Co to jest współczynnik kadrowania i jaki ma to związek z ogniskową?

Czytam, że 50 mm obiektyw jest zalecany jako pierwszy obiektyw podstawowy dla właścicieli lustrzanek, ponieważ powinien dać „naturalną” perspektywę, ale gdy jest używany na (większości) lustrzankach, widok jest przycięty, jakbyś był powiększony przez 1,5-1,6x, więc jest to bardziej teleobiektyw, gdy jest używany na lustrzance cyfrowej. Czytałem też jednak, że obiektyw 50 mm daje taką samą perspektywę dla lustrzanki cyfrowej i obiektywu 35 mm i nie powinien być tak naprawdę uważany za „ekwiwalent” dla obiektywu 80 mm, ponieważ współczynnik kadrowania nie jest tak naprawdę magicznym zmieniaczem ogniskowej .

Czy ktoś może wyjaśnić, w jaki sposób obraz różni się od (na przykład) obiektywu 50 mm na lustrzance cyfrowej i obiektywu 80 mm (przy założeniu współczynnika przycięcia 1,6x) w aparacie 35 mm?

Szczegółową definicję współczynnika przycinania można znaleźć w Wikipedii. Istnieje również dobre objaśnienie na stronie dpreview, która jest nazywana „ mnożnikiem ogniskowej”

W skrócie, jeśli masz jeden aparat pełnoklatkowy (współczynnik przycięcia 1) z obiektywem 80 mm i drugi aparat z współczynnikiem przycięcia 1,6 i 50 mm podczas robienia zdjęć z tej samej pozycji, otrzymasz te same klatki (80 x 1 = 50x1. 6 = 80)

Nie oznacza to jednak, że zdjęcia będą identyczne. Na przykład głębia ostrości, jeśli fotografowanie z tą samą aperturą będzie różne, ponieważ nadal zależy od (rzeczywistej) ogniskowej obiektywu, dlatego ludzie zainteresowani uzyskaniem małej głębi ostrości mają tendencję do korzystania z pełnej aparaty ramowe.

Również aparat ze współczynnikiem kadrowania 1.6 ma mniejszy czujnik ( patrz definicja współczynnika kadrowania ) - więc zakładając, że oba mają tę samą rozdzielczość, powiedzmy 10 megapikseli, i używają tej samej technologii, kamera pełnoklatkowa będzie miała większe piksele, każdy przechwyci więcej światła i co zwykle przekładałoby się na lepszą wydajność wysokiej ISO i lepszy zakres dynamiczny.

Więcej szczegółów w powiązanych artykułach:

• Współczynnik upraw
• Mnożnik długości ogniskowej
• Równorzędność

Proszę zanotować

Współczynnik kadrowania jest czasem nazywany „kadrowaniem pola widzenia” („Kadrowanie pola widzenia”), „Współczynnik powiększenia”, „Współczynnik ogniskowej” lub „Mnożnik ogniskowej” .

Jak prawidłowo wskazał Mnożnik ogniskowej Rowlanda i inne terminy, które wspominają o ogniskowej, są niepoprawne i mogą być mylące, ponieważ ogniskowa tak naprawdę się tutaj nie zmienia. Te terminy są jednak nadal używane w niektórych przeglądach lub specyfikacjach kamer.

Różnica polega na tym, że kąt widzenia czujnika APS-C jest mniejszy niż pełnoklatkowy czujnik 35 mm. Zasadniczo zmiana ogniskowej jest traktowana tylko jako zmiana kąta widzenia.

Czujnik APS-C ma współczynnik kadrowania wynoszący 1,6 czujnika pełnoklatkowego. tzn. wszystko oglądane za pomocą czujnika APS-C zostanie przycięte 1,6 razy w stosunku do czujnika pełnej klatki.
Stąd 300x1,6 = 480 mm

Aby łatwiej zrozumieć, aby uzyskać obraz ogniskowej 300 mm na matrycy APS-C, potrzebna jest ogniskowa 480 mm dla czujnika pełnoklatkowego.
Rozważ następujący obraz:

Czerwona ramka jest widokiem na pełną klatkę. Niebieska ramka to widok tej samej ogniskowej na matrycy APS-C. Kąt widzenia APS-C jest bardziej zminimalizowany niż na pełnej klatce.

Więcej wyjaśnień z fizyki znajduje się tutaj:

Jak powiedziano w komentarzach, to tylko powiedzenie, ale to samo można osiągnąć w trybie pełnej klatki, po prostu przycinając zdjęcie.

Ogniskowa to ogniskowa - nie zmienia się ona między rozmiarami czujników. Jednak ze względu na dominację formatu 35 mm ogniskowa zaczęła również reprezentować pole widzenia wynikające z zastosowania tej ogniskowej na kliszy 35 mm lub lustrzance cyfrowej o rozmiarze FX. Współczynnik kadrowania pozwala przełożyć pole widzenia z jednego rozmiaru czujnika na inny (i zwykle jeden z tych rozmiarów czujnika ma domyślnie 35 mm / FX).

Jest to stosunek wielkości czujnika do zwykłej klatki filmu 35 mm. Canon 7D ma rozmiar matrycy 23 × 15 mm, więc jeśli użyjesz na nim „normalnego” obiektywu 50 mm, uzyskany obraz będzie mniejszy (projekcja pozostanie taka sama, ale mniejszy czujnik dostanie tylko środkową część).

Ponieważ 7D ma współczynnik przycięcia 1,6, wynikowy obraz z obiektywu 50 mm będzie wyglądał, jakbyś użył obiektywu 80 mm na zwykłej lustrzance cyfrowej.

Tylko techniczny nitpick w odpowiedzi kristof (ponieważ nie mogę jeszcze komentować):

Na głębię pola nie ma bezpośredniego wpływu ogniskowa, ale raczej odległość robocza między aparatem a obiektem. Jest to związane z zniekształceniem perspektywy.

Dzięki pełnoklatkowemu aparatowi będziesz stać bliżej obiektu, stosunkowo przesadzając odległości (w porównaniu do dłuższych ogniskowych) i tworząc płytszą głębię ostrości.

Jest to ten sam powód, dla którego Olympus i aparaty 4/3 mogą symulować głębię pola FF, po prostu stojąc bliżej i zszywając. Ten użytkownik symuluje obrazy sub f1 na innym sprzęcie:

http://www.flickr.com/photos/carpeicthus/2922047522/ http://www.amazon.com/gp/blog/post/PLNK1JWPN65CVOSZV/

Ogniskowa jest fizycznym pomiarem, ale jest niczym więcej jak powiększeniem. Jest to to samo, co zwykłe przycięcie obrazu lub dodanie telekonwertera. Kiedy przycinasz obraz 50 mm f / 2 o 1,4x, uzyskasz taką samą głębię ostrości jak 70 mm f2,8, z utratą rozdzielczości w pikselach.

Właśnie dlatego nazywają to czynnikiem uprawy, ponieważ to właśnie skutecznie robi mniejszy czujnik.

Współczynnik kadrowania czujnika ma związek z jego rozmiarem w stosunku do aparatu pełnoklatkowego (tj. Kamera 35 mm lub najwyższej klasy lustrzanka cyfrowa z czujnikiem 35 mm). Istnieje wiele czynników kadrowania, w zależności od producent aparatu, różnią się.

Canon ma w aparacie DSLR trzy rozmiary czujników: pełnoklatkowy (1x), APS-H (1.3x) i APS-X (1.6x). Większość kamer Canona wykorzystuje czujnik typu APS-C i ma współczynnik przycięcia 1,6x. Niewiele kamer Canona używa czujnika APS-H lub FF.

Współczynnik kadrowania, choć interesujący z punktu widzenia rozmiaru czujnika, ma bardziej przydatne znaczenie. Jeśli zrobisz zdjęcie sceny z tym samym obiektywem w tym samym miejscu zarówno z aparatem FF, jak i aparatem APS-C, współczynnik przycięcia 1,6x powoduje, że zdjęcie z APS-C wydaje się „bardziej powiększone”. Jeśli założymy, że zrobiłeś zdjęcie obiektywem 50 mm, obraz FF 1x będzie wyglądał poprawnie dla obiektywu 50 mm, ale obraz APS-C 1.6x wyglądałby tak, jakby był z obiektywu 80 mm. (Po prostu pomnóż rzeczywistą długość ogniskowej przez współczynnik przycięcia, aby uzyskać efektywną długość ogniskowej.) Ten prosty efekt może być przydatny w niektórych scenariuszach, na przykład podczas fotografowania ptaków z dużej odległości. Wykadrowany czujnik sprawia wrażenie, jakby był bliżej fotografowanego obiektu.

Współczynnik kadrowania zależy od czujnika aparatu. Ogniskowa zależy od obiektywu.

Połącz je, aby uzyskać efektywną ogniskową , wyrażoną wielkością klatki 35 mm. Umożliwi to „mówienie w tym samym języku”, co folia 35 mm / pełnoklatkowa (co w zasadzie jest standardem).

Na przykład, jeśli usłyszysz, że ktoś mówi, że „85 mm to dobra ogniskowa dla obiektywu portretowego” ( i wiesz, że dotyczy scenariusza 35 mm / pełnej klatki), możesz podzielić tę liczbę przez współczynnik przycięcia aparatu ( 1,5x w moim D90) i uzyskaj prawdziwą ogniskową, która da ci ten sam efekt. 85 mm / 1,5 x = 57 mm, dzięki czemu mogę korzystać z mojego obiektywu 50 mm i zbliżyć się do tych samych rezultatów.

Gdy czujnik jest mniejszy, dostajesz tylko część wytworzonego obrazu z obiektywu, otrzymujesz niewielki „kadr” ze środka rzeczywistego obrazu, który może wytworzyć obiektyw, obraz będzie wyglądał, jakbyś użył dłuższego obiektywu na pełna ramka.

Spójrz na symulator obiektywu firmy Nikon, aby się o tym przekonać, porównaj obiektyw DX i FX oraz korpusy. http://imaging.nikon.com/lineup/lens/simulator/

Jeśli używasz nowoczesnej lustrzanki cyfrowej, otrzymujesz współczynnik kadrowania (czasami źle opisany jako mnożnik ogniskowej), ale w przypadku aparatu z matrycą APS-C współczynnik kadrowania wynosi 1,6; a jeśli masz do niego przymocowany obiektyw 100 mm, będzie on miał takie samo pole widzenia jak obiektyw 160 mm w aparacie 35 mm; w rzeczywistości ogniskowa wciąż wynosi 100 mm.

Powyższe odpowiedzi są poprawne, ale nie wskazują, że ogniskowa jest dokładnie taka sama. Konwencje w fotografii czasami sprawiają, że koleś z wizji maszynowej jak ja chce wyciągnąć włosy :) FOV = 2 * atan (size / (2 * f))

rozmiar to rozmiar rzeczywistego układu. Oblicza się go osobno dla wysokości i szerokości, np. 36 mm i 24 mm (dla pełnej klatki) oraz 25,1 mm i 16,7 mm dla standardowej kamery „crop” lub 4,8 x 3,6 mm dla standardowej kamery wizyjnej 1/3 cala z c-mount.

Jeśli zaczniesz lingwistycznie kodować go jako „mający dłuższą ogniskową”, możesz uwierzyć, że daje większe powiększenie, czego nie robi. Zauważyłem również, że radosny świat fotografii nawet próbuje to naprawić, wprowadzając wirtualne „ekwiwalentne powiększenie 35 mm”, co również nie ma sensu, ponieważ M opiera się na fizycznym rozmiarze projekcji i nie zależy od rozmiaru czujnika w wszystko.

Trzecim terminem, który można zmieniać, jest krąg pomieszania, który dotyczy skupienia promieni świetlnych przez soczewkę na czujniku. Znajdziesz kalkulatory, które obliczają najniższy COC (np. Dla głębi ostrości) na podstawie tego, co ludzkie oko może wykryć jako punkt. Nie mam zamiaru patrzeć na projekcję przez obiektyw na ścianie, prawda :) Jeśli spojrzę na powiększone zdjęcie cyfrowe na ekranie lub algorytm przetwarzający obraz VGA, chcę, aby był ostry w obrębie rozmiar komórki w pikselach (np. 6um), a nie jakaś drukowana miara oparta na ludziach, która nigdy nie będzie miała zastosowania do zdjęć, które robię. A potem głębia ostrości nagle staje się znacznie węższa niż pokazują kalkulatory, ponieważ uważają limit koksu za 29um dla pełnej klatki i 18um dla aps-c.

Podsumowując, musisz zachować odrębność warunków. „czujniki przycinania” wpływają na pole widzenia (ponieważ zmieniasz 1 z 2 czynników we wzorze), a nie ogniskową. Ponieważ ogniskowa wpływa na więcej niż FOV, nie można przekonwertować ogniskowej.

Oto sposób, w jaki wyobrażam sobie sytuację:

Weź obiektyw pełnoklatkowy, załóż go na aparat z matrycą APS-C, ustaw przysłonę, powiększ i zrób zdjęcie.

Teraz zdejmij ten obiektyw z aparatu i umieść go na pełnej klatce. Zrób zdjęcie z tymi samymi ustawieniami. Otwórz obraz w swoim ulubionym oprogramowaniu do edycji obrazu i przytnij go do około 1 / 1,5 oryginału.

Otrzymany obraz będzie mniej więcej taki sam, jak obraz zrobiony aparatem APS-C. Jak wspomniano powyżej, ogniskowa to ogniskowa ... Ale w APS-C przycina się do 1 / 1,5, więc wygląda na to, że zrobiono to z dłuższą ogniskową.

Mentalnym obrazem, którego możesz użyć, jest zrobienie zdjęcia na 35-milimetrowej ramce filmowej za pomocą obiektywu pełnoklatkowego, a następnie weź nożyczki i wytnij fragment filmu o wymiarach 24 mm x 16 mm.