Jakie są różne style edukacji domowej?

Od Unschooling do Unit Studies, a nawet Charlotte Mason, wydaje się, że istnieje mnóstwo stylów nauczania w domu i możliwości kierowania twoim programem nauczania w domu. Obecnie korzystamy z wirtualnej szkoły, ale program nauczania, który wysyłają, w coraz większym stopniu oparty jest na tekście i arkuszu, co nie pasuje do mojego dziecka. Coraz bardziej uzupełniam działania alternatywne, zaczynam rozważać, że może być lepsze dopasowanie. Miałem nadzieję na streszczenie lub przynajmniej link do dobrego streszczenia różnych stylów, ponieważ chociaż spotkałem sporo, nie wierzę, że mam kompletną listę w najmniejszym stopniu. Jeśli wypróbowałeś jeden z tych stylów, czy możesz powiedzieć, co ci się podobało, a co nie?

Właśnie skończyła 6 lat, ukończyła rok w szkole domowej w stylu wirtualnym i jest już w drugiej klasie dla połowy swoich przedmiotów z wystarczająco szerokim i głębokim zrozumieniem, że prowadziła wystarczająco zrozumiałą rozmowę z docentem w muzeum na temat historii Grecji, że docent chciała z nią więcej rozmawiać, ponieważ uznała, że ​​jej pytania, wcześniejsza wiedza i słownictwo są lepsze niż wielu dorosłych ”. Mam nadzieję, że znajdę dla nas dopasowanie, w którym może ona mieć jedną stopę w piątej klasie, a drugą nadal w pierwszej, na przykład, i styl, który może przetrwać, więc jej wiek naprawdę nie ma tak wielkiego znaczenia dla pytania.

Byłem nieuczony, podobnie jak moje dwoje rodzeństwa (mój brat i ja, starsze dwoje, zanim uciekliśmy przez kilka lat w szkole publicznej), i moja żona, i będziemy robić to samo z naszymi dziećmi. Mogę powiedzieć, że to działa, o ile ktoś oczywiście przebywa w domu z dziećmi - duży, jeśli dla wielu rodzin.

Po co oduczanie innych form edukacji domowej? Ponieważ unschooling pozwala dziecku uczyć się i odkrywać bez ograniczeń. Usuwa wszystkie negatywne rzeczy, które mogą obciążać naukę - bez stresujących testów, nudnych przedmiotów, suchych książek. Przykład: przeczytałem cały artykuł z encyklopedii na temat „Układu Słonecznego”, dopóki strony nie były zużyte i podarte, ponieważ chciałem się o tym dowiedzieć , a zatem był fascynujący, nie suchy ani nudny. Niech dziesięciolatek zapamięta fakty o planetach, ponieważ jest to w sylabusie na ten tydzień, a on może przejść przez to, albo nie. Ale jeśli chce się o tym dowiedzieć, a jego energia mentalna nie wyczerpuje się podczas pracy w szkole, zje go.

Unschooling jest całkowicie napędzany ciekawością dziecka, która, jak większość z nas na tej stronie może zeznawać, jest cholernie bliska! Ciekawość może zostać stłumiona, gdy szkoła zmusza dzieci do skupienia się na dowolnych tematach o dowolnej porze dnia. Zmuszanie się do zwracania uwagi na coś, co nie jest interesujące, jest męczące; nauka o czymś, co kochasz, jest ekscytująca.

Zastrzeżenie nr 1: praca i studia. Czy możemy się zgodzić, że ten problem już dawno zniknął? Nigdy nie proszono mnie o maturę i nigdy nie miałem problemów z przyjęciem na studia. Pokaż umiejętności, a znajdziesz pracę (ostatecznie; ekonomia będzie lepsza, zanim nasze dzieci dorosną!). Uniwersytet, który nie przyjmuje studenta z wykazanymi umiejętnościami tylko dlatego, że ma niekonwencjonalne wykształcenie średnie, nie jest tym, na który i tak chciałbyś uczęszczać.

Zastrzeżenie nr 2: Szekspir / algebra / inne „twarde” tematy. „Ale co jeśli moje dziecko nigdy nie czyta Szekspira / nigdy nie chce się uczyć algebry?” Jako dziecko nigdy nie przeżyłem żadnej sztuki Szekspira, ale to dlatego, że są to sztuki , a nie powieści, powinny być oglądane osobiście, z walkami na miecze, z krwią, przekleństwami i wrakami statków i tak fajnie rzeczy, które wielu nastolatków by się podnieciło. Weź je zobaczyć Szekspira.

Jeśli chodzi o algebrę, jest to konieczność na studiach, ale poza tym bezużyteczna, chyba że zajmujesz się CS lub inżynierią. A dzieci zainteresowane komputerami lub inżynierią będą miały praktyczne zastosowania dla zaawansowanych matematyki. Nauczyłem się trygona, kiedy odkryłem, że mogę go używać w moich małych programach Commodore Basic, aby statek kosmiczny obracał się i poruszał realistycznie - aplikacja do matematyki.

Tak więc tych i innych „trudnych” przedmiotów można się nauczyć, jeśli dziecko ma zainteresowanie. Jeśli nie, to w porządku. Ciekawy dzieciak w ciągu 18 lat nauczy się TONY o wielu rzeczach. Może nie stolica Mali. Może nie 22 prezydent USA. Ale ciekawostek nie robi człowiek. Posługując się tematem, którym jesteś pasjonatem i posiadasz dużą wiedzę, jesteś ciekawym rozmówcą i wartościowym pracownikiem.

W erze Wikipedii Twoje dzieci mogą dowiedzieć się prawie wszystkiego na prawie wszystko, o ile mają na to czas. To świetny dzień na rezygnację z nauki.

Ćwiczymy „hackschooling”. Jest to termin, który nadrobiliśmy, aby uniknąć bagażu mówiącego, że uczymy się w domu. Po pierwsze, nasze dzieci prawie nie są w domu, więc jest to mylące. Po drugie, nauczanie w domu zyskało niestety reputację „nachalnej” i motywacji do unikania narażania dzieci na kontakt ze światopoglądami i systemami wartości, które nie są zsynchronizowane z rodzicami. „Unschooling” to kolejny termin, który zyskuje na popularności i ma pewną świetną perspektywę, zwłaszcza „nie pchaj” i unikając popularnej definicji sukcesu edukacyjnego poprzez oparte na standardach pomiary ilościowe, ale czujemy pewne aspekty tego, co popiera nieschooling „push” dla nie wystarcza.

Nasze podejście polegało na „zhakowaniu” szkoły (remiksowanie, łączenie, kooperacja i tworzenie) w celu stworzenia środowiska uczenia się i osiągnięć dla naszej sieci społecznościowej i interesariuszy. Chętnie czerpiemy z każdej „szkoły myślenia” to, co naszym zdaniem jest wydajne i korzystne i nie radzi sobie z cieniem. Zawsze szukamy hacka, który osiąga optymalny wynik lub wydajność. Dzieci „po prostu się zdarzają”, aby się w to włączyć.

Oto trzy trudne zmiany paradygmatu w tym podejściu:

1. Nie chodzi tylko o dzieci. To rodzina, dalsza rodzina i grono odpowiednich osób w naszej sieci społecznościowej. Dzieci dorastają w środowisku, w którym widzą, jak wszyscy wokół siebie rzucają wyzwanie jakiejś formie rozwoju. Często dotyczą tego samego tematu i / lub działalności. Są zanurzeni w środowisku, w którym wszyscy w bezpośredniej sieci społecznościowej starają się uczyć i zmieniać.

2. To nie szkoła, to życie. Życie wynosi 24 × 7, 365. Z pewnością nie jest to 9-3p, MF, 9 miesięcy w roku. Jest trwały i całościowy.

3. Zoptymalizuj pod kątem wydajności, doświadczenia i wyników. Oznacza to wiarę w wyniki jakościowe. Kwantyfikacja wszystkiego to zbyt duży współczynnik oporu. Był to dla nas ogromny dysonans poznawczy, ponieważ wychowaliśmy się na porównywalnym pomiarze edukacji.

Czy to jest rozwiązanie dla wszystkich? Absolutnie jednak nie minęły (nie… odchodzą) dni masowych homogenizowanych podejść wewnątrz narodów, które od kilku dziesięcioleci cieszą się nowoczesnością i wygodnym PKB.

Najlepsza „strategia” edukacyjna dla dziecka zależy od wielu czynników, między innymi od poziomu społeczno-ekonomicznego i wysokości rozwoju rodziców. Niestety w USA nasza tygiel sprzecznych systemów wartości, światopoglądów, jednostek rokowań zbiorowych, skutecznych lobbystów i predyspozycje do sporów utrudniają naszemu systemowi edukacji publicznej „reformę” w tempie, które daje wiele nadziei.

Oto, czego dowiedziałem się o różnych stylach opartych na badaniach. Do tej pory w dużej mierze korzystaliśmy z wirtualnej szkoły, która jest naprawdę głównie szkołą w domu, wraz z niektórymi klasycznymi i Charlotte Mason technikami dla historii oraz naprawdę dużą ilością innych stylów tu i tam dla wzbogacenia. Uważam, że problem „szkoły w domu” polegający na ograniczeniu i noszeniu zarówno przez nauczyciela, jak i ucznia jest nieco prawdziwy, ale uważam również, że wymienione zalety tych stylów są również dokładne. Aby uzyskać więcej informacji o tym, co robimy w naszym domu (a zwłaszcza przeprowadzone przez nas badania jednostkowe), musisz sprawdzić moją stronę internetową (wymienioną w moim profilu).

Szkoła w domu Ten styl przypomina szkołę, ale we własnym domu. Rodzic / trener nauczania uczy, używając kombinacji metod dydaktycznych i praktycznych przy wsparciu podręczników i skoroszytów zakupionych za pośrednictwem wydawnictwa, konsorcjum szkoły domowej lub lokalnej księgarni.

Zaletą tego stylu nauczania w domu jest to, że rodzice dokładnie wiedzą, czego nauczać i kiedy, o ile przestrzegają wytycznych zakupionych programów nauczania. Lekcje, praktyka i ilość każdego przedmiotu do ukończenia każdego dnia nauki są określone w materiałach. Może to być świetny budowniczy zaufania na rok lub dwa dla rodziców i dzieci, którzy dopiero zaczynają, nawet jeśli wolą bardziej swobodny styl na drodze.

Zazwyczaj jest to droższy styl i motywowanie uczniów może być trudne, jeśli materiały nie pasują do ich konkretnego stylu uczenia się. Jest to również jeden ze stylów, który powoduje najwcześniejsze „wypalenie”.

Unschooling Ten styl nie może być bardziej przeciwny do stylu „szkoły w domu”. Styl ten, znany również jako „kierowany zainteresowaniami”, „naturalny” lub „kierowany przez dzieci”, nie przypomina podobieństwa do edukacji tradycyjnej. W trakcie nauki dzieci bawią się w gry i są narażone na doświadczenia, które zachęcą ich do nauki. Doświadczenia te są głównie kierowane przez zainteresowania dziecka. Wiele osób początkujących w tej koncepcji zastanawia się, w jaki sposób te dzieci bardzo się uczą w ten sposób. Jednak zwolennicy tego stylu mówią, że kiedy czekamy i dajemy im czas, a kiedy są gotowi, pytają, eksperymentują i próbują się dowiedzieć (ten pomysł jest w dużej mierze poparty osobistymi doświadczeniami i faktem, że dzieci uczyły się w ten sposób często robią wyjątkowo dobrze w wybranych dziedzinach).

Według moich źródeł wyzwanie związane z Unschooling pojawia się, gdy nadszedł czas na standardowe testy, ponieważ te dzieci nie są przyzwyczajone do takich formalnych ocen. Przystąpienie do college'u lub włączenie do standardowej klasy może być trudne z tego samego powodu. Te dzieci naprawdę uczą się „jak się uczyć”, chociaż jak zwykle rodzic i dziecko wspólnie szukają odpowiedzi na pytania dziecka. Dzieci te mogą również stać się ekspertami w swojej dziedzinie pasji i chociaż mogą mieć „dziury” w obszarach mniej interesujących, będą zdobywać „podstawy” (takie jak podstawowa matematyka) z konieczności, gdy dojdą do problemów wymagających tych umiejętności być rozwiązanym. Aby uzyskać więcej informacji o tym stylu, odwiedź www.unschooling.com lub http://naturalchild.org .

Charlotte Mason Charlotte Mason sama była wychowawczynią i nakreśliła filozofię skoncentrowaną na edukacji dziecka poprzez ekspozycję na wzbogacone i „żywe” materiały oraz obserwację. Chodzi o to, że dzieci będą uczyć się poprzez interakcję ze światem w sytuacjach „prawdziwych” i poprzez kontakt z „żywymi książkami”. Żywe książki zawierają bogaty tekst, który uważamy za wielką literaturę, który przetrwał próbę czasu (klasyka). Podręczniki zwykle nie byłyby uważane za „żywe”.

Dzieci Charlotte Mason uczą się nauki, obserwując przyrodę podczas spacerów i eksperymentując z przyrodą. Uczą się historii, czytając o niej za pomocą „żywych książek”, odwiedzając muzea historyczne, w których mogą oglądać historyczne artefakty i utrzymując linię czasu, aby pomóc w wizualizacji upływu czasu. Podobnie, uczą się sztuki, otaczając się arcydziełami, a następnie próbują swoich sił, muzyki poprzez kontakt z klasycznymi dziełami i praktyką.

Ta strona internetowa, Charlotte Mason Method Homeschool, zawiera forum dyskusyjne, linki do zasobów, artykułów i książek online na temat edukacji i uczenia się w stylu Charlotte Mason, w tym artykuł o „rozpoczęciu pracy”. Aby uzyskać więcej informacji, Katherine Levison jest jednym z wiodących autorów tego stylu.

Nie znalazłem wiele określonych konkretnych zalet ani wad tak wyraźnie, jak zostały one przedstawione dla pozostałych dwóch stylów już wymienionych.

Podejście klasyczne Podejście klasyczne do edukacji domowej to takie, które istnieje od średniowiecza, aw rzeczywistości jest prawdopodobnie najbardziej prawdziwie tradycyjnym ze wszystkich podejść (bardziej niż wysyłanie dziecka do „tradycyjnej” szkoły z moździerza i cegły w twojej okolicy dzisiaj). Podejście to wykorzystuje Trivium (lub pięć narzędzi do nauki), w tym rozumowanie, rejestrowanie, badanie, relacje i retorykę, aby uzyskać głębsze i głębsze uczenie się dla studenta. „Dobrze wyszkolony umysł” Susan Wise Bauer i Jessie Wise jest często wymieniana w związku z tym stylem edukacyjnym. Aby uzyskać więcej informacji, sprawdź internetowy magazyn „Classical Homeschooling”.

Nie zdając sobie z tego sprawy, już wykorzystaliśmy klasyczne podejście do historii w naszym programie nauczania historii. Klasyczne podejście wykorzystuje wiele „prac kopiowania”, narracji ustnej i recytacji przedmiotów, które dzieci powinny zapamiętać. Ta „praca kopiująca” może być nudna zarówno dla ucznia, jak i nauczyciela, ale oferuje praktykę potrzebną dzieciom do zapamiętywania. Z daleka może to wyglądać jak podejście do szkoły w domu i rzeczywiście, gotowe i zorganizowane programy nauczania można kupić specjalnie dla tego rodzaju połączenia dwóch podejść. Istnieją również szkoły zapraw i cegieł, które są uważane za „szkoły klasyczne”, które stosują to podejście.

Z jakiegoś powodu wiele z gotowych materiałów do tego podejścia jest opartych na religii, a ja miałem problem ze znalezieniem materiałów dla tych osób, które NIE są religijne, a nawet konkretnie chrześcijańskie, do korzystania z tego podejścia. Powiedziano mi, że powstaje coraz więcej klasycznych grup świeckich, więc ta wada (dla niektórych) z czasem się zmieni. Z pobieżnego poszukiwania materiałów, materiałów i planów lekcji dla tego podejścia edukacja naukowa może być słabością, ponieważ wydaje się, że niewiele eksperymentów się zdarza. Wydaje się jednak, że podejście klasyczne jest jedną z najlepszych metod zapewniania dzieciom dobrego pochodzenia w historii.

Wirtualny Virtual Homeschooling jest w zasadzie jak szkoła w domu, ale z dodatkowym elementem do „zakupionych” programów nauczania, który polega na tym, że istnieje dostęp do społeczności online (a czasem także społeczności w świecie rzeczywistym), wszystkie przy użyciu tego samego zestawu programów nauczania i standardów programowych . Różne wirtualne szkoły mogą mieć różne filozofie, więc można znaleźć te, które wykorzystują podejście z niemal każdego z wymienionych stylów. Chodzi o to, że wszystkie twoje materiały, lekcje i zajęcia mogą być przepisane przez szkołę, zorganizowane i ułożone dla ciebie (minimalizując pracę nóg dla rodzica). Rodziny korzystające z rejestracji w „Szkole wirtualnej” mogą mieć dostęp do przeszkolonych nauczycieli osobiście, czatów online i sesji klasowych wykonanych w programie typu „idź na spotkanie” lub „Skype”. Zajęcia online wykorzystują komputery i te programy do łączenia uczniów z różnych stanów, a nawet granic międzynarodowych ze specjalistą w danej dziedzinie. Te zajęcia online są dodatkiem do tego, czego uczy rodzic, korzystając z planu lekcji, przewodników oraz zeszytów ćwiczeń / materiałów ćwiczeniowych i nie są jedynymi lekcjami, jakie dzieci otrzymują. Większość wirtualnego programu nauczania w szkole można wykonać offline i bez użycia komputera, a także online.

Zaletą jest to, że w wielu wirtualnych szkołach szkoła stara się o akredytację w różnych stanach i zgodnie z prawem (w USA) dziecko uważa się za zapisane do szkoły prywatnej lub czarterowej. Oznacza to, że rodzice korzystający z tych programów mają mniej obaw co do spełnienia wymagań prawnych, ponieważ obowiązkiem szkoły jest pomóc osiągnąć te ustalone standardy i uzyskać odpowiednią próbkę pracy (lub przynajmniej nauczyć dokładnie, co należy nagrać, jak to nagrać i co zebrać ).

Wady są bardzo podobne do tych dla rodzin stosujących „styl szkoły w domu”. Rodziny te mają większą swobodę w zakresie tego, co jest objęte edukacją, niż rodziny z dziećmi w moździerzu i cegle, ale mają jeszcze mniej swobody w odbieganiu od zalecanych tekstów i programów nauczania niż ich „szkoła w domu”, „Charlotte Mason” i „ Klasyczne odpowiedniki. Może to być również kosztowny sposób na nauczanie.

www.k12.com może podać przykłady JEDNEJ z wiodących wirtualnych szkół dostępnych na całym świecie.

Badania jednostkowe Podejście edukacyjne w ramach badań jednostkowych stara się tworzyć jednostki międzyprzedmiotowe, w których studiuje się jeden przedmiot centralny, ale wiele (lub wszystkie) przedmiotów podstawowych jest adresowanych w ramach jednostki. Na przykład badanie jednostkowe starożytnego Rzymu obejmowałoby naukę cyfr rzymskich, kilka podstawowych słów łacińskich (które mają pomóc zarówno w umiejętnościach językowych, jak i zrozumieniu Rzymu), sztuce i architekturze ze starożytnego Rzymu oraz mitologii starożytnego Rzymu (Literatura jest kolejną kategorią sztuk językowych). Pisanie zadań skupiałoby się na lekcjach dotyczących starożytnego Rzymu, a dla nauki można skupić się na zaletach konstrukcyjnych konstrukcji łukowych,

Większość badań jednostkowych stara się uwzględniać praktyczne działania lub praktyczne kulminacyjne projekty. Badania jednostkowe mogą być kierowane przez dziecko (wybrane ze względu na zainteresowanie dziecka) lub mogą być kierowane przez trenera / nauczyciela / rodzica (temat jest wybierany ze względu na potrzebę, jaką dorosły dostrzega w edukacji danego dziecka). Zaletą uczenia się w ten sposób jest to, że często jest to o wiele bardziej niezapomniany i „prawdziwy świat” niż nauczanie każdego z przedmiotów osobno. Pomaga także dzieciom zobaczyć powiązania między przedmiotami, a zatem ma większą wartość w przedmiotach, które w innym przypadku mogłyby nie być interesujące.

Trudne w tym podejściu jest wyważenie wszystkich przedmiotów i upewnienie się, że spełniasz standardy edukacyjne w sposób sprzyjający oczekiwaniom w stanach, które dyktują znormalizowane testy nawet we wcześniejszych klasach. Można to zrobić, ale wymaga to dużej organizacji i badań ze strony nauczyciela, aby móc korzystać wyłącznie z badań jednostkowych.

Waldorf Rudolf Steiner założył ten styl edukacyjny około 1919 roku, kiedy został poproszony o założenie szkoły dla pracowników w fabryce papierosów Waldorf Astoria w Stuttgarcie w Niemczech. Ponieważ wierzył, że człowiek jest mieszanką ducha, duszy i ciała, i że nastąpiło trzyetapowe pojawienie się pełnej istoty, które nastąpiło na trzech etapach rozwojowych (wczesne dzieciństwo, środkowe dzieciństwo i okres dorastania), jego szkoła była bardzo różna od większości szkół dzień i odtąd. Kiedy odwiedziłem Waldorf Schools w St. Louis w ramach mojego szkolenia nauczycieli, stwierdziłem, że są one niezwykle wygodne, ponieważ środowisko jest całkowicie naturalne. Meble nie są wykonane z plastiku i metalu, ale z drewna. Zamiast ciasta, dzieci formują wosk pszczeli (co jest niesamowite dla twojej skóry - miękkie dłonie w kilka minut). Dzieci pracują w ogrodzie ekologicznym w ramach wstępu do nauk przyrodniczych, przyrody i ekologii. Wchodząc do szkoły, zdejmujesz buty outdoorowe i wsuwasz się w kapcie. . .

Edukacja muzyczna zaczyna się od klaskać w gry, śpiewać i rytmicznie, a następnie w około drugiej lub trzeciej klasie dzieci uczą się grać na dyktafonie. Czytanie i pisanie nie jest częścią programu nauczania aż do trzeciej klasy, ale gra się w wiele gier, które pomagają zwiększyć świadomość literacką, dzięki czemu kiedy dzieci uczą się czytać i pisać w bardziej formalny sposób, bardzo łatwo i szybko je podnoszą. Chodzi o empiryczne uczenie się i kontakt z naturalnymi rzeczami świata. Wiele szkół kładzie nacisk na unikanie wczesnego dostępu do telewizji, komputera i innych „ekranów” i technologii elektronicznych, a także tworzyw sztucznych i nieorganicznych chemikaliów i produktów (uwaga: powstanie tego stylu poprzedza ruch środowiskowy). Dzieci uczą się, robiąc. Na przykład robią własne musli (jako lekcję) na poranną przekąskę, i zbierać owoce lub warzywa z ogrodu, aby zrobić popołudniową przekąskę. W każdym przygotowaniu przekąsek dokonuje się pomiaru wraz z pracą zespołową. Po przeczytaniu bajki dzieci mogą odtworzyć tę bajkę poprzez przebieranie się i dramatyczną prezentację.

Chociaż ten styl został założony w szkołach z zaprawy murowanej, wiele rodzin używa go w swoich szkołach domowych. Szkolenie jest dostępne (choć drogie), podobnie jak wiele gotowych materiałów i programów nauczania.

Montessori Założone przez Pedagogę i Lekarza Marię Montessori, szkoły te przypominają podejście „bezszkolne”. Jednak w szkole Montessori istnieje określony zestaw dostępnych gier, które poprowadzą dzieci w kierunku uczenia się pewnych rzeczy.

Nauczyciele przeszkoleni w Montessori są przeszkoleni do zadawania przewodnich pytań, które pomogą pielęgnować i kierować myśleniem i pytaniami dziecka. Jeśli dziecko szaleje, zostaje przywrócone do prawidłowego myślenia na podstawie własnego rozumowania, ale za pomocą przemyślanych, dobrze zaplanowanych pytań.

Fundacja Montessori ma dość obszerną stronę internetową zawierającą więcej informacji, a także zasoby dla szkół i informacje o szkoleniach. Właśnie budują sekcję zaprojektowaną specjalnie dla rodzin w domach szkolnych, próbujących zastosować podejście Montessori. Gry i zajęcia Montessori są często używane w zwykłych klasach - szczególnie w przedszkolach i elementarnej matematyce, więc możesz być bardziej zaznajomiony z niektórymi z nich, niż myślisz.

Wiele inteligencji Właściwie nie zgadzam się z tym tytułem Metody Edukacyjnej, ponieważ Howard Gardner wysunął hipotezę na temat rozwoju mózgu, uczenia się i (głównie) natury inteligencji, a nie wytyczną lub filozofią dotyczącą tego, jak powinna wyglądać edukacja. Jednak wiele osób korzysta z tego w ten sposób.

Howard Gardner wysunął hipotezę, że istnieje siedem różnych inteligencji (i dodał ósmy później) i wszyscy wykazujemy te inteligencje w różnym stopniu. Ludzie, którzy twierdzą, że używają tego jako metody, naprawdę mówią, akceptują hipotezę, że istnieje wiele inteligencji i wcielają tę wiarę w swoje metody nauczania w przemyślany sposób, który wykorzystuje talenty i mocne strony dziecka do nauki.

Chociaż wiemy, że istnieją różne style uczenia się, nie ma podejścia do edukacji w stylu „uczenia się”, ponieważ tak naprawdę nie ma podejścia do edukacji w oparciu o „wiele inteligencji”. Podejście to raczej reprezentuje filozofię lub przekonanie, że naturalne mocne strony (lub inteligencję) dziecka powinny być doceniane i wykorzystywane, aby pomóc każdemu w nauce każdego przedmiotu, w podobny sposób, w jaki nauczyciele starają się dziś upewnić zająć się wszystkimi czterema stylami uczenia się w klasie (wyjaśnienie: style uczenia się bardzo różnią się od inteligencji i w rzeczywistości Gardner zajmuje się stylami uczenia się wraz z inteligencjami w niektórych swoich tekstach).

Eklektyczny Eklektyczny wychowawca domowy korzysta z dowolnego stylu wychowania domowego, który rodzic, trener lub nauczyciel uważa za najbardziej korzystny dla ich sytuacji rodzinnej i filozofii. Ten styl zazwyczaj oznacza, że ​​rodzic bierze wszystko, co każdy inny styl ma do zaoferowania, i używa go do nauczania w swoim domu. Zaletą jest oczywiście swoboda korzystania z tego, co działa w każdym momencie dla każdego dziecka, przy jednoczesnym zachowaniu struktury, która pomaga rodzicowi przeprowadzać tematy, o których on lub ona może jeszcze nie wiedzieć wiele.

Wadą jest oczywiście to, że może być przytłaczającym sposobem na edukację dziecka ze względu na ogromną liczbę zasobów, które należy przejrzeć, aby znaleźć najlepsze dopasowanie dla każdego dziecka i przedmiotu (oraz jego podzbiorów informacji i umiejętności) . Eklektyczne nauczanie w domu może być wykonane bardzo tanio lub może stać się bardzo drogie w zależności od wyborów dokonanych w odniesieniu do zakupionych materiałów do programów nauczania lub zajęć.

To, co propagatorzy i przeciwnicy stylu mają do powiedzenia na ten temat w Internecie i w książkach, nie zawsze pasuje do rzeczywistości. Jeśli twoje doświadczenie różni się od tego, co znalazłem w moich badaniach, PROSZĘ dodać inną odpowiedź !!! Zawsze lubię uczyć się więcej.