Jak przekonać mojego kota, aby nie bał się, gdy drzwi do mojego pokoju są zamknięte?

Mam osobliwy problem z moim kotem.

Mamy ją ze schroniska i wygląda na to, że miała w przeszłości złe doświadczenia (bardzo płochliwe, nie lubi zbliżających się ludzi). Jednak przez kilka lat rozgrzała się do nas i pozwoliła nam się bawić, a nawet pogłaskać ją w salonie.

Jednak w biurze (gdzie spędzam większość czasu), podczas gdy jest w porządku, gdy przychodzi na smakołyki i bawi się zabawką z odległych piór, jest bardzo płochliwa (dużo więcej niż w jakimkolwiek innym pomieszczeniu). Jeśli ktoś zbliży się do drzwi, blokując jej wyjście, przeskoczy obok i wybiegnie. Jeśli drzwi zamkną się za nią (co ma kilka razy), bardzo się porusza i pazuruje do drzwi, aż się otworzą.

Co powinienem zrobić, żeby rozgrzała się do pokoju? Mam wrażenie, że dzieje się tak dlatego, że wcześnie, kiedy ją dostaliśmy, zagłębiła się w ten pokój, a potem wpadła w pułapkę na kilka godzin, więc być może strach został. Dużo się z nią bawię w biurze i daję jej smakołyki, ale nadal wydaje się płochliwa.

To wyjaśnienie strachu ma wiele sensu. Moją pierwszą radą byłoby upewnienie się, że nigdy nie stanie się to przez przypadek. Upewnij się, że drzwi są podparte lub że coś blokuje zatrzask, aby nie mogła zostać przypadkowo zamknięta. Jest to ważne w kolejnych krokach, gdy starasz się odczulić ją na to.

Następnie, jeśli nie przeszkadza jej wejście do pokoju, dopóki drzwi nie są zablokowane, sugeruję ustawienie miejsca, w którym można ją tam nakarmić. Podczas jedzenia upewnij się, że nic się nie wydarzy, co wywołałoby jej strach. Jeśli możesz, rozważ przeniesienie jej kuwety do tego pokoju. Jej celem jest, aby spędzała w nim wystarczająco dużo czasu, aby wszystkie poprzednie negatywne skojarzenia zostały zastąpione nudą przestrzeni.

Monitoruj jej zachowanie w pokoju przez kilka miesięcy. Mamy nadzieję, że zacznie spędzać tam więcej czasu, a zobaczysz większy komfort bez żadnych innych zmian.

Kiedy wydaje się całkiem komfortowa w konfiguracji, zacznij bardzo stopniowo naciskać na strach. Wspomniałeś, że jeśli ktoś stanie w drzwiach, ucieknie. Kilka dni, kiedy je, zacznij przychodzić i wychodzić z pokoju, zatrzymując się na chwilę w drzwiach. Celem jest znalezienie miejsca, w którym zauważy i zacznie się napinać, zanim usuniesz zagrożenie. Nigdy nie chcesz popychać jej do punktu, w którym uciekasz, ponieważ to wzmocni reakcję strachu. Zamiast tego chcesz przyzwyczaić ją do bodźca, aby przestała go nawet zauważać.

Kiedy nie wydaje się, aby przeszkadzały jej krótkie przerwy w drzwiach, zacznij je przerażać. Wydłuż czas oczekiwania, zajmij więcej miejsca, niech ktoś inny na krótko zablokuje drzwi itp. Ponownie, nigdy nie chcesz popychać jej do paniki. Bądź przygotowany na to, że „punkt paniki” zmieni się z dnia na dzień. Jeśli twoja praca pomaga, powinna powoli się poprawiać; powinna powoli być w stanie obsłużyć coraz więcej. Jednak w niektóre dni może się to wydawać gorsze niż dzień wcześniej i jest to w porządku. Będzie to zależeć od jej nastroju, tego, jak wypoczęła, czy ma wystarczająco dużo ćwiczeń itp.

Kiedy będzie w porządku z ludźmi w drzwiach, zacznij wprowadzać obiekty blokujące je. Możesz postawić na drodze krzesło, bramę dla dziecka lub pudełko. Wszystko, co masz wokół, na co może skakać / wspinać się i które nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa dla ludzi, którzy będą musieli nad nim przejść lub go poruszyć, gdy będą musieli wejść. Kiedy wprowadzasz taki obiekt, trzymaj go tam przez kilka dni na początku. Umieść ją tam, gdy będzie poza pokojem, aby mogła zbadać, kiedy wejdzie. Po tym, jak zrozumie przedmiot, możesz go od czasu do czasu zabrać i odłożyć z powrotem, gdy będzie w środku. Uważnie obserwuj jej odpowiedź i upewnij się, że nie osiągnie punktu paniki.

Kiedy jest w porządku z różnymi przedmiotami, spróbuj zostawić drzwi częściowo zamknięte. Wykonaj ten sam powolny proces, jak poprzednio, gdzie ma zbadać wejście z drzwiami, które nie są w pełni otwarte, zanim będzie musiała przez nie przejść. W końcu powinieneś być w stanie zamknąć drzwi, gdy ona jest w pokoju bez paniki.

Powodzenia!