Zabrałem 9-letniego syna na małe spotkanie towarzyskie z dziećmi z różnych zajęć sportowych. Niektóre rodziny biorące udział w tym spotkaniu pochodzą z bardzo „szorstkiego” tła.

Jeden z chłopców w wieku mojego syna uczył swojego młodszego brata (około 3 lat) wypowiadania naprawdę niegrzecznych słów, takich jak obelgi i przekleństwa. Chłopcy śmiali się i zachęcali go. Podszedłem do malucha i próbowałem mu powiedzieć, że może nauczyć się lepszych słów, ale on po prostu odpowiedział z F ... off.

Rodzice dzieci wydają się nie przejmować tą sytuacją, ale nie sądzę, żeby to był dobry przykład dla mojego syna.

Jak mam sobie radzić z takimi niegrzecznymi przeklinającymi chłopcami? Czy odpowiedź jest po prostu odejść?

Nie chcę pokazywać mojemu synowi, że sposobem na radzenie sobie z niegrzecznymi ludźmi jest po prostu ich ignorowanie i odejście, ale nauczenie się sposobu, aby dać mu lepsze myślenie.

Wszystko, co możesz zrobić, to nauczyć swoje dziecko.

Nigdy nie jest za wcześnie, aby dowiedzieć się, że nie wszyscy wierzą w to samo, a nawet zgadzają się na dobre zachowanie. Twój syn nauczył się już tych słów w szkole, więc nie przejmuj się tym zbytnio.

Zacznę od

„Cieszę się, że nie przyłączyłeś się do nauczania tego malucha tych paskudnych słów, które wcale nie były śmieszne”

Szczerze mówiąc, nie ma znaczenia, czy był na tym etapie, czy nie, pochwała jest zawsze dobra

Aby cię uprzedzić, niektóre z nich będą moimi własnymi poglądami, które wydają się różnić od twoich.

Przeklinanie samo w sobie nie stanowi problemu

Czy jeśli stoję w pustym pokoju i krzyczę sprośności, a nikt nie słyszy, czy to ma znaczenie? Nie.

Przestępstwo jest w umyśle słuchacza

Jeśli powiem słowo w twoim języku, którego nie rozumiem, nie będzie obraźliwe, dopóki go nie usłyszysz i nie zinterpretujesz. Przestępstwo to wybór dokonany przez słuchacza, który ma być obrażony.

Zatem obraźliwy język jest całkowicie zależny od kontekstu

Lekcja nauczenia dziecka o przeklinaniu polega na tym, że jest to część mówienia z korzyścią dla tych, którzy słuchają. Nie przeklinamy więc małych dzieci, ponieważ nie zrozumieją, że są to słowa, które powodują obrazę. Nie przeklinamy nauczycieli ani rodziców, chyba że chcemy ich urazić i rozgniewać.

Nie przeklinanie jest rozsądnym wyborem, jeśli nie wiesz, czy ludzie będą obrażeni, czy nie

Możesz wyjaśnić, że nie akceptujesz obraźliwego języka i że zakładasz, że próbują sprawić, że będziesz smutny lub zły, jeśli przeklinają w Twojej obecności. Co więcej, możesz zauważyć, że jeśli nie wiesz, że wszyscy w pokoju są w porządku z przeklinaniem, lepiej nie przeklinać, ponieważ możesz kogoś zdenerwować, kiedy nie chciałeś.

Możesz nawet zasugerować, że najprostszą rzeczą jest nigdy nie przeklinać, wtedy nie musisz się o to martwić.

Słowo składa się z dźwięków

Mam prawdziwy problem z uczeniem dzieci, że przeklinanie jest naprawdę złe. Przeklinanie jest tylko zbiorem dźwięków połączonych ze sobą i same w sobie są bez znaczenia, a nie jakimś magicznym wyrażeniem. Co więcej, nie uczy dzieci, że centralnym punktem używania języka jest kontekst słuchacza - że każdy język, ton, w którym się wypowiada itp., Może wywoływać radość lub cierpieć u innych i że trzeba pomyśl o wpływie tego, co mówisz.

Szczerze mówiąc, przeklinanie jest najłatwiejszym sposobem na poznanie tej zasady, więc wykorzystałbym ją jako okazję do nauczenia ich pojęcia, a nie reguły, z której będą szczęśliwi, że mogą zerwać ze swoimi przyjaciółmi, ponieważ jest to zabronione.

Lub, wiesz, naucz ich nadmiernie uproszczonego spojrzenia na świat i poczekaj, aż ugryzie cię, gdy będą nastolatkami.

Co robić w tej sytuacji społecznej?

Jeśli jesteś w sytuacji, w której czujesz, że twoje dziecko jest pod wpływem złego zachowania, usuń je z sytuacji. Jednak argumentowałbym (biorąc pod uwagę powyższe), że przeklinanie samo w sobie nie jest szczególnie dużym problemem, szczególnie dla 9-latka, który i tak prawdopodobnie zna wszystkie przekleństwa.

„Szorstkie” dzieci nie stanowią problemu, dlatego unikaj odsunięcia syna od ludzi tylko ze względu na ich klasę społeczną. Problem polega na tym, że odrzuciłeś ich zachowanie. Jednak w ich kontekście może być nieszkodliwy (na podstawie powyższej dyskusji na temat kontekstu). Właśnie dlatego opisałem swoje poglądy na przeklinanie, aby, mam nadzieję, zrozumieć, że możesz wyjaśnić, dlaczego nie używamy tych słów w domu później. Nie musisz bać się, że syn usłyszy te słowa, a nawet dla malucha. Nikt nie ucierpi słysząc przekleństwa. Kluczem jest, aby twój syn nauczył się kontekstu, a nie aby był chroniony przed jakąś okropną wypowiedzią.

Moja najstarsza siostra była nauczycielką w szkole podstawowej dla bardzo upośledzonych dzieci w bardzo trudnym terenie. Widziała to jako część swojej pracy, aby uczyć je, aby były mniej surowe.

Tak często te dzieci przeklinały jak rybki. Gdyby powiedziała „nie mówimy tak”, powiedzieliby: „Ale mój tata zawsze tak nazywa mamę”. Nauczyła się więc mówić: „To nie jest miłe. Nie mówimy TUTAJ”. Dzieci nie mają problemu z zaakceptowaniem faktu, że istnieją miejsca, w których zachowuje się inaczej.

* Nigdy nie spotkałem gospodyni rybnej. To powszechna metafora Wielkiej Brytanii.

Tak. Odpowiedź brzmi: odejść. Nie miałeś prawa narzucać swojej moralności innemu dziecku. Jeśli ich słowa cię uraziły, możesz się usunąć. Możesz porozmawiać ze swoim własnym synem, jaki wpływ wywarły na ciebie te słowa i jak chcesz, aby zachowywał się z szacunkiem, gdy był publicznie. Możesz porozmawiać z organizatorami wydarzenia i przekonać się, czy są oni gotowi ustalić politykę dotyczącą określonych rodzajów języka.

W wieku 9 lat (zakładając, że nie ma niepełnosprawności rozwojowej) doskonale rozumie pojęcie słów „przekleństwa”, a także ideę, że nie wszyscy ludzie uwierzą w to samo lub dokonają takich samych wyborów, jakich możesz zachęcić syna.

Pierwszą rzeczą, którą musisz zidentyfikować, jest to, dlaczego uważasz, że niestosowne jest dla twojego syna używanie wulgarnego, wulgarnego lub wulgarnego języka? Dzięki temu dowiesz się, jak podejść do dalszej rozmowy z synem.

Przykłady powodów, dla których mogą obejmować:

• Taki język jest często postrzegany jako obraźliwy w „uprzejmym” społeczeństwie i chcesz, aby twój syn nie stał się pariasem w twoim lub jego kręgach społecznych, w których rodzice mogą sprzeciwić się temu, by używał tego języka wokół własnych dzieci.
  • Wiele osób ma religijne zastrzeżenia do używania takiego języka. Być może nie chcesz, aby przysięgał, ponieważ wierzysz, że będzie to postrzegane jako obraźliwe dla bóstwa?
  • Jest to warte długiej dyskusji samo w sobie, ale niektórzy ludzie uważają, że nauka kontrolowania własnego temperamentu, w tym trzymanie języka, jest ważna dla osobistego zdrowia emocjonalnego i psychicznego. Dlatego możesz się martwić, że twój syn rozwija nawyki, które spowodują późniejsze zmagania z poważniejszymi problemami dotyczącymi jego postępowania.

Bez względu na powód, możesz odciągnąć syna na bok i jeśli, jak sugerował WendyG, postanowił nie brać udziału, z pewnością powinieneś pochwalić jego pozytywne zachowanie. W tym wieku wraz z moją córką zapytałbym ją, czy rozumie, że użyte słowa są obraźliwe i czy są odpowiednimi słowami do użycia. Zapytałbym ją, dlaczego / dlaczego nie zobaczyć, jaki jest jej poziom zrozumienia. Gdybym zobaczył, że nie rozumie, dlaczego słowa te były obraźliwe, ani dlaczego były dla niej niewłaściwe, mógłbym następnie wyjaśnić wszelkie punkty, w których nie była jasna. W końcu zapytam ją, czy ma jakieś pytania dotyczące któregoś ze słów, które usłyszała. Ogólnie uważałem, że gdyby mogła zadać to pytanie, zasługiwała na uczciwą i otwartą (choć odpowiednią do wieku) odpowiedź.

W odniesieniu do odpowiedzi Phila H. Mieliśmy nieco inną sytuację, ale rodzeństwo mojej żony dokonało wyborów życiowych sprzecznych z moralnością, którą próbowaliśmy zaszczepić naszej córce. W rezultacie, kiedy była znacznie młodsza, często musieliśmy zadawać pytania dotyczące ich życiowych wyborów, które obserwowała i pytała „dlaczego ciocia robi x?”. Były to dla nas możliwości porozmawiania z naszą córką o tym, jak nie wszyscy uczą się tych samych standardów lub decydują się na ich przestrzeganie, ponieważ mogą nie wierzyć tak samo jak my. Zawsze podkreślaliśmy, że moralność, której nauczaliśmy, była dla niej, a NIE dla niej, aby dotyczyła innych, którzy mogą nie wierzyć lub żyć tak jak my, i dlatego powinna uważać, aby nie oceniać innych, ponieważ wybierają inaczej niż my.

Rodzice dzieci wydają się nie przejmować tą sytuacją, ale nie sądzę, żeby to był dobry przykład dla mojego syna.

Przygotuj swoje dzieci, aby uczyły się od ciebie, a nie od innych ludzi. Wyjaśnij swojemu dziecku (dzieciom), jakie jest dobre zachowanie (prawdopodobnie już to robisz), ale także naucz je o niegrzecznych rzeczach.

To nie znaczy, że muszą nauczyć się od ciebie wszystkich przekleństw, ale przygotuj je, że takie zachowanie i te słowa istnieją, i powiedz im, co o tym myślisz. Na przykład powiedz im, że nie chcesz, aby twoje dzieci działały w ten sposób lub używały tych słów.

Nie chcę pokazywać mojemu synowi, że sposobem na radzenie sobie z niegrzecznymi ludźmi jest po prostu ich ignorowanie i odejście, ale nauczenie się sposobu, aby dać mu lepsze myślenie.

Dlatego rozmawiasz ze swoim dzieckiem (dziećmi). Po tym, jak wzięli udział w wydarzeniu z niegrzecznym zachowaniem lub przekleństwem, możesz zapytać ich, jak się z tym czują i zapytać, co myślą o tym zachowaniu.

Nawiasem mówiąc, te gadżety bardzo pomagają dorosłym. Po spotkaniach zwykle odbywa się runda opinii. W wojsku nazywają to odprawą , z Wikipedii :

Innym celem przesłuchania wojskowego jest ocena osoby i przywrócenie jej do regularnych obowiązków tak szybko, jak to możliwe.

Regularne mówienie o tych meta-podobnych rzeczach buduje zaufanie. To dobrze na dłuższą metę, ponieważ prawdopodobnie przyjdą do ciebie, gdy poczują, że mają inny własny problem.

Uwaga jest odpowiednikiem Kryptonite dla dzieci!

Każde dziecko jest inne, ale nauczyłem się od dziecka szczególnie bliskiego przyjaciela, że ​​dzieci robią te rzeczy, aby zwrócić na siebie uwagę. Nie ma znaczenia, czy uwaga jest pozytywna (np. Przekleństwa rozśmieszają inne dzieci, co jest satysfakcjonujące psychicznie), czy negatywna (denerwuje dorosłego, co może być satysfakcjonujące mentalnie).

Zignoruj ​​to! I jeśli to możliwe, usuń swoje dziecko z takiej obecności. Bo jeśli dane dziecko cussing jako przynęta uwaga, oni będą go używać.

Nie oznacza to, że całkowicie unikamy tych dzieci. Po prostu przygotuj się na pokazanie swojej najlepszej pokerowej twarzy, gdy coś takiego się wydarzy.

Twoim pierwszym błędem było nauczenie dziecka innej osoby swojej perspektywy, kiedy nie było to twoje miejsce. Jestem przybranym rodzicem i ostatecznie muszę to robić przez cały czas (uczyć czyjeś dziecko moich wartości) i mogę ci powiedzieć z doświadczenia, że ​​to nigdy nie idzie gładko. Muszę to zrobić, ponieważ przez pewien czas jestem odpowiedzialna za to dziecko, ale nie byłeś w żaden sposób odpowiedzialny za to dziecko. Jesteś jednak odpowiedzialny za swoje dziecko. Więc jeśli chcesz nauczyć swoje dziecko lekcji, jak na przykład przeklinanie 3-latka jest złym pomysłem, to idź. Sugerowałbym, aby odciągnąć dziecko na bok i wyjaśnić swoje poglądy. Dlaczego uważasz, że to zły pomysł. Odpowiedz na ich pytania. Staraj się zachować perspektywę 9 lat. A potem na koniec podaj kilka innych działań, które Twoim zdaniem byłyby lepsze, zamiast uczyć malucha przeklinania.

Pozwólcie mi wyjaśnić tutaj. Gdyby ktoś, gdyby moje dzieci powiedziały ci, żebyś „odpoczął”, znalazłbyś mnie bardzo blisko w ciągu kilku sekund, prawie na pewno powtarzając sentyment, być może nawet słowa, a może nawet nagradzając dziecko za przeciwstawianie się tobie. Nawet gdybym myślał, że dziecko nie zgadza się z ich językiem, byłoby to dla mnie mniej istotne, niż inna osoba dorosła, która była w stanie powiedzieć dziecku, aby zostawić je w spokoju. Nie miałeś pozycji władzy (nie był nauczycielem ani trenerem). Jesteś nieznajomym Twój rodzic nie jest nawet przyjacielem. Twoja przypadkowa osoba próbująca narzucić swoje poglądy na świat (z perspektywy małego dziecka). Prawidłowa odpowiedź dla nieznajomego, który mówi ci, abyś coś zrobił, to 100% „F-off” (choć chciałbym widzieć lepszy język). Reakcja malucha jest poprawna i odpowiednia.

Ale wróć do swojego dziecka, to jest twój telefon. Jeśli czujesz, że źle się zachowywał, ucząc malucha przeklinania, lub jeśli po prostu nie chcesz, aby był narażony na takie zachowanie, to jest twoje wezwanie. Najlepszym krokiem, jaki możesz zrobić, aby nauczyć swoje dziecko, że to, co robi, jest złe, to wyjaśnić mu powód tego słowami zrozumiałymi dla 9-latka. Prawdopodobnie nie przeszkodziłbym sobie, ale zamiast tego odbyłem rozmowę na temat jazdy samochodem do domu. Wyjaśniłbym, że przeklinanie jest czymś, co czasami może wpędzić cię w kłopoty, i podaje przykłady, kiedy może wpędzić cię w kłopoty, jak przeklinanie nauczycieli. Następnie wyjaśnił, w jaki sposób małe dzieci nie wiedzą, jak powiedzieć i jak lepiej ich nie uczyć, ponieważ nie potrafią powiedzieć. Następnie mógłbym podać inny przykład, gdybym nadal miał ich uwagę, jak to w porządku, żeby pomógł w przygotowaniu własnych przekąsek w kuchence mikrofalowej, ponieważ jest wystarczająco dorosły, by wiedzieć, jak to zrobić, ale jak to nie było w porządku, gdy miał trzy lata, ponieważ nie wiedział, jak to zrobić (możesz wymyślić lepszy przykład z jego własnego pula doświadczeń). To prawdopodobnie byłby koniec incydentu. Gdyby moje dziecko nie biegało i nie chciało uczyć małych dzieci bomby F, nie uważałbym tego za tak duży problem.