Rozumiem pojęcie (automatycznego) braketingu w ogóle. Rozumiem, że braketing ekspozycji jest używany dla HDR, a braketing ostrości jest używany do ustawiania ostrości. Ale nie jestem w stanie wyobrazić sobie, czym jest braketing DOF ani jakie może być jego zastosowanie. Jakieś wskazówki?
Odpowiedzi:
Braketing ostrości jest zasadniczo taki sam, jak braketing ostrości, ale zamiast zmieniać punkt ostrości / płaszczyznę dla każdego zdjęcia, zmieniasz przysłonę, aby zmieniać głębię ostrości.
Wyobraź sobie, że robisz zdjęcie, powiedzmy, klastra kwiatów wiśni. Chcesz, aby tło było rozmazane, aby otworzyć przysłonę w górę. Ale to oznacza, że tylko część klastra jest w centrum uwagi. Ograniczasz nieco przysłonę, co daje głębsze DOF, dzięki czemu więcej kwiatów jest ostrych i tak dalej.
Po wykonaniu zdjęć musisz skupić całą gromadę, możesz połączyć je wszystkie w post-ostry klaster kwiatów i rozmyte tło. Bracketing w małych krokach oznacza, że możesz uzyskać ładne przejście między przednim a drugim tłem. Jeśli po prostu zrobiłeś jeden na f / 2.8, a drugi na f / 16, byłoby trudno uzyskać naturalny efekt.
Braketing głębi ostrości jest wykonywany przez zrobienie kilku zdjęć tej samej sceny z różną przysłoną (kompensacja zmiany ekspozycji poprzez dostosowanie ISO, czasu otwarcia migawki lub mocy oświetlenia).
Obrazy z bracketingiem są następnie używane w celu uzyskania szerszego wyboru obrazów w celu wybrania tego z najbardziej odpowiednią głębią ostrości w poście. Możesz też użyć maskowania i połączyć tło z ujęcia z szeroką przysłoną z obiektem z ujęcia z wąską przysłoną.
Ogólnie „braketing” oznacza wykonanie serii zdjęć w pobliżu ustawień wybranych przez użytkownika lub aparat.
Istnieją dwa rodzaje. Braketing ekspozycji próbuje osiągnąć idealną ekspozycję (rodzaj strzelby), podczas gdy braketing głębi ostrości (DoF) ma na celu osiągnięcie idealnej kompozycji.
Bracketing ekspozycji polega na zrobieniu zdjęcia przez fotografa lub aparat z sugerowaną prędkością, przysłoną i czułością ISO, a następnie na jednej lub więcej ekspozycji, zmieniając jednocześnie szybkość, przysłonę lub ustawienie ISO. Zwykle jest jeden lub dwa ponad i jeden lub dwa poniżej sugerowanego przez pełny, pół lub trzeci przystanek.
Braketing DoF można uznać za część kompozycji i interpretacji artystycznej, coś, co lepiej pozostawić fotografowi niż aparatowi. Najpierw wykonuje się jedną ekspozycję przy sugerowanych ustawieniach prędkości, przysłony i ISO, a następnie wykonuje się jedną lub więcej ekspozycji, zmieniając przysłonę i uzupełniającą zmianę prędkości lub ustawienia ISO, która kompensuje zmianę przysłony. Tak więc zmieniono dwa ustawienia, a nie tylko jedno.
Kamery Canon kiedyś funkcję również nazywany DoF bracketing, który pozwolił fotografowi skupić, aby wybrać najbliższe i najdalsze punkty chcieli ostry. To zablokowało ten zakres ostrości, ustawiając przysłonę nawet podczas modyfikowania pozostałych dwóch ustawień. Nie miałem Canona ani nie pracowałem w sklepie z aparatami od czasów Mosesa, więc nie jestem pewien, czy Canon nadal używa tej terminologii.
Często robię braketing głębi ostrości. Strzelam do różnych przysłon, aby zobaczyć, jakie tło lubię najbardziej.
W przypadku K-5 korzystanie z braków ekspozycji nie jest tak trudne jak braketing głębi ostrości podczas korzystania z RAW. Jest zbliżony do czujnika bez ISO ze względu na ciemny odczyt szumu - jego wydajność w zakresie wzmocnienia cyfrowego jest prawie równa wzmocnieniu wzmacniacza analogowego. W przypadku innych czujników hałas będzie nieco większy przy mniejszych otworach niż przy ręcznym wykonywaniu. Oto kroki: