Kiedy trzeba ręcznie zmienić ostrość?

W recenzjach obiektywów możliwość ręcznego zastąpienia automatycznego ustawiania ostrości jest często określana jako dobra (i ważna) funkcja.

Rzadko, jeśli w ogóle, korzystałem z tej funkcji, więc wydaje mi się, że brakuje mi ważnej techniki. Widzę, jak to może być przydatne, kiedy kamera decyduje, w którym punkcie ustawić ostrość, ale zawsze sam wybieram punkt ostrości. Czy zastąpienie automatycznego ustawiania ostrości byłoby również przydatne w przypadku wybranego punktu AF?

1. Gdy AF poluje z powodu słabego oświetlenia lub braku kontrastu na obiekcie.
2. Kiedy robisz intensywne zdjęcia makro.
3. Gdy nie masz wystarczająco dużo czasu, aby zmienić punkt ostrości.
4. Kiedy chcesz precyzyjnie dostroić swoją ostrość.

Chyba masz na myśli funkcję „ciągłego ręcznego ustawiania ostrości”, która umożliwia ręczne ustawianie ostrości bez przełączania z trybu AF na MF.

Uważam, że jest to bardzo wygodne, jeśli połączysz go z autofokusem z tyłu . Dzięki temu nigdy nie będziesz musiał majstrować przy przełączniku AF / MF. Możesz po prostu pozostawić obiektyw cały czas włączony.

Jeśli chcesz autofokusa, jest on natychmiast dostępny w przycisku wstecz (podobnie jak w przypadku każdego obiektywu z autofokusem). Jeśli chcesz ustawić ostrość ręcznie, możesz bezpośrednio obrócić pierścień ustawiania ostrości (tak jakby obiektyw był w trybie MF).

Możesz je łączyć w dowolny sposób. Na przykład możesz najpierw ustawić AF, a następnie natychmiast po dostrojeniu. Lub jeśli zauważysz, że AF zaczyna polować, możesz po prostu zrezygnować z AF i użyć ręcznego ustawiania ostrości.

Oczywiście ma to również swoją wadę: łatwiej jest przypadkowo zmienić ostrość podczas obsługi aparatu.

Jest nieoceniony, gdy dokładne ogniskowanie ma kluczowe znaczenie dla wyniku, ponieważ nie musisz się martwić o niekiedy niepewny charakter autofokusa.

Dotyczy to szczególnie następujących sytuacji:

• zdjęcia makro, w których głębia ostrości jest bardzo mała.
• zdjęcia płaskich obiektów, takich jak dokumenty, w których chcesz wybrać punkt ostrości, tak aby całe pole widzenia było ostre.
• w niektórych przypadkach, gdy punkt ostrości jest pozbawiony cech, co utrudnia system automatycznego ustawiania ostrości.
• w warunkach słabego oświetlenia, gdzie wymagana jest prędkość, automatyczne ustawianie ostrości może okazać się zbyt wolne lub zawodne.

Aby uzyskać najlepsze wyniki z ręcznego ustawiania ostrości, należy użyć podglądu na żywo i powiększyć obraz. Możliwe jest wtedy dokładne skupienie się (ale w przypadku niektórych aplikacji jest to zbyt powolne).

Przydatną techniką jest umożliwienie autofokusowi dokonania pierwszego wyboru, a następnie użycie ręcznej korekcji ostrości w celu dokładnego dostrojenia ostrości.

Od czasu do czasu lubię celowo używać ręcznego ustawiania ostrości, aby utrzymać te umiejętności przy życiu.

Czasami musisz ręcznie ustawić ostrość, ponieważ istnieją obiekty na pierwszym planie, których nie można uniknąć i odciągną autofokus.

Możesz również mieć sytuację, w której cel ma wystarczająco dużo hałasu wokół niego, aby w ogóle nie działać autofokus. Powiedz ssaka morskiego wyskakującego z wody w chmurze sprayu.

Wreszcie, gdy nie możesz ustawić ostrości i zmienić kompozycji, ponieważ za aparatem nie ma nikogo - wyłącznik czasowy lub zdalny spust - a auto z jakiegoś powodu zbłądzi. (Lub moja stara lustrzanka, która skupiała się, kiedy uruchamiałeś stoper, a nie kiedy strzelał. Gdybyś używał tego timera, aby dostać się do strzału, zbłądziłby, gdyby nie było czegoś odpowiedniego.)

Kolejny: gdy AF nie może nadążyć. Regularnie fotografuję pokazy lotnicze i inne pokazy samolotów. Czujnik AF po prostu nie może wystarczająco szybko ustawić ostrości na samolot lecący z prędkością setek mil na godzinę, więc robisz to, ustawiając ostrość na ustalonej odległości i strzelając, gdy samolot dotrze do tego punktu. Dobra pogoda, dzięki której można korzystać z głębokiej głębi ostrości, bardzo w tym pomaga, ponieważ znacznie zwiększa margines błędu.

Nigdy nie rozumiałem tej firmy polegającej na dokonywaniu drobnych korekt za pomocą MF po automatycznym ustawieniu ostrości przez obiektyw. Wizjery aparatów AF nie pokazują wystarczającej ilości szczegółów, aby móc precyzyjnie ustawić ostrość ręcznie, szczególnie przy dużej prędkości.

Bardziej przydatne wydaje mi się użycie pełnoetatowego MF obiektywu Canon USM, aby zbliżyć się do właściwej odległości ogniskowania, a następnie użycie AF do zablokowania obiektu. tzn. dokładne przeciwieństwo tego, co opisuje tak wielu „ekspertów”.