Dlaczego moje dziecko nagle krzyczy w wannie?

Moje dziecko zawsze uwielbiało kąpać się, prawie od urodzenia. Nauczył się chlapać, gdy miał zaledwie kilka miesięcy i uwielbia bawić się wodą, aw ciągu ostatnich kilku tygodni dawałem mu zabawki do kąpieli. Mógł tam zostać, dopóki mu na to pozwolisz, szczęśliwy i wypuszczając całą swoją energię.

Ma teraz 8 1/2 miesiąca, a przez ostatnie kilka nocy jego zachowanie się zmieniło. Jakieś 3 noce temu nagle zaczął krzyczeć nieprzyjemnie na środku wanny i nie przestawał tak długo, aż został wyjęty i ubrany. Następnej nocy jego zachowanie było takie samo, chociaż udało mi się przez kilka minut odwrócić jego uwagę zabawkami, ale nieco później wrócił do krzyku. Tej nocy, kiedy zabraliśmy go do łazienki, zaczął krzyczeć, gdy tylko zobaczył wodę i utrzymywał ją przez całą kąpiel, zachowując się przerażony i nieszczęśliwy, a nawet nie zwracając uwagi na zabawki do kąpieli.

Myślę, że pokój i woda są wystarczająco ciepłe (i niezbyt gorące) i nic wokół niego się nie zmieniło. Skąd ta nagła zmiana nastawienia?

Coś się stało. Co, nikt nie wie oprócz niego. Prawdopodobnie przypomina mu się teraz, kiedy go kąpiesz, i zaczyna krzyczeć.

Jeśli teraz zmusisz go do kąpieli, nawet gdy krzyczy, to tylko pogorszy sytuację. Z każdą kąpielą, którą mu podajesz, gdy krzyczy, związek między przerażeniem a kąpielą będzie silniejszy.

Będziesz musiał odwrócić ten proces, stosując „amatorską terapię behawioralną”, tj. Będziesz musiał sprawić, by kąpiel była przyjemna, i będziesz musiał zmuszać go do tego, aby powoli przyzwyczajał się do kąpieli, upewniając się, że będzie ona zabawna i szczęśliwa. przez cały czas i że zabierasz go także, zanim chce, aby tęsknił za powrotem do kąpieli i pamiętaj o tym następnym razem.

Przeszedłem kilka takich zaklęć z moją córką, po pierwsze dlatego, że nie podoba jej się wanna, z której korzystaliśmy u moich babć, jedna musiała kąpać się w dużej wannie u ciotek, ponieważ nie było małych wanna i jedna lub dwie inne nieznanego pochodzenia.

Cierpliwe, spokojne i stopniowe podejście do kąpieli działało, zaczynając od pacjenta, spokojnego i stopniowego podejścia do wanny. Upewnij się, że nie krzyczy, gdy zobaczy wannę. Pozwól mu się w to bawić bez wody. Następnego dnia napełniasz go wodą i pozwalasz mu pluskać się, ale nie wkładaj go do wody. Następnego dnia może stać w wodzie i pluskać się. Następnego dnia umyj go, gdy on stoi. Następnego dnia może usiąść i grać, a wkrótce znów wrócisz do szczęśliwych czasów kąpieli!

Zastosowałem to samo podejście, aby przyzwyczaić ją do korzystania z dużej wanny, której pierwotnie się obawiała.

8 1/2 miesiąca jest blisko jednego z „cudownych tygodni”, więc nie jest mało prawdopodobne, aby coś zmieniło się mentalnie. Możliwe, że zmysłowe uczucie wody jest dla niego problemem; podczas gdy mój starszy syn nigdy nie lubił kąpieli, zawsze był dzieckiem w przedszkolu, które nienawidziło zabawy z błotem / śniegiem / jogurtem / galaretką rękami i nigdy nie malowało palcami - po prostu nie podobało mu się uczucie „obrzydliwości” na jego rękach. Podobnie może się czuć z wodą; w końcu zanurzenie w wodzie to jednocześnie wiele informacji zmysłowych.

Prysznice, jak sugerowano gdzie indziej, są dobrym pomysłem, choć może być równie złe. Kąpiele do prania nie są złym pomysłem, przynajmniej w krótkim okresie. Jest to coś, co prawdopodobnie zniknie z czasem, więc nie martwiłbym się zbytnio o poprawki krótkoterminowe.

Możesz także wypróbować inne formy zabawy w wodę. Obaj moi synowie naprawdę lubią / ed bawią się wodą na tacach z wysokim krzesłem; po prostu wlej filiżankę wody do tacy i pozwól mu się wygłupić, chlapiąc i tak dalej. Może to być dobry sposób, aby przyzwyczaić go do podlewania w pozytywnym, bezpiecznym środowisku - a następnie przejść do lustra wody lub czegoś innego z większą ilością wody.

Coś się stało. Co, nikt nie wie oprócz niego. Prawdopodobnie przypomina mu się teraz, kiedy go kąpiesz, i zaczyna krzyczeć.

To jest absolutnie poprawne. Jeśli będziesz kontynuować kąpiel „wymuszoną” (z powodu braku lepszego słowa), to na zawsze skończy się nieszczęściem.

Co to jest? może być jakaś bolesność na jego tyłku. może miał. . . no cóż, nie wiem, jak byś to ładnie nazwał, ale nazwijmy to „sokiem z pieluszek”. . . może miał sok z pieluchy, który rozcierał mu odbytnicę lub w grubym zagnieceniu, a woda / mydło było irytujące. Możesz go dokładnie sprawdzić. Naprawdę po prostu chwytam się tego, ale sedno jest takie, że prawdopodobnie miało to związek z czymś, co było irytujące fizycznie, a teraz nie chce mieć nic wspólnego z kąpielą. pamiętaj, aby podczas czyszczenia wyczyścić wszystkie małe zagniecenia ściereczkami i dobrze spłukać zagniecenia przed właściwym praniem.

Sugerowałbym, aby całkowicie zmienić czas kąpieli. zrób to inaczej. jak to robisz Brać prysznic. ty z nim. trzymaj go pod prysznicem razem z tobą, pozwól, aby plusknęła nad nim woda, pozwól mu wypryskiwać dysze, żuć ręcznik, itp. itp. Zawsze trzymałem jedną rękę, a drugie ramię podpierało, więc trzymasz obie ręce i to jest dość solidny.

Następnie po kilku minutach postaw krzesło kąpielowe w wannie i umieść go w nim, tak aby woda spływała w jego kierunku. Działa to najlepiej, gdy masz prysznic z dyszą ręczną, ponieważ możesz skierować go w dowolne miejsce i zmienić strumień na coś miękkiego. na pewno nie ma zabawek do kąpieli, ale spodoba mu się przebywanie z jednym z rodziców.

zrób to 3-5 razy. Chodzi o to, że masz nadzieję, że zapomni i możesz wrócić do kąpieli.

Czy ma inne problemy sensoryczne, które się zmieniły? IE - muszę zawsze mieć koce lub nigdy nie chcieć kocy. To jedyna rzecz, o którą bym się martwiła, gdyby tak było, wezwać lekarza. Jeśli nie, to ... Spróbuj wziąć z nim kąpiel, to na pewno to zmieni.

Coś go przeraża lub denerwuje. Zmień procedurę.

Myślę, że 9 miesięcy to wystarczająco dużo, żeby wziąć prysznic. Może spróbujesz tego?

Po prostu przytrzymaj go, usiądź na podłodze i bądź bardzo ostrożny (aby go nie upuścić, rozlać mu zbyt dużo wody na twarz itp.).

Znaleźliśmy to, ponieważ mieliśmy tę samą ostatnią noc. Nasza dziewczyna ma około 8,5 miesiąca. W piątek jak zwykle uwielbiała czas kąpieli, w sobotę poszliśmy na nasz pierwszy nocleg bez niej i zostawiliśmy ją u nas z dziadkami. Powiedzieli, że nie lubi kąpieli, ale przysięgam, że nic się nie wydarzyło i wierzę im. W niedzielę poszliśmy ją wykąpać, a ona wpadła w histerię, była naprawdę przestraszona, trzęsła się niekontrolowanie i bezlitośnie przez 5 minut.

Kiedy się uspokoiła, spróbowaliśmy jeszcze raz i to było jak sam pomysł powrotu. Próbowała wspiąć się na nas w bezpieczne miejsce, kiedy opuściliśmy ją na dół i gdy tylko jej palce u nogi uderzyły w wodę, znów oszalała. Poddaliśmy się tej nocy, a ja googlowałem, więc znalazłem tę stronę.

Dzisiaj (poniedziałek) wsadzamy ją do wanny z zabawkami i bez wody - wcale jej się to nie podobało, ale moja żona wykąpała się i usiadła z dzieckiem na kolanach. Po jakimś czasie okazała pewne zainteresowanie swoimi zabawkami, ale nigdy nie zsunęła się z jej kolan (niespotykane dla niej, ponieważ czołgała się / nie pozostanie w miejscu przez 2 miesiące).

Później tej nocy próbowaliśmy jeszcze raz i nie lubiła kąpieli w wodzie bez wody, ale i tak zaczęliśmy kąpać się, a moja żona weszła pierwsza, zanim wręczyłem jej naszą córkę. Stopniowo mogliśmy ją rozproszyć, gąbkować. Kiedy próbowaliśmy zmusić ją do stania w wodzie, nie podobało jej się to, więc moja żona znów ją podniosła i uspokoiła. Spróbowaliśmy ponownie i tym razem postęp był OK. Krótko mówiąc, pod koniec tego czasu kąpieli znów siedziała i bawiła się w wannie. Moja żona nawet wyszła z wanny, a nasza córka pozostała szczęśliwa.

Z ulgą i nadzieją, że jutrzejszy czas kąpieli wróci do normalnego, szczęśliwego czasu. Odeśle, jeśli nie