(Dlaczego) Czy fotografowie pracują samotnie?

Uderza mnie to, że wszyscy fotografowie, o których słyszałem, to zespoły jednoosobowe. Nie znam żadnych znanych partnerstw ani zespołów fotograficznych.

Inne dziedziny ludzkiej działalności mają wiele partnerstw, od Lewisa i Clarka po Morecambe i Wise, ale nie znam tego w fotografii.

Czy to tylko moja percepcja? Czy istnieją znane partnerstwa fotograficzne? Jeśli nie, co takiego jest w fotografii, która zachęca do tego samotnego zachowania?

Zdaję sobie sprawę, że wielu fotografów ma zespół, który ich wspiera, ale to nie do końca to samo. Albo to jest? Daj mi znać.

Wielu fotografów, którzy odnieśli sukces, ma zespoły, jak sugerujesz, jest to naprawdę współpraca w wielu przypadkach, to po prostu marka indywidualna do celów rynkowych. Na przykład Chase Jarvis reprezentuje załogę, w tym asystentów i retuszerów, wszystko pod przewodnictwem Chase. Klienci tak naprawdę nie dbają o personel, mieli po prostu poprosić o „wygląd Chase Jarvis”.

Zwykle asystenci obsługują drugi aparat, a czasami wynajęte nazwisko nie robi nawet żadnych zdjęć. Gregory Crewdson jest dobrym przykładem, sam nie obsługuje aparatu, po prostu reżyseruje, ale twierdzi, że obrazy są „jego”, ponieważ wszystko zostało zrobione zgodnie z jego artystyczną wizją.

W fotografii ślubnej często spotyka się zespoły fotografów (zwykle pary) pracujących nad każdym kątem.

Fotografowie często pracują samotnie, ale niekoniecznie. Jak podkreśla Matt Grum w swojej odpowiedzi, fotografowie często współpracują ze względów komercyjnych. Jednak wspaniałe kolaboracje artystyczno-historyczne, które przychodzą mi do głowy, niekoniecznie wymagają udziału innego fotografa!

Pomyślmy na przykład o słynnej już „Chwalmy teraz sławnych mężczyzn” , współpracy fotografa Walkera Evansa i pisarza Jamesa Agee'a, która udokumentowała ciężkie czasy wśród sprzedawców na obszarach wiejskich w USA w latach 30. XX wieku.

W tym samym okresie i miejscu Dorothea Lange współpracowała z ekonomistą Paulem Taylorem, aby udokumentować ubóstwo wśród akcjonariuszy. Robiła zdjęcia, a on zbierał wywiady i statystyki.

Młoda matka migrująca. Dorothea Lange, 1940.

Kolejna, być może bardziej artystyczna współpraca między fotografem i malarzem Philippe Halsmanem i Salvadorem Dalim. Najbardziej znanym rezultatem ich współpracy jest być może Dali Atomicus :

Dali Atomicus. Philippe Halsman, 1948.

Mam wrażenie, że fotografowie różnią się między sobą tym, co chcą sfotografować, a tym, co ich zdaniem stanowi dobre zdjęcie. Jeśli jesteś na safari lub zwiedzasz obce miasto (fotografia podróżnicza), wtedy dwie osoby będą chciały sfotografować różne rzeczy, co sprawia, że ​​oboje ludzie są dość szczęśliwi, a fotografom łatwiej jest pracować samodzielnie. Jeśli jesteś z przyjacielem lub partnerem, można pójść na kompromis, ale wyobrażam sobie jako profesjonalnego fotografa, że ​​nie chciałbyś tego robić.

Oczywiście niektóre obszary fotografii, takie jak ślub i sport, oznaczają, że obaj fotografowie są ograniczeni geograficznie. Umożliwia to fotografom współpracę, jedną z nich obejmującą na przykład zbliżenia, a drugą obejmującą na przykład szersze ujęcia.

David Hobby i Joe McNally robią Flash Bus wycieczek razem. Brzmią dla mnie bardzo dobrze. Ale partnerstwo polega na edukacji, a nie na robieniu zdjęć razem.

Trudno jest znaleźć sposób, w jaki dwie osoby mogłyby uzupełniać swoje pomysły jako równi partnerzy. W końcu sukces fotograficzny zależy przede wszystkim od posiadania unikalnej wizji i ustalonego stylu, podczas gdy wzajemne porozumienia wymagałyby wspólnej wizji.

Nawet jeśli dwie osoby wybierają się razem na wspólne zadania lub wycieczki, nie widać tego na zdjęciach, więc partnerstwo między nimi nie przyciąga zbyt wiele uwagi.

Virginia Beahan i Laura McPhee byłyby dobrym przykładem doskonałego partnerstwa. Under the Cloth Johna McPhee (ojciec Laury) ma dobry opis swojej techniki. Zajmuje to dużo czasu razem za szklaną podłogą dużej kamery. Sprawdź także ich książkę No Ordinary Land .

Chociaż nie jesteśmy sławni, wrzucę to :)

Pracuję z fotografem / kamerzystą od trzech lat. Na początku zaczynałem jako „facet od komputera”. W tym momencie zajmuję się wieloma edycjami i ulepszeniami / efektami / itp.

Przez lata wypracowaliśmy dość bliskie relacje biznesowe, dawniej będąc częścią reszty zespołu. Robi solo przy wielu projektach, ale współpracujemy przy projektach, których jestem częścią. Teraz zdaję sobie sprawę, że niewiele robię z rzeczywistej fotografii, jednak istnieje duża różnica w tym, co możemy kręcić i oferować ludziom teraz, po obu stronach.

Zauważam, że większość fotografów, których spotkałam, to akty solowe. Myślałem, że wynika to z tego, ile osób angażuje się w tę branżę: po prostu siebie, aparat fotograficzny i marzenie.