W jakim wieku lub kamieniach milowych rozwoju dziecko jest zdolne do krytycznego myślenia?

Interesuję się nieautorytarnym podejściem do edukacji mojego syna i nie wiem, w jakim wieku (lub wymaganych kamieniach milowych) cel edukacji powinien zmienić się z opowiadania mu faktów na stosowanie głównie (kierowanych) badań pierwotnych źródeł i bezpośrednich eksperymentów uczyć się. Idealnie chciałbym, aby mógł krytycznie zbadać roszczenie i porównać je z tym, co wie, lub pomyśleć o sposobach fałszowania go, zanim skupię się na tej metodzie.

Czy przeprowadzono badania dotyczące tego aspektu rozwoju? Jeśli tak, czy jest to sposób na sprawdzenie, czy złożoność jest w ich zasięgu? Na przykład „po osiągnięciu kamieni milowych A, B i C większość dzieci jest w stanie krytycznie zbadać oświadczenie o pięciu orzeczeniach”. Jeśli te badania nie są dostępne, twoje doświadczenie jako nauczycieli może dostarczyć oszacowanie.

Według Jeana Piageta większość dzieci nie osiąga poziomu rozwoju poznawczego, o którym mówisz, dopóki nie osiągną co najmniej 11 lat lub starszych, a na zajęciach, których uczyłem, zwykle zgadzam się z Piaget. Wiemy również, że płat czołowy mózgu, odpowiedzialny za rozumowanie, planowanie i osąd, nie jest w pełni „połączony”, że tak powiem z resztą mózgu, dopóki osoba nie osiągnie wieku 25-30 lat (ciekawe artykuł tutaj). Chociaż z pewnością możesz ocenić zdolności poznawcze syna, Piaget jest całkiem dobrym źródłem dźwięku, chociaż wierzę, że w świetle najnowszych badań nad mózgiem Piaget prawdopodobnie zrewiduje swój ostateczny poziom myślenia poznawczego. Tak czy inaczej, możesz przeczytać jego teorię i bardziej nieformalnie ocenić zdolności poznawcze twojego syna. Niektóre dzieci poruszają się po etapach szybciej niż inne, choć wątpię, by było wielu 7-latków, które można by zaklasyfikować do formalnego etapu operacyjnego.

Nie wiem, ile ma lat twój syn, i na pewno wierzę, że nie zaszkodzi zacząć od krytycznego myślenia w tak młodym wieku, jak to możliwe. D. Alan Bensleynapisał artykuł o nauczaniu krytycznego myślenia w psychologii uczelni i doszedł do ciekawego wniosku, że profesorowie / nauczyciele / rodzice / itd. naprawdę źle nauczali umiejętności krytycznego myślenia, ponieważ były one tak oczywiste dla tych z nas, którzy mieli już gotowe umiejętności CT. Zakładamy, że poprzez modelowanie krytycznego myślenia lub rzucanie wyzwania naszym uczniom / dzieciom trudniejszą pracą lub wtrącanie ich w debatę, że nauczą się umiejętności krytycznego myślenia w sposób mniej lub bardziej organiczny, ale tak naprawdę musimy bardzo wyraźnie nauczać umiejętności krytycznego myślenia . Chociaż możesz nie myśleć, że artykuł napisany dla profesorów psychologii może ci się przydać,

1. Motywuj swoich uczniów (lub dziecko) do krytycznego myślenia. Zainteresuj swoje dziecko tym, czego chcesz go nauczyć. Opowiedz na przykład fascynującą historię, kiedy krytyczne myślenie nie zostało odpowiednio zastosowane. Pomaga to dziecku zrozumieć, dlaczego krytyczne myślenie jest ważne, i zrozumieć, że niestosowanie krytycznego myślenia może mieć niezamierzone konsekwencje. Ponadto zachęcaj dziecko do otwartości, sceptycyzmu i uczciwości, ponieważ ich brak może stanowić barierę dla krytycznego myślenia.
2. Wyraźnie określ swoje krytyczne cele myślowe Myślę, że w wieku twojego syna jest to prawdopodobnie bardziej dla ciebie niż dla niego, ale daje ci to możliwość, aby naprawdę pomyśleć o tym, jak chcesz nauczyć pewnych umiejętności CT.
3. Znajdź możliwości wlewania TK, które odpowiadają wymaganiom merytorycznym i umiejętnościowym dla twojego kursu. Jest to dość oczywiste. Jeśli przyzwyczai się do CT w życiu codziennym, powinien być w stanie przenieść te umiejętności na środowisko akademickie.
4. Użyj praktyki z przewodnikiem
5. Przekaż opinię i zachęć syna do refleksji

To tylko kilka jego sugestii; jest ich jeszcze kilka, ale nie wydawały się one tak modyfikowalne (czy to słowo?) jak inne.

Powinieneś rozważyć hybrydę: powiedz mu fakty, ale wyjaśnij, skąd wiesz, że są prawdziwe. Angażując się z nim, zarówno wyszkolicie go krytycznie myślącego, jak i będziecie w stanie ocenić, na jakim poziomie zaawansowania może sobie poradzić. Wtedy poznasz odpowiedź na pytanie, kiedy i do jakiego stopnia przejście do eksperymentów i źródeł pierwotnych nie jest dla przeciętnego męskiego dziecka, a nie dla jakiegoś prototypowego męskiego dziecka wymyślonego przez psychologa dziecięcego, ale dla twojego dziecka.

Nie sądzę, aby istniał jakikolwiek wiek, który jest zbyt wcześnie, aby zacząć; działało na mnie od najmłodszych lat i działało w pewnym stopniu na moim 1 1/2 roku życia (w tym sensie, że jeśli istnieją ku temu powody, bardzo często przestaje ich słuchać i często zmienia zdanie) o tym, czego chce, jeśli powody wydają mu się przekonujące; oczywiście ma on tylko minimalne pojęcie o tym, co stanowi dobry powód, a nie zły, ale to początek.

Ciekawe pytanie, ponieważ właśnie tworzyłem / crowdsourcing listy „książek, które muszę przeczytać” dla mojego przyszłego 13-latka, które są idealne do ujawnienia krytycznego myślenia.

Łatwa odpowiedź brzmi „to zależy” ... i tak naprawdę jest. Tyle czynników, a nawet więcej zagadek i wariancji opartych na kulturze i ekspozycji.

Trudną (drogą do znalezienia) odpowiedzią jest przetestowanie. Jesteśmy wielkimi fanami Developmental Testing Services (obecnie Lectica ). Myślę, że spośród ich testów najbardziej odpowiednie są LERA, LRJA, LSUA i DCS.

Opracowałem listę książek [tutaj], które są moimi ulubionymi i które wiele dotyczą oceny etapu rozwoju.

Gdybym musiał wybrać moją ulubioną, byłaby to „Mocne strony i cnoty bohatera: Podręcznik i klasyfikacja”. Lub „Wiele inteligencji: nowe horyzonty w teorii i praktyce”. „In Over Our Heads: The Mental Demand of Modern Life” Roberta Kegana jest niesamowity, ale musiałem go przeczytać 3 razy, zanim naprawdę się ze mną utknął.

Przepraszamy za brak bezpośredniej odpowiedzi. Jest to jeden z tych przedmiotów, w którym im bardziej wiesz, że masz wrażenie, tym mniej wiesz! 8-)