Jak nie stracić cierpliwości do malucha

Zastanawiam się, jak nie być surowym z małym dzieckiem. Z całą miłością do mojego chłopca tracę cierpliwość i raz na jakiś czas się na niego gniewam! Wszelkie pomysły, jak poradzić sobie z taką sytuacją.

Podobała mi się książka „Zostań rodzicem, którą chcesz być” dla takich rzeczy. Podejście to miało na celu dostosowanie się do indywidualnego stylu rodzicielskiego i miało wiele przydatnych rzeczy, w szczególności dla rodziców małych dzieci (jest zbyt wiele książek dla niemowląt - nie wystarcza na etapy malucha). Wiele przydatnych rzeczy na temat napadów złości, wymagających zachowań i ogólnie o tym, jak właściwie komunikować się z dziećmi. To nie jest filiżanka herbaty dla wszystkich, ale sprawdź recenzje Amazon i sprawdź, czy możesz się tym zająć.

Witamy w rodzicielstwie i pytaniu 64 000 $. Najlepszą rzeczą, jaką kiedykolwiek zrobiłem w zarządzaniu, było albo 30-sekundowe oddychanie na zewnątrz, podczas gdy mój syn bawił się w swoim pokoju (widziałem go z okna), lub jeśli masz rodzinę lokalną, dzwoniąc do nich po wsparcie.

Czasy, w których nie mogłem zrobić żadnej z tych rzeczy, jedyne, co mogłem zrobić, to powtarzać w mojej głowie: „On ma tylko dwa lata, on tylko dwa lata, tylko dwa lata” lub w jakimkolwiek wieku twojego dziecka. Utrzymanie tej perspektywy i przypomnienie sobie, że są jedną gigantyczną kulą niekontrolowanego Id, może w tej chwili nie ułatwić rzeczy, ale pomogło mi wystarczająco zrelaksować się, aby poradzić sobie z sytuacją o wiele lepiej niż stracona cierpliwość i gniew.

To bardzo naturalne, że masz skory do temperamentu i denerwujesz się. To nigdy nie oznacza, że ​​kochasz swoje dziecko mniej lub cokolwiek podobnego. Wychowywanie dzieci nie jest łatwą pracą.

Po pierwsze, chciałbym powiedzieć, że nie jesteś sam. Jest powód, dla którego nazywają to okropnymi dwójkami, a trójki wcale nie są o wiele lepsze (nazwałam je trójkami tyranicznymi).

Dzieci w tym wieku wciąż nie bardzo wiedzą, jak się dobrze komunikować - szczególnie na temat uczuć, w tym głodu, zmęczenia i frustracji. Prawdopodobnie już to robisz, ale na wszelki wypadek zalecę, aby unikać jak największej liczby wybuchów. Przygotuj przekąski, skorzystaj z opcji snu i spróbuj zaplanować wszystko, aby Twoje dziecko zaspokajało podstawowe potrzeby w regularny i zaplanowany sposób.

Kiedy twoje dziecko robi coś frustrującego, zastosuj przysłowiową zasadę „policz do dziesięciu”, biorąc kilka głębokich oddechów i przypomnij sobie, kim jest to dziecko i że jest dzieckiem. Jeśli próbujesz coś zrobić, a Twoje dziecko „dręczy” cię. Prawdopodobnie chce tylko trochę uwagi. Czy możesz zaangażować go, abyś mógł załatwić swoje sprawy, jednocześnie oferując mu uwagę, której potrzebuje?

Upewnij się, że dbasz o siebie. Czy masz wystarczająco dużo odpoczynku? Właściwe jedzenie? Czy od czasu do czasu masz przerwę od dzieci? Najtrudniej jest też zachować cierpliwość, jeśli nie jesteś w najlepszej formie.

Uświadom sobie, że czasami (często) to, co zrobili, nie jest wcale złym zachowaniem, ale wysiłkiem komunikowania się, LUB wysiłkiem pomocy. Kiedyś znalazłem Alice z butelką z rozpylaczem pełnym wody, opryskującą drewnianymi drzwiami szafy do tego stopnia, że ​​tworzyła kałużę pod drzwiami (jej tata był w pokoju, ale rozmawiał przez telefon i nie zauważył - miałem byłem pod prysznicem, więc NAPRAWDĘ było mokro!). Gdyby nie miała okazji powiedzieć: „patrz mamusiu, myję dla ciebie drzwi”, być może nigdy nie połączyłam się z tym, że myślała, że ​​sprzątała. Zamiast się złościć (no cóż, miałem kilka słów dla mojego męża później), mogłem się śmiać, pomóc jej posprzątać i wyjaśnić różnicę między tym, jak myte są okna i drewniane drzwi. Wkrótce stało się jej zadaniem mycie lusterek (za trzy lata, oczywiście z pomocą i nadzorem).

Aby pomóc dziecku rozwinąć język w celu szybszego i łatwiejszego komunikowania się z potrzebami, określ, co myślisz, że chce. . . przed ustanowieniem prawa. Na przykład: „Wiem, że chcesz mleko czekoladowe, ale najpierw musisz najpierw zjeść jedzenie”. LUB „Wiem, że chcesz wstać z fotelika i biegać w tej chwili - ja też, ale nie możemy jeszcze tego zrobić”. Mówiąc dziecku, co to jest, że najpierw odczuwa lub chce, dajesz mu do zrozumienia, że ​​rozumiesz i troszczy się o ciebie, a następnie dajesz mu język do wyrażania się w konstruktywny sposób (kiedy będzie gotowy, zacznie używać to też jest mniej frustrujące niż alternatywa, chrząkanie, popychanie, płacz i napady złości).

Unikaj NIEKTÓRYCH napadów złości i zmagań, oferując rozkwitającej osobowości Twojego dziecka szansę na wyrażenie siebie poprzez wybory. O ile to możliwe, oferuj dwie opcje, z których możesz być zadowolony (zanim pojawią się frustrujące zachowania). Na przykład zamiast wystawiać jeden strój do noszenia przez dziecko, wystaw dwa. Oba stroje powinny być odpowiednie na pogodę i niezależnie od twoich wymagań na dany dzień (tj. Być w stanie ubrudzić się, aby bawić się w parku lub wystarczająco formalne dla kościoła), ale pozwól dziecku wybrać pomiędzy dwoma strojami. To pomaga im poczuć, że mają kontrolę nad swoim dniem, co może prowadzić do bardziej elastycznych dzieci w innych momentach, kiedy nie możesz zaoferować wyboru. Pomaga im również ćwiczyć podejmowanie decyzji.

Na koniec chciałbym odesłać cię do kilku innych powiązanych pytań dotyczących Parenting SE - na wypadek, gdyby były również pomocne.

Jak możemy zdyscyplinować naszego malucha?

Jak mogę negocjować z moim małym dzieckiem?

Jak powstrzymać malucha przed gryzieniem

Zrzędliwa trzyletnia dziewczynka, kiedy się budzi

Co robić po tym, jak podniosłeś głos ze swoim dzieckiem

Jak surowi powinniśmy być z czternastomiesięcznym dzieckiem?

Jest ich więcej, ale próbkowanie powinno być wystarczająco dobre, aby pomóc Ci znaleźć więcej szczegółów, jeśli ich potrzebujesz. POWODZENIA!

Zachowanie samoregulacyjne modelu ról. Zarówno aby pomóc sobie w sytuacji, a także dlatego, że obserwowanie ciebie to sposób, w jaki dzieci się uczą. (patrz lustrzane neurony)

„W tej chwili jestem zbyt sfrustrowana, zamierzam się ochłodzić” „Nie mogę słuchać, kiedy krzyczysz, boli mnie słuch. Czy możesz mnie ładnie zapytać?”