Odpowiedzi:
Zacząłem od (kolorowego) filmu negatywowego, a następnie przestawiłem się na film slajdowy z jednego konkretnego powodu: chciałem kontrolować moje zdjęcia. W przypadku negatywów, o ile nie rozwiniesz się i nie wydrukujesz (co jest skomplikowanym procesem dla filmu kolorowego), kiedy upuścisz film w lokalnym sklepie, prawie nie masz kontroli nad wyglądem swoich wydruków (ekspozycja, kontrast). W przypadku filmu negatywowego trudno jest ocenić, jak dobre jest Twoje zdjęcie bez wydruku (negatyw ma szalone kolory).
Ze slajdami jest to bardzo proste: proces jest taki sam dla wszystkich filmów slajdów, wynik jest zawsze taki sam, a slajd, który widzisz, to w 100% twoje zdjęcie, twoja praca. W przypadku niedoświetlenia lub prześwietlenia (celowo lub przez pomyłkę), to twoja praca, a nie urządzenie, które wykonało twoje wydruki. Dodatkowo kolory na slajdach, szczególnie nasycone filmy (np. Velvia), wyglądają lepiej (według mnie), ale to kwestia gustu.
Ponadto, przy opracowywaniu slajdów, wydruki są dodatkowe, ale nie wydaje mi się pieniędzy na żaden wydruk z góry: wybieram te zdjęcia, które lubię i skanuję, można je wydrukować jak każdy obraz cyfrowy.
Z drugiej strony, slajdy są znacznie mniej wybaczające złą ekspozycję: gdy światło jest bardzo kontrastowane, musisz wybrać, czy poświęcisz światła lub cienie (podobne do cyfrowego), podczas gdy film negatywny może uzyskać większy kontrast. Trudno też znaleźć film do slajdów w sklepach stacjonarnych (wszystkie moje kupuję online), więc podczas podróży lepiej zabierz ze sobą wystarczającą ilość filmu. Ponadto skanowanie filmów w celu wydrukowania jest bardziej pracochłonne, a dobre skanery do slajdów lub filmów są droższe niż skanery podstawowe.
Film odwracalny ma mniejszą szerokość ekspozycji niż film negatywny, więc trudniej jest go poprawnie naświetlić. Ponadto, ponieważ istnieje dodatkowy krok od negatywu do wydruku, negatyw, który jest nieco niedoświetlony lub prześwietlony, może zostać skorygowany.
Dodatkowy etap drukowania negatywnych obrazów można również wykorzystać do kontrolowania kontrastu zdjęcia, używając papierów o różnym stopniu kontrastu. Jest to jednak najczęściej stosowane w fotografii czarno-białej.
Oczywiście istnieje również różnica w wyniku końcowym. Folia odwracalna może być również drukowana na papierze, ale najczęściej jest używana jako slajdy. Odbitki fotograficzne można łatwo przeglądać bez żadnego sprzętu, podczas gdy do przeglądania slajdów potrzebna jest przeglądarka lub projektor. Z drugiej strony slajdy mogą być wyświetlane bardzo duże, a duże wydruki są bardzo drogie.
Przygotowałem to jako odpowiedź na pytanie oznaczone jako duplikat tego i nie chcąc go zgubić, opublikuję odpowiedź tutaj:
Po pierwsze, różnice między nimi.
Film negatywny jest czasem nazywany filmem drukowanym. Jest to przydatne, gdy chcesz wykonać odbitki obrazu, ponieważ gdy prześwietlasz go światłem w powiększalniku / projektorze na materiale, który ciemnieje, gdy zastosuje się więcej światła (np. Papier negatywowy lub papier do drukowania), a następnie uzyskasz pozytywny obraz w rezultacie. Filmy negatywne zazwyczaj mają większą szerokość ekspozycjico oznacza, że są tolerancyjni, jeśli nie uzyska się odpowiedniej ekspozycji i nadal mogą rejestrować szczegóły. Film slajdów jest znacznie bardziej wrażliwy na prawidłową ekspozycję. Ta możliwość użycia powiększalnika do wykonania wydruku zapewnia znacznie lepszą kontrolę kontrastu i zlokalizowaną jasność uzyskanego wydruku. Negatywy często pojawiają się, gdy są trzymane w świetle, aby mieć znacznie niższy kontrast w porównaniu do filmu do slajdów, ale gdy patrzysz na negatyw jako krok na drodze do wydruku, na którym masz kontrolę kontrastu, nie jest to tak złe, jak się wydaje. Nowoczesne kolorowe negatywowe filmy są zwykle opracowywane w procesie C41.
Folia slajdów jest częściej używana do projekcji na powierzchnię w celu oglądania. Reprodukcja chemiczna jest dość trudna - istniały sposoby, aby to zrobić za pomocą niedostępnego już ilfochromu lub zrobić drukarkę międzynarodową - i dlatego takie odbitki są zwykle wykonywane cyfrowo. Kiedy skanowanie cyfrowe nie było jeszcze szeroko rozpowszechnione, slajdy filmowe były zwykle ostatecznością, jeśli chcesz wykonać wydruk. To powiedziawszy, slajdy są często popularne, ponieważ mają świetny połysk i nasycenie kolorów w porównaniu do negatywów, a także zazwyczaj bardzo cienkie ziarno filmu. Mają wyższy kontrast (a zatem mają mniejszą szerokość ekspozycji), co jest świetne w nudne dni, ale może prowadzić do rozjaśnionych cieni lub świateł w jasne słoneczne dni. Z tego powodu wiele osób nie docenia filmu slajdów o jedną trzecią lub pół stopnia. Ta dodatkowa trudność w uzyskaniu dobrej ekspozycji nie powinna być uważana za złą, im bardziej bezlitosna natura jest dobrym sposobem na rozpoczęcie nauki prawidłowego pomiaru światła. Nowoczesna folia do slajdów wykorzystuje proces E6, który ma więcej etapów rozwoju niż C41 i jako taki zajmuje więcej czasu, ponieważ jest więcej kąpieli. Czasami trudniej jest znaleźć laboratorium, które może przetwarzać E6, chociaż zestawy są dostępne od takich firm jakTetenal, jeśli chcesz spróbować w domu.
Z podręcznika 35 mm:
Dopasowanie źródła światła do typu filmu ma kluczowe znaczenie dla slajdów. Możesz potrzebować korekcji filtrów na obiektywie. Kolorowe filmy negatywowe są bardziej tolerancyjne, ponieważ można wprowadzać korekty kolorów podczas etapu drukowania, ale nadal najlepiej jest stosować odpowiedni filtr do źródeł światła innych niż światło dzienne lub lampa błyskowa.
Filmy do slajdów są zazwyczaj zrównoważone pod względem kolorów do oświetlenia dziennego lub wolframowych źródeł światła używanych w projekcji i były dostępne w szerokim zakresie prędkości ze względu na wymagania dotyczące kontrastu. Wrażliwość filmu slajdów na kontrast oznacza, że skanery muszą konfigurować jasność lampy dokładniej niż w przypadku filmu negatywowego, ale nie jest to problemem we współczesnym życiu, ponieważ jest on obsługiwany przez nas w oprogramowaniu / sprzęcie skanującym. Rzeczywiście, właśnie te podwójne właściwości o wyższym kontraście i lepszym odwzorowaniu żywych kolorów oznaczają, że skany filmów slajdów zwykle wymagają mniej pracy postprodukcyjnej lub są gotowe od razu po wyjęciu z pudełka.
W podręczniku 35 mm wspomniano również, że klisze slajdów są mniej podatne na zniekształcenie kolorów przy ekspozycji dłuższej niż jedna sekunda.
To powiedziawszy, dyskusja techniczna nieco psuje radość z eksperymentowania z filmem. Na przykład można uzyskać niezwykle nasycone kolory, kręcąc kolorowy film negatywowy i rozwijając go w E6, chemikaliach do obróbki slajdów. Ten proces nazywa się Cross Processing lub XPro i jest zabawną techniką do wypróbowania.
Źródła:
Uwaga: Sprawdziłem także Ilford Manual of Photography Sixth Edition, Focal Press, 1971, ale ledwo wspomina o folii przezroczystej, z wyjątkiem jej zastosowania w programach Magic Lantern Projection . Chociaż procesy negatywnie dodatnie istnieją już od czasów Henry'ego Foxa Talbota , w tym samym czasie (1839) we Francji Louis Daguerre ogłosił swój pozytywny proces dagerotypu, który początkowo był znacznie bardziej rozpowszechniony. Procesy pozytywne-negatywne stopniowo zyskały na popularności po około 1860 r., Dagerotyp znacznie stracił na popularności, ponieważ długi czas ekspozycji był niepraktyczny w czasach, gdy istniał kwitnący rynek fotografii portretowej.
Jedną z kluczowych wad filmu slajdów i przezroczystości jest możliwość swobodnego przeglądania wyników.
Mój ojciec przez wiele lat preferował film ze slajdów, ze względu na jego jakość, w wyniku czego wiele jego rodzinnych zdjęć jest zamkniętych w pudełkach slajdów, których nie widać przez lata, a jego odbitki można w dowolnym momencie przeglądać w albumie.
Kolejna różnica - film negatywowy jest ciemniejszy niż film slajdowy i dlatego trudniej go poprawnie zeskanować. Potrzebujesz skanera wysokiej jakości z mocnym źródłem światła, aby poprawnie zeskanować film negatywowy. (Oczywiście potrzebujesz skanera wysokiej jakości, aby poprawnie skanować ciemne fragmenty filmu slajdów, ale czasami możesz poradzić sobie z utratą szczegółów w ciemnych obszarach.)