Jak edytować zdjęcie, aby usunąć błyski światła / blasku / olśnienia?

Jak mogę usunąć efekt „olśnienia” na muzykach na poniższym zdjęciu za pomocą Photoshopa?

Nie mam odpowiedniego słownictwa, aby wyrazić, jak naprawdę powinno się nazywać to „spojrzenie”.

Nie jestem fotografem i nie zrobiłem tego zdjęcia.

Gdy obraz zawiera czystą biel (#fff lub wartości RGB 255/255/255) - nazywamy to „wydmuchiwanym” lub „wydmuchiwanym”. Nic nie możesz zrobić, aby zmienić te piksele, aby uzyskać utracone szczegóły. Na przykład podkręciłem poziomy, aby wszystko przyciemnić, ale tutaj te piksele są ... w całej okazałości:

Mając to na uwadze, jedyną rzeczą, jaką możesz zrobić, jest próba zmniejszenia wpływu. Możesz przyciemnić biel, przechodząc w szarość, a następnie nieco poprawić kontrast, aby obraz nie wyglądał tak płasko. Poniżej przedstawiono szybką regulację krzywych za pomocą Pixlr, ponieważ nie mam Photoshopa na tym komputerze. Jest to także nieskorygowany monitor, ale mam nadzieję, że sprawa jest jasna:

Narzędzie, którego chcesz użyć, w większości programów nazywa się „Krzywe”. Oto artykuł pomocy Adobe . Będziesz chciał przyciemnić biel do szarości, a następnie zwiększyć kontrast, dostosowując krzywą do kształtu „s”. Zmieniaj, aż znajdziesz rzeczy do zaakceptowania.

Pamiętaj, że te dmuchane piksele będą zawsze białe lub będą miały pewną wartość szarości. Może to nie wyeliminować tego, co nazywasz „świeceniem”.

W innym podejściu Tetsujin ma odpowiednik umiejętności photoshopa myszy oswajającej kota i wyprodukował następujące przy użyciu „dość głośnego odzyskiwania w stylu HDR w Ps przy użyciu krzywych i zniekształceń / klarowności w PhotoRAW”. (Dziękujemy za dostarczenie tego!)

Dla własnej porady fotograficznej: jeśli kiedykolwiek fotografujesz w takim otoczeniu, w którym fotografowany obiekt jest bardzo dobrze oświetlony, a reszta zdjęcia nie, eksponuj rozjaśnienie, aby nic nie zostało zdmuchnięte. Zawsze możesz przywołać cienie pocztą (kosztem hałasu), ale nie możesz przywrócić szczegółów, jeśli zostanie on zdmuchnięty.

Inne podejście, ponieważ, jak wspomina Hueco w swojej odpowiedzi, ten szczegół jest zdmuchnięty i niemożliwy do odzyskania - możemy spróbować zmniejszyć jego wpływ, próbując przyciemnić niektóre rozmyte efekty „halo” otaczające jasne odbicia. Proces ten nie jest zbyt podobny do ręcznego wykonywania maski wyostrzającej.

Skupię się na tej jednej sekcji, ponieważ łatwiej jest zobaczyć, co się dzieje w małej sekcji.

Pierwszym krokiem jest zrobienie tego i przekroczenie wszystkiego, co nie jest czysto białe:

W tym momencie możemy zobaczyć, ile faktycznie jest zdmuchnięte. Kolejne kroki to odwrócenie kolorów i rozmycie uzyskanego progu w maskę. Rozmycie guassian tutaj określa, jak daleko będziemy poprawiać / przyciemniać oryginalny obraz. Używam tutaj ~ 20px rozmycia, co jest całkiem sporo.

Następnym krokiem jest zastosowanie tej maski jako warstwy wielokrotności.

Porównanie pierwszego i ostatniego zdjęcia:

A oto gif przedstawiający zmianę w całym obrazie:

Inni dość dobrze opisali twoje bardzo ograniczone opcje przetwarzania końcowego. Oczywiście najlepszym sposobem jest zrobienie zdjęcia z odpowiednią ekspozycją na początek.

Chociaż tak naprawdę nie odpowiada to bezpośrednio na pytanie, jest o wiele za długo na komentarz. Następujące odpowiedzi odpowiadają na komentarz PO dotyczący innej odpowiedzi.

Dzięki! Dużo się nauczyłem, choć zaczynam zdawać sobie sprawę, że rozwiązaniem może być tylko lepszych fotografów

W takiej sytuacji można dość łatwo strzelać. Zawsze zachowuj surowe dane, gdy masz do czynienia z takimi różnicami jasności między najjaśniejszymi białymi a ciemną czernią. Ręcznie dostosuj ekspozycję, aż biała nuty na stojaku dyrygenta po prostu się zdmuchną, jak wskazują „mrugnięcia” na ekranie LCD aparatu podczas przeglądania obrazu. Oszczędzanie na surowo daje ci kolejną przerwę w wysokości powyżej tego, co mówią ci „blinkies”, że jest prześwietlone. Wszystko inne, co możesz przywrócić podczas przetwarzania surowca.

Ten został zrobiony po tym, jak podstawa dyrygenta została przesunięta do pozowanego ujęcia pod koniec koncertu, ale ekspozycja została wcześniej ustawiona ręcznie dla aparatu zamontowanego na statywie¹, wykorzystując wynik dyrygenta dla najjaśniejszych świateł.

_{Canon EOS 5D Mark II, EF 50 mm f / 1.4, ISO 1600, f / 4, 1/160 sekundy. Obraz został lekko przycięty przed skalowaniem do przeglądania w Internecie.}

_{100% kadrowanie o wymiarach 1320 x 880 pikseli (wyświetlane tutaj w linii 660 x 440) od środka z powyższego zdjęcia. Ostrość (wykonywana ręcznie przy użyciu 10-krotnego powiększenia na tylnym wyświetlaczu LCD - autofokus nie jest wystarczająco dokładny, gdy próbujesz oszczędzać światło za pomocą przysłony tak szerokiej, że DoF ledwie obejmuje wszystkich) była skierowana na stojak muzyczny na środku przodu rząd.}

Pozostawione w trybie automatycznej ekspozycji powyższe zdjęcia byłyby tak samo prześwietlone, jak przykład w pytaniu. Nawet po wybraniu stop lub mniej ujemnego EC deski podłogowe są nadal tak dmuchane, że nie ma w nich żadnych szczegółów.

Aby uzyskać jeszcze bardziej szczegółowe informacje na temat tego, jak ten obraz został uchwycony, zapoznaj się z odpowiedzią na temat Jak najlepiej sfotografować chór na szkolnym obiedzie zbierania funduszy?

_{¹ IS jest świetny i może zbliżyć cię bardzo blisko, ale nie można zastąpić statywu podczas robienia takich zdjęć w trudnych warunkach oświetleniowych. Różnicę widać na 20-calowym monitorze komputera o rozdzielczości 2MP +.}

Możesz użyć filtra Camera Raw w Photoshopie, aby „odhazować” większość problemu. Zrobiłem to, a następnie zamaskowałem to tylko nad orkiestrą, aby nie wpłynęło to na resztę obrazu. Następnie użyłem krzywych, aby obniżyć czystą biel z całego otoczenia (nie licząc wysadzonej stojaka na środku). Jedynym sposobem na naprawienie tego stojaka byłoby nałożenie na niego kolejnego zdjęcia w Photoshopie (znajdź kolejny strzał stojaka na dyrygenta - zakładam, że ma na nim papier nutowy - powinna to być łatwa praca). Po prostu przyciemniłem się trochę