Czy powinienem używać obiektywu makro 100 mm jako obiektywu portretowego?

W szczególności rozważam użycie Canona 100 mm Macro jako obiektywu portretowego. Jeśli chcę mieć makro w torbie, ale nie mam przy sobie 70-200 2.8 ze względu na wagę, rozmiar, biały kolor lub cenę, jeśli nie jest kupione - czy jest to ważna alternatywa?

Czy ten obiektyw to świetny obiektyw makro, ale „portretowy” obiektyw „OK”? Lub jest to wydajność zbliżona lub równa typowej ofercie obiektywów zmiennoogniskowych w tym zakresie (70-200).

Rozumiem, że 100 mm Macro oferuje również nowszą, droższą wersję L. Jeśli jest to znacznie lepiej dostosowane do pracy portretowej, prosimy o uwzględnienie tego w każdej odpowiedzi.

Użyłem EF 100 f / 2.8 i EF 100 f / 2.8L do portretów. Uważam, że ogniskowa jest idealna dla pełnej klatki i APS-H (może być nieco długa dla APS-C, chyba że robisz ciasne strzały w głowę). Uważam, że muszę mieć makro w moim arsenale i pracować podwójnie, ponieważ krótki tele sprawia, że ​​100 jest szczególnie użyteczne.

Obie soczewki są przymocowane w studio i są ostre jak brzytwa i pozbawione zniekształceń. Oto non L:

rzeczywiste piksele, Canon EF 100 mm f / 2.8 Macro na 5D

Na FF otrzymujesz obrazy tak ostre, że możesz się skaleczyć. Kupiłem wersję L, aby używać jej jako długiego (ish) obiektywu na imprezy, ponieważ IS pozwala mi uzyskać więcej światła otoczenia w kadrze, ale nadal wyróżnia się w studio:

rzeczywiste piksele, Canon 100 mm f / 2.8L IS Macro na 1D mkIV

Bokeh na obu obiektywach jest, moim zdaniem, dobry (wykopię próbkę, gdy tylko będę miał okazję), ale jeśli chcesz robić zdjęcia z doskonałym efektem bokeh, są lepsze obiektywy (85 mm f / 1.2L, 135 f / 2.0L ).

Ja bym. Zamierzam przedstawić swój argument za dowolnym Makro 100 mm, ale nie tą konkretną marką / modelem.

• Ogniskowa mieści się w klasycznym zakresie portretów.

• Ostrość powinna być doskonała, ponieważ jest to obiektyw makro i ma pokazywać bardzo drobne szczegóły.

• Ostrość będzie prawdopodobnie lepsza niż zoom, ponieważ jest to pierwsza wartość.

• Zniekształcenia na obiektywach makro są zwykle znacznie niższe niż powiększenia (nie chcesz, aby zniekształcone twarze).

• Przysłona f / 2.8 jest prawie tak otwarta, jak chcesz realistycznie fotografować większość normalnych portretów. Możesz być bardziej otwarty, ale często tył głowy fotografowanej osoby może być nieostry (oczywiście zależy to od kilku czynników). Zasięg 100 mm pozwala nawet nieco się zatrzymać i uzyskać doskonałą płytką głębię ostrości.

Celowa ostrość jest ważna w portretach, ponieważ miękkie elementy mogą stać się bardzo widoczne. (Jeśli patrzysz na prace portretowe z celowym miękkim ustawianiem ostrości ... to zupełnie inna gra w piłkę i oczywiście powyższe punkty ostrości nie mają zastosowania).

Szczerze mówiąc makro 100 mm to kolejny obiektyw na mojej liście - do portretów.

Ogniskowa jest dobra do portretów, jednak wiele obiektywów makro ma słabe efekty bokeh, jeśli chcesz uzyskać ładne, kremowe tło. Mój Nikon 105 mm ma średni efekt bokeh - nie wygląda źle, dopóki nie porównasz go z 85 mm. Nie korzystałem z Canona 100 mm, recenzje sugerują, że ma niezły bokeh.

Kolejny minus z większością makr i znowu nie znam Canona 100 mm, ale wiele z nich ma dość wolny AF.

Z pewnością będzie ostry, a nawet szeroko otwarty - niektórzy powiedzą „zbyt ostry do portretów”, co uważam za nonsens. Ale sprawdź prędkość bokeh i autofokusa.

Mam starszy obiektyw USM i nowszą serię L. Uwielbiam je zarówno do makr, jak i do portretów. Używam ich mniej do portretów niż do moich 85, ponieważ mam tendencję do ściślejszej współpracy z moimi poddanymi. Zanim podejmiesz decyzję, zrób zbliżenie i przekręć do około 100 mm, a następnie sfotografuj sesję portretową w studio i na miejscu - nic szczególnego, nie naśladuj go z rodziną lub przyjaciółmi - ale po prostu zastanów się, czy poruszasz się tak długo obiektyw będzie dla ciebie działał.

Wiem, że wiele osób uwielbia portrety 70-200, ale nigdy tego nie rozgryzłem. Nie dlatego, że nie mogę uzyskać doskonałych ujęć obiektywem, ale nie robi to dla mnie niczego, czego nie zrobiłby pierwszy. Wiem, że są takie chwile na miejscu: „Chcę się cofnąć, ale jest tu ściana” lub „Jezu, gdybym mógł po prostu sięgnąć trochę dalej ...”, które sprawiają, że powiększenia są bardziej elastyczne, ale w pewnym sensie utknąłem na portretach 85 mm, makro 100 mm na makro i portretach naprawdę otwartych oraz 24-105 na sytuacje, w których nie mam pojęcia, jakie przeszkody mogę napotkać.

Myślałem o tym i długo szukałem, zanim kupiłem mój obiektyw makro 100 mm 2.8L. Ten obiektyw działa na 4 soczewki! Po pierwsze, to obiektyw makro, dwa - blisko ogniskowej 85 mm i trzy - 135 mm. Pomimo tego, że nie jest w stanie otworzyć szerszego niż 2.8, ma IS, którego nie mają pozostałe dwa, więc możesz wpuścić więcej światła przy dłuższym czasie otwarcia migawki. Czwarty obiektyw to 70-200 2.8L IS. Jest lżejszy i mniejszy oraz równie dobry, jeśli nie lepszy, na ogniskowej 100 mm. Używam Canona 6D, który jest pełnoklatkowy. Mam też 50 mm prime i 24-105 f4 IS.

Twoje pytanie jest nieco subiektywne, ale poniższe testy powinny umożliwić ci uczciwe porównanie.

Test rozdzielczości

Test winietowania

Test zniekształceń

Test płomienia

Najedź kursorem na zdjęcia, aby porównać wyniki. Możesz także porównać obiektywy L i inne.

Makroobiekty są zwykle ostrzejsze niż zoomy, co może być interesujące w przypadku portretów. Jeśli jednak wybierzesz między dobrym makro (np. 100 f / 2.8L) lub dobrym zoomem (np. 70-200 f / 2.8L II), prawdopodobne jest, że ostrość będzie doskonała zarówno dla dowolnej różnicy w wydajności ostrości nieistotne, chyba że masz obsesję na tym punkcie.

Wybrałbym obiektyw w oparciu o sposób fotografowania i efekt bokeh. Wiele razy podczas fotografowania portretowego warto mieć kompetentny zoom, ponieważ rejestrowanie zbliżeń dynamicznych i ulotnych pozycji jest szybsze dzięki powiększaniu niż podbieganiu do celu. Weź pod uwagę fakt, że tematy mogą się napinać, jeśli fotograf ciągle biegnie.

Jeśli fotografujesz z szeroko otwartymi oczami, ważne jest bokeh i wybór okrągłego obiektywu z przysłoną jest preferowany lub przynajmniej takiego, który ma jak najwięcej ostrzy.

Czy zarabiasz za pracę portretową, czy po prostu robisz zdjęcia znajomym i rodzinie. A ile twoich fotografii to portret? Płatna praca, wchodziłbym w obiektywy Canon 85 lub 135. To tylko kluczowy element. Jeśli robisz to dla zabawy lub dla przyjaciół i rodziny, myślę, że nic ci nie jest.

Fotografuję portrety za pomocą makro 105 2.8 i 70-200 f4L IS, ponieważ uważam, że te obiektywy FAR są bardziej przydatne w innych rodzajach fotografii.

Lubię osobiście zatrzymywać się na co najmniej f4 na portretach, zwłaszcza zbliżeniach, a nie fanach uszu z nieostrym spojrzeniem. Również długość obiektywu oraz tło i odległość od tła będą miały ogromny wpływ na obszary OOF. Nie chcę złego bokeh, nie strzelaj w słoneczne drzewa tuż za tobą ...

Osobiście uważam, że szeroko otwarty wygląd 85 1.2 jest lepszy do fotografowania wydarzeń, w których nie można wybrać tła i trzeba wszystko zatrzeć. Myślę, że dobrze dobrane ustawienie, oświetlenie, makijaż, strój, włosy we właściwym miejscu itp. Są ważniejsze dla dobrego portretu IMO niż obiektywu.

Obiektywy makro i portretowe są zasadniczo zaprojektowane do robienia dwóch różnych rzeczy, które wymagają różnych cech konstrukcyjnych.

Obiektywy makro są zaprojektowane do ustawiania ostrości na bardzo bliskie odległości i zazwyczaj zapewniają dość płaskie pole ostrości . Istnieje kilka bardzo wyspecjalizowanych obiektywów makro, które mogą ustawiać ostrość tylko na bardzo bliskie odległości wymagane przez fotografię makro i nie nadają się do innych rodzajów fotografii. Jednak większość obiektywów makro może również służyć jako obiektywy ogólnego zastosowania. Można ich używać do ustawiania ostrości na bardziej typowych odległościach, a wielu fotografów ma obiektyw makro 90–100 mm, którego używają również do portretów.

Inne obiektywy zaprojektowane specjalnie do portretowania często mają bardziej kulisty kształt w stosunku do pola ostrości . Jednym z takich obiektywów jest Canon EF 85 mm f / 1.2 L II. Zazwyczaj nie mogą ustawić ostrości tak blisko jak obiektyw makro. Są powody, dla których niektórzy fotografowie wolą robić portrety za pomocą obiektywu o zakrzywieniu pola.

Zakrzywienie pola, które jest charakterystyczne dla wielu obiektywów specjalnie zaprojektowanych do portretowania, spowodowałoby, że większość wszystkiego w odległości ogniskowej, z wyjątkiem środka kadru, byłaby rozmyta z powodu bardzo małej głębi ostrości, gdyby była stosowana przy bardzo niewielkich odległościach związanych z fotografowaniem makro.

Z drugiej strony, węższy maksymalny otwór większości obiektywów makro eliminuje opcję szerokiego bokeh i wąskiej głębi ostrości w porównaniu do wielu obiektywów stałoogniskowych zaprojektowanych specjalnie do portretowania. Elementy korygujące potrzebne do renderowania płaskiego pola ostrości również sprawiają, że rozmycie ostrości, często nazywane bokeh, jest nieco ostre. Makroobiekty są również ogólnie zaprojektowane tak, aby były najostrzejsze przy niewielkich odległościach ustawiania ostrości. Czasami, ale nie zawsze, są one również bardzo ostre przy większych odległościach ustawiania ostrości.