Jak porównują silniki korpusu aparatu z silnikami w obiektywie do ustawiania ostrości?

Jaka jest różnica między użyciem silnika na korpusie aparatu a silnikiem wbudowanym w obiektywy?

Poza tym, jak oba porównują pod względem prędkości, jakie różnice zauważyłbym, gdybym używał korpusu z silnikiem i obiektywem bezsilnikowym, a soczewki z silnikiem na ciele, który go nie miał?

Tabela porównawcza przedstawiająca różne typy silników soczewek byłaby bardzo pomocna, ponieważ wysokiej klasy silniki USM dla obiektywów Sigma są szybsze niż ich zwykłe wersje.

Czasami silnik AF w obiektywie jest śrubą i przekładnią, a w takim przypadku tak naprawdę nie różni się znacznie od silnika wewnątrz ciała, z tą różnicą, że ma tę wadę, że jest bardziej nieporęczny. Tak jest w przypadku wielu tańszych obiektywów (w tym wielu obiektywów z zestawem).

Innym razem silnik AF w obiektywie jest typu silnika ultradźwiękowego, który wykorzystuje napęd bezpośredni, nie wymagający żadnych kół zębatych i jest lepszy od śrub i kół zębatych stosowanych w korpusach aparatu z kilku powodów:

• Jest bardzo cichy (często nazywany „Silent Wave Motor”)
• Może poruszać się dość szybko
• Może być mniej nieporęczny
• Może umożliwić ręczne obejście ostrości bez wyłączania autofokusa

Strona Wikipedii na temat silnika ultradźwiękowego (który prawdopodobnie był pionierem firmy Canon) jest dość interesująca i ma schematy.

Jak mattdm wspomniał w komentarzach, niektóre nowsze napędy autofokusa ze śrubą i przekładnią są sprzedawane przez Canon jako „Micro USM”. Moim zdaniem jest to zwodnicze. Nadal mają biegi, więc nie mają wymienionych wyżej zalet.

Silnik obiektywu w korpusie aparatu dodaje tylko niewielką objętość, co oznacza, że ​​wybór obiektywu jest nieco lepszy i możesz ustawić autofokus za pomocą niektórych tańszych obiektywów. Jeśli uważasz, że soczewki z wbudowanymi silnikami dobrze Ci się przydadzą, nie ma znaczenia, czy masz je w ciele. Oczywiście silnik ultradźwiękowy lub soczewki SWM są lepszą technologią i nie zależą od silnika soczewki w ciele.

Jak już wspomniano wcześniej, jeśli zarówno korpus aparatu, jak i obiektyw mają silnik AF, używany jest jeden obiektyw. I tak zwykle byś tego chciał, ponieważ są one zwykle lepsze.

Nie stanowi to problemu w przypadku Canona, który nie produkuje wbudowanych w autofocus silników.

Szczerze mówiąc, za każdym razem, gdy porównujesz całe kategorie rzeczy (czy naleśniki są lepsze niż gofry?), Szansa na znalezienie odpowiedzi jest niewielka.

Z moich obserwacji wynika, że ​​silnik ogniskowania w ciele oznacza, że ​​większość twoich obiektywów porusza się mniej więcej z tą samą prędkością . Jednak czas potrzebny do ustalenia ostrości zwykle zmienia się w zależności od maksymalnej przysłony obiektywu. Nawet przy zakupie obiektywu trzeciej części szybkość ustawiania ostrości pozostaje mniej więcej stała między obiektywami o tej samej maksymalnej przysłonie. Możliwe, że uaktualnienie aparatu przyspieszy ostrość wszystkich obiektywów.

Dzięki silnikowi ustawiania ostrości w obiektywie każdy obiektyw ma swoją własną szybkość ustawiania ostrości. Przekonałem się, że obiektywy innych firm, nawet te o doskonałej jakości optycznej, często oszczędzają na silniku ogniskowania i poruszają się zauważalnie wolniej niż markowe. Szybkość ustawiania ostrości znacznie różni się w zależności od obiektywu. Niektóre bardzo tanie soczewki z plastikowym mocowaniem są bardzo wolne (jak 18–55 mm, które są dostarczane z Nikonem D3100). Aby poprawić szybkość AF, musisz zrobić to jeden obiektyw na raz.

Zgadzam się z @Imre i że silniki ogniskowania wewnątrz ciała są zwykle głośniejsze, ale są wyjątki. Niektóre niedźwiękowe silniki w obiektywie są głośne.

Zgadzam się, że to mała próbka, ale z około 40 lustrzankami cyfrowymi nigdy nie widziałem awarii silnika ustawiania ostrości w aparacie. Przy podobnej liczbie obiektywów widziałem awarię 2 silnika ustawiania ostrości w obiektywie. Może silniki, które można zmieścić w obiektywie, są bardziej delikatne?

Dla mnie najbardziej zauważalną różnicą jest głośniejszy hałas akustyczny podczas ustawiania ostrości podczas korzystania z silnika ciała, ponieważ

• elementy transmisyjne , które prowadzą obroty od silnika do sprzęgła oraz od sprzęgu do mechanizmu ogniskowania, wytwarzają dodatkowy hałas z powodu tarcia i luzu;
• silnik ciała musi być wystarczająco mocny, aby poruszyć jakąś większą soczewkę niż ta, którą zwykle masz; mocniejszy silnik będzie generował więcej hałasu;
• sprzęgło musi być otwarte na mocowaniu obiektywu, dlatego silnik nie jest uszczelniony akustycznie, podobnie jak silnik w obiektywie.

Ten hałas może przykuć uwagę fotografowanej osoby, zanim uzyska zdjęcie, że zachowują się naturalnie lub odstraszają zwierzę, które próbujesz sfotografować. Aby obejść ten problem, w takich sytuacjach można zastosować ręczne ustawianie ostrości.

Silnik korpusu jest tańszą konstrukcją, ponieważ nie trzeba ukrywać silnika w każdej soczewce.

Jak się niedawno dowiedziałem, istnieje egzotyczna tele-zoom Sigma 200-500 f / 2.8, ogromna bestia, w której szkło jest tak ciężkie, że silnik soczewki z dedykowanym akumulatorem wewnątrz obiektywu jest używany nawet podczas ręcznego ustawiania ostrości. Podejrzewam, że większość silników ciała poparzy się, próbując popchnąć te szklane ściany wokół.

Z mojego ograniczonego doświadczenia wynika, że ​​zawodowcy z silnikiem w obiektywie mają tendencję do prędkości i dźwięku.

Jest jednak jeden con, o którym jeszcze nie wspominałem, i to jeśli używasz przedłużacza lub innego urządzenia między aparatem a obiektywem. W zależności od systemu ustawiania ostrości w obiektywie jest całkiem możliwe, że będzie on nadal ustawiał ostrość tak, jakby był zamontowany bezpośrednio na korpusie aparatu, więc autofokus będzie całkowicie nieostry. W takim przypadku musisz albo ręcznie ustawić ostrość, wybrać obiektyw, który wykorzystuje silnik korpusu aparatu, albo obejść się bez wzmacniacza.