Jak nauczyć ośmiolatka nawigować w dwóch grupach przyjaciół, którzy zabraniają przyjaźni z członkami drugiej grupy?

Moja druga równiarka wraca do domu, rozmawiając o tym, jak są dwie „drużyny” dziewcząt (jej kadencja), które mówią o sobie nawzajem, są dla siebie niemiłe i starają się, aby „ich przyjaciele” nie byli przyjaciółmi z dziewczyn z inny zespół społeczny.

Moja córka tego nie rozumie i chociaż nie lubi wszystkich (oczywiście), jest bardzo zdenerwowana i ma problemy z poruszaniem się po scenie towarzyskiej.

Rozmawiałem z nią o przyjaźni ze wszystkimi, że jest to w porządku i słuszne, że rozmawianie o innych dzieciach jest niewłaściwe i sprzeczne z naszą religią. Zgadza się i chce to zrobić.

Jak ją nauczyć, jak to robić, ponieważ nie jest to łatwe dla dorosłych, a zatem trudniejsze dla 8-latka.

Rozmawialiśmy dziś rano o grze z jedną „drużyną” na porannej przerwie i jednej na popołudniowej przerwie, ponieważ nie ma ona mocy, aby rozwiązać problem, chociaż jej pragnienie jest wielkie.

Najbardziej docenione zostaną sugestie, jak poruszać się po tego rodzaju scenach społecznościowych (które z jej perspektywy postrzegam jako zastraszanie).

Myślę, że ten rodzaj zastraszania lub kastracji społecznej jest szczególnie powszechny w kręgach kobiecych. Interesujące jest to, że opublikowałeś to, ponieważ jeden z naszych lokalnych porannych programów radiowych kilka tygodni temu spędził dużą część programu na omawianiu zastraszania, nowy film Bully, który właśnie wyszedł, i mieli kilku ekspertów znęcających się nad programem, którzy zwrócili uwagę kilka bardzo ważnych punktów na temat zastraszania.

Przede wszystkim podkreślili różnicę między zastraszaniem a konfliktem. Obie sytuacje oczywiście sprawiają, że czujesz się niekomfortowo, ale zastraszanie występuje tylko wtedy, gdy występuje oczywisty brak równowagi siły lub siły i jedno dziecko ma trudności z obroną siebie. Konflikt wiąże się jednak z antagonizmem między dwiema lub więcej osobami i brzmi to tak, jakby to, co tu masz, jest bardziej konfliktem niż zastraszaniem. Jednak z mojego doświadczenia wynika, że ​​w grupach kobiet zastraszanie i konflikty idą w parze (innymi słowy, obie grupy uczestniczą w rozpowszechnianiu plotek i wzywaniu imion, które są zastraszaniem).

Teraz może dojść do śliskiego przejścia od konfliktu do prześladowania, zwłaszcza jeśli twoja córka obawia się, że jeśli spędzi czas z obiema grupami dziewcząt, to ostatecznie zostanie wykluczona przez obie grupy - a izolacja społeczna jest powszechną formą zastraszania. Czy otrzymuje negatywną informację zwrotną od którejkolwiek z grup, ponieważ próbuje spędzać czas z obiema grupami? Jeśli nie, to myślę, że postępujesz właściwie, zachęcając ją do przyjaźni z dziewczynami z różnych grup i pomagając jej radzić sobie z tym.

Jeśli jednak jej przyjaciele zaczynają ją podniecać, ponieważ stara się zaprzyjaźnić z dziewczynami z innych grup, to jest coś, na co należy zwrócić uwagę inaczej. Nie mam świetnej odpowiedzi, ale mogę polecić to, co lokalny program radiowy powiedział słuchaczom (i wiem, że to zadziała dla ciebie, ponieważ jesteś tutaj w Stanach Zjednoczonych). Zalecili skontaktowanie się z lokalną Ligą ds. Zniesławienia, która naprawdę zaangażowała się w kampanię przeciw znęcaniu się i ma na swojej stronie wiele informacji na temat zastraszania. Jeśli nie możesz znaleźć odpowiedzi na ich stronie internetowej, możesz skontaktować się z nimi bezpośrednio i porozmawiać z kimś o swojej sytuacji, a on może być w stanie powiedzieć ci, jak lepiej poradzić sobie z sytuacją.

Czy Twoja szkoła ma jakieś programy lub porady, które możesz wykorzystać?

Moje miasto przekazało jasne wiadomości - w szkołach podstawowych wzwyż - że zastraszanie jest nie do przyjęcia. Są również dość jasne w szerokim zakresie zachowań, które się kwalifikują.

Możesz powtórzyć jej te wiadomości i przypomnieć jej o wszelkich mechanizmach, które szkoła wprowadziła (np. Powiadomienie nauczyciela), aby uzyskać pomoc dorosłego, który jest na miejscu.

Mówiąc bardziej ogólnie, wygląda na to, że plan 50/50, który zasugerowałeś, to dobry początek.

Kiedy nasza córka była w drugiej klasie i musiała stawić czoła takiej sytuacji, w jakiej znajduje się Twoja córka, jej natychmiastowa odpowiedź brzmiała zawsze: „ Dlaczego miałbym chcieć się zaprzyjaźnić z kimś takim?” Nasza córka jest przyjazna dla wszystkich, ale oczywiście nie zaprzyjaźnia się z dziećmi, które mówią negatywnie o innych i są wyjątkowe. Instynktownie ceni przede wszystkim życzliwość i wybiera się z ludźmi, którzy okazują życzliwość także innym.

Jeśli chodzi o twoją córkę, zamiast próbować zostać zaakceptowanym przez któryś z „zespołów” i być może zmartwionym tym, co mogą o niej powiedzieć, może chcieć skoncentrować się na tym , co o nich myśli i zadać sobie pytanie, czy przyjaźń z którymkolwiek z nich dziewczyny byłyby przyjaźnią wysokiej jakości.