Często widzimy, że wysokiej klasy (D) lustrzanki producenta oferują „100% wizjer”, który pokazuje całą odsłoniętą ramkę i pozwala na precyzyjne komponowanie obiektów w pobliżu krawędzi ramki.
Modele z niższej półki mogą zamiast tego mieć wizjer w 96%, więc odsłonięta ramka wykracza nieco poza to, co widać w wizjerze.
Jaki jest powód mniej niż 100% wizjera? Dlaczego tak blisko, ale jak dotąd ? Czy ma to związek z pentapryzmem przeciwko pentamirrorowi ?
Odpowiedzi:
Głównym powodem jest to, że 100% wizjer wymaga niezwykle starannej regulacji, aby upewnić się, że kadrowanie w wizjerze dokładnie odpowiada temu, co pojawi się na matrycy. W większości przypadków (jestem prawie pewien, że naprawdę), oznacza to, że mają małą regulowaną ramę tuż pod pentapryzmem, który dostosowuje się ręcznie, aby dokładnie dopasować do tego, co widzi czujnik. Tego rodzaju drobiazgowa praca rąk kosztuje poważne pieniądze.
Druga część polega na tym, że 100% wizjer wymaga zbudowania większości elementów na ścieżce optycznej wizjera nieco większej, aby umożliwić większy strumień światła. Dzięki 96-procentowemu (na przykład) celownikowi możesz sprawić, że ekran widoku, pentapryzm itp. Będą odrobinę mniejsze, oszczędzając trochę materiałów i tym podobnych. To niewątpliwie stanowi największą różnicę w stosunku do pentapryzmu, ponieważ zwiększenie obszaru ekranu wymaga zwiększenia głośności pryzmatu.
Teoretycznie nie jest to tak naprawdę związane z pentamirrorem a pentapryzmem - jeśli chcesz tego wystarczająco mocno, możesz (teoretycznie) zbudować aparat pentamirror ze 100% wizjerem - ale byłoby to trochę jak Tata Nano z diamentem -pękane pokrętło zmiany biegów.
Chociaż mniej wpływowy jest w fotografii cyfrowej, w której obrazy można kadrować do sekcji 10 x 10 pikseli lub pozostawić ze wszystkimi szczegółami zarejestrowanymi przez aparat, zdjęcia zrobione na filmie 135 zostały lekko przycięte podczas wyświetlania (ze względu na fizyczną strukturę mocowania) lub drukowane (ponieważ druk optyczny w końcu obejmuje etap projekcji w powiększalniku).
Ponieważ film negatywowy jest praktycznie niewidoczny w obecnym stanie (a film do slajdów nie ma rozsądnych rozmiarów w celu bezpośredniej oceny obrazu), mógł odgrywać rolę w segregacji profesjonalnych aparatów fotograficznych ze względu na posiadanie 1: 1 w przeciwieństwie do nieznacznego bardziej konserwatywny system kadrowania…
Głównym powodem, dla którego wiele kamer nie ma 100% wizjerów, jest ten sam powód, dla którego nie wszystkie mają wbudowane czujniki pełnoklatkowe, ogromne bufory i GPS. Z tego samego powodu, dla którego wszystkie obiektywy nie są doskonałymi szkłami, stabilizatorami obrazu i przysłoną f / 1.0: koszt.
To wszystko jest kompromis. Każdy aparat może mieć wizjer w 100%, ale może być konieczne zrezygnowanie z funkcji lub podwyższenie ceny. Właśnie dlatego Canon 1D / 1Ds i Nikon D3x / s są tak drogie: nie mają żadnych kompromisów lub mają ich niewiele.
Edytuj powyższe komentarze dla coneslayer ... Myślę, że tutaj jest łatwiej:
Zmienię tę odpowiedź, dodając, że część decyzji producenta to nie tylko koszt, ale postrzegany koszt i wartość. Producenci wszystkich towarów starają się zróżnicować swoją ofertę, a producenci aparatów fotograficznych robią to, oferując różne funkcje i korzyści. Wiemy, że prawie wszystkie aparaty Canon mają teraz te same podstawowe układy scalone, ale niektóre aparaty twierdzą, że mają większy rozmiar bufora itp. Równie prawdopodobne jest, że niektóre po prostu mają różne obciążenia oprogramowania na tym samym układzie, co zmniejsza koszty części, a jednocześnie oferując różne funkcje za pomocą oprogramowania. Widok wizjera może być również jednym z tych wyróżników, a przynajmniej w przypadku Nikona i Canona widzimy 100% wizjery w ich najwyższych aparatach (5000 USD +), ale często nie w modelach dla początkujących. Sugeruje to, że jest to albo czynnik wyróżniający, albo czynnik kosztowy.
Innym możliwym powodem jest: jeśli producent obiecuje wizjer 100%, sugeruje to poziom precyzji, którego nie ma w wizjerze 96%. 100% to po prostu: musi dokładnie odpowiadać dokładnemu widokowi widocznemu przez czujnik. Jeśli pryzmat, lustro lub cokolwiek na ścieżce widzenia jest nieco wyrównane, fotograf może założyć, że na zdjęciu jest coś, czego tak naprawdę nie ma. Wyobraź sobie swoją niespodziankę, jeśli Twoje ujęcie jest inne i nie obejmuje fotografowanego obiektu w wizjerze. Z drugiej strony, jeśli jest to wizjer 96%, twój widok będzie mniejszy niż widok czujnika, a ostateczne ujęcie będzie zawierać części obiektu NIE w wizjerze, dając ci duży margines na dostosowanie obrazu w postu, jak widzisz dopasowanie. Przy 100% nie ma marginesu.
Muszę założyć, że precyzja dostarczenia 100% w porównaniu z 96% jest tutaj znacznie wyższa, a co ważniejsze, znacznie wyższy koszt. Problemy z wyrównaniem na zautomatyzowanej linii mogą oznaczać kosztowne złomowanie drogich części, a montaż ręczny, jak sądzę, jest zbyt kosztowny w stosunku do objętości potrzebnych w modelach Canon xxxxD / xxxD.
Podejrzewam, że sprzedawca może również zapewnić 110% i narysować pole w wizjerze wokół założonego widoku czujnika ... ale nie sądzę, że widziałem to od dawnych dalmierzy.
Z tego, co powiedzieli inni (bardzo interesujące odpowiedzi i komentarze!), Możemy wywnioskować, że procent pokrycia jest naprawdę związany z kosztami, podczas gdy rozmiar wizjera jest głównie związany z innymi czynnikami, tj.
ludzie, którzy kupują lustrzanki klasy niskiej, najprawdopodobniej oczekują mniejszego i lżejszego aparatu; większy wizjer potrzebuje większego, cięższego korpusu, takiego jak potrzebny do profesjonalnego sprzętu, który zaczyna brać pieniądze. Ale koszt powiększenia tylko niektórych części (wizjera) o milimetry nie będzie prawdopodobnie istotny.
strategie segmentacji rynku, jak zauważył cmason. Coneslayer powiedział, że punkt cmasona jest słaby, ponieważ „porównał go do funkcji, które naprawdę mają znaczny koszt wdrożenia”. IMHO jest całkiem jasne, że producenci różnicują swoje produkty zarówno za pomocą rzeczywiście drogich funkcji, jak i rzeczy, które nie kosztują ich ani grosza, np. Niektórych funkcji oprogramowania układowego: w niskiej jakości lustrzance możesz, powiedzmy, przypisać trzy funkcje do przycisku, w aparat, który ma podwójną cenę, te funkcje to może dziesięć lub prawie jakakolwiek funkcja dostępna w menu.
Większy wizjer jest naprawdę przydatny, ale 100% pokrycia w porównaniu z 96% lub podobnym jest tylko jednym dodatkowym punktem sprzedaży dla zadowolenia profesjonalistów i amatorów, którzy z różnych powodów i z różnymi oczekiwaniami wciąż obaj oczekują wysokich standardów w każdej części swój sprzęt, wydaje tysiące USD / € na korpus aparatu najwyższej klasy.
Cóż, to nie jest prawdziwa odpowiedź, chciałem po prostu wyrazić kilka myśli, które wymyśliłem, czytając inne wpisy i odpowiedzieć na niektóre z wypowiedzi innych. Niemniej jednak myślę, że mój post dotyczy „dlaczego?” część pytania, więc nie jest to całkowicie nie na temat.