HDR to Panorama, czy Panorama to HDR?

Tworząc panoramę dla sceny o dużym zakresie dynamicznym, intuicyjnie zawsze łączę wsporniki ekspozycji z HDR i mapuję je, a następnie łączę powstałe obrazy w panoramę . Moją intuicją jest to, że proces HDR jest znacznie bardziej przewidywalny niż proces zszywania, więc zaczynam od tego pierwszego. Zdaję sobie sprawę, że może tak być, ponieważ wiem dużo o HDR (pracowałem nad HDR S / W przez 9 lat), a niewiele o oprogramowaniu do szycia.

Czy to właściwa kolejność i dlaczego?

To pytanie pojawiło się, ponieważ w książce Mastering Panorama Photography autor najpierw zszywa, a następnie łączy panoramy LDR z panoramą HDR. Wspomina o tym, ale nie wyjaśnia dlaczego.

Wykonanie HDR w pierwszej kolejności ma zalety: proces HDR działa na mniejszym rozmiarze obrazu i wystarczy zszyć tylko jeden zestaw obrazów.

Ale wadą wykonania kroku HDR jest to, że trudniej jest dokładnie dopasować odcienie między zestawami zdjęć, więc gdy je połączysz, uzyskasz bardziej oczywiste szwy. Jeśli jesteś w stanie to kontrolować i nie masz tego problemu, wtedy łatwiej będzie zrobić HDR. Ale dla większości ludzi zostaną wykonane nieco inne korekty HDR i będą mieli do czynienia ze szwami.

Edycja: Niedawno odkryłem, że najpierw wykonując krok zszywania panoramy, czasem powstałe pliki mają nieco inne wymiary, z wyjątkiem piksela lub dwóch, a następnie procesor HDR narzeka, że ​​obrazy muszą mieć ten sam wymiar.

Oprócz odpowiedzi już przedstawionych, istnieje ogromne potencjalne wady łączenia najpierw - programy szycia mogą zdecydować o zszyciu każdej ekspozycji inaczej, co prowadzi do niewspółosiowości podczas wykonywania HDR.

O ile program zszywania nie pozwala powtórzyć wypaczenia z różnymi obrazami, może to być decydujący czynnik, który należy zrobić najpierw.

Większość programów do składania panoram używa serii prymitywnych funkcji obrazu (narożniki, segmenty linii, drobne szczegóły) dopasowanych między obrazami w celu wypaczenia i wyrównania sąsiednich klatek. Jeśli niektóre z tych funkcji nie są widoczne w jednym z zestawów obrazów, można zastosować inne funkcje wyrównania, co daje różne wyniki.

Wyobraź sobie sekwencję, w której masz ekspozycję na niebo, dla którego ziemia jest prawie czysta czerń. Program może mieć duże trudności zszywania nieba z powodu braku szczegółów.

Moim zdaniem najlepszym podejściem byłoby połączenie się najpierw z HDR, potem zszywanie, a następnie tonemap . W ten sposób tworzysz obraz HDR, który powinien pasować między ramkami panoramy, a następnie montujesz panoramę przy użyciu maksymalnie dostępnych danych, a następnie tonemapujesz panoramę HDR z powrotem w dół do obrazu o niskiej rozdzielczości DR, odpowiedniego do wyświetlania na ekranach komputera, z możliwością podglądu ustawienia dla całej sceny. Widzieć

• Co to jest mapowanie tonów? Jak to się ma do HDR?

Wiem, że jest późno, ale robiłem panoramy HDR, które odniosły sukces. Oto moja metoda:

Najpierw zszywam za pomocą Hugin. Jeśli skończę powiedzmy -2,0 i +2 stopnie, będę miał trzy zestawy ekspozycji do zszycia. Najpierw zszyję zestaw, który ma najwięcej szczegółów, ponieważ Hugin będzie w stanie stworzyć najlepszy zestaw punktów kontrolnych z tego zestawu. Powiedzmy, że zestaw -2-stop ma sąsiednie ramki, które są zbyt ciemne, a Hugin nie może go odpowiednio zszyć, a zestaw +2-stop ma dwie sąsiednie ramki, które są wyprane i ponownie Hugin nie może znaleźć punktów kontrolnych. Zwykle zestawy te albo wybijałyby się z Hugina, albo geometria różniła się między nimi. Zamiast tego, jeśli zestaw zerowy ma wystarczającą liczbę szczegółów, uruchomię ten zestaw przez Hugina i otrzymam zszytą panoramę z zerowym stopniem. Zapisuję plik konfiguracyjny przystawki PTO 0, który zawiera wszystkie punkty kontrolne. Następnie uruchamiam -2 stop, a zestawy +2 stop przez Hugin przy użyciu pliku PTO 0 stop.

Ma to dwie zalety:

1. Hugin użyje 0 punktów kontrolnych zatrzymania dla wszystkich zestawów panoram, więc geometria będzie identyczna dla wszystkich 3 zestawów aż do poziomu jednego piksela
2. Hugin nie będzie bombardował zestawami, które nie mają wystarczającej ilości szczegółów.

Następnie bardzo łatwo jest HDR powstałe panoramy za pomocą Photomatix. Oto 2 przykłady:

• http://pituch.smugmug.com/Portfolio/Panorama-HDR/i-33nmbrT/A
• http://pituch.smugmug.com/Portfolio/Panorama-HDR/i-b2zC6TN/A

Pozdrawiam, Steve Pituch

Jednym z powodów łączenia przed HDR może być sytuacja, w której scena jest bardzo ciemna na jednym końcu, a światło powoli wzrasta do drugiego końca, który jest bardzo jasny. Po pierwsze, pojedyncze klatki panoramy nie potrzebowałyby dużego zakresu dynamicznego, ale cała panorama by tego potrzebowała. Po drugie, tworząc HDR z najbardziej lewej ramki, rozciągniesz jego zakres o większość użytecznych wartości w przestrzeni 16 bpc, ale lewa krawędź będzie najciemniejsza, a prawa najjaśniejsza. To samo stanie się z drugą klatką. Zszylibyście najciemniejszą część drugiej ramki najjaśniejszą częścią pierwszej ramki. Aby rozwiązać ten problem, musisz albo skompresować zakres obu klatek, cofając w ten sposób część pracy HDR wykonanej podczas kroku HDR, albo pozwolić, aby lewy koniec był zbyt ciemny, lub pozwól, aby prawy koniec został przesadzony.

Jeśli najpierw zszyjesz, uzyskasz kilka panoram, jedną po lewej całkowicie niedoświetloną, jedną po prawej całkowicie przesadzoną, ale łącząc je ze sobą, masz nadzieję, że uzyskasz idealny obraz.

Zwykle najpierw robię HDR, a potem szwy. Czasami szwy różnych ekspozycji mogą dać inny wynik. Ale głównie dlatego, że pracuję z RAW, jeśli najpierw zszyję, będę musiał zrobić HDR z jpg, co nie daje tak dobrych rezultatów jak z RAW. Ale czasami łączenie HDR nie działa, więc próbuję najpierw połączyć HDR (ale zwykle oznacza to, że wynik nie będzie tak dobry)

Najpierw szycie ma oczywistą zaletę. Możesz dostroić się do odpowiedniego HDR, gdy otrzymasz cały obraz i tylko raz :)

Nie jestem pewien, czy oprogramowanie HDR (np. Photomatix) zaakceptowałoby kilka zdjęć, które zostały ze sobą połączone, ponieważ mogą one różnić się rozmiarem i wymiarami wewnętrznymi, więc zdecydowanie spróbuję najpierw HDR.

Zrobiłem to raz:

Było 6 zdjęć, po 3 dla każdej strony obrazu.

Najpierw wybrałem HDR (Photomatix Pro), zakładając, że oprogramowanie panoramiczne (Autopano) będzie bardziej przystosowalne do łączenia rzeczy.

Nie robiłem żadnej edycji przed HDR, więc poszedłem prosto do Photomatix. Te 2 obrazy trafiły prosto do Autopano, a rezultatem był wyeksportowany plik TIFF, który zrobiłem przy użyciu Aperture.

Poszło dobrze, chociaż zrobiłem to ponownie, gdy zauważyłem duchy, których nie zauważyłem w Photomatix.

Do tej pory zrobiłem to tylko raz . Użyłem Hugina do połączonego procesu łączenia w panoramę i mapowania tonów od wysokiego (ponad 8-bitowego zakresu dynamicznego) do 8-bitowego JPEG.

Załadowałem oryginalne obrazy do Hugina, kazałem je wyrównać (i wprowadziłem korekty), a następnie wyeksportowałem bezpośrednio do ostatecznego pliku JPEG. Wewnętrznie Hugin dokonuje niezbędnych zniekształceń, tworzy częściowe panoramy na każdym poziomie ekspozycji, a następnie łączy je w HDR i mapy tonów z powrotem w 8-bitowy JPEG. Z pamięci, użyłem „Exposure skondensowany z możliwością dowolnej aranżacji”, która, jak rozumiem, nie wymaga oryginalnych obrazów do zachodzenia w każdym konkretnym sposób (czyli nie trzeba, aby uchwycić stosy HDR tylko tytułowej ciemności i odpowiednio jasne obszary), ale użyje dowolnego zakresu dynamicznego dostępnego dla danego regionu / piksela.

Jeśli chcesz kontrolować mapowanie tonów (jak sądzę, większość ludzi; mój strzał po prostu tego nie potrzebował), Hugin może również stworzyć 32-bitową panoramę EXR lub TIFF, którą możesz dowolnie tonować w Photomatix lub Photoshopie .

Hugin ma naprawdę sporo opcji na zwiększenie zakresu dynamiki i nie mogę powiedzieć, że wiem, co oni wszyscy robią, ale dla mnie najbardziej oczywistą metodą wydaje się pozwolenie na zrobienie 32-bitowej panoramy i późniejsze mapowanie tonów.

Najpierw HDR! Pozwól mi przejść przez mój przepływ pracy. Najpierw sprawdź szerokość i zasięg panoramy. Teraz określ ekspozycję z obszaru głównego punktu centralnego lub środka panoramy. Używając tej ekspozycji (manualnej) do bazy, zrób zdjęcia HDR dla całego panoramy. Następnie wykonaj proces przy użyciu tej samej metody. Zacznij od ekspozycji, które są najważniejsze - zapisz ustawienia HDR i użyj tych samych ustawień dla każdej ekspozycji.

Teraz połącz je razem i nie powinieneś mieć problemu. don