Czy łaskotanie jest „okrutne”?

Ryzykując zadać subiektywne pytanie, niedawno usłyszałem od innego rodzica, że ​​łaskotanie wywołuje te same nerwy co receptory bólu, ale przy znacznie niższych poziomach intensywności. Czy to prawda? Jeśli tak, to czy łaskotanie jest uważane za „okrutne” i czy może wpłynąć na wzrost / rozwój?

łaskotanie wywołuje te same nerwy, co receptory bólu

Czytałem coś podobnego jakiś czas temu.

czy może to wpłynąć na wzrost / rozwój?

W artykule stwierdzono, że wpłynęło to na wzrost i rozwój, ale pozytywnie. Jest to sposób dla dzieci na „trenowanie” bycia niewygodnym bez żadnych poważnych konsekwencji. Istnieją również badania, które sugerują, że łaskotanie może pomóc dzieciom poczuć swoje ciało. O ile mi wiadomo, nie ma jednoznacznych dowodów naukowych. Cel łaskotania zaskakuje nas od tysięcy lat.

Więc poszedłbym z dowodami empirycznymi. Łaskotanie jest powszechne nie tylko wśród ludzi; robią to także inne naczelne. Wszystkie moje dzieci uwielbiają łaskotać w krótkich seriach. Wracają po więcej. Kiedy gramy w grę łaskotania, często nie chcą, aby się skończyła. Przyjmuję to za mocny dowód, że to im nie zaszkodzi.

Myślę, że ważne jest, aby przestać je łaskotać, zanim staną się poważnie nieswojo, zacząć płakać, sikać w spodnie itp. Przeważnie czuję, kiedy jestem bliski osiągnięcia granicy i przestaję. Ale dla bezpieczeństwa mamy w naszej rodzinie łatwe słowo stop i jeśli ktoś to powie, łaskotanie ustaje. Czasami śmieją się tak mocno, że mają problem z wypowiedzeniem słowa zatrzymania, ale gdy tylko wygląda na to, że chcą to powiedzieć, przestaję. I zawsze przerywam trochę między łaskotaniem, aby mogli się zregenerować i zatrzymać grę, jeśli chcą, żeby się zatrzymała. Zachowanie się inaczej (np. Nie przestawanie, kiedy wyraźnie chcą uciec) byłoby okrutne.

Uczymy dzieci robić to samo, gdy grają ze sobą w walkę.

Nienawidzę łaskotania. Absolutnie nienawidzę tego. Byłem łaskotany jako dziecko i nienawidziłem tego tak samo jak teraz. Dorośli w moim życiu i tak łaskotali mnie i to sprawiło, że poczułem się naprawdę okropnie i tak naprawdę nie miałem możliwości wyjaśnienia, dlaczego lub komunikowania swoich uczuć.

Nic mi nie zdiagnozowano, ale teraz, gdy jestem dorosły, stało się bardzo jasne, że jestem (i zawsze byłem) bardzo wrażliwy na wkład sensoryczny. Dotyczy to zarówno tkanin przylegających do mojej skóry, ludzi dotykających mnie, jak i łaskotania. Nauczyłem się sobie z tym najlepiej radzić, a moja rodzina wie, gdzie są moje granice.

Jestem pewien, że wiele dzieci nie ma nic przeciwko łaskotaniu i cieszy się z tego. Ale dla dzieci, które są wrażliwe na wkład zmysłowy, przetrwanie może być absolutnie okropne. Proszę być wrażliwym na każde dziecko i jego indywidualne potrzeby, zwłaszcza że dziecko może nie mieć zdolności do zrozumienia lub wyrażenia swoich uczuć na ten temat.

W ten weekend dowiedziałem się, że tak jak ja, mój najmłodszy syn nie jest fanem łaskotania. Staje się bardzo zdenerwowany i wściekły z tego powodu. Zapytałem go więc, czy chciałby, abym tego nie robił, a kiedy powiedział „tak”, zatrzymałem się i przestanę na zawsze. Porównaj z moją najstarszą córką i synem, którzy uwielbiają łaskotać. Mój najstarszy syn nawet podchodzi do mnie z rękami wysoko na niebie i krzyczy „łaskocz proszę!” do czego zwykle się zobowiązuję.

Kiedy byłem młodszy i nawet teraz, nienawidziłem łaskotania. Poszedłem tak daleko, aby się na to uodpornić, zmuszając moją siostrę do łaskotania mnie, abym mógł usunąć odpowiedź na to. Odkryłem, że jeśli nie zareaguję na łaskotanie ludzi, stracą zainteresowanie i szybko przestaną.

Istnieją dwa porównania. Jeśli im się to podoba i możesz dobrze się bawić podczas łaskotania, to nie uważam, że to okrutne. Jeśli im się to nie podoba i nie chcą, uszanuj to, a także poproś, aby inni też to uszanowali. Jeśli zobaczysz, jak ktoś łaskocze twoje dziecko, które mu się nie podoba, czy to dorosłe, czy inne dziecko, poproś go, aby przestał, najpierw uprzejmie. Czasami dzieci nie wiedzą, jak przekonać się, że naprawdę im się to nie podoba.

Nie ma znaczenia, jakie nerwy zostaną uruchomione, pytanie brzmi, jak silny i jak mózg to interpretuje. Łaskotanie samo w sobie nie jest bolesne, jakkolwiek jest przesadzone. Ale to nie znaczy, że musisz bać się przesadzić, dopóki ktoś zareaguje pozytywnie, ok, jeśli zacznie reagować negatywnie, poczujesz potrzebę powstrzymania się.

W części dotyczącej rozwoju: Łaskotanie jest tak naprawdę ważne w rozwoju. Jeśli zobaczysz, które obszary są łaskotane, zobaczysz, że „łaskotki” to również wrażliwe miejsca na ciele, brzuchu, gardle, podeszwach stóp. Łaskocząc trenujesz odruchy swoich dzieci, aby chronić te części.

Jest to również ważne dla więzi społecznych. Słyszałem, że ma to później uczynić ludzi bardziej towarzyskimi. (Ale właśnie to słyszałem)

Na youtube jest wiele pouczających filmów, jeśli chcesz zdobyć głębszą wiedzę na temat łaskotania.

Z mojego osobistego doświadczenia wynika, że ​​w łaskotaniu często nie chodzi o rozrywkę ani „zabawę”, aw tym przypadku nie jest to rzecz pozytywna. Może to być sposób na sprawowanie władzy nad inną osobą. Ludzie usprawiedliwiają tego rodzaju grę dominującą mówiąc: „No cóż, śmiał się, więc musiał się podobać”.

Nie. To odruch. Dziwne, oczywiście, ale możesz się śmiać, gdy jesteś łaskotany i nienawidzisz każdej chwili. Mój ojciec łaskotał mnie, a ja tego nienawidziłem i krzyczałem na niego, żeby przestał, ale nie zrobił tego, dopóki nie udowodnił, że może mnie obezwładnić, i nic nie mogłem zrobić, aby powstrzymać go od łaskotania mnie. Pięćdziesiąt lat później wciąż od czasu do czasu ogarnia mnie wrażenie, że nie mogę znieść odczucia mojej koszuli na szyi, z powodu sposobu, w jaki używa brody do łaskotania mojej szyi. Jest coś groźnego w odczuciu czegokolwiek na mojej szyi i nawet kiedy rozumiem, skąd pochodzi, nie mogę tego całkowicie kontrolować. Nie był samorefleksyjnym mężczyzną i wątpię, by zdawał sobie sprawę z własnych motywów. Przynajmniej nie na poziomie świadomym, a ja byłem dzieckiem, które mogło być dość rozmyślne. Prawdopodobnie powiedział sobie, że to wszystko „dobra zabawa”. Może myślał, że się ze mną bawi. Ale podświadomie jestem pewien, że był to sposób na wywieranie dominacji w społecznie akceptowalny sposób.

Ja z kolei korzystałem z tej samej techniki, aby utrzymać moich braci w ryzach, nawet po tym, jak stali się wyżsi i ciężsi ode mnie. Wytrenowałem się, by być całkowicie nie łaskotliwym. W ten sposób mogłem utrzymać ich w ryzach, nie zostając ukaranym przez rodziców. Dopiero kiedy stałem się znacznie starszy i bardziej refleksyjny, zdałem sobie sprawę z tego, co robiłem i co mi zrobiono.

Jedynym sposobem na upewnienie się, że dane dziecko jest w porządku, może być łaskotane (może być zabawne, jeśli ufają, że łaskotnik się zatrzyma, gdy przestanie być zabawny), jeśli skonfigurujesz zasady i będziesz ich przestrzegać. Absolutnie. Powiedz im: „Niektórzy ludzie lubią łaskotać, a inni nie. Pozwolę ci zdecydować, czy będziemy się łaskotać, czy nie” i zawsze zwracaj uwagę na to, co mówią. Nie znaczy nie.

Jeśli powiedzą „nie” i łaskoczą cię, być może bawią się, ale może być tak, że próbują wywierać kontrolę (dzieci często czują się bardzo bezsilne). Jeśli ci to przeszkadza, możesz po prostu powiedzieć „Jeśli złamiesz zasady, nie będziemy mogli dłużej grać”.

Osobiście nie lubię łaskotania. Jednak moim dzieciom na ogół się to podoba.

Jeśli przytrzymujesz dziecko i łaskoczesz je wbrew ich woli, uważam to za okrutne. Jeśli jednak konkretnie proszą cię o ich łaskotanie, to jest w porządku.