Jak pomóc 10-latkowi, który ma ADD, w pisaniu zadań?

Nasz 10-latek ma ADD. Zażywa leki, które pomagają skupić się, ale oczywiście nie są lekarstwem. Mam ADD, a mój tata ADD. Zgaduję, że jego tata też. ;)

Nie zdiagnozowano mnie aż do wieku dorosłego i będąc świetnym studentem, gardziłem pisaniem prac. Podobał mi się proces twórczy, ale zmagałem się z całym problemem rozpoczynania, planowania, organizowania i realizacji. Trwało to aż do college'u, gdzie każde zadanie pisarskie nieuchronnie miało być wykonane o drugiej nad ranem. Nadal mam ten problem jako osoba dorosła (piszę oprogramowanie i nienawidzę dokumentacji ... ku wielkiemu rozczarowaniu moich współpracowników;)

Teraz patrzę, jak mój syn przeżywa te same frustracje. On uwielbia czytać, ale mający napisać raport na temat tej książki jest torturą. Pracujemy nad sposobami pomocy w tym. Zachęcamy do robienia obszernych notatek, pisania dziecięcych kroków (proste kontury, następnie dodawanie zdań itp.) I korzystania z komputera w jak największym stopniu (pisanie jest dla niego łatwiejsze niż pisanie odręczne). Pracujemy również z jego nauczycielem i szukamy być może nauczyciela. Jeśli nic więcej, po prostu ktoś, kto powie mu, aby zrobił krok 1 przed krokiem 2, może być bardzo pomocny.

To powiedziawszy, chciałbym zapytać, czy któryś z was przeszedł przez to, a jeśli tak, to czy znalazłeś jakieś przydatne strategie, które mogłyby w tym pomóc.

Według magazynu ADDitude istnieje wiele rzeczy, które można zrobić, aby pomóc dzieciom z ADD pisać.

W klasie:

• Skonfiguruj system notatek.
• Zacznij od małych i buduj umiejętności.
• Zademonstruj pisanie eseju.
• Podaj zachęty do pisania.
• Zachęcaj do kolorowych opisów.
• Wyjaśnij proces pisania.
• Daj wystarczająco dużo czasu.
• Nie oceniaj wczesnej pracy.
• Nie odejmuj punktów za słabe pismo odręczne lub gramatykę.
• Użyj organizera graficznego.
• Ograniczone elementy eseju.

W domu:

• Wymień czasopisma.
• Pomóż w wyborze tematu eseju.
• Burza mózgów.
• Zaopatrz się w książki, filmy i gry.
• Bądź „pisarzem” swojego dziecka.
• Przejdź na technologię cyfrową.
• Przypomnij dziecku, aby dokonało korekty.

Rozwiązania techniczne obejmują:

• Przenośny edytor tekstu.
• Oprogramowanie do rozpoznawania mowy.
• Oprogramowanie do przewidywania słów.
• Elektroniczne sprawdzanie pisowni i słowniki.

DODAJ W School.com dodaje również:

W zadaniach wymagających raportów z badań i kreatywnego pisania poproś uczniów, aby podesłali komuś te słowa, zamiast je zapisywać. Uczeń ADD ADHD może następnie skopiować słowa za pomocą edytora tekstu. Ta technika przyniesie większy efekt w zadaniach wymagających ekspresyjnej znajomości języka pisanego poprzez usunięcie komponentu pisanego.

Zadania wymagające dużych umiejętności motorycznych są trudne.

Jeśli to możliwe, dawaj siedzeniu po jednym arkuszu. Zapobiegnie to przytłoczeniu twojego ucznia ADD ADHD. Jest to również pomocna technika w testowaniu go.

Wreszcie, jako uzupełnienie dla tych z nas, którzy są strasznymi zwlekającymi w życiu osobami: nabądź nawyku pisania codziennie. Pozwala to nie tylko na refleksję i analizowanie własnego zachowania w sposób niemówiący do siebie w kręgach, ale także służy jako sposób na poprawę pisania. Na dobre lub na złe, im więcej piszesz, tym lepiej piszesz . Dotyczy to zarówno fikcji, literatury faktu, technicznego i akademickiego. Jest do bani, to trudne, ale jest to najważniejsza rzecz, którą możesz zrobić, aby utrzymać swoje umiejętności pisania.

Mówiąc z własnego doświadczenia, założyłem blog w 2004 roku. Od tego czasu zauważyłem, że moja szybkość pisania jest wyższa (ponieważ często muszę wydać 2000 słów w krótszym czasie niż chciałbym być wydatków), a moja jakość pisania znacznie się poprawiła. Pisanie i prowadzenie regularnego bloga pozwoliło mi na monologowanie - czyli mówienie na głos - w „cichy” sposób. Z pewnością teraz, kiedy wracam myślami do mojego życia, nie tylko pamiętam rzeczy sprzed roku, dwa lata temu, a nawet dwa tygodnie temu lepiej, ale miło jest czasem wracać do, och, 2007 i ponownie przeżyć kilka miesięcy mojego życia. Tak czy inaczej, konieczność chronologicznego opowiadania historii w sensowny sposób rozlała się na całe moje pismo.

Pełne ujawnienie: nie zdiagnozowano u mnie ADD / ADHD i byłem seryjnym prokrastynatorem. Byłem / jestem także zapalonym czytelnikiem, który, moim skromnym zdaniem, pomaga kaliber i jakość pisania.

Miałem klasę poświęconą ciężkim przypadkom ADHD przez trzy lata. Tak o tym myślałem i załatwiłem sprawy wielu moim dzieciom. To także podstawy technik, których używam z moją własną córką, które zostaną wkrótce ocenione i znacznie zmagają się z pisaniem w „tradycyjny sposób”. Od czasu przejścia na niektóre alternatywne techniki (niektóre z nich są tutaj przedstawione). Odniosła również dużo większy sukces.

Pisanie wymaga znacznego wielozadaniowości, ponieważ mózg musi wziąć pod uwagę fizyczne ruchy pisma, gramatykę i strukturę tego, co jest pisane, symbolikę fonetyczną i metaforyczną (jeśli jest używana), a także mechanikę, w tym pisownię i interpunkcję, oraz to, że jest po prostu napisać zdanie! Teraz napisz akapit lub więcej, a będziesz musiał przemyśleć ogólną organizację i strukturę pomysłu, główne pomysły i szczegóły wspierające oraz szereg innych bardziej skomplikowanych strategii pisania. Pisanie staje się trudnym zadaniem dla każdego dziecka. Teraz dodaj osobliwości mózgu ADHD, a biedne dziecko przygotowało się na dość wspinaczkę pod górę ( zobacz tutaj, dlaczego pisanie jest szczególnie trudne, gdy masz ADHD).

Chunk the Work - i naucz swoje dziecko, jak ostatecznie rozbić je na Chunks

Jak sugerują inni, dobrym pomysłem jest podzielenie zadania na wykonalne części. Planuj z wyprzedzeniem i unikaj kunktatorstwa za wszelką cenę. Nauczyciel, jeśli rozumie, może mu w tym pomóc, wykonując z nim mniejsze „porcje” i modelując dla niego, jak to robi. Na przykład, jeśli na esej składający się z trzech akapitów przeznaczono trzy dni, pierwsza noc może być na badania i burzę mózgów listy ważnych pomysłów do uwzględnienia, druga na zarys wybranych trzech głównych pomysłów Twojego dziecka i dodatkowe szczegóły, które chciałby przedstawić uwzględnij i trzecią noc do faktycznego wydania zamówienia, a następnie napisania faktycznych zdań. Każdy „fragment” ma własny termin. Przez jakiś czas mógł codziennie przekazywać „fragmenty” swojemu nauczycielowi, lub przynajmniej przekaż je tobie, aby sprawdzić jako ukończone. Mam nadzieję, że pisanie jest zwykle oddawane, a proces edycji jest dołączany jako drugie zadanie i część procesu uczenia się. Jeśli nie, pamiętaj, aby wyjść z edytowania własnej nocy, ważne jest, aby mieć czas na spanie przy pracy pisemnej i wprowadzać zmiany po krótkim odpoczynku.

Odwróć proces pisania do góry nogami - rodzaj

Ta metoda pozwala jego nieliniowemu myśleniu sprowadzić swoje pomysły, a NASTĘPNIE wykonać planowanie i organizację, co zwykle po prostu lepiej działa u dzieci z ADHD.

1. Nadal nauczysz go, jak zacząć burzę mózgów.
2. sformułuje swoje zdania lub pomysły, które chce zawrzeć przed sporządzeniem konspektu.
3. przestawi swoje zdania, aby były uporządkowane w kolejności, która ma sens dla tego, co pisze, i stworzy jego zarys.
4. W razie potrzeby doda więcej szczegółów pomocniczych.
5. sprawdzi przepływ i doda przejścia tam, gdzie to konieczne, aby płynnie przenosić czytnik z jednego pomysłu do drugiego.
6. W końcu będzie edytować pisownię, mechanikę i gramatykę.

Nie kładź go na zwykłym starym papierze z podszewką

Czy Twoje dziecko może ustnie odpowiadać na pytania i zapisywać je w trakcie burzy mózgów zamiast zapisywać wszystko?

Nagrywając swoje pomysły w formacie audio, może następnie pauzować tyle pauzy, ile potrzebuje, podczas słuchania i zapisywania pomysłów, które chce zachować na papierze, a nawet kart indeksowych.

Jeśli może korzystać z kart indeksowych (lub slajdów Powerpoint) Po zapisaniu „notatek” z karty indeksowej, może je ułożyć i zmienić w celu wypróbowania różnych schematów lub struktur organizacyjnych dla swojego eseju / historii / czegokolwiek. Jego „notatki” mogą być nawet szkicami zamiast słów, jeśli myśli bardziej wizualnie (jak robi to wiele dzieci). Zachęć go, aby używał kart jako animatora, który używałby scenorysu, dopóki opowieść nie będzie odpowiednia. Następnie musi stworzyć „podpisy” lub zdania dla każdego pomysłu przedstawionego na kartach, chyba że karty były tradycyjnie „pisane” w pierwszej kolejności.

Jeśli wolałby zrobić coś z kartą na komputerze i nie jest zobowiązany do wykonywania żadnej pracy własnoręcznym pismem, Powerpoint działa dobrze. Może zrobić slajd dla każdego pomysłu, wpisać odpowiednie zdanie na slajdzie, a następnie przesunąć slajdy. LUB możesz użyć oprogramowania Mindmapping, jeśli masz do dyspozycji którykolwiek z tych programów.

W tym momencie wystarczy przenieść na komputer to, co mówi jego „esej kartkowy” i dodać zdania przejściowe, formatowanie i interpunkcję. Pomóż w sprawdzaniu pisowni i innym edytowaniu, jeśli jest to potrzebne, i mam nadzieję, że całość wpisuje się w jego styl myślenia nieco lepiej i wydaje się, że jest bardziej podzielona na porcje do zarządzania.

Jednym ze sposobów na edycję, który naprawdę pomaga edytorowi nie pomijać błędów, jest czytanie go wstecz. Spowalnia mózg i zmusza go do dokładniejszego spojrzenia na każde słowo i zdanie. Świetnym pomysłem jest również odczytywanie pracy na głos, ponieważ spowalnia to tempo czytania, a część dźwiękowa sprawia, że ​​mózg rejestruje więcej rzeczy jako brzmiących nieprawidłowo.

Zapytaj swojego nauczyciela o alternatywy

Jeśli celem zadania nie jest ćwiczenie umiejętności pisania, ale pokazanie tego, co wie na dany temat, czy może zwrócić się o alternatywny projekt? Witryna muzeum na ten temat? Film w stylu dokumentalnym, który tworzy? Czy przygotujesz dla niej prezentację lub pokaz slajdów? Czy uda mu się nakręcić film o zatrzymaniu akcji o procesie, którego miał się nauczyć? Co powiesz na napisanie piosenki, która uczy na ten temat (wybrana alternatywa oczywiście grałaby na jego mocne strony i zainteresowania). Oczywiście, czasami musi napisać, ale tam jest dużo wymaganej formie pisemnej w szkole podstawowej, jeśli niektórez jego zadań można wykonać innymi środkami - ilość wymaganego pisania zostanie zmniejszona - zmniejszając stres i jego. Ma czas na ćwiczenie umiejętności pisania - czy ma wystarczająco dużo czasu, aby być tylko dzieckiem?

Właśnie napisałem na moim blogu sześcioczęściową serię o ADHD Kids i procesie pisania. Te odpowiedzi podsumowują najważniejsze wydarzenia z tej serii, ale jeśli chcesz jeszcze więcej szczegółów i sugestii, seria zaczyna się od tego artykułu o tym, dlaczego pisanie jest o wiele trudniejsze dla dzieci z ADHD. Artykuł zawiera linki do dalszych szczegółów, w tym dostępnych pomocy technicznych.

Dla tych z was, którzy mogą wątpić w pomysł, że ta choroba faktycznie tworzy wyraźną różnicę, którą można przetestować i potwierdzić, tutaj znajduje się link do niewielkiej informacji na temat tego, co wiadomo na temat różnic w strukturze tkanki mózgowej i funkcji między nie ADD i DODAJ dzieci. Ten link zawiera tylko krótkie streszczenie lub streszczenie, ale przeprowadzono wiele badań. Jeden z lekarzy, z którym mogłem porozmawiać i odbyć szkolenie, stwierdził również, że osłonka mielinowa, która rośnie w korze czołowej, wydaje się rosnąć później u młodzieży ADD / ADHD i może nie zostać tak w pełni uformowana aż do znacznie późniejszego życia ( jeśli w ogóle) w mózgu ADHD. Jego badania były na wczesnym etapie i nie zostały jeszcze opublikowane (nie mówiąc już o powieleniu), ale pomyślałem, że informacje mogą być nowe i pomocne.

Niektóre techniki, które pracowały z naszą 8-letnią dziewczynką, z diagnozą ADHD, aby ułatwić proces pisania. A kiedy pisanie jest łatwiejsze, wysiłek, aby ją do tego skłonić, jest również łatwiejszy.

• Korzystanie z papieru w linie - pomaga, gdy ma granice pisania.
• Wyważony pasek na nadgarstek i uchwyt na ołówek - ułatwiają czytelność.
• Pisanie w krótkich okresach - powstrzymuje ją od martwienia się o napisanie całego raportu i skupia ją tylko na jednym lub dwóch zdaniach.
• Pozwalając jej wpisać go na komputerze, a następnie skopiować po - pomaga rozluźnić myśli o pisaniu, ponieważ woli komputer, i pomaga w kopiowaniu w punkcie, gdy go transkrybuje, co może być kolejnym problemem związanym z ADD w klasie.
• Pomocna może być także pewna forma systemu nagród.

Po pierwsze, przestałbym mówić o ADD . Jest jak jest. Wszystko, co robisz, rozmawiając o tym, jest głównym powodem porażki. Nie twierdzę, że nie istnieje lub że nie jest to istotne. Mówię, że nic nie można na to poradzić, więc idź dalej.

O ile ludzie chcieliby myśleć inaczej, a niektórzy próbują wprowadzić inne przepisy, świat nie jest szczególnie wybaczający. „Przepraszam szefie, nie udało mi się zrobić prezentacji z powodu mojego ADD”. nie lata więcej niż „Przepraszam szefie, nie udało mi się zrobić prezentacji z powodu poniedziałkowego futbolu”.

Pierwsze pytanie, które zadałbym, brzmiało: co Ci pomogło? Pracuj z dzieckiem, aby wdrożyć te rzeczy.

Przez całe życie zmagałem się z problemami z koncentracją i uwagą, oto kilka strategii, które uważam za pomocne.

** Zarządzaj rozproszeniami. Dziś oznacza to wyłączenie telewizora, telefonu komórkowego i Internetu. Uważam, że program o nazwie Freedom jest pomocny.

** Użyj zegara. Nie można ustawić ostrości przez 3 godziny. Możliwe jest ustawianie ostrości przez 20 minut na raz. Określ przedział czasu, a po jego upływie zrób krótką (1-2 minuty) przerwę tp zresetuj licznik uwagi.

** Praca nad planowaniem. To powoduje rozbicie nieco (zniechęcającego) zadania na małe zadania do zarządzania. Zakończenie zadania powoduje „zresetowanie” licznika uwagi.

** W szczególności naucz „proces” pisania ... generowanie pomysłów, zarys, wprowadzenie, zdania tematyczne dla każdego akapitu, kończenie akapitów, wnioski działały dla mnie.

** Ćwiczenia i aktywność. Z jakiegoś powodu, kiedy regularnie ćwiczę, mogę się lepiej skoncentrować, a kiedy jestem zajęty, mogę się lepiej skupić w czasie, który mam do dyspozycji. Jednak nie od razu przed próbą pisania! Opracuj procedurę ćwiczeń z synem. Wyprowadź psa po obiedzie lub biegnij rano. Zabierz go do sportu.

Powtarzam moją pierwszą uwagę. Przestańcie robić wymówki; nie pomagają. Jesteś doskonałym przykładem tego, dlaczego nie są potrzebne.