nazwani „szkołą nowojorską” częściej pokazują nam konsekwencje, czyli wady tej obietnicy.
Ponadto książka The New York School: Photographs, 1936–1963 , autorstwa Jane Livingston, gromadzi szereg zdjęć szesnastu fotografów związanych ze szkołą, a kopia wydawcy brzmi:
New York School of Photography odnosi się do luźno zdefiniowanej grupy fotografów, którzy mieszkali i pracowali w Nowym Jorku w latach 30., 40. i 50. XX wieku, dzieląc się wpływami, tematami i cechami stylistycznymi. [...] Ci fotografowie, z których wielu pracowało także dla czasopism tego dnia, przekroczyli granice swojego medium w osobistej pracy fotografów ulicznych. Jako swoich poddanych wybrali przypadkową choreografię nowojorskich chodników, miażdżenie ciał na plażach Coney Island oraz blask festiwalowych świateł i neonów. Wielu fotografów utożsamiło się z wyglądem i wartościami zawartymi w „film noir”.
Ogólnie rzecz biorąc, grupa ta obejmowała okres 30 lat z grubsza od lat 30. do 60. XX wieku. To ruch fotografii ulicznej , zmierzający w kierunku stylizowanego, ale bardzo szorstkiego przedstawienia rzeczywistości. W przeciwieństwie do zwykłego fotoreportażu, obrazy ze szkoły mają często atmosferę niejednoznaczności i tajemniczości . Oczywiście czarno-biały film wydaje się być uniwersalny, pasujący do estetyki filmu noir i być może nie przypadkiem koniec szkoły zbiega się z rozwojem kolorowego filmu w fotografii artystycznej, czego przykładem jest William Eggleston .
Z trzech powyższych źródeł fotografami w ruchu są:
- Diane Arbus
- Richard Avedon
- Alexey Brodovitch
- Ted Croner
- Bruce Davidson
- Roy deCarava
- Don Donaghy
- Louis Faurer
- Lee Friedlander
- Robert Frank
- Sid Grossman
- William Klein
- Saul Leiter
- Leon Levinstein
- Helen Levitt
- Neil Libbert
- Model Lisette
- Louis Stettner
- David Vestal
- Weegee
- Garry Winogrand
To wiele ważnych nazwisk i najwyraźniej miały one ogromny wpływ na fotografię (a zwłaszcza fotografię uliczną). Jeśli jednak przeczytasz większość biografii któregokolwiek z nich, nie zawsze znajdziesz odniesienia do „New York School” - wydaje się, że nazwa i grupa są bardziej retroaktywnym klasyfikatorem stosowanym przez niektórych ludzi studiujących i zbierających fotografię niż samozidentyfikowany ruch (w rzeczywistości mógł zostać wymyślony przez autora wyżej wspomnianej książki). Istnieje jednak znaczna zbieżność z Photo League , która może być uważana za prekursor , z nowojorską szkołą mniej polityczną, ale bardziej częścią świata sztuki .