Jest kilka rzeczy, które próbuję powstrzymać mojego kota od robienia: podskakiwania na blacie kuchennym i bycia wrednym dla psa (który jest posłuszny i pilnuje własnego biznesu). Łatwo jest złapać go na gorącym uczynku, gdy próbuje zastraszyć psa, ale złapanie go na tym, że stoi na ladzie, gdzie wie, że nie wolno mu, wymaga odrobiny skradania się.
Kiedy przyłapuję go na zachowaniu, jak mogę go skutecznie zdyscyplinować, aby zniechęcić go do kontynuowania złego zachowania?
Odpowiedzi:
Kara rzadko działa, ponieważ koty nie mają struktury społecznej, która rozpoznaje cię jako dominującą istotę w domu, rozumieją tylko, że robisz im coś, czego nie chcą (na przykład wytryskując je wodą).
Dlatego o wiele bardziej skuteczne jest ustalenie, dlaczego Twój kot wykazuje niepożądane zachowanie i zaspokajanie tych potrzeb w sposób, który jest akceptowalny dla was obojga, zamiast karania kota za niepożądane zachowanie.
Zwykle koty wspinają się na blaty, ponieważ instynkt podpowiada im, aby się wspinały (lepszy widok, ukrywanie się przed drapieżnikami / ofiarą itp.). Aby zabezpieczyć je przed blatami kuchennymi, należy zainstalować półki ścienne dla kota i / lub drzewka dla kota, aby zapewnić przewagę wysokości, której szukają. Czasami trudno jest znaleźć miejsce na te rzeczy w kuchni, ale nawet poświęcenie rogu zestawowi półek, aby mogli obserwować, jak gotujesz, może być pomocne!
(Mogą również wspinać się na blaty, jeśli zostawisz brudne naczynia, z których mogą zbierać jedzenie, więc sprzątanie jest ważne!).
Nie jestem zaznajomiony z interakcjami pies / kot, więc trudno mi tam udzielić porady. Mamy kota, który jest znacznie młodszy od innych kotów i często ich nęka, ponieważ miał dużo energii i chciał się bawić. Zacząłem BYĆ PEWNY, że spędziłem 30-60 minut dziennie, bawiąc się z nim różdżkowymi zabawkami, aby go zmęczyć, a on jest teraz o wiele mniej kłopotliwy dla starszych kotów.
Używam techniki tryskania butelką, trochę tryskającej wody ich nie boli, ale zniechęca do zachowania. Może jednak po prostu moje koty są wyjątkowo trudne, ale z mojego doświadczenia wynika, że jest to krótkoterminowe zniechęcenie. Tylko upewnij się, że nie zobaczą, jak je tryskasz, może to wpłynąć na ich reakcję.
Uważam, że większość kotów jest dość łatwa do wyćwiczenia na dźwięk. Może to być trzask palca, tryskanie butelki z rozpylaczem, klaśnięcie w dłonie itp.
Najważniejsze jest, aby być konsekwentnym i używać dźwięku tylko wtedy, gdy jest naprawdę zły. Ponadto staraj się nie pozwalać im kojarzyć dźwięku z tobą, bo będą dobre, gdy będziesz w pobliżu.
Wstępne szkolenie często odbywa się w towarzystwie czynności, której kot nie lubi. Zwykle używam butelki z rozpylaczem, ponieważ nasze koty nie znoszą przemoknięcia i łatwiej jest ukryć fakt, że jestem odpowiedzialny za akcję. Uważam, że głośny hałas lub syk zaskoczy je i również zadziała, chociaż trudniej jest im uniemożliwić skojarzenie ze mną ludzkiego dźwięku.
Miałem taki sam problem jak ty, gdzie mieliśmy jednego kota, który zawsze skakałby na blacie, gdy nie było nas w pokoju. Jako rozwiązanie ustawiłem krawędź blatu w pustych butelkach pop i po tym, jak dwukrotnie przestraszyłem się, przewracając je wszystkie, nie złapałem jej tam ponownie. Słyszałem, że ludzie zgłaszają ten sam sukces przy użyciu folii cynowej lub czegoś lepkiego, takiego jak dwustronna taśma na ladzie, ale to nigdy nie działało dla mnie (Tinfoil = zabawka, i lepki materiał = irytacja) :)
Odpowiedź Zaralyndy zawiera również dobrą radę na temat znalezienia i rozwiązania przyczyny problemów behawioralnych kota, jednak ponieważ pytanie dotyczy konkretnie dyscypliny kota, pomyślałem, że udzielę odpowiedzi, która to rozwiązuje.
Koty można trenować tak samo jak psy, chociaż trudniej mi to robić, ponieważ są one zwykle bardziej niezależne i nie tak chętne do zadowolenia jak psy, a czasami są mądrzejsze niż psy, więc mogą dowiedzieć się, co próbujesz zrobić i zdecyduję się cię zignorować. :)
Karen Pryor upowszechniła trening klikerów w swojej książce „ Nie zastrzel psa” . W nim, po dogłębnym zbadaniu, co to znaczy kształtować zachowanie za pomocą warunkowego wzmocnienia, wymienia 8 metod ( „jedyne dostępne” ), aby pozbyć się niechcianego zachowania . Pierwsze cztery są mniej lub bardziej okrutne (dla ciebie, w przypadku # 4), a ostatnie cztery są mniej lub bardziej humanitarne, ale stwierdza, że każda metoda ma swoje miejsce (oprócz # 2, kara, która nie działa - nawet jeśli się wydaje).
Wymienia również przykłady każdej metody dla typowych sytuacji, takich jak radzenie sobie z niechlujnymi współlokatorami, szczekającymi psami, drażliwymi mężami, wadliwymi huśtawkami tenisowymi, aaaaand, kotami skaczącymi na stole, które dołączam obok jej opisu każdej metody:
Metoda 1: „Zastrzel zwierzę.” To na pewno działa. Już nigdy nie będziesz musiał radzić sobie z tym konkretnym zachowaniem w tym konkretnym temacie.
Kot wchodzi na stół kuchenny: Trzymaj kota na zewnątrz lub się go pozbądź.
Metoda 2: Kara. Ulubieniec wszystkich, mimo że prawie nigdy tak naprawdę nie działa.
Kot wchodzi na stół kuchenny: Uderz go i / lub wypędź z kuchni.
Metoda 3: Wzmocnienie ujemne. Usuwanie czegoś nieprzyjemnego, gdy wystąpi pożądane zachowanie.
Kot wchodzi na stół kuchenny: Połóż taśmę celofanową lepką stroną do góry na stole kuchennym.
Metoda 4: Wyginięcie; pozwalając, by zachowanie samo zniknęło.
Kot wchodzi na stół kuchenny: zignoruj zachowanie. Nie zniknie, ale możesz wygasić własne zastrzeżenia do sierści kota w jedzeniu.
Metoda 5: Wytrenuj niezgodne zachowanie. Ta metoda jest szczególnie przydatna dla sportowców i właścicieli zwierząt domowych.)
Kot wsiada na stół kuchenny: wytresuj kota, aby usiadł na kuchennym krześle po pieszczoty i nagrodę za jedzenie. Chętny lub głodny kot może uderzyć w krzesło tak mocno, że ślizga się w połowie kuchni, ale wciąż jest tam, gdzie chcesz, a nie na stole.
Metoda 6: Umieść zachowanie na cue. (Wówczas nigdy nie dajesz wskazówki. To najbardziej elegancka metoda pozbycia się niepożądanych zachowań przez trenera delfinów.
Kot wchodzi na stół kuchenny: wytrenuj go, aby wskoczył na stół na zawołanie, a także zeskoczył na zawołanie (to robi wrażenie na gościach). Następnie możesz określić czas oczekiwania na sygnał (ewentualnie przez cały dzień).
Metoda 7: „Kształtowanie nieobecności”. Wzmocnij wszystko i wszystko, co nie jest niepożądanym zachowaniem. (Uprzejmy sposób na przekształcenie nieprzyjemnych krewnych w przyjaznych krewnych).
Kot wsiada na stół kuchenny: nagradzanie kota za okresy pozostawania poza stołem jest praktyczne tylko wtedy, gdy trzymasz zamknięte drzwi kuchenne, gdy nie ma cię w domu, aby kot nie mógł sam zachowywać się.
Metoda 8: Zmień motywację. Jest to podstawowa i najmilsza metoda ze wszystkich.
Dlaczego koty wchodzą na stół? (1) szukać jedzenia, więc odłóż jedzenie; (2) koty lubią leżeć w wysokim miejscu, gdzie mogą zobaczyć, co się dzieje. Ustaw półkę lub cokół wyżej niż blat, wystarczająco blisko, aby móc pogłaskać kota i zapewniać dobry widok na kuchnię, a kot może go preferować.
Jak mówi Karen, prawie wszyscy uciekają się do # 2, Kara, chociaż jest ona w większości bezużyteczna , dla kotów lub kogokolwiek innego, w tym ludzi: ze strukturą społeczną lub bez niej, z lub bez zakorzenionego strachu (jak skuteczna jest wojna z narkotykami?).
Chodzi o to, że kara nakładana podczas aktu może przypadkowo działać jak # 3, Negatywne wzmocnienie : jeśli za każdym razem robisz coś, natychmiast dostajesz irytującego porażenia prądem, oparzenia, tryskać wodą lub cokolwiek innego, szybko i przymusowo powiąż akt z karą (skojarzenie Freuda przez jednoczesność: neurony, które strzelają razem, łączą się drutami), a ty staniesz się Mechaniczną Pomarańczą, odsuwającą się od aktu (i kary), choć nie tak dramatycznie jak w filmie. Wiele (większość?) Naszych zachowań działa już na zasadzie asocjacji: już wiesz, że nie wkładasz ręki do ognia; równie dobrze może być trudno przejść po płonących węglach, nawet jeśli wiesz, że są one (w większości) nieszkodliwe.
Sama Karen użyła tryskania butelki, aby powstrzymać psa przed zamiataniem śmieci, ale w bardziej wyrafinowany sposób: wrzuciła kilka kropli ekstraktu waniliowego do wody, aby jego zapach był rozpoznawalny (i bardziej irytujący dla wrażliwego nosa ) i wystrzelił (z należycie zanotowanym gównem) w psa, a także w kosze na śmieci. Po kilku „zdjęciach skojarzeniowych” pies przestał bawić się śmieciami i jeść lody waniliowe.
I znowu, każda metoda ma swoje miejsce (oprócz kary / dyscypliny), ale jeśli cenisz swoje człowieczeństwo, jeśli nie dobre samopoczucie swoich owłosionych przyjaciół, możesz zacząć od dołu do góry , mimo że humanitarne metody wymagają więcej wysiłku i kreatywności ...
... a raczej właśnie z tego powodu. Jeśli przejdziesz wysiłek trenowania swojego zwierzaka z pozytywnym wzmocnieniem, przekonasz się, że działa on w obie strony, że stanie się bardziej zabawny i kreatywny, a nawet wymagać jej potrzeb, teraz, gdy istnieje wyraźny sposób komunikowania się .
Na przykład nie byłem wystarczająco konsekwentny, aby kontrolować szczekanie mojego psa za pomocą # 6, ale ona po prostu uwielbia mnie próbować ... a zwłaszcza lubi wymyślać nowe zachowania - możesz zobaczyć, jak żarówka świeci w jej oczach, gdy ona rozumiem Tak więc jestem zachwycony wynikiem, nawet jeśli wciąż budzi mnie w środku nocy ... (ale robimy powoli postępy w tej sprawie).
Proces kształtowania zachowań jest zbyt prosty (już go używasz, nieumyślnie, kiedy klaszcze, uśmiechasz się lub krzyczysz „dobra robota!”): Kojarzysz słowo, hałas lub gest, by oznaczać „robisz dobrze!”, i za każdym razem, gdy twój praktykant robi dobrze, używasz sygnału ( znacznika zdarzenia ) i natychmiast przerywasz grę, aby zaoferować nagrodę (zawsze, nawet jeśli użyłeś go przez pomyłkę!). Działa to dla każdego, od ryb po dzieci.
Gwizdki i zatrzaski są bardzo praktyczne, ponieważ są głośne, wyraźne i trudne do użycia przez pomyłkę (w przeciwieństwie do klaśnięcia lub powiedzenia „dobrze!”). Pracujesz w krótkich sesjach z około 20 posiłkami lub cokolwiek, co twój przyjaciel może przejść bez nudy (spróbuj zakończyć sesję wysoką notą, szczególnie przełomem, aby pozostała zainteresowana). Najpierw kojarzysz sygnał z nagrodą z dwiema sesjami używania go i dawania uczty. Następnie wzmacniasz proste rzeczy, takie jak patrzenie w twarz, siedzenie lub inne sztuczki, które ona już robi, i budujesz coraz bardziej złożone zachowania. Dwie rzeczy, które trudno zrobić dobrze: jest to gra ciepła i zimna, w której kształtujesz ( nagroda) na każdym etapie pożądanego zachowania. Musisz przeczytać sytuację: czasami ona nauczy się robić coś w kilku krokach; inni będą musieli nagradzać każdą drobną poprawę, a nawet powrót; z drugiej strony, innym razem oszukacie się, myśląc, że coś się wydarzyło, gdy tak się nie stało - raz myślałem, że nauczyła się podstawowej matematyki, podobnie jak ten koń, który mógł liczyć ... ale tylko wtedy, gdy jego właściciel był w pobliżu.
I to prowadzi mnie do drugiej trudnej rzeczy: jeśli próbujesz komunikować się z kimś, kto nie mówi twoim językiem - jakimkolwiek z nich! - nie mów słowami, twarzą lub ciałem, chyba że jest to ustalone lub rozwijające się sygnał. Jeśli to zrobisz, sprawisz, że będzie to dla niej bardziej skomplikowane. Zachowaj więc twarz i ciało pokerowe i używaj tylko celowych sygnałów (w tym słów zachęty i nagrody). I mam na myśli pokera: musisz uważać na nieświadome tyknięcia jako sygnały, albo będzie je czytać i kojarzyć, tak jak genialny koń, który wiedział, kiedy przestać liczyć jakimś minutowym sygnałem, którego nawet jego właściciel nie był świadomy.
Grając w takie gry, oboje otrzymacie mnóstwo zabawy i zrozumienia, a nawet wyzwanie terapeutyczne w życiu, które może znacznie poprawić nastrój zamkniętych zwierząt.
Nie strzelaj do psa daje dobre wyobrażenie o tym, jak i dlaczego wzmacnianie działa, ale chociaż jest pełne przykładów, nie jest to przewodnik krok po kroku, więc jeden z nich może ułatwić rozpoczęcie pracy, jeśli chcesz spróbuj swoich sił.
(Ale niegrzeczny zwierzaku, czy nie, Nie strzelaj to świetna lektura, aby zrozumieć nasze zachowanie na najbardziej podstawowym poziomie - ulubione przejęcie z książki: nikt nie powinien próbować swoich sił w rodzicielstwie bez uprzedniego wyszkolenia kurczaka ).
Jak zauważa @Zaralynda, koty tak naprawdę nie rozumieją kary, ale rozumieją, że nie dostają tego, czego chcą. Na przykład, jeśli bawisz się ze swoim kotem, który cię gryzie, możesz natychmiast przerwać zabawę i wyjść. Kot wkrótce zrozumie, że gryzienie kończy się negatywnym wynikiem, zakończeniem zabawy i przestanie to robić.
Trudniej jest zorganizować takie rzeczy, jak skakanie na blaty. Kot szuka dobrego punktu obserwacyjnego, abyś mógł dowiedzieć się, jaki obszar chce obserwować i jakoś zablokować jego widok, lub jak sugeruje @Zaralynda, po prostu zaoferuj coś lepszego.
Zazwyczaj w przypadku dyscyplinowania kotów wzmocnienie negatywne nie działa. To tylko dezorientuje koty i może pogorszyć zachowanie i wywołać u twojego kota strach. Najlepszym podejściem jest zastosowanie pozytywnego wzmocnienia, na które koty lepiej reagują.
Oto dobry artykuł opisujący wszystko na ten temat: http://catsmeouch.com/how-to-discipline-a-cat/
W przypadku wspinania się kota na blaty, możesz spróbować znaleźć dla kota półki i warkocze, aby kot mógł się bawić i wspinać na nie. Ten post może być również pomocny http://catsmeouch.com/how-to-keep-cats-away-from-certain-areas/
Myślę o moim kocie jak o dwulatku. Najskuteczniejsze jest dla mnie zabranie kota (drapanie się po krześle, na blacie itp.) I postawienie go na kanapie. Oczywiście, jak tylko się oddalę, zeskakuje. Muszę to powtórzyć około 4 razy, kiedy (jak sądzę) poddaje się i zostawia krzesło lub blat w spokoju.
Nie mogę podać żadnych wskazówek dotyczących dyscypliny innych niż ton. Mój pięcioletni kotek reaguje na mój ton, kiedy robi coś, czego nie powinien. Myślę jednak, że ważne jest, aby twój kot był świadomy tego, jak jest karmiony. To jedzenie po prostu nie pojawia się magicznie w ich naczyniu. Mój kot codziennie kojarzy mi się z porcjami. Może to zabrzmieć trochę surowo i może nie rozpoznać mnie jako kota „alfa”, ale na pewno wie, że nie wkurza ręki, która go karmi. W każdym razie działa dla nas, a on jest także zdrowy. Dostaje również specjalne „traktuje” jako nagrodę. Mam nadzieję że to pomoże.
Jeśli zwierzę nie boi się ciebie trochę, będzie chodzić po tobie. To z nimi gra dominująca. Kara działa, a mówienie surowo (ale jestem pewien, że większość z was pomyślałaby, jak to robię krzycząc) szarpie kota, trzymaj go przy twarzy, powiedz nie. Zrób to. Niech ucieka. A kiedy wróci, daj mu miłość. Bądź konsekwentny. W końcu nie będziesz już musiał tego robić i możesz po prostu powiedzieć „nie”. Do tego czasu jest już dorosły. Wie, co jest w porządku, a nie w porządku. Zrobiłem to z moim pierwszym kotem. I to działa. Moja dziewczyna nie dyscyplinuje kota, daje jej tylko miłość i nie daje jej czasu ani dnia, chyba że jest głodna lub czegoś chce. Zakładam, że prawdopodobnie jest miejsce na błąd, ponieważ większość zwierząt ma jakieś różne osobowości (do pewnego stopnia są tylko zwierzętami i mają ograniczone możliwości wyrażania siebie, więc wiele zwierząt jest takich samych). Co ciekawe, metoda ta nie działa na złotą rybkę. RIP jedno oko Charlie