Nasz 6,5-letni chłopiec wrócił do domu pewnego dnia, mówiąc „coś jest nie tak z moim umysłem”. Po przesłuchaniu powiedział mojej żonie, że czasami zakochuje się w dziewczynach i nie może przestać o nich myśleć (nawet dziewczynach, których prawie nie zna).
Czy to normalne? Próbowałem wyszukać „miłość szczeniaka”, ale nie mogłem znaleźć żadnych odniesień do tego.
Odpowiedzi:
W jego umyśle nie ma nic złego. Pierwszy raz zakochałem się przed moimi 4 urodzinami. Przez cały czas się zakochałem, zarówno w dziewczynach, których wcześniej nie znałem, jak i dziewczynach, które znałem od jakiegoś czasu.
Nie ma też nic złego w tym, że mówi ci o tym doświadczeniu. Przeciwnie.
Jedyne, co mnie trochę niepokoi, to zdanie „coś jest nie tak z moim umysłem” - ale to chyba tylko sposób na przedstawienie tego tematu.
Po prostu przedyskutuj temat i nie martw się o to.
Twój chłopiec jest zupełnie normalny i przypomina mi siebie w swoim wieku. Ciągle „zakochałem się”, ale patrząc wstecz, pociągało mnie to lub podobało mi się przebywanie w pobliżu. Widzę też teraz, gdy patrzę wstecz, że patrzyłem na relacje moich rodziców i rodzeństwa. Chcą być tacy jak oni i mieć to, co mają. Widzę także wpływ telewizji, ponieważ kładą tak duży nacisk na relacje w telewizji / muzyce.
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, zapytałbym go, co uwielbia w tych dziewczynach, a to powinno dać ci dobry obraz tego, skąd pochodzą jego uczucia.
Myślę, że twój mały chłopiec ma się dobrze! :) ale nie chcę nazywać tego uczucia „miłością”. Prawdopodobnie twój chłopiec myśli, że te małe dziewczynki są ładne, miłe i pociągają go. Jest mały, a małe dzieci są zawsze zainteresowane otaczającym ich światem i ludźmi innymi niż oni. Nasze społeczeństwo jest pełne fałszywej „miłości”. Nasze społeczeństwo nieustannie mówi o „miłości”. Programy telewizyjne i czasopisma są pełne historii miłosnej. Wszyscy ludzie mówią o miłości bez przeszkód, a dziś także małe dzieci „zakochują się”. Ale nasze społeczeństwo prawie usunęło miłość w codziennym życiu. Myślę, że twoje dziecko nazywa „miłością” powszechnym uczuciem, a złym jest nadane mu imię.
Awww. To jest takie słodkie. Nie ma się czym martwić, to tylko dzieci.
Mój syn był zakochany po raz pierwszy w wieku 4 lat w Pre-K. Pewnego dnia wrócił do domu i powiedział: „mamo lubię 2 dziewczyny, czy mogę mieć 2 dziewczyny?” Mówię nie, musisz wybrać jeden. Ale oczywiście trochę się martwię, pomyślałem o sobie, a potem zapytałem męża, czy był zakochany, gdy miał 4 lata, odpowiedź nie była ... W tym czasie mój syn i ja mieliśmy terapię dla jego zachowania ADHD Miałem okazję zapytać profesjonalistę, powiedział mi, że to normalne.
Później mój syn podniósł swoją dziewczynę, była Japonką, która zapukała w serce mojego syna. Nie masz pojęcia, jak zakochany był mój syn, pisał i rysował jej i siebie razem, trzymając się za ręce, lub dawał jej kwiaty, wszystkie te zdjęcia były na okrągło na ścianach, w pracy domowej, w książkach w domu, na patio i mówił wszystkim, jak jest zakochany. Planuje ją poślubić, po ukończeniu szkoły, oczywiście, powiedział, że będą mieli 2 dzieci, nadał imiona, powiedział mi też, że będzie chirurgiem, kupi dla niej duży dom i ich dzieci.
Byliśmy w wojsku i poruszaliśmy się co 2 lata, więc po przeprowadzce był smutny, napisał do niej wiele listów, zastanawiał się, czy za nim tęskni, czy o nim myśli, czy jest smutna ponieważ jest w innym kraju, był smutnym chłopcem. Próbowałem go pocieszyć i powiedziałem mu, że tak, bardzo za nim tęskni, ale w ten sam sposób, w jaki się poruszamy, może także się wkrótce przenieść, ale komunikacja jest ważna. Prawda jest taka, że ta dziewczyna nie wiedziała, że mój syn jest w niej tak zakochany, a czas oznacza dla nas wszystkich uzdrowienie.
Później w przedszkolu dostał inną dziewczynę, a potem pierwszą klasę. W drugiej klasie on i jego najlepszy przyjaciel też mieli dziewczyny, ale znowu dziewczyna nie wiedziała, że mają chłopaków, hahaha. Teraz jest w trzeciej klasie i jeszcze nie wspomniał o dziewczynie. Zapytałem go, on mówi nie i uśmiecha się.
Wszystkie dzieci są i czują się inaczej, moje drugie dziecko ma 5 lat i nie ma jeszcze dziewczyny. Życzę powodzenia dla rodziny, po prostu ciesz się uczuciami syna i daj mu znać, jak się kochasz z jego mamą.
Pierwszą rzeczą, którą sugeruję, jest omówienie z dzieckiem, co według nich jest miłością. Dzieci komunikują się ze znanym im słownictwem, a dorosłe rozumienie miłości różni się od twojego dziecka, więc upewnij się, że rozumiesz dokładnie to, co twój syn próbuje ci przekazać.
Spędziłbym też trochę czasu na dyskusji, dlaczego on jest wystarczająco niespokojny, aby poczuć, że coś jest z nim nie tak. Może to tylko nowa emocja, którą złapał i zaczął zauważać swoją atrakcyjność i próbuje wypracować w swoim umyśle rzeczy, do których należą te myśli / emocje / uczucia.
Główną kwestią, o której chciałbym powiedzieć, że nie ma jej w innych odpowiedziach, jest to, że czuję, że teraz byłby dobry moment, aby zacząć z nim rozmawiać o osobistej przestrzeni i szacunku dla innych, szczególnie szacunku dla płci przeciwnej. Nie sądzę, że musi to być zbyt głęboka, ale jest to dobra okazja, aby pomóc mu zrozumieć i uporządkować jego uczucia, jednocześnie pomagając mu w rozwoju społecznym.
Zupełnie normalne. Nie przejmuj się tym, dopóki nie naśladują zachowań seksualnych ze sobą (jeśli na przykład zaangażuje te dziewczyny w zabawę), to jest w porządku i nie ma się czym przejmować. Oni są nowi w szukaniu miłości poza rodziną i co to wszystko znaczy, a on po prostu „praktykuje” ideę miłości. Moja córka kiedyś poprosiła tatę, żeby ją poślubił. Powiedział: „Nie mogę. Już wzięty, ale pokocham cię jak moją córkę” - idealna odpowiedź mężulek! Nie mogę ci powiedzieć, ilu nauczycieli ma historie o uczniach „zakochanych” w sobie - a nawet o nauczycielu.