Nastolatek może być rasistą

Jestem mentorem 15-letniej dziewczynki. Dzisiaj opowiadałem jej o tym, co wydarzyło się w Charlottesville, i zastanawiałem się nad tym. Powiedziała, że ​​zgodziła się, że biali ludzie są lepsi niż wszyscy inni. (Wydaje się również, że uważa, że ​​jest lepsza niż wszyscy inni). Oczywiście, byłem przerażony. Reagowanie i mówienie jej, że tego rodzaju myślenie było naprawdę pomieszane. Nie mam pojęcia, jak poradzić sobie z tą sytuacją, i naprawdę mogę skorzystać z porady. Dzięki.

Była bardzo pouczająca i otwarta na nowe pomysły. Zastanawiam się, czy są jakieś filmy przyjazne dzieciom, które mogę jej pokazać, które nie sprawią, że poczuje się jak w szkole? Albo po prostu cokolwiek innego, by nauczyć ją, przez co przeszli nie-biali ludzie. Ma wiedzę na temat nazistów i Hitlera i uważa, że ​​on jest okropny. Może mogę to rozwinąć?

Poproś ją o przeprowadzenie badań! Czy może poprzeć swoje roszczenia przy użyciu logicznych argumentów? Czy może znaleźć wiarygodne źródła? Czy ona wie, jakie jest wiarygodne źródło i jak to odróżnić od śmieci pseudonaukowych / pseudo-dziennikarskich?

Jeśli pokazuje ci źródło śmieci, zwróć uwagę na braki / błędy / przeoczenia.

Poproś ją o przeczytanie wpisu o egalitaryzmie w „Stanford Encyclopedia of Philosphy” . Czy zgadza się / nie zgadza z głównymi punktami filozofii? Dlaczego? Dlaczego nie?

Jeśli w tym wpisie jest za dużo tekstu / dziewczyna nie jest zbyt akademicka, wybierz najbardziej odpowiedni akapit do dyskusji. Zachowaj profesjonalizm. Pod koniec dnia może po prostu zmienić zdanie z szacunku dla szerokiego zrozumienia tematu.

Jeśli wrażliwe dziewczyny są bardziej nastawione na literaturę / poezję niż na naukę / filozofię polityczną, dlaczego nie pożyczysz jej kopii This Way For The Gas, Ladies and Gentlemen , która jest zbiorem bardzo wciągających opowiadań opisujących okropności rasizm / nazizm przez osobę, która bezpośrednio doświadczyła tych okropności. Zapytaj ją, czy to jest świat, w którym chciałaby mieszkać, czy też, czy to jest świat, w którym każdy powinien żyć.

PS Kiedyś myślałem, że jestem lepszy niż wszyscy inni. Jest uleczalny;)

Powiedz jej, że interesuje Cię jej opinia, i poproś ją, aby opowiedziała się za tym, w co wierzy, nie odrzucaj jej obaw, ale rozwiąż je w konstruktywny sposób. Nie rozumiejąc, co myśli i dlaczego tak myśli, nie można oczekiwać, że zmieni zdanie. Może po prostu chce cię zszokować lub po prostu zgadza się z tym, w co wierzy jej grupa rówieśnicza.

Dlatego ważne jest, abyś wyraźnie zrozumiał, w co wierzysz, większość ludzi uważa, że ​​rasizm jest zły, ale wielu z nich nie jest w stanie naprawdę zrozumieć, dlaczego, ani uzasadnić swoich powodów. więc nikogo też nie przekonasz, chyba że zrozumiesz, dlaczego wierzysz w to, w co wierzysz i jesteś w stanie jasno przekazać te powody.

Również w kontaktach z nastolatkami uważam, że ważne jest, aby zachować konsekwencję i unikać hipokryzji, ponieważ te rzeczy mają skłonność do pogardy i pozwalają im odrzucić to, co mówisz. Tak więc osobiście (zrzeczenie się, jestem libertarianinem) unikałbym potępiania polityki białej tożsamości, sympatyzując z innymi formami polityki tożsamości / kolektywizmu.

Rasizm jest bardzo naturalnym ludzkim sposobem myślenia, a dla dzieci, które dorastały, nie widząc okropności rasizmu z pierwszej ręki, może wydawać się nieszkodliwe. My, starsi ludzie, możemy być tym zszokowani i przerażeni, ale jeśli dziecko nie dorasta w środowisku, które wyraźnie modeluje wartość różnorodności (a są to rzadkie!), Gdzie powinna się tego nauczyć?

Większość ludzi nie porzuci rasistowskich pomysłów, jeśli nie nauczy się prawdziwie wczuwać się w kogoś z innej rasy. Czy jesteś w stanie przedstawić tego nastolatka ludziom innej rasy, pochodzenia etnicznego lub kultury? Pozytywne (z naciskiem na pozytywne ) osobiste doświadczenie z różnorodnością zrobi więcej niż jakakolwiek liczba filmów lub wykładów mających dobre intencje. Czy masz kolorowych przyjaciół, którzy chcieliby ją poznać? Czy możesz odwiedzić festiwal kulturalny? Lub wziąć udział w nabożeństwie w czarnym kościele?

W przeciwnym razie możesz spróbować poprowadzić ją, by dostrzegła kontinuum między dyskryminacją, przed którą staje w swoim życiu, a dyskryminacją, przed którą stają inni. Czy kiedykolwiek mówiono jej, że nie może czegoś zrobić, ponieważ jest kobietą? Czy można ją poprowadzić do identyfikacji z białą, żeńską ofiarą Charlottesville? Czy zgadza się z ludźmi, którzy zamordowaliby kogoś z jej rasy i płci, tylko dlatego, że ta osoba broniła ludzi w innym kolorze?

Po pierwsze, nie popełniaj błędu, zakładając, że ten temat jest prosty lub że jest przekrojony. Z góry przepraszam, że ta odpowiedź jest TAK DŁUGA; może to potraktować jako ilustrację złożoności tematu. I ponieważ powiedziałeś, że trudno jej wytłumaczyć DLACZEGO myśli / czuje się tak, jak ona, pomyślałem, że mogę pójść trochę głębiej z pewnymi możliwościami rozważań, które mogą ją motywować, abyś mógł słuchać jej z z innej perspektywy niż „ona się myli i muszę to zmienić”.

To brzmi jak idea wyższości rasowej, którą ta dziewczyna ma od swojej rodziny / innych bliskich znajomych, i jak ktoś już wspomniał, oznacza to, że atakowanie tego przekonania może być bardziej emocjonalną bitwą niż logiczną i może łatwo wyobcuj ją. Często zajmuje to bardzo dużo czasu (mniej więcej do połowy lat 20-tych) krytycznej analizie wartości, na które zostały podniesione, z wystarczającą ilością zrozumienia i pewności, aby zastąpić te wartości czymś innym. To często wymaga zmiany paradygmatu lub Epiphany chwilę do rzeczywiście zmienić wiarę na wewnętrznej stronie zamiast po prostu zmieniając to, co głosimy, bo dochodzimy do zrozumienia, że to, co się spodziewać, co powiedziano nam, że powinniśmy uwierzyć.

Powinieneś pamiętać, że nie chcesz zmienić tego, co mówi na ten temat, chcesz nauczyć ją myśleć i czuć się inaczej na ten temat. Co oznacza identyfikację podstawowej rozmowy, ocenę jej ważności i zastąpienie jej czymś lepszym, co uzna za zrozumiałe i akceptowalne - jeśli ważność okaże się pożądana w bieżącej konwersacji. To byłaby moja druga rada: tylko dlatego, że konkluzja powierzchniowa (wyższość rasowa) jest błędna, nie oznacza to, że leżąca u jej podstaw rozmowa nie ma żadnych zalet. Może. Przygotuj się na to.

Byłem całkowicie indoktrynowany podczas mojego wychowania w przekonaniu, że wszyscy ludzie są równi i że nikt nie jest lepszy od nikogo innego. Właśnie w to wierzyli mi rodzice, szkoła i rówieśnicy. Nauczono mnie, że jeśli ludzie zachowują się źle, dzieje się tak dlatego, że mają ciężkie życie i nie wiedzą, jak inaczej zareagować. Nauczono mnie, że jeśli niektórzy odnoszą sukcesy, a inni nie, to dlatego, że ci, którzy odnieśli sukces, mieli szczęściedo których nie powiodło się niepowodzenie. Ta rozmowa jest oddzielna, ale równoległa do rozmowy o rasie, i jest zapakowana w ideę rasy w umysłach niektórych ludzi (i dlatego jest istotna dla zrozumienia uczuć na temat rasy). Przerzucę się tutaj na wyścig, a potem wrócę do wad przekonań przedstawionych w tym akapicie za sekundę.

Zanim studiowaliśmy w szkole Martina Luthera Kinga Jr, byłem ślepy na rasy. Nie było powodu, aby widzieć dzieci w innych kolorach, tak różne ode mnie. Jednak badanie ruchu na rzecz praw obywatelskich podsunęło mi pomysł, że ludzi można wyróżnić na podstawie rasy . Zakłada się, że ludzie różnych ras są różni. W przeciwnym razie nie byłoby powodu takiego rozróżnienia. Nie ma żadnego kompleksu wyższości wbudowanego w umiejętność rozróżniania rzeczy: tylko dlatego, że mogę powiedzieć, że to jabłko jest galą, a to jest Babcia Smith, nie oznacza żadnego wzniesienia jednego nad drugim. Jednak kompleks wyższości jest wbudowany w nasze społeczeństwo w inny, bardziej podstępny sposób. Właśnie tutaj pojawia się idea „szczęśliwych przerw” wspomniana w powyższym akapicie:

Mamy przepisy dotyczące akcji afirmatywnych. Nie zamierzam wypowiadać się na temat tego, czy te prawa są konieczne czy skuteczne (to zupełnie osobna dyskusja). Ja jednak będzie twierdzić, że nieodłącznym stwierdzeniem, że kobiety i mniejszości trzeba nogę-up w życiu jest założenie, że rodzi się kobietą, czy mniejszość jest wadą , które muszą zostać przezwyciężone. Jeśli grasz w grę i otrzymujesz handicap, zakładamy, że potrzebujesz tego handicapu, aby gra była sprawiedliwa, ponieważ drugi gracz jest znacznie lepszy . I właśnie tam, wbudowane w nasz system prawny, rozmawiamy o tym, że bycie urodzonym białym i / lub mężczyzną to szczęście, a zatem miarę wyższości opartej wyłącznie na wrodzonych cechach biologicznych.

Wchodząc w moje wczesne lata dwudzieste, mimo że głęboko wierzyłem we własne myśli, że wierzyłem, że wszyscy ludzie wszystkich ras / środowisk są równi, nadal czułem na poziomie jelit, że byłem lepszy z racji bycia białym i czułem, że niektórzy niewielka litość dla tych, którzy nie byli. A oto kicker - nawet nie zdawałem sobie z tego sprawy . Zostałem wyleczony przez jednego z moich profesorów uniwersyteckich prostym wykładem na temat historii kolonizacji i niewolnictwa, i chociaż nie pamiętam wszystkich obrzydliwych szczegółów, wyglądało to mniej więcej tak:

Kiedy kraje Europy Zachodniej zaczęły kolonizować resztę świata, rozmnażały się ze wszystkimi rdzennymi ludami, które napotkali, i trwało to przez pokolenia z mieszaniem ras występującym niezliczoną ilość razy. W kulturach, w których trzymano niewolników (takich jak tutaj w USA), właściciele niewolników rozmnażali się razem ze swoimi niewolnikami, dlatego mieszanie rasowe czarno-białe na dużą skalę ma miejsce, odkąd Europa Zachodnia zaczęła handlować afrykańskimi niewolnikami w 1400-tych. Dlatego dzisiaj biała i czarna osoba w USA są praktycznie nie do odróżnienia na podstawie ich DNA - co oznacza, że ​​jeśli wracamy do gali kontra metafora jabłka Granny Smith, naprawdę nie ma znaczącej różnicy i nie ma podstaw do rozróżnienia .

To, co zadziwiło mnie w tym wykładzie, to nie tyle pomysł, że genetycznie nie ma zauważalnej różnicy między białymi i czarnymi ludźmi w USA, ale fakt, że czułem, że to ma dla mnie znaczenie . Czułem, że sposób, w jaki postrzegałem nie-białych ludzi mieszkających w USA, zmienia się wraz z tym oświadczeniem, że jesteśmy w zasadzie tacy sami. To uświadomiło mi, że niosę ze sobą uprzedzenia rasowe. W końcu dlaczego miałoby to mieć dla mnie znaczenie ? Ja nie , że genetycznie podobne, na przykład, do ludzi, którzy nadal przyzwoity Afryki żyją w Afryce. Nie jestem genetycznie podobny do ludzi mieszkających w Azji Wschodniej. Czy to oznacza, że ​​widzę tych ludzi jako gorszych?

Nie, ale to nie znaczy, że widzą w nich różni . I są, ale nie z powodu rasy . Raczej z racji tego, co kulturowo, zostali wychowani, by myśleć i wierzyć, oraz rodzaje rzeczy, których nauczono ich cenić - a czasem także umiejętności, które nabyli. Problem polega zatem na tym, że ludzie błędnie kojarzą rasę z negatywnym wzorcem zachowania lub z pewnymi szkodliwymi wartościami lub przekonaniami.

Ponieważ nieuniknioną prawdą jest to, że ludzie są różni i różni z definicji nie są równi. Nikt nie wybierze mnie od brata do zadania z chemią i nikt nie wybierze ode mnie brata, aby dać wiolonczelę. Są to różnice w możliwościach oparte na wyborachzrobiliśmy. Mężczyźni nie mogą rodzić dzieci, a najszybsze kobiety nie mogą biec tak szybko, jak najszybsi mężczyźni. Są to różnice w możliwościach oparte na fizjologii. Wybieram niektórych ludzi, aby byli moimi przyjaciółmi, a innych nie, i wybór ten opiera się na moich osądach dotyczących ich postaci - ich moralności, osobowości i wartości. Innymi słowy, należy rozróżniać sposób, w jaki przydzielamy czas, energię i zasoby, a to wymaga oceny wartości i zasług ludzi, których spotykamy. I byłoby głupio powiedzieć, że „wszyscy ludzie są równi i dlatego muszą być sądzeni, że mają równe zasługi”. Co wtedy, czy mówimy o seryjnych gwałcicielach i mordercach? A jeśli chodzi o kandydatów na studia? Lub o reputacji przy wymianie stosów? Jeśli dwóch pacjentów jednocześnie doznaje zatrzymania krążenia, a tylko jeden personel jest w stanie leczyć jednego z nich, lekarz wybierze jednego z nich. Jak to możliwe, gdyby dwóch pacjentów było naprawdę równych?

Ponieważ „równy” wymaga kwalifikacji: wszyscy ludzie powinni być równi zgodnie z prawem . Mówię „powinien być”, a nie „właśnie”, właśnie ze względu na prawa, które rozróżniają różne klasy ludzi ze względu na rasę, płeć itp.

Jest to bardzo długa ilustracja bardzo prostego punktu: niekoniecznie źle jest uważać niektórych ludzi za lepszych od innych.

Jednak to orzeczenie powinno być wykonane nie na rasę lub płeć czy język ojczysty, lub jakiegokolwiek innego takiego czynnika. Powinien być dokonany (głównie sytuacyjny) w oparciu o wybory , zachowania i możliwości . Należy zauważyć, że drugi i trzeci z nich w dużej mierze wynikają z pierwszego. Ktoś, kto zdecyduje się ciężko pracować, kto traktuje ludzi uprzejmie i który jest ekspertem w swojej dziedzinie, może być rozsądnie uważany za lepszego od kogoś, kto zawsze szuka pomocy, jest okrutny dla innych i nie dbał o to, aby być wartość dla drugiego człowieka poprzez zdobycie szczególnie przydatnych umiejętności. To może zabrzmieć bezdusznie, ale to fakt.

Wspominam o tym, ponieważ być może twoje 15-letnie podopieczne zaczęły zauważać, że niektórzy ludzie są lepsi od innych, a zatem idea, że ​​wszyscy ludzie są równi, jest błędem (być może dlatego, że niektórzy ludzie ją źle znoszą? był dla mnie jednym z pierwszych sygnałów). Może rasa jest wytłumaczeniem, które jej wygodnie podano, aby wyjaśnić to starcie, i potrzebuje lepszego wyjaśnienia. Mianowicie, że w każdej wiązce są dobre i złe jajka. To sprawa indywidualna, a nie (zwykle) sprawa grupowa. (Chyba że ludzie zdecydują się pogrupować według negatywnej cechy - aka KKK i nazizmu - która wtedy jest wyborem, a nie wrodzoną cechą).

Zwrócę również uwagę, że w tej chwili dochodzi do poważnego sprzeciwu wobec idei winy rasowej . Pomysł, że ludzie, którzy mają białe pochodzenie, są winni odszkodowania ludziom innych ras z powodu wyzysku ich zachowań. Biali ludzie są zmęczeni powiedzeniem im, że są winni jakiejś zbrodni rasowej tylko dlatego, że urodzili się na biało. Więc jeśli ktoś mówi, że jest dumny z bycia białym, może to być tak proste, jak powiedzenie: „Nie chcę czuć się winny za przestępstwo, którego nigdy nie popełniłem lub o czym myślałem, i że nie mam z tym nic wspólnego z kilku pokoleń usuniętych ”. Powiedziałbym coś przeciwnego do tego, co twierdziłem w innej odpowiedzi (lub ewentualnie w komentarzu): biała tożsamość rasowa polega bardziej na proszeniu o bycie traktowanym jak ludzie, a nie jak biały . Myślę, że o to właśnie chodzi w przypadku innych grup rasowych - a przynajmniej myślę, że można bezpiecznie powiedzieć, że tak powinno być, chociaż czasami wydaje się, że bardziej chodzi o to, aby być traktowanym jako grupa w celu uzyskania dostępu do uprawnienia.

Ostatnia myśl: wydaje się, że ludzie, którzy są bardziej narażeni na mniejszości rasowe, mniej się ich obawiają, a tym samym mniej dyskryminują ich, być może dlatego, że są w stanie zobaczyć, jak podobni jesteśmy do siebie. Jeśli chodzi o psychologię człowieka, jesteśmy bardziej w stanie zaufać tym, z którymi dzielimy (lub przynajmniej myślimy, że dzielimy) wartości, dzięki czemu mamy szansę zobaczyć z pierwszej ręki, że ludzie bardzo dbają o to, aby byli dobrzy i wartościowi sposób na przezwyciężenie tego. Może postaraj się, aby znalazła się w drużynie piłki do siatkówki w bardziej mieszanym sąsiedztwie lub coś w tym rodzaju, może jako kontynuacja rozmowy na ten temat.

Muzea i wystawy są dobrym sposobem pokazania, w jaki sposób uprzedzenia niszczą narody. Czy w Twojej okolicy jest jakieś muzeum z II wojny światowej? Biorąc pod uwagę jej wiek, pamiętnik Anny Frank może również wpłynąć na jej osąd o wyniku takich przekonań. Wreszcie, czy ona wie o prawach człowieka? Są na ten temat dobre książki dla nastolatków. Znam kilka holenderskich.

Wygląda na to, że uczciwie powiedziała ci, co myśli w tej sprawie. Być może daje to możliwość przedstawienia własnej perspektywy.

Chciałbym po prostu powiedzieć: „Jakiego koloru jest dana osoba nie ma nic wspólnego z tym, jak są dobrzy” i starałbym się to zrobić bez dogmatów, ale raczej w sposób, który zachęca ją do dalszego stosowania własnej perspektywy i pytania: - szczególnie jeśli można się jej nauczyć, jak sugerujesz.

Powód, dla którego kolor osoby jest niezależny od jej moralnej pozycji, sprowadza się do bardziej podstawowego pytania: „Co sprawia, że ​​człowiek jest dobry?”. Mógłbym nawet poprosić ją o to bezpośrednio, by przygotowała dalsze wyjaśnienia.

Prawdopodobnie sama wymyśli dobrą odpowiedź, a jeśli nie, to może ją zakwalifikować, pytając, jakich przyjaciół warto mieć.

Odpowiedzią jest oczywiście to, że to, co czyni człowieka dobrym, to takie cechy, jak uczciwość, uczciwość, inteligencja, sumienność, wiedza, mądrość - cechy umysłu.

Te cechy są najważniejsze i oczywiście nie mają nic wspólnego z kolorem osoby.

Możesz dalej opracowywać, wyjaśniając, w jaki sposób ta wiedza może pomóc jej w życiu. Być może z czymś takim, jak: „Ma to wady i zalety. Wadą jest to, że określenie czasu ma dana osoba; nie można tego stwierdzić na podstawie samego spojrzenia. Ale zaletą jest to, że wiesz, jakie cechy szukaj w ludziach - i których należy unikać - aby oszczędzić Ci czasu na dłuższą metę ”. Jesteś naprawdę świetną nauczycielką, jeśli potrafisz sprawić, że podekscytuje ją zastosowanie nowej wiedzy w swoim życiu.

Chodzi o to, że pozycja moralna jest cechą czysto indywidualną i nie ma nic wspólnego z kolorem - jest ona prawdopodobnie w stanie rozpoznać dla siebie, zwłaszcza jeśli ma nauczyciela, który pomoże jej przemyśleć, a nie tylko uderzy ją zbyt powszechne podejście do winy i dogmatów.

• Czy ci się to podoba, czy nie, ludzie mają prawo do pierwszej poprawki, by być uprzedzonym. Większość ludzi jest w jakiś sposób tego, czy zdaje sobie z tego sprawę. Niezależnie od tego, czy uważasz, że Trump jest nazistą, czy muzułmanie są źli, czy hobos to pijacy, a liberałowie to komuniści. Zarówno sprawiedliwi, jak i sprawiedliwi mają uprzedzenia.
• Jeśli masz uzasadniony interes w wychowaniu tej osoby, rozważ nauczenie jej wyników jej działań, a nie próbowanie zmiany jej myśli. Nie próbuj jej uczyć, że nie jest lepsza, naucz ją okazywania szacunku i życzliwości wszystkim ludziom.

Jak już powiedziano, nie po prostu karaj ją lub mów, że się myli. Ona jest źle, ale nastoletnie dziewczęta nigdy dobrze reagują na nich mówi, że są złe w ogóle, a zwłaszcza nie w dziedzinie takiej jak ta, gdzie wartości są oparte off emocji zamiast logiki; ponieważ argumenty kontrlogiczne zwykle nie działają. Ponadto jako mentor nie chcesz jej wyobcować lub nie możesz być mentorem, którym chcesz być dla niej. Wiele razy musiałem tolerować idiotyczne przekonania nastolatków, aby zmusić ich do rozmowy ze mną i walczyć, aby nie pochwalić ich za głupstwo; ponieważ gdybym to zrobił, po prostu wepchnęliby mnie ze wszystkimi innymi dorosłymi, którzy „po prostu nie rozumieją” i przestali słuchać.

Istnieje również skomplikowane pytanie, skąd wzięła się jej postawa. Czy jej rodzina nauczyła ją tego? Jeśli tak sprzeczne z poglądem, jest sprzeczne z tym, co jej rodzina uważa za słuszne. To zasadniczo stawia ją w sytuacji, w której decyduje raczej, że szanuje nauczanie mentorów lub rodziców. Może to sprawić, że jej lojalność będzie podzielona, ​​może nawet poczuć, że musi trzymać się poglądów, więc jakiś dowód jej miłości / lojalności wobec członka rodziny. Nie chcesz, żeby czuła, że ​​musi być na to gotowa.

To nie znaczy, że nic nie mówisz, oznacza to, że mówisz po trochu. Możesz jej teraz powiedzieć, jak się już wydaje, że się z nią nie zgadzasz. Jednak zamiast bić to w sobie, powinieneś być subtelny w jakimkolwiek dalszym oporze wobec widoku. Przywoływaj drobne szczegóły pojedynczo, nie zmuszaj ich do konfrontacji i pozwól jej dostosować się do każdej koncepcji na raz. Twoim zadaniem nie jest sprawienie, by poczuła się skonfrontowana z bitwą, w którą wbije pięty i oprze się, a zamiast tego po prostu udostępni dowody, które obalą jej przekonanie tak subtelnie, jak to możliwe, abyś mógł powoli poprowadzić ją w kierunku dostosowania jej przekonań. Pod tym względem masz jedną wielką zaletę, jako mentora, zakładając, że masz na myśli coś takiego jak BBBS, prawdopodobnie ona cię obserwuje, a nawet uwielbia. Jesteś jedną z niewielu dorosłych, których może słuchać,

Co do tego, jak obalić jej poglądy, istnieje kilka sposobów. Logiczna aleja została już wspomniana i można z niej korzystać ... do pewnego stopnia. Najważniejszą rzeczą do podkreślenia po stronie logicznej jest to, że nie ma znaczącej różnicy między ludźmi o różnym kolorze skóry w USA. Jeśli przejdziemy przez ten kluczowy punkt, ta rasa jest artefaktem ludzkiej twórczości i tak naprawdę „nie istnieje” na znaczącym poziomie, jest świetna, jeśli potrafisz ją przekazać ... ale nie możesz tego znaleźć. Logiczne argumenty rzadko pracują nad takimi kwestiami emocjonalnymi, a gdyby była typem, który da się przekonać logiką, prawdopodobnie już by to zrobiła. Jako taki nie sugeruję próbowania narzucać jej logicznych argumentów. gdybyznajdziesz okazję, aby subtelnie przywołać logiczny argument na temat równości ras, nie uderzając jej w głowę wielką, ale nie próbuj narzucać jej tych informacji, będzie to miało minimalną skuteczność i najlepiej skoncentrować swoje wysiłki na obszarach, które częściej ją kołyszą, jest zbyt wiele prób, aby ją kołysać, a ona zacznie dostrzegać wzór i stanie się bardziej odporna na słuchanie twoich instrumentów w przyszłości.

Aby podać przykład „logicznego” argumentu wykonanego subtelnie, możesz wskazać, jak losowy może być kolor skóry. Znam kilka rodzin mieszanej rasy, w których dwoje rodzeństwa ma bardzo odmienny odcień skóry, mimo że ma tych samych rodziców. Znam też niektóre dzieci, które wyglądają „białe” w zimie i „czarne” w lecie, ponieważ są na granicy, gdzie dobra opalenizna może coś zmienić. jeśli zdarzy ci się być w stanie wskazać, jak drastyczny kolor skóry może się różnić w ten sposób, w przypadku gdy wyraźnie nie ma to wpływu na jakość osoby lub różnicę genetyczną, możesz o tym wspomnieć; ale znowu tylko wtedy, gdy przyjdzie to naturalnie.

Zamiast tego najlepszym sposobem rozwiązania tego jest bardziej emocjonalna. Tego rodzaju roszczenie o wyższość rasową jest emocjonalne, albo chce wierzyć, że jest lepsza, albo została nauczona przez kogoś, komu ufa, lub w inny sposób zinternalizowała ten fakt, nie uznając go za taki, że teraz ten fakt „wydaje się słuszny”, tak czy inaczej ostatecznie o emocjach. W związku z tym najlepszym sposobem walki z tym widokiem jest odwołanie się do tych emocji.

Najlepszym podejściem, do którego możesz lub nie możesz się zwrócić, jest po prostu skontaktowanie jej z ludźmi innych ras. Pozwól jej poznać i poznać ludzi innych ras i przekonać się, że są tacy sami jak „biali” ludzie. Jest to szczególnie ważne, jeśli możesz zapewnić jej kontakt ze szczególnie dobrymi przykładami ras mniejszościowych, ludźmi inteligentnymi lub opiekuńczymi lub w inny sposób dobrze reprezentującymi rasę (ponieważ dla niej będą początkowo reprezentacją całej rasy) ). Trudno nie szanować życzliwej osoby, która okazuje swoją godność szacunku, a kiedy ta osoba należy również do grupy, o której mówiono, że jest gorsza, może to prowadzić do pytania siebie, dlaczego jest gorsza.

W idealnym przypadku nie powiedziałbyś tej nastolatce, że próbujesz zaprosić ją do ludzi z innych grup etnicznych, po prostu akurat organizuje spotkania z przyjaciółmi, współpracownikami, członkami rodziny lub kimkolwiek innym, kogo znasz z innej rasy, w ramach swojej zwykłej zajęcia. Powiedz jej, że zostałeś zaproszony na zabawę z koleżanką, która jest czarna, a chcesz, żeby przyjechała z tobą bawić. Zabierz ją na jakieś wydarzenie przeznaczone dla nastolatków, które wydają się być zainteresowane tym, że dzieje się to w części miasta z większą liczbą mniejszości. Zabierz ją na festiwal cinco de myo lub księżycowy lub na inne święto lub festiwal, który jest ogólnie związany z inną kulturą lub pochodzeniem etnicznym, ale który ma również wystarczająco wiele interesujących rzeczy, aby cieszyć się nim 15-latek.

Na prostszym poziomie możesz próbować pracować w przypadkowych rozmowach, w których masz przyjaciół, lub jeszcze lepiej osoby, na które spojrzałeś lub które pomagały ci w przeszłości, które przypadkowo były innej rasy. Ogólnym przesłaniem jest to, że znasz ludzi, którzy są wielcy ze wszystkich ras i że osobiście okazujesz szacunek wszystkim rasom. Najważniejszym problemem jest zrobienie tego w taki sposób, abyś mógł powiadomić ją, że osoba, którą szanujesz, nie jest biała, ale bez robienia tego, stale wspominając o swojej rasie, co oznacza, że ​​rasa musi mieć znaczenie, jeśli uważasz, że jest wystarczająco ważna, aby nadal się rozjaśniać rasa jednostki. Na przykład moja boska córka, którą uwielbiam, jest rasą mieszaną z czarną matką, mogłem z radością pokazywać zdjęcia uroczego dziecka trzymanego przez jej matkę, mówiąc o tym, jak bardzo lubię to dziecko lub szanuję matkę.

Narażenie jej na kultury związane z innymi rasami może również pomóc, okazując szacunek i zainteresowanie kulturą. Chociaż trudność polega na znalezieniu dobrego pretekstu, aby wychować lub wystawić ją na te kultury.

Istnieje również wspomniana już możliwość pomocy jej w odniesieniu się do niesprawiedliwości osądzania jednej rasy przez odniesienie jej do negatywnych doświadczeń, jakie może mieć z powodu osób oceniających ją na podstawie jej płci. Relacja między tymi dwoma może pomóc, zwłaszcza jeśli wyrazisz ogólny komunikat „to jest złe, ilekroć ktoś jest wstępnie osądzony bez uprzedniego zapoznania się z nim”. To, jak dobrze by to działało, zależy w dużej mierze od 15-latka. Na przykład zakłada, że ​​rozpoznała różnice w traktowaniu ze względu na płeć i nie podobało im się to. które są odpowiednio „dziewczęce”). Zależy to również od jej poziomu autorefleksji i umiejętności powiązania swoich doświadczeń z innymi. Krótko mówiąc, należy raczej osądzić, że ta taktyka może wystarczyć, aby warto było spróbować; ponieważ bardzo trudno to zrobić subtelnie.

Wreszcie istnieje bezpośredni emocjonalny urok kogoś, kto został ranny. Zapytaj ją, co sądzi o atakach i ludziach rannych w Charlottesville, oddzielając się raczej od tego, czy zgadza się z marszami nad posągiem. Nie pytaj jej, co myśli o rannych nie-białych, ale co myśli o tym, że ktokolwiek zostanie ranny w pierwszej kolejności. W końcu nie zgadzam się z białymi nacjonalistami i prawicowymi ludźmi, ale nadal uważam, że to smutne, jeśli zostaną ranni podczas zamieszek, wszyscy ludzie powinni otrzymać podstawowy szacunek. Rozpocznij więc rozmowę o zamieszkach i nienawiści, nie obwiniając się z boku, i sprawdź, czy da się z tym powiązać, czy zobaczy szkodę ekstremalnej polityki rasowej, bez względu na to, której rasie „sprzyja”?

Jeśli wydaje się, że jest poruszona przez zamieszki, możesz użyć tego jako pozycji, aby porozmawiać o tym, jak nienawiść ogólnie jest , i o tym, jak ludzie mają tendencję do tworzenia frakcji, naszych poglądów na świat, a następnie odrzuca robienie okropnych rzeczy grupie, która jest inna. W tej dyskusji powinieneś bardziej niż przyznać, że nie ogranicza się to do białych ludzi, że byli czarni ekstremiści, którzy robili okropne rzeczy ze względu na ich pogląd, że biali ludzie już się mylili, i że byli ekstremiści, którzy segregowali na podstawie z powodu seksu, seksualności lub przynależności politycznej. Może nawet są uzbrojeni w przykłady „głupich” ekstremalnych poglądów na przeszłość, takich jak sposób, w jaki publikujemy w przeszłości ogłoszenie „brak irlandzkiej potrzeby” na ogłoszeniach o pracę, tego że wiara w białych jest lepsza. W miarę możliwości staraj się trzymać rozmowę z dala od jej osobistego przekonania o białej wyższości, nawet jeśli musisz walczyć, aby nie komentować czegoś złego / obraźliwego, co powiedziała, aby mogła skupić się na koncepcji i nie postrzegać tego jako atak na jej przekonania.spalony na stosie . Chodzi tylko o to, że ludzie mogą znaleźć głupie sposoby na dyskryminację, a to prowadzi do okropnych rzeczy, a nie

Możesz także przywołać określoną krzywdę Charlottsville. Na przykład biedne kobiety, które zostały zabite, lub to, jak KKK powiedziała, że ​​byli z tego zadowoleni . Ponownie podkreślam jednak, że należy skupić się tylko na tym, jak smutne było to, że tak się stało, a nie na próbach udowodnienia, że ​​KKK lub biali nacjonaliści się mylą. Pokaż jej szkodę, jaką wyrządzają widoki i pozwól jej zdecydować, że dotyczy to jej.

Oddziel się od tego wszystkiego, ucząc ją ogólnie, że powinna być otwarta na podejmowanie własnych decyzji, a zmiana zdania w razie potrzeby jest zawsze dobra. naucz ją potęgi sceptycyzmu, znaczenia próby odgrywania roli diabła, nawet jeśli zgadzasz się z tym, przeciwko czemu się toczysz, oraz podwójnego sprawdzania faktów, które słyszy z witryn takich jak snoopy, a nawet z witryny sceptycznej wymiany stosów. Na przykład, gdy dyskutujesz o jakiejkolwiek historii lub pogłosce, znajdź rzeczy, które wydają się wątpliwe, i spróbuj dyskutować o ich wiarygodności, a następnie pokaż jej, jak przeglądać ten fakt w Internecie lub sprawdzać strony sceptyczne. Pokaż jej, jak wiele rzeczy, które ludzie uważają za fałszywe! Podkreśl także, że nie jest błędem pierwotnie wierzyć w dezinformację, ale gotowość do podwójnego sprawdzania informacji i uzyskiwania twardych faktów jest czymś, co każdy powinien robić. W dzisiejszym społeczeństwie nauczanie nastolatków, jak sprawdzać, czy widzą dokładne informacje i nie ufają wszystkim, co widzą w Internecie, a nawet stronniczym programom telewizyjnym, jest ogólnie dobrą lekcją! Jeśli jednak nauczysz ją tego kroku, będzie lepiej uzbrojona w umiejętności, których potrzebuje, aby rozpoznać, jak bezpodstawna jest jej wiara w białą supremację.

Ponownie, nie musisz robić tego wszystkiego naraz. Nie spiesz się, powoli uzbrój ją w umiejętności, zrozumienie i życiowe decyzje, by rozpoznać jej błąd. Nie zmuszasz jej, by uwierzyła w to, co chcesz, zachęcasz ją, by zyskała zdolność osądzania siebie , nawet jeśli oznacza to zmianę jej zdania. Kiedy dasz jej, że powinna być w stanie rozpoznać własne błędy, ponieważ jest dość naukowo udowodnione, że rasa jest dość bezsensowna i bezstronny obserwator powinien dojść do takiego wniosku.