Jakie przydatne informacje można uzyskać ze schematu elementu soczewki?

Na wielu stronach z recenzjami sprzętu fotograficznego znajdują się przekrojowe diagramy soczewek, które pokazują układ elementów w każdym obiektywie. Oto styl diagramu, o którym mówię, zaczerpnięty ze strony internetowej firmy Nikon dla obiektywu 800 mm f / 5.6 :

Jestem ciekawy, jakie informacje można zeskrobać z tego rodzaju diagramu; teraz widzę to jako:

• Poręczne, ale powierzchowne, przybliżenie, ile waży soczewka i gdzie będzie CG (chociaż zależy to również od gęstości szkła)

• Dobry zasób do zrozumienia, które elementy mogą powodować problemy z odblaskiem lub odbiciem wewnętrznym (szczególnie gdy ED lub podobne elementy są podświetlone, jak wyżej)

• Dobry zasób do zrozumienia, gdzie dochodzi do utraty światła między przednim elementem a czujnikiem lub rolką filmu (chociaż, gdy byłoby to przydatne, nie jest dla mnie jasne; nie widzę korzyści w traktowaniu soczewek jako czegoś więcej niż czarnej skrzynki pod względem utraty światła)

Wydaje się również, że służy jako źródło nieinformacji o:

• Kolorowe frędzle (ponieważ zależy to w dużej mierze od projektu, procesu i kontroli jakości podczas produkcji szkła)

• Bokeh

• Przejrzystość

... Ponieważ każdy rozsądnie zaprojektowany obiektyw na rynek masowy najprawdopodobniej miałby na te atrybuty wpływ czynniki, których nie można łatwo przedstawić na takim przekroju.

Czy są jakieś dodatkowe informacje, które można wiarygodnie uzyskać, patrząc na tego rodzaju schemat? Czy którekolwiek z moich założeń dotyczących nieinformacji oferowanych przez tego rodzaju diagram jest błędne?

Wszystko zależy od tego, jakie informacje oferuje dany schemat soczewek.

Inne diagramy z innych źródeł często pokazują informacje nieuwzględnione w twoim przykładzie. Mogą pokazywać takie rzeczy, jak położenie elementów IS, apertura i lokalizacja apertury wtórnej, elementy pływające, elementy ogniskowania itp.

Rozważ ten opublikowany schemat Canon dla EF 24-105mm f / 4 L IS. Pokazuje położenie pierwotnej i wtórnej przysłony (pionowe linie po obu stronach niebieskozielonego elementu soczewki Super Ultra o niskiej dyspersji), a także położenie soczewek asferycznych (zielonych) i UD (cyjanowych).

Lub rozważ tę listę dla makro Canon MP-E 65 mm f / 2.8 1-5X Macro, która zawiera schematy blokowe, kiedy obiektyw jest całkowicie kompaktowany przy 1X (współczynnik powiększenia 1: 1) i całkowicie rozciągnięty przy 5X (współczynnik powiększenia 5: 1) ):

Ten schemat obiektywu Tokiny 17 mm f / 3.5 AT-X w tym artykule pokazuje elementy pływające podczas ustawiania ostrości obiektywu:

Ten sam artykuł zawiera również informacje o tym, jak rozmieszczenie elementów na schemacie blokowym może wpływać na charakterystykę soczewki.

Jak pokazuje Roger Cicala w tym wpisie na blogu lensrentals.com , schematy bloków soczewek pozwalają zidentyfikować soczewki o podobieństwach do „klasycznych” konstrukcji soczewek - w tym przypadku odmian konstrukcji Double Gaussa - które mogą również dostarczyć wskazówek na temat działania soczewki . Ten post na blogu , również autorstwa Rogera, porównuje schematy blokowe projektów retrofocus i projektów Double Gaussa.

Poręczne, ale powierzchowne, przybliżenie, ile waży soczewka i gdzie będzie CG (chociaż zależy to również od gęstości szkła)

Zależy również od rozmiaru, więc nawet jeśli masz pojęcie o skali z rozmiaru uchwytu, nie sądzę, aby uzyskać wystarczającą dokładność (waga będzie trzecią siłą ...). Oczekuje się, że CG znajdzie się mniej więcej pośrodku uchwytu / podstawy.

Dobry zasób do zrozumienia, które elementy mogą powodować problemy z odblaskiem lub odbiciem wewnętrznym (szczególnie gdy ED lub podobne elementy są podświetlone, jak wyżej)

Jeśli masz jakieś kryteria, udostępnij. Schemat nie pokazuje nawet, gdzie znajduje się przepona.

Dobry zasób do zrozumienia, gdzie dochodzi do utraty światła między przednim elementem a czujnikiem lub rolką filmu (chociaż, gdy byłoby to przydatne, nie jest dla mnie jasne; nie widzę korzyści w traktowaniu soczewek jako czegoś więcej niż czarnej skrzynki pod względem utraty światła)

Nie potrzebujesz do tego schematu, tylko skumulowaną grubość soczewek.

Wydaje się również, że służy jako źródło nieinformacji o:

Które obiektywy się poruszają i czy to wewnętrzny obiektyw, czy nie.

Jedyne informacje, które otrzymuję z diagramu, to to, że wydaje się, że jest szuflada na filtr wewnętrzny.

Taki schemat może być również niezwykle przydatny, jeśli próbujesz naprawić obiektyw - łatwo zdarza się, że tracisz orientację, w którą stronę musi wrócić jakiś element. Posiadanie diagramu oznacza, że ​​możesz się skupić więcej na temat naprawy, a mniej na pracy z dokumentacją. Może również dać ci dobre wskazówki przy wyborze strategii dostępu - np. Jeśli jest mniej elementów do demontażu z przodu, aby uzyskać dostęp do problemu zamglenia w pobliżu przepony, wchodzisz od przodu.

Specjalistyczne okulary i soczewki są drogie, a ich obecność może wskazywać na pewne zamiary projektowe - wiele teleobiektywów zbudowano z bardzo zwykłych okularów, ale ogólnie przyjmuje się, że specjalne okulary są mniej więcej koniecznością, jeśli chcesz apochromatyczny projekt. Bardzo szeroki zakres zoomu (około 10x) bez użycia sfer jest prawdopodobnie bardzo tanią lub starą technologią. Jeśli potrzebujesz obiektywu stałoogniskowego o niskiej komie, najpierw przyjrzysz się projektom zawierającym kulę.

Podane przykłady dotyczą soczewek o wysokim elemencie o nowoczesnym i złożonym designie, nawet jeśli są to soczewki podstawowe. Dzięki prostszym obiektywom stałoogniskowym różne podstawowe / klasyczne wzory są bardziej rozpoznawalne i znane są pewne właściwości tych wzorów. Na przykład w przypadku soczewek 50 mm w wielu przypadkach można rozpoznać, że są biotaryczne (np. Helios 44 - silnie asymetryczny 6-elementowy podwójny gauss), ultron-izh (większość przykładów z f1,4 - 7-8-elementowy podwójny gaus z więcej i cienkie elementy przednie), tessar-ish (np. cóż, tessar - 4 elementy w łatwo rozpoznawalnej konstelacji), sonnar-ish (ponad 5 elementów z jednym ogromnym blokiem szkła), konstrukcja z trojaczki itp.