Jakie są strategie wychowania dwujęzycznego dziecka?

Planujemy wychowywać nasze dziecko w dwóch językach. Plan jest taki, że mój mąż mówi tylko do niej po angielsku, a ja mówię tylko po tagalsku (dialekcie z Filipin). Poprosiłem moich rodziców, aby rozmawiali z nią tylko w języku tagalog, ponieważ będzie miała dużą znajomość języka angielskiego. Mieszkamy w USA

W jaki sposób inni rodzice wychowali swoje dzieci, aby zachować drugi język?

Dorastałem dwujęzycznie, podobnie jak mój 18-miesięczny syn. Mój syn i ja mamy duńskiego ojca i matkę austriacką. Oto, czego się nauczyłem, z własnego życia jako dziecka i rodzica oraz od innych:

Zacznij od razu. nie będzie decydować o tym po roku lub dłużej. Musi tak być od samego początku, ponieważ dzieci uczą się jeszcze przed urodzeniem, a większość w wieku poniżej 10 miesięcy. Muszą nauczyć się „melodii” i dźwięków języka, a to działa dobrze tylko na początku.

Musisz być native speakerem lub równy. Widziałem austriackie domy, w których jedno z rodziców mówi słabo po angielsku, próbując uczyć języka. Nie działa Nie wystarczy uczyć pojedynczych słów z książek z obrazkami. Nie wystarczy mówić o tym, czego nauczyłeś się w szkole. Musisz znać wszystkie słowa, których kiedykolwiek będziesz potrzebować, i wiesz tylko, że jesteś tubylcem lub jesteś niezmiernie dobry w języku angielskim jako języku obcym. Nawet nie zaczynaj mi wymowy i gramatyki!

Bądź konsekwentny. 99% czasu mówię po duńsku do mojego syna. Powiedziałbym, że mniej niż 90%, a to nie przylega dobrze. Rozmawiam z nim po niemiecku, jeśli on jest w pobliżu innych dzieci / ludzi, jeśli potrzebuję ich również zrozumieć. Ale rozmawiam też po duńsku z innymi małymi dziećmi, głównie dla zabawy, ale także po to, aby pokazać, że to nie jest tajny język.

Pokaż, nie mów. Mówię po duńsku do mojej żony w 80% przypadków. Są rzeczy, które mogę jej łatwiej powiedzieć po niemiecku, ale przede wszystkim mój syn słyszy, jak rozmawiam w tym języku z innymi. To nie tylko dla niego. Moja strona rodziny mówi również po duńsku, po niemiecku żona. Na szczęście wszyscy się rozumiemy.

Zachowuj się naturalnie. Mówienie w dowolnym języku jest normalne. Nie zachowuj się specjalnie, gdy mówisz w jakimś konkretnym języku. Nie powinno być różnicy w sposobie działania, w zależności od języka, którym mówisz. Oboje są tylko językiem.

Książki i takie tam. To właściwie trudna część! Znalezienie wystarczającej ilości materiałów / książek / zabawek w języku obcym kraju może być trudne. W moim przypadku otaczają nas niemieckie rzeczy, ale staramy się zapewnić wystarczającą ilość duńskiego materiału, aby utrzymać równowagę. W szczególności tutaj media - telewizja, DVD, sprzęt komputerowy. Planuj z wyprzedzeniem, to najlepsza rada, jaką mogę dać w tej kwestii.

Angielski jest trzeci. W naszym przypadku nie jesteśmy w kraju anglojęzycznym. Po trzecie (i czwarty, itd.) Języki przychodzą łatwiej dziecka, jeżeli te dwa języki pierwotne są mocno na miejscu pierwszy, więc nie martw się o trzecie na początku, z wyjątkiem, jeśli są w kraju anglojęzycznym, w którym to przypadku należy go wmieszać naturalnie.

To wszystko ze szczytu mojej głowy. Mogę później edytować i dodawać więcej.

Moja żona i ja wychowujemy naszą czteroletnią córkę dokładnie tak, jak to opisujesz od urodzenia. Rozmawiam z nią po angielsku, a moja żona i jej rodzina rozmawiają z nią w swoim ojczystym języku - mimo że wszyscy z nas mówią przede wszystkim po angielsku w codziennym życiu tutaj, w USA.

To zadziałało cudownie; nasza córka mówi teraz płynnie w obu językach.

Początkowo martwiliśmy się, że może to być dla niej mylące - że może mieszać języki lub niekomfortowo zmieniać. Ale praktycznie nie było problemów. Nawet nie zdając sobie z tego sprawy, ze 100% dokładnością wie, z jakim językiem rozmawiać do kogo i kiedy.

Nie odkryliśmy również, że musimy być bezbłędnie konsekwentni. Moja żona może w razie potrzeby wrócić do angielskiego (np. Podczas rozmowy z osobą trzecią), ale nie wpłynęło to na płynność naszej córki. Nie martwiłbym się tym, dopóki starasz się być jak najbardziej konsekwentny, gdy jest to tylko twoja najbliższa rodzina.

Dołożyliśmy również starań, aby mieć dużo książek w obu językach, więc nie można dominować w opowiadaniu historii.

Mieszkam w Australii. Moja żona przyjechała do Australii 12 lat temu z Chin. Mówię płynnie po chińsku.

Mój 4-letni syn chodzi na opiekę nad dziećmi 4 dni w tygodniu, a moi rodzice opiekują się nim 1 dzień w tygodniu. Od poniedziałku do piątku w ciągu dnia mówi po angielsku.

Oto jak pomagamy mu się uczyć:

Bądź konsekwentny: już dużo czasu spędza w szkole na mówieniu po angielsku, więc ciągle rozmawiamy z nim po chińsku w domu. Następnie rozpoznaje, kiedy powinien mówić po angielsku, a kiedy po chińsku.

Przyjaciele: Mamy sieć przyjaciół, którzy mówią po chińsku, a oni i ich dzieci mówią po chińsku do mojego syna. Posiadanie tej społeczności pozwala mojemu synowi na używanie jego języka społecznie.

Rodzina: Pomóż dziecku komunikować się z członkami rodziny w innych krajach. Możesz to zrobić, korzystając ze Skype'a, w którym jednocześnie możesz rozmawiać z rodziną za granicą. Nie stresują się trzymaniem telefonu i mówieniem samemu.

Książki i DVD: Mój syn lubi niektóre seriale telewizyjne. Podczas podróży do Chin staramy się uzyskać chiński odpowiednik. Seriale telewizyjne takie jak Thomas the Tank Engine lub In the Night Garden.

Bądź specyficzny kulturowo: daj im coś, z czym mogą się identyfikować z tej kultury. Może to być określone jedzenie, program telewizyjny lub działanie, które jest specyficzne tylko dla kultury, którą lubią. To pomaga im mieć załącznik. Mój syn lubi określone chińskie jedzenie, które jedzą tylko Chińczycy, więc nie ma angielskiej nazwy.

Jedną ważną rzeczą, którą znalazłem, było nauczenie go, jak umie mówić w każdym języku: „Jak to powiedzieć po angielsku” lub „Jak to powiedzieć po chińsku”.

Ponieważ poprosiłeś o „strategie” w liczbie mnogiej:

• Najlepszym sposobem wychowywania dziecka, który jest biegły (i literat) w Tagalski mimo dorastanie w kraju anglojęzycznym jest zarówno dla rodziców, aby zawsze mówić Tagalog w domu. Zarezerwuj angielski do interakcji ze światem zewnętrznym - szkoły, pracy, towarzyszy zabaw.

  • Na początku nawet nie zawracaj sobie głowy nauczaniem dziecka angielskiego; poczekaj, aż będzie wystarczająco dorosła, aby chcieć porozmawiać z przyjaciółmi, a może nawet do wieku przedszkolnego. Ponieważ angielski będzie nieuchronnie wokół niej (chyba że zamkniesz ją w piwnicy lub coś w tym stylu), będzie miała dużą ekspozycję na jego dźwięki / melodię, więc nie będzie miała problemu z płynnym nauczeniem się.

• Jeśli powyższe podejście nie jest możliwe (to znaczy, że jedno z rodziców mówi tylko po angielsku), drugą główną strategią jest podejście jednego rodzica - jednego języka. Jest to o wiele trudniejsze, zwłaszcza gdy dziecko się starzeje i nie czuje się swobodnie mówić w języku mniejszości, ale można to zrobić. Nadal musisz się bardziej skoncentrować na nauczaniu tagalog; Angielski stanie się, czy tego chcesz, czy nie.

  • Jeśli to w ogóle możliwe, wchodź w interakcje z innymi mówcami tagalog - znajdź filipiński kościół lub grupę społeczną, „zaimportuj” dziadków, zdobądź opiekunkę lub nianię mówiącą po tagalsku itp.
  • Staraj się uczyć anglojęzycznego rodzica podstawowych zasad tagalog, aby przynajmniej rzeczy takie jak karmienie i ubieranie się mogły się zdarzyć bez konieczności angażowania języka angielskiego.
  • Zdobądź materiały do ​​czytania i przeglądania w języku tagalog. Zastanów się nad niedozwoleniem telewizji w języku angielskim.
  • Wyślij dziecko na Filipiny na tyle lat, ile możesz sobie pozwolić. W przeciwnym razie znajdź (lub zorganizuj) obóz letni w języku tagalog.

• Jeśli oboje rodzice mówią w języku mniejszości, ale mimo to nie jesteś w stanie tak surowo trzymać się angielskiego z dala od domu, nadal możesz wychowywać dwujęzyczne dzieci. Będziesz jednak musiał zastosować wiele strategii wymienionych w jednym rodzicu - jedno podejście językowe: tyle interakcji z tagalogiem, ile możesz, wakacje z zanurzeniem w języku, jeśli to możliwe, dużo książek i filmów w tagalog itp.

Pamiętaj, że bez względu na to, jaką strategię zastosujesz, nadejdzie czas ([hm] nastolatki [/ kaszel]), kiedy bez względu na to, co zrobisz, twoje dziecko odmówi mówienia po tagalsku lub zrobi to tylko wtedy, gdy zostanie o to wyraźnie poproszony. Nalegaj i pamiętaj, że to też minie, a twoje dziecko w końcu podziękuje ci za podniesienie dwujęzyczności.

Wszystkim wam brakuje! KSIĄŻKI AUDIO! Wszyscy spędzamy czas w samochodzie, wszyscy musimy skoncentrować się na prowadzeniu ... Pobierz audiobooki w językach, w których Twoje dziecko również potrzebuje większej ekspozycji. Okazuje się, że ich umiejętności językowe rozwijają się, jeśli słyszą ten sam język kilkoma głosami, a nie tylko własnym ...

Oboje jesteśmy Izraelczykami / Amerykanami. Dorastaliśmy w Izraelu i wyemigrowaliśmy do USA w wieku 20 lat. Tu urodziły się nasze dzieci. Dzieci są stale narażone na angielski i jest to ich wybrany język, mówiący między sobą. W domu staramy się też mówić po hebrajsku, ale często wracamy do angielskiego nawet nie zauważając.

Mimo to, nawet przy niewielkiej, ale stałej znajomości języka hebrajskiego - oba dzieci rozumieją i mówią po hebrajsku i robią to całkiem dobrze. Nasza mała, 3,5-letnia dziewczynka nawet nie zdaje sobie sprawy z koncepcji „bycia dwujęzycznym” - mówi po hebrajsku z odwiedzającymi krewnymi, którzy mówią po hebrajsku, a po angielsku z resztą nas. Wie, że istnieją (przynajmniej) dwa języki, ale uważa, że ​​ludzie mówią w wielu językach.

Pewnego dnia zrozumie, że jest dwujęzyczna, a mianowicie, gdy dowie się, że są ludzie, którzy mówią tylko jednym językiem.

Zostałem wychowany dwujęzycznie przez okoliczności. (Mieszkam w stanach, rodzina mówi po francusku) Moi rodzice rozmawiali ze mną po francusku prawdopodobnie w 99% przypadków. Ciotka wysyłała książki po francusku, a mama czytała je przed snem. Najpierw nauczyłem się angielskiego przez telewizję, a potem od przedszkola do uniwersytetu. Mam raczej dobrą pamięć i mogę powiedzieć, że nie pamiętam, by kiedykolwiek znałem jeden język przed drugim. Przeszedłem fazę od około pierwszej do szóstej, gdzie gdybym nie znał słowa po francusku, powiedziałbym to po angielsku. A moi rodzice powiedzieli mi, co to jest po francusku.

Potrafię mówić i słuchać francuskiego bez problemu, brakuje mi umiejętności pisania, ponieważ potrzebuję więcej praktyki. Mogę więc polecić, abyś zainteresował dziecko czytaniem książki w języku tagalog, ale to od ciebie zależy, jak to zrobić.

Jeśli chodzi o angielski, to jest mój język wiedzy specjalistycznej. Nie jest idealny, ale jest to język, w którym wybieram siebie.

Podsumowując, powiedziałbym, żeby nie martwić się tak bardzo o angielski, jeśli żyjesz w kulturze opartej głównie na języku angielskim. (chociaż nadal zalecałbym zachęcić dziecko do przeczytania książki w języku angielskim)

Nie mam tego osobistego doświadczenia, ale interesowałem się tym zawodowo przez lata. Rozumiem, że rodzic w języku mniejszości (w tym przypadku to ty) musi niesamowicie ciężko pracować, aby utrzymać projekt. Trudniejsze niż mogłoby się wydawać. Coś mniej niż całkowite zobowiązanie do nie mówienia po angielsku do twojego dziecka i projektu jest skazane na niepowodzenie.

Może być ci trudniej niż myślisz w języku mniejszości przez cały czas, gdy małżonek, przyjaciele i tak dalej mówią w większości językiem (w tym przypadku angielskim).

Na przykład przeczytałem, że tylko mówienie w języku mniejszości prywatnie z dzieckiem (z grzeczności, ponieważ nie chcesz, aby przyjaciele i koledzy myśleli, że je wykluczasz, gdy jesteś w towarzystwie) może stanowić problem , ponieważ dziecko uczy się, że mówienie to jest w jakiś sposób „prywatne”, a nawet „tajne”.

Z tego powodu zachęcenie rodziców do dodania swojego wkładu będzie niezwykle korzystne.

Zasadniczo już robisz najważniejsze: mówisz w swoim ojczystym języku, podczas gdy mieszkasz w USA.

Nie martw się zbytnio, że będzie mieszał języki. Po pierwsze, prawdopodobnie od czasu do czasu je miksuje, szczególnie gdy zaczyna mówić. Po drugie, dzieci bardzo łatwo wybierają język, więc jeśli będziesz konsekwentny i porozmawiasz z tagalogiem ze swoim dzieckiem, w końcu będzie on dwujęzyczny.

Jesteśmy Amerykanami w Izraelu, mówimy po angielsku w domu, a oni uczą się hebrajskiego w szkole. To wydaje się działać. Moje dwoje starszych dzieci, które mieszkały w Izraelu od 5 i 6 lat, biegle w obu. Mój 4-latek mówi głównie po angielsku (tyle, ile mówi), ale ma sporo hebrajskich słów. Zobaczymy, gdzie on będzie za 2 lata.

Razem z mężem stosujemy podejście „jeden rodzic, jeden język”. On mówi do naszego syna tylko po duńsku (wkrótce będzie 3), a ja mówię tylko po angielsku. W domu rozmawiamy po angielsku i duńsku i mieszkamy w Danii.

Mój syn rozumie wszystko, co mu mówię po angielsku, ale nie zawsze chce odpowiadać po angielsku. Pracuję nad tym.

Matthias miał również trochę „opóźnień językowych” za innymi dziećmi, gdy sortował różne dźwięki, ale teraz jest prawie na równi z innymi dziećmi, z którymi się bawi. Czytam mu DUŻO po angielsku, ponieważ nie odpowiada mi tak bardzo, jak chciałbym.

Moja żona pochodzi z Tajwanu, a ponieważ moi synowie są mali, rozmawia z nimi po mandaryńsku, rozmawiam z nimi po angielsku, więc dorastali, słysząc jedno i drugie. Są bardziej biegli w języku mandaryńskim niż angielskim, ponieważ spędzają więcej czasu z moją żoną, a ja zauważam ten obyczaj u moich najmłodszych. Uczymy także trochę języka migowego, co pomogło mojemu najstarszemu, ponieważ nie mówił do późna, miał około półtora roku, zaproponowano nam, aby przyszedł patolog mowy i sprawdził go - wiedzieliśmy, że powodem był chłopiec prawdopodobnie zastanawiał się, w jakim języku mówić. Okazało się, że mieliśmy rację, cały czas był w porządku, tylko spóźniony mówca, ale od tego czasu to nadrobił!

Mój najstarszy chodzi do przedszkola, ale także raz w tygodniu chodzi do chińskiej szkoły, dostaje 3 godziny nauki języka i wraca do domu z pracą domową, aby ćwiczyć pisanie. Świętujemy również święta z obu kultur, więc jest tam ekspozycja, a także członkowie rodziny, którzy głównie mówią po mandaryńsku. Moja żona czyta bajki na dobranoc po chińsku, ma także chińskie płyty DVD i CD, dzięki czemu dzieci mogą usłyszeć chińskie piosenki i obejrzeć chińską telewizję - kiedy tylko mogą. Nakłonienie dzieci do mówienia, słuchania, czytania i pisania jest czymś, na co zgodziła się moja żona, więc naciskamy na wszystkie trzy na moim najstarszym, a moje najmłodsze otrzymają to samo. Nie podoba mi się pomysł mówienia i słyszenia języka bez znajomości tego języka.

Ponieważ mój najstarszy jest lepszy ode mnie, przez kilka lat brałem lekcje języka i znam trochę chiński, ale mój syn ma lepsze ucho i mówi lepiej niż ja. Dla mnie to dobrze, może później dla mnie przetłumaczyć.