Jak zachęcić moją 7-latkę, aby odeszła od swojej przyjaciółki w wieku przedszkolnym?

Moja córka, zadzwonimy do Beth, miała bliskiego przyjaciela, zadzwonimy do Alicji, która była w tym samym przedszkolu / wieku przedszkolnym od 6 miesięcy do 5 lat. Alice mieszka w sąsiednim mieście, więc kiedy oboje skończyli przedszkole, poszli do różnych szkół w różnych dzielnicach na przedszkole.

Mimo że minęły dwa lata, Beth nadal uważa Alice za najlepszą przyjaciółkę. Beth poznała nowych przyjaciół w swojej szkole, ale nie weźmie pod uwagę nikogo innego jako „najlepszego przyjaciela” (nie żeby ta jedna i tylko jedna osoba musiała zostać wyróżniona).

Od tego czasu Beth widuje się z Alicją kilka razy w roku: na przyjęciu urodzinowym Beth, na przyjęciu urodzinowym Alice (zaproszenie, na które zawsze wydaje się pojawiać dzień lub dwa po przyjęciu Beth), a może data lub dwa występy. Nawet kiedy byli w tej samej szkole, rodzice Alicji nigdy nie reagowali zbyt szybko na ustalanie terminów.

Jak mogę pomóc mojej córce wyjść z tego związku? Czy powinienem? W szczególności, czy powinniśmy nadal konfigurować kilka odwiedzin rocznie, którymi zarządzaliśmy? A może powinniśmy przestać je konfigurować - poza zasięgiem wzroku, bez zmysłu?

W Internecie znalazłem porady na temat pomagania dziecku po odejściu przyjaciela. Ale w tym przypadku Alice się nie przeprowadziła, po prostu poszła do innej szkoły. Wydaje mi się więc, że „sporadyczne informacje zwrotne” związane z widywaniem Alice kilka razy w roku tylko wzmacniają relacje, o których Beth mogła zapomnieć lub odejść. O ile wiem, Alice przeniosła się, ale nie mam żadnego potwierdzenia ani zaprzeczenia tego ze strony jej rodziców.

Myślę, że ścieranie pozwoli na to w najbardziej naturalny i najmniej bolesny sposób.

Możesz zachęcić nowe przyjaźnie, pomagając Beth zaprosić innych przyjaciół na randki lub zabrać ją i jednego lub dwóch na wycieczki, takie jak park lub pływanie.

Lekcje pływania, sztuki lub tańca (zależy oczywiście od jej zainteresowań) lub dołączenia do harcerki mogą pomóc jej znaleźć podobnie myślących przyjaciół.

Nie ma powodu, by zapomniała o swojej przyjaciółce. Myślę, że tego rodzaju lekcje są lepiej prowadzone w sposób naturalny niż z konkretną lekcją. Alice przeniosła się i dzieje się to z wieloma przyjaźniami przez całe życie. Beth poruszy się z czasem.

Wydaje mi się, że wychowujesz miłą i miłą dziewczynkę i myślę, że twoja zachęta (jeśli sugeruje zaproszenie Alicji) jest w porządku.

Nie widzę tutaj problemu.

Przeprowadziliśmy się do domu siedem lat temu, kiedy moje córki miały cztery i dwa lata. Do dnia dzisiejszego nadal uważają swojego najlepszego przyjaciela z tamtego czasu za najlepszego przyjaciela, mimo że widzą ją tylko raz w roku. To sprawia, że ​​okazja zobaczenia starego przyjaciela jest bardzo wyjątkowa. Pomaga to również wzmocnić moje córki, że ich babcia i dziadek, którzy mieszkają jeszcze dalej i są widywani tylko raz na dwa lub trzy lata, są również blisko.

Dzieci rozumieją, że bliskość fizyczna lub częstotliwość odwiedzin nie jest tym, co określa najlepszego przyjaciela. Najlepszym przyjacielem jest ten, który traktuje cię dobrze, o którego dobro się troszczysz, a którego interesy i intelekt są podobne do twoich. Jest to lekcja, którą wielu dorosłych mogłoby również dobrze się uczyć.

To zależy. Czy „Beth” nie pielęgnuje nowych przyjaźni, siedząc w domu i szukając przyjaciółki, która się przeprowadziła? Jeśli tak, wziąłbym bardziej aktywną rolę w rozwijaniu niektórych z tych nowych przyjaźni (poprzez zapewnienie czasu na bezpośrednią interakcję, jak to możliwe) ze szkoły i bieżących zajęć.

Jeśli nie, nie jestem pewien, dlaczego chcesz przekazać lekcję, która mogłaby być zinterpretowana jako (tak, oczywiście nieco hiperboliczna) „znajomi są dyspozycyjni, gdy stają się nieco niewygodni”. Oczywiście to nie to sugerujesz lub myślisz, więc dlaczego potrzeba, aby założyła nowego, bardziej lokalnego „najlepszego przyjaciela”?

O ile nie zaprzyjaźnią się z dziećmi, które mają kłopoty, rodzic nie musi próbować zarządzać przyjaźnią swoich dzieci w każdym wieku. Pozwól im wybrać, kogo lubią i jak chcą wchodzić w interakcje, i pomóż im to ułatwić, gdy nie jest to zbyt duży wpływ na jednostkę rodzinną.

Zwłaszcza w związku z dzisiejszym połączeniem świata, nie ma powodu, dla którego nie mogą oni często pozostawać w kontakcie, w sensie wirtualnym, i wciąż widywać się od czasu do czasu.

Jeśli nie ma to trwać w dłuższej perspektywie, w końcu same się rozpadną, wkrótce. O ile nie masz zastrzeżeń do przyjaźni, bez względu na odległość, lub jeśli są tak odległe, że zebranie ich jest trudem finansowym lub czasowym, nie sądzę, żebym aktywnie próbował ich zniechęcić.

Twoja córka nauczy się wkrótce, że dobrzy przyjaciele są trudni do zdobycia i cenni. Jeśli chce pozostać w kontakcie, zachęcam to.

Dlaczego jest dla ciebie ważna, że ​​„przechodzi” od tego przyjaciela? Czy ta przyjaźń jest dla niej w jakiś sposób szkodliwa? Jeśli nie, to po prostu pozwolę, by to potoczyło się. Jeśli ta przyjaciółka jest dla niej naprawdę ważna, znajdzie sposób na utrzymanie przyjaźni, niezależnie od odległości. Jeśli nie, prawdopodobnie i tak skończy się sam.

Przeszedłem przez to samo co twoja córka. Zaprzyjaźniłem się w przedszkolu, przeniosłem się do następnego miasta na przedszkole i nadal uważałem mojego przyjaciela w wieku przedszkolnym za mojego najlepszego przyjaciela w szkole podstawowej.

Czemu? To było wygodne. Kiedy dorosły zapytał mnie, kim jest mój najlepszy przyjaciel, nie musiałem się martwić obrażeniem jednego z moich obecnych przyjaciół, wybierając kogoś, kogo znali. Nie musiałem się martwić, że zostanę „odrzucony” przez wybranie kogoś, kto mnie nie odbierze. Pomimo braku kontaktu z moim przyjacielem w wieku przedszkolnym, powiedziałbym tylko, że był moim najlepszym przyjacielem.

Odcięcie jest niemal tak samo przerażające jak śmierć i wywołuje bardzo podobne uczucie żałoby .

W tym celu możesz potraktować to jako „death-lite”: porozmawiaj z nią o tym, jak tęsknisz za starymi przyjaciółmi; lub jeśli masz ochotę, nawet zmarli członkowie rodziny. Spodziewaj się płaczu i uścisków! Daje to podstawę do oparcia własnych strat; i pozwala jej rozwinąć własne uczucia.

(To działało dla nas w bardzo podobnej sytuacji, ale proszę pamiętać o zastrzeżeniu, że każde dziecko jest inne , prawie tak, jakby miało własne umysły!)

Mogę ci powiedzieć, że miałem okresy w moim życiu, kiedy nie miałem najlepszego przyjaciela, ponieważ nie znalazłem dzieci, które byłyby tak bliskie, jak do rozważenia najlepszych przyjaciół.

Nadal mam przyjaciół, których widuję bardzo rzadko, ale uważam ich za najlepszych. Kiedy się spotykamy, od razu czujemy się bardzo blisko. Jest to coś poza racjonalną decyzją. Albo czujesz kogoś takiego, albo nie.

Więc zachęcanie jej do zabawy z innymi dziećmi byłoby miło. Ale nie możesz znaleźć dla niej najlepszego przyjaciela. Poczuje, kto to jest.

aktualizacja: bardzo ważne, aby nie mówić jej, że coś jest nie tak z jej postrzeganiem. Po prostu zachęć ją, aby mogła poznać inne dzieci, które byłyby tak blisko (jeśli martwi się o swoją sytuację).

Możesz jej wytłumaczyć, że gdybyś mógł zbliżyć ją do swojej przyjaciółki, zrobiłbyś to, ale ponieważ nie możesz, musimy po prostu żyć naszym życiem, tak jak możemy.

aktualizacja 2: bardzo ważne, aby dać jej przestrzeń do bycia smutnym. Po prostu ją kochaj, przytul ją i to jest to. Te uczucia przeminą. Jeśli zostaną stłumione, tylko wtedy staną się szkodliwe.