Nasze dziecko zawsze wiedziało, że może zapytać o okoliczności ich adopcji, a my zawsze udzielaliśmy otwartych, uczciwych i odpowiednich dla wieku odpowiedzi.
Jednak to podejście „swobodnie rozmawiać” mogło nie pomóc im radzić sobie z rówieśnikami ze szkoły, którzy o to pytają. Naprawdę to nie ich sprawa.
Jak możemy pomóc naszemu dziecku zrozumieć, że jest to otwarty temat w domu i nic wstydliwego, a jednak nie powinny czuć się zobowiązane do odpowiadania na natrętne pytania z całego świata?
Odpowiedzi:
Uważam, że traktowanie adopcji jako „specjalnego” tematu nie traktowanego przez te same reguły społeczne, co inni, może być złym posunięciem.
Mój syn wie, że jeśli ktoś zadaje pytanie, że nie jest wygodne, o cokolwiek , że nie ma na nie odpowiedzieć. Jeśli spróbuje kontra nauczyciel, zależy to od mojej oceny, kiedy otrzymam telefon, ale w porównaniu z rówieśnikami to w 100% jego rozmowa.
Przyjmując takie podejście w ogóle, tracisz wszelkie potencjalne piętno związane z tematem adopcji, ponieważ nie chodzi o adopcję, ale o radzenie sobie z wścibskimi dziećmi. : P