Czy mój szczeniak Shih Tzu jest niedożywiony? Jak mogę jej pomóc?

Mamy shih tzu typu „księżniczki” (mały typ, ale nie filiżanka do herbaty, które są najmniejsze), a ona ma już ponad 4 miesiące.

Krótko mówiąc, uważamy, że otrzymaliśmy złe porady na temat tego, jak karmić szczeniaka i uważamy, że dawaliśmy jej zbyt mało jedzenia, odkąd go dostaliśmy. (Coś w rodzaju 2 łyżek krokietów na posiłek 2 x dziennie)

Dajemy jej także wiele witamin 2x / dzień i co jakiś czas smakuje.

Dopiero w tym tygodniu (w wieku 4 miesięcy) zaczęliśmy zwiększać go do około małej filiżanki / posiłku x2 dzień, ponieważ wydaje się teraz większy (myśląc, że im większa, tym więcej jedzenia będzie potrzebować).

Otrzymujemy informację zwrotną od przyjaciół, że nasze szczenię wydaje się chude (pod jej puszystymi włosami) i mogą poczuć jej żebra.

Poszukałem w Google i byłem przerażony, gdy dowiedziałem się, że dorastające szczenięta potrzebują dużo jedzenia, aby „prawidłowo się rozwijać”, do około 4 miesięcy, a nawet niektóre artykuły mówią, że pozwalają szczeniakom jeść, aż będzie pełna! (oczywiście uważając na tych, którzy się przekarmili).

Martwi mnie to.

Powinienem być zaniepokojony? Wydaje się zdrowa, szczęśliwa i wesoła, ma duży apetyt.

Więc teraz myślę o zwiększeniu jej jedzenia trochę więcej niż to konieczne, żeby to nadrobić.

Ma teraz około 5 funtów.

Czy powinniśmy ją więcej karmić? Czy są inne rzeczy, które powinniśmy robić?

Pamiętaj, aby iść ze zdrowymi markami. Nie używaj marek supermarketów. I tak, jak powiedziała druga osoba, pamiętaj o pozostawieniu jedzenia przez cały czas.

Problem z podawaniem pokarmu opartego na wadze psa polega na tym, że logicznie źle będzie, jeśli pies będzie chudy i waży mniej niż powinien. (1)

W przypadku szczeniąt w wieku do 9-12 miesięcy należy zawsze pozostawić im dostępną wodę przez cały czas i karmić je co najmniej 3 razy dziennie (2); jeśli szczeniak ma niedowagę, staraj się pozostawić karmę dostępną przez cały czas i użyj prawdziwej karmy dla szczeniąt, która ma wyższą zawartość białek. Trochę trudniej jest wyszkolić je, aby były czyste, ale kiedy to się stanie, twój pies powinien po prostu móc jeść, gdy jest głodny.

Trudno stwierdzić, czy pies jest głodny, nie rozmawia i może nie wykazywać wyraźnych oznak głodu! Ale jeśli widzisz, że pies jest zbyt chudy, powinieneś spróbować podać więcej jedzenia; jej odmowa jedzenia dostarczy ci wskazówek na temat innych problemów zdrowotnych, które mogą być prawdziwym problemem i którymi należy się zająć. (2)

Osobiście pozwalam na jedzenie dostępnym przez cały czas, nawet moim dorosłym psom, które nie otyłość dobrze ćwiczą; ale nie mają też powodów, by rozwijać zaburzenia odżywiania. Nigdy w życiu nie widziałem otyłego szczeniaka, a jeśli chodzi o ludzi, po prostu nie zgadzam się ze ścisłym harmonogramem karmienia „2-3 razy dziennie”; nawet dla ludzi ten rodzaj diety jest kontrowersyjny.

Według mojej wiedzy i psychologii psów, które czytałem, nadmierne nawyki żywieniowe u psów są podobne do zaburzeń odżywiania się ludzi; jest to kontrowersyjne, ponieważ wciąż trwają debaty na temat zwierząt posiadających „emocje”, ale nikt nie może zaprzeczyć, że istnieją zachowania, które można łatwo zaobserwować i przeanalizować. W rzeczywistości uważam, że niedożywienie szczeniaka może powodować te złe nawyki; Podejrzewam, że kiedy jedzenie jest łatwo dostępne, istnieje mniejsze ryzyko rozwinięcia tego rodzaju fiksacji. Przeprowadzono badania pokazujące, że dzieje się tak u ludzi, którzy dorastali w bardzo biednych gospodarstwach domowych lub tych, którzy mają niewielki dostęp do podstawowych zasobów (np. Ścisła kontrola żywności). (3)

^{Obsługiwane referencje zgodnie z wnioskiem:}

^{(1) Logika}

^{(2) http://www.petmd.com/dog/puppycenter/nutrition/evr_dg_the_importance_of_proper_nutrition_for_puppies}

^{(3) „Istnieją dowody na to, że niedożywienie prowadzi do zaburzeń nastroju, a po intensywnym jedzeniu często pojawiają się intensywne negatywne emocje. Z drugiej strony depresyjne i niespokojne nastroje wpływają na świadomość głodu i pełni i mogą przeszkadzać w jedzeniu. [.. .] Co ciekawe, wiele rodzin pacjentów z zaburzeniami odżywiania wydaje się zajmować jedzeniem i gotowaniem dla smakoszy, wagą i dietą, zwracając w ten sposób uwagę na jedzenie jako coś więcej niż tylko odżywianie. [...]}