Jak wytłumaczyć dobrą sportowość 4-latkowi?

Mój 4-letni syn i ja lubimy grać w gry. Jednak za każdym razem, gdy wygrywam, a on przegrywa, staje się bardzo zdenerwowany i nie chce już grać. Próbowałem wyjaśnić, że nie zawsze wygra we wszystkim, trening czyni mistrza, staraj się jak najlepiej itd., Ale jasne jest, że nie przekazuję mu skutecznie wiadomości. Co powinienem zrobić?

Wygląda na to, że już to robisz, ale nie pozwól mu wygrać, aby uniknąć sceny, spowoduje to później większe problemy. Gdy grasz w grę (zakładam, że większość gier, jeśli nie wszystkie, to zwykła szansa), zapytaj go, kto Twoim zdaniem wygra teraz. Następnie zobaczy, że „zwycięzca” przechodzi w tę i z powrotem przez całą grę. Kiedy wygra, opowiedz swoje uczucia na temat przegranej. (Och, żałuję, że nie wygrałem. No cóż, myślę, że mógłbym wygrać następnym razem. To była fajna gra i cieszę się, że dobrze się bawiłem z moim synem) Kiedy przegrywa i płacze werbalnie dla niego czuje się. (Wiem, że jesteś smutny, ponieważ przegrałeś, ale przynajmniej musisz się dobrze bawić. Naprawdę podobało mi się spędzanie czasu z tobą i nie mogę się doczekać, aby zagrać ponownie!)

LUB

Powiedz mu, że nie możesz grać w gry z ludźmi, którzy nie wiedzą, jak przegrać, a jeśli chce ponownie zagrać w grę tego dnia, nie graj z nim.
Następnym razem, gdy chce zagrać, przypomnij mu, że może przegrać i nie jest fajnie grać z kimś, kto nie wie, jak przegrać i wygrać.

Bardziej podoba mi się pierwsza opcja, ale czasem trzeba uciekać się do drugiej.

Kluczowe pytanie brzmi: „Jak często grasz w grę, której NIE MOŻE wygrać”?

Wielu tatusiów staje się konkurencyjnych i wierzy, że uczą swoje dzieci „wartość wdzięcznego przegrywania”, kiedy faktycznie uczą je „Nie mogę pokonać taty, bo jestem lepszy”, co jest bardzo frustrujące dla dziecko, ponieważ NIC NIE MOGĄ ZROBIĆ.

Jeśli grasz w grę, w której wygrywasz więcej niż 50% czasu, tak naprawdę nie jest to uczciwa gra. Masz wszystkie zalety, ponieważ on jest CZTERY . Skutecznie powinieneś upośledzać się do poziomu, na którym walczysz o zwycięstwo.

Gdy zauważysz, że się poprawia i wygrywasz rzadziej, możesz zacząć usuwać handicapy.

Dawanie przykładu przez przegraną z wdziękiem może również naprawdę pomóc - i pamiętaj, aby rozmawiać o tym, jak być wspaniałomyślnym zwycięzcą.

Oba są kluczowymi doświadczeniami edukacyjnymi, które wydają się dobrze sprawdzać na przykładzie.

Jeśli gra zawiera znaczący element strategii lub umiejętności, w przeciwieństwie do szczęścia, wskaż wszelkie pozytywne aspekty jego gry, zarówno w trakcie gry, jak i po ustaleniu zwycięzcy.

Nawet jeśli gra jest czysto losowa, nadal możesz pochwalić go, gdy przegra („Dobra gra! To było bardzo blisko ... Na koniec miałem szczęście!”).

Co najważniejsze, nie krytykuj jego gry. Radowanie się z wygranej, nawet żartem, może stanowić naprawdę zły precedens dla konkurencji. Sugestie, w jaki sposób mógłby poprawić swoją grę, powinny być wykonane tak dyplomatycznie, jak to możliwe. Podkreśl pozytywy i unikaj wzmianki o negatywach („nie zapominaj, że zawsze możesz zrobić x ” zamiast „robienie y było błędem”).

Przestań się koncentrować na wygrywaniu i przegrywaniu. Pomóż mu też to zrobić. Jeśli to jest twój (i jego) cel, to oboje brakuje ci sensu gry, którym jest dobra zabawa.