Do czego służy ta tarcza w mojej starej kamerze filmowej?

Niedawno dostałem bardzo stary aparat z silikonową agfą i jest to pokrętło z literą „R”, które służy do przewijania filmu. Oprócz tego, czy ma małe okno pokazujące coś poniżej - Po co to jest?

Nie jestem nawet pewien, jak to się obraca. Kiedy obracam tarczę przewijania do tyłu, wnętrze obraca się bardzo wolno i głównie losowo. Udało mi się ustawić go w różnych pozycjach, ale zajmuje mi to 3-4 pełne obroty w zależności od siły, którą używam, aby przejść do następnej pozycji tej płyty. Ma kilka cyfr stopni, ale także tylko kilka liter.

Do czego to służy i jak się go stosuje, biorąc pod uwagę, że obraca się tylko w tym, co wydaje się losowe?

To tylko pasywne pokrętło (które nie komunikuje niczego z mechanizmem aparatu), mające na celu zapamiętanie pomocy dla rodzaju filmu i wprowadzonej prędkości.

Wartości stopni są liczbami prędkości DIN.

C wydaje się być skrótem od ogólnego filmu „Kolor”.

CT, CN17 i K wydają się być skrótem dla różnych materiałów filmowych Agfa, które były współczesne dla tego aparatu:

„CT” („Przezroczystość kolorów”) znajduje się w nazwie różnych kolorowych slajdów, np. „Chrome CT 18”, chociaż najwyraźniej ten ostatni został wprowadzony dopiero w 1958 r., Więc zamierzeniem może być ogólna „Przezroczystość kolorów”

„Agfacolor CN17” był filmem „DIN Negative Color” 17 DIN / 40 ISO. Kiedy ten aparat został wyprodukowany, BARDZO prawdopodobnie nie było „CN27” - 400 negatywowych filmów ISO nie było sprzedawanych pod koniec lat 50. XX wieku.

„Agfacolor K” to kolorowy negatywowy film o zrównoważonej zawartości wolframu. „K” mogło być dla „Kunstlicht” (oświetlenie sztuczne) lub „Kelvin”, ponieważ folia wolframowa jest zaprojektowana dla innej temperatury barwowej w Kelvins.

Wygląda na to, że różne modele Silette, a prawdopodobnie także ich wersje eksportowe, miały różne wartości na tym pokrętle (np. Stare podręczniki w języku angielskim sugerują, że niektóre modele mają wartości ISO).

Ten aparat był przeznaczony głównie dla fotografów amatorów, którzy tylko sporadycznie korzystali z aparatu. Film został załadowany, zrobiono kilka zdjęć, aparat na ogół odłożono na bok, by wziąć go później na okazję. Ta druga, a może trzecia sesja może odbyć się w przyszłym tygodniu, w przyszłym miesiącu, a nawet w przyszłym roku. Gdy rola została zakończona, została wysłana do foto-finiszera w celu opracowania i wydrukowania.

Rozumiem, że załadowana kamera przez jakiś czas siedziała w szufladzie. Oczywiście często zapominano o rodzaju załadowanego filmu. Znalezione litery i cyfry są przypomnieniem. Litery oznaczają typy filmów. Napis w języku angielskim brzmiał CT dla przezroczystości kolorów (film slajdów) - CN dla kolorowego filmu negatywowego, B lub BK dla czarno-białego.

W tamtej epoce testy prędkości filmu były przeprowadzane przez różne biura norm hrabstw. W Ameryce Północnej było to ASA (American Standards Association). W Niemczech była to DIN (Deutsche Industrial Norm), BSI (British Standards Institute), w Rosji GOST itp. Każda z nich stosowała inne metody, było mylące, wszystkie zostały skonsolidowane pod nadzorem Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej w Genewie i obecnie nosi nazwę ISO .

System DIN w Europie był logarytmiczny. 100 ISO = 21⁰ - 200 ISO = 24⁰ - 400 ISO = 27⁰ (przybliżona konwersja.

Koło było jednak urządzeniem przypominającym, nie jest połączone z mechanizmem aparatu, służy jedynie przypomnieniu fotografowi, który film był w środku.

Tarcza pojawiła się przed uchwytem pudełka z filmem, ponieważ kiedy powstał ten aparat, nierzadko przeładowywano kanistry 35 mm z dużych rolek folii o długości 500 stóp, więc niekoniecznie było pudełko za każdym razem, gdy aparat był ładowany.

Nie wiem o „CT” (domyślam się, że czyta kod kreskowy z kasety z filmem i automatycznie ustawia czułość filmu), ale pozostałe liczby są wyraźnie ustawieniami DIN odpowiadającymi ASA (a obecnie ISO).

ASA100 odpowiada normie DIN21 °, a w zasadzie wznosisz się o 1 ° DIN o 1 / 3EV, więc ASA200 odpowiada normom DIN24 °, a ASA400 zgodnie z DIN27 °.