Jak wykopać „uzależnienie” dwunastolatka od zakupów?

Moja rodzina nigdy nie miała dużo pieniędzy, więc martwię się o nawyki zakupowe mojej siostry. Założyłem, że to dość przeciętne zachowanie młodej dziewczyny, która prosi o pieniądze na szkolne targi książki, lodziarnię, makijaż itp., Ale ostatnio dostała od naszego sąsiada pracę z psami i zaczęła wydawać każdy cent ona robi.

Prawie jak tylko zapłaci, pojedzie rowerem do centrum handlowego i zacznie kupować małe drobiazgi i inne rzeczy. Czasami kłamie o tym, ile ma pieniędzy i błaga naszą matkę o pewną kwotę, aby kupić coś, czego desperacko potrzebuje. Robi to samo, gdy wyda wszystkie swoje pieniądze, i często toczą się długie, okrągłe kłótnie, które kończą się tym, że nasza mama jest zbyt zestresowana, by kontynuować i po prostu się zagłębiać.

Próbowałem porozmawiać z nią jako jej starszym bratem i wyjaśnić, dlaczego musi oszczędzać pieniądze, jak będzie chciała rzeczy, które na razie będą musiały zaoszczędzić, i jak nierozsądnie jest marnować zasoby, szczególnie takiego, który jest dla nas rzadki. To nie zadziałało.

Próbowałem wytłumaczyć mamie, że godzinami kłócąc się o to samo, a potem wręczenie jej pieniędzy przynosi efekt przeciwny do zamierzonego, i że musi podjąć decyzję, a następnie konsekwentnie jej przestrzegać. To też nie działało.

Jak normalne jest, gdy preteen dziewczyna wydaje takie pieniądze i błaga o te pieniądze, kiedy ich nie ma? Co mogę zrobić, aby to zatrzymać?

Zgadzam się, że jest to typowe dla wielu młodych dziewcząt. Podejście w naszym domu polega na tym, że dzieci muszą wpłacić 20% pieniędzy, które otrzymują na konto bankowe, a resztę mogą wykorzystać, ile chcą.

Jedną z opcji byłoby zasugerowanie matce, aby co tydzień dawała siostrze zasiłek (który może zostać zwiększony o obowiązki domowe) i prośba o wpłacenie określonej kwoty na konto bankowe. Ona może spędzić resztę, ale kiedy pieniądze znikną, to tyle na tydzień. A twoja matka musi być surowa. W ten sposób twoja siostra nauczy się wartości pieniądza i może bardziej uważać, jak je wydaje.

To niestety wydaje się całkowicie normalne. Wydaje się, że każde pokolenie robi to samo.

Myślę, że niezwykle cenne jest uczenie dzieci wartości oszczędzania pieniędzy i nie marnowania ich na bezwartościowe zakupy, ale jest to bardzo trudne.

Jedną z technik, których używamy do zachęcania do oszczędzania, jest zgodzenie się na doładowanie procentu kwoty zaoszczędzonej, gdy naszym dzieciom uda się zaoszczędzić na coś dużego. W tym wieku mogą docenić, że im więcej oszczędzają, tym więcej od nas otrzymują.

Innym jest przekazanie im niewielkiej kwoty kieszonkowych - jeśli chcą więcej, muszą wykonywać prace domowe i wykonywać prace w domu. Nie dostają nic tylko za pytanie.

Po pierwsze, powinieneś uznać, że skoro jesteś starszy, nauczyłeś się lekcji, których nie ma twoja siostra. Jest na swojej własnej ścieżce uczenia się. Powinieneś jednak zdawać sobie sprawę, że wiele lekcji wyciąga się z osobistego doświadczenia, a nie z porad innych osób.

Jeśli twoja siostra zarobiła te pieniądze, to ona wydaje je, jak chce. (W dzisiejszych czasach rzadko można oczekiwać, że osoba niepełnoletnia wesprze finansowo rodzinę.) Jeśli wcześniej nie otrzymała dużo pieniędzy, może to być dla niej ekscytujące nowe uczucie.

Co najważniejsze, właśnie to doświadczenie da jej własne lekcje. Po kilku miesiącach (lub latach) może zdać sobie sprawę, że zarobiła pieniądze, ale nie ma na to nic znaczącego. Może zdać sobie sprawę z tego, że zaoszczędziłeś więcej pieniędzy i że wynika to z twoich zwyczajów oszczędzania. A może nauczy się czegoś przeciwnego, że te małe rzeczy (które nie mają dla ciebie żadnej wartości) są niedrogim sposobem na uczynienie siebie szczęśliwszą. Dopóki nie używa długu, aby je kupić, to też jest w porządku.

W końcu lepiej jest, jeśli ma zamiar popełniać błędy i uczyć się od nich, że robi to za kilkaset dolarów, gdy jest nastolatką, niż z tysiącami dolarów długu, kiedy jest starsza.

Zgadzam się jednak, że ilość pieniędzy, które otrzymuje od rodziny, powinna być stała, którą musi zarządzać. Możliwość zawsze zdobywania większej ilości pieniędzy, po prostu trochę bardziej błagając, nie przygotuje jej na świat poza rodziną.