Mama czyta moje SMS-y i e-maile

Byłem w pokoju hotelowym z mamą, mną na telefonie i nią na iPadzie. Mój iPad jest połączony z moim telefonem, więc odbiera i przechowuje wszystkie moje wiadomości tekstowe. Zdarzyło mi się rzucić na nią okiem i zobaczyłem, że przechodzi i czyta wszystkie moje teksty. Robiła to także bez mojej wiedzy. Zapytałem ją, co robi, a ona wyraźnie powiedziała, że ​​czyta moje teksty. Nie próbuje tego ukryć, ale robi to mi bez wiedzy. Dla kontekstu mam 20 lat (prawie 21 lat) i jestem na studiach (więc nie mieszkam pod jej dachem, z wyjątkiem kilku tygodni w roku).

Podobnie robi z moimi e-mailami. Zna hasło do jednego z moich kont e-mail (ponieważ zostało utworzone, gdy miałem 13 lat, więc miała odpowiedni dostęp), a ze irytujących powodów nie mogę go zmienić. Nie widzi problemu z czytaniem moich e-maili. W zeszłym roku pokłóciliśmy się, kiedy poprosiła o hasło do mojego drugiego konta e-mail, ale odmówiłem jej podania.

Uważa, że ​​jako mój rodzic ma prawo do absolutnego dostępu do wszystkich moich wiadomości i e-maili. Jeśli chodzi o moją sytuację finansową, moi rodzice zrobić płacić za takie rzeczy jak ubezpieczenie samochodu i tak, moim telefonie. Można się spierać, że ponieważ płaci za mój telefon, może robić z nim wszystko, co chce. Mam jednak wystarczająco dużą część oszczędności / dochodów do dyspozycji, że w razie potrzeby mogę być niezależny finansowo. Czuję się doskonale, „odcinając się”, że tak powiem.

Chcę porozmawiać o tym z mamą (przez telefon, ponieważ nie zobaczę jej fizycznie przez kilka miesięcy). Co mam powiedzieć, aby wiedzieć, że czytanie moich tekstów jest zabronione? Chcę miło, ale stanowczo powiedzieć jej, że jest to naruszenie prywatności i że nie ma prawa zobaczyć mojej osobistej korespondencji.

Brzmi tak, jakbyś już powiedział jej, że nie chcesz, aby czytała twoje e-maile. Odpowiedziała, że ​​ma prawo odczytać Twoją osobistą korespondencję.

Musisz jeszcze trochę przeczytać, zanim ponownie zwrócisz się w tej sprawie do matki i zrób to szybko. Przeczytaj o granicach , ponieważ będzie to miało kluczowe znaczenie dla utrzymywania zdrowych relacji z matką. W rzeczywistości wszystkie zdrowe relacje wymagają i szanują granice.

Granice istnieją wszędzie w formie praw. Nie wolno ci wchodzić do domu nieznajomego i wychodzić z telewizorem. Nie możesz opuścić miejsca wypadku, w którym ktoś został ranny. Istnieją przepisy mające na celu naszą ochronę, abyśmy mogli bezpiecznie i z szacunkiem współistnieć. Przełamanie tych granic prawnych ma konsekwencje. Granice osobiste działają w podobny sposób.

Ludzie często mówią, że wyznaczyli granicę, ale to nie pomogło. Ustalanie granic jest sztuką. Jeśli zrobisz to w gniewie lub dokuczliwie, nie usłyszysz. Granice nie mają na celu karania, ale dla twojego dobrego samopoczucia i ochrony. Są bardziej skuteczne, gdy jesteś asertywny, spokojny, stanowczy i uprzejmy. Jeśli to nie zadziała, być może będziesz musiał podać konsekwencje, aby zachęcić do przestrzegania przepisów. Ważne jest jednak, abyś nigdy nie groził konsekwencją, do której nie jesteś w pełni przygotowany.

Przeczytaj o granicach, dopóki nie będziesz pewien, że możesz je nie tylko ustawić, ale wyjaśnić, dlaczego są one ważne. Twoja matka się odepchnie. Musisz zachować spokój i powtórzyć swoją granicę i dlaczego ją narzucasz. Określ konsekwencję i określ ją. Następnie idź spacerem.

Rozmowa powinna odbyć się, gdy oboje jesteście w dobrym miejscu mentalnie. Może pójść mniej więcej tak (ten przykład jest skrócony ze względu na zwięzłość):

Ty : Mamo, kocham cię i dla mnie ważne jest, abyśmy mieli jak najlepszy związek. (Dodaj do tego, co możesz: jak wdzięczny jesteś za wszystko, co ona zrobiła itp.) Ale chcę, żebyś wiedział, że jestem ranny, gdy nie szanujesz moich próśb o prywatność. Dlatego zmieniłem wszystkie moje hasła na moich kontach i proszę o ich uszanowanie.

Mama : Ale ja jesteś matką. Mam prawo wiedzieć, co się dzieje w twoim życiu!

Ty : W dużym stopniu wiesz, co się dzieje w moim życiu. Widzisz, co się dzieje, a ja mówię ci o rzeczach, których nie widzisz. Ale jestem dorosły i mam prawo do prywatności. Właśnie dlatego zmieniłem ...

Mama : Ale (inny powód, powiedzmy ...) Nie czuję, że szanujesz moje prawa jako matki, jeśli ...

Ty : Porozmawiajmy o twoich prawach jako matki ...... ( dyskusja )

Ty : Zgadzam się z tym (z czym się zgadzasz). Porozmawiamy (problemy z bombą) innym razem. Ale teraz nie zgadzam się z tym, że masz prawo czytać moje osobiste informacje. Zastanowiłem się nad tym i zdecydowałem, że najlepiej będzie w naszym związku. Szanuj to i nie pytaj mnie o moje hasła. Nie dam ci ich i poczuję brak szacunku, jeśli zapytasz, chociaż ci to wyjaśniłem.

Co jest konsekwencją? Nie chcesz o tym rozmawiać.

Ty : Mamo, wiesz, co ja o tym myślę. Kocham cię i nie chcę się z tobą kłócić, więc nie będę już o tym dyskutować. Jeśli będziesz nalegał, będę musiał (zostawić / rozłączyć się).

Jeśli tak będzie dalej, powiedz, że porozmawiasz z nią ponownie (za każdym razem), i mam nadzieję, że nie będziesz już miał tego argumentu.

W końcu pozna granicę.

Nie musisz się wyprowadzać, aby ustalić granice. Musisz tylko uwierzyć, że zasługujesz na pewne przywileje i być w stanie wyrazić je ludziom, którzy są przyzwyczajeni do traktowania cię tak, jakbyś tego nie robił.

Ponownie przeczytaj więcej o granicach. Pomogą ci lepiej zrozumieć niektóre przyczyny konfliktów w związkach i jak zminimalizować to, co możesz w zdrowy sposób.

_{Jakie są granice
Rozmowa w celu potwierdzenia swoich granic}

Podoba mi się ocena sytuacji przez Willow, ale chciałbym zasugerować inne działania.

1. nadal konfrontuj swoją matkę z szacunkiem
2. Nie zmuszajcie konfrontacji do narzucania się ani jedynej rzeczy, o której rozmawiacie
3. Zrekrutuj co najmniej jednego dorosłego, takiego jak dziadek lub inna postać rodziców, aby występowali w Twoim imieniu. Najlepiej ktoś, kogo twoja matka zna i szanuje.
4. Nadal przypominaj swojej matce, że wykonała dobrą robotę, wychowując cię, a twoim pragnieniem prywatności jest nie ukrywanie niczego, ale zwykła prośba / potrzeba, abyś poczuł się zrelaksowany.
5. Nie używaj swojej prywatności do robienia nielegalnych lub krzywdzących rzeczy :) Musiałem to powiedzieć, jestem rodzicem.

Moja rada opiera się na pomyśle, że nie chcę, aby ten problem z prywatnością spowodował dalszy rozdźwięk w twoich relacjach z twoją mamą. Jasne, masz rację (jak stwierdziła Willow), ale wierzę, że cierpliwość, pokora i ciągły wysiłek, aby pozyskać matkę z twojego punktu widzenia, na dłuższą metę wygra.

Uważam, że świat jest lepszym miejscem, gdy ludzie, którzy mają rację, postępują łagodnie i cierpliwie wobec ludzi, którzy się mylą. Pomaga mi, kiedy zdaję sobie sprawę, że prawdopodobnie mylę się częściej niż słusznie, i powinienem traktować innych (kogoś, kto się myli) tak, jak chcę być traktowany (kiedy się mylę).

Nie sądzę, żeby można było powiedzieć coś, co by pomogło.

Czy Twoje urządzenia cyfrowe są własnością / są przez Ciebie opłacane? Jeśli nie, oszczędzaj, kup własny.

Gdy to zrobisz, lub jeśli są one własnością Ciebie (obejmuje to, czy były urodziny, ukończenie szkoły lub inny rodzaj „prezentu”, a nie część opłaconego planu komunikacji, na który pozwalają Twoi rodzice), musisz podać hasło chroń te urządzenia, a nie podasz hasła swojej matce.

Jesteś osobą dorosłą i nie ma powodu, aby uzasadniać swoją prywatność, że ona narusza. To, co mówisz, powinno się tam właściwie zaczynać i kończyć. Przygotuj się na wojnę, ale myślę, że musisz tutaj stanąć w obronie własnej.

Jeśli próbują wykorzystać wsparcie finansowe lub mieszkanie jako dźwignię, aby zachować ścisłą kontrolę nad tobą, musisz ocenić zalety i wady prawdziwej niezależności, bez siatki bezpieczeństwa, a nie zrzec się niektórych praw i niezależności dorosłych.

Prywatność jest ważna i imo, twój rodzic się myli. Jeśli w wieku 20 lat nie jesteś już godny zaufania w jej oczach - wtedy jest już za późno, aby pomóc ci się zmienić. Jej czas jako aktywnego rodzica minął.

Wiem, że zawsze będzie twoją matką, ale osiągnąłeś trudny etap. Tutaj zaczynasz zachowywać się jak równy dorosły (ale wciąż pełen szacunku i kochający syn lub córka).

1. Napiszę do wszystkich moich znajomych lub zadzwonię i podam im nowy adres e-mail.
2. Albo zamknę stary adres e-mail, albo użyję go tylko dla rodziny.
3. Zastanawiałbym się nad innym telefonem i pracowałbym na pół etatu. Istnieją tańsze telefony komórkowe i plany, które są dobre dla połączeń lokalnych.

Jeśli jesteś niegrzeczny lub zły, nie poprawi to Twojego wizerunku jako osoby dorosłej. Dzieciom trudno jest nauczyć się, jak być dorosłym wraz z rodzicami, a jeszcze trudniej, aby nauczyć się, jak pozwalać dzieciom być dorosłymi. Negocjujesz razem nową erę.

Zacznij od wybaczenia rodzicom za wszystkie błędy, które według ciebie popełnili. W większości rodzin rodzice popełnili wiele błędów - ale popełniono je z myślą o najlepszym interesie dziecka. Nie oceniaj ich za kochające błędy. Po rodzicu zrozumiesz.

Nie czekaj na przyjęcie odpowiedzialności. Weź to. Podczas wizyty nie czekaj, aż zostaniesz poproszony o wykonanie obowiązków; wynieś śmieci; zrobić pranie; skosić trawnik; przygotowania posiłku; oferta zrobienia zakupów spożywczych.

Przyjęcie roli dorosłego wydaje się łatwe, ale dziecko jest „przywiązane” do rodzica jedynie sznurkiem, ale rodzic jest przywiązany do dziecka za pomocą solidnego metalowego łańcucha. Nie stanie się to z dnia na dzień. Rodzice mają o wiele więcej problemów z odpuszczeniem niż ich dzieci.

Oczywiście ciężko jest pracować i chodzić do szkoły. Wiele osób to robi. To, że twoi rodzice zdecydowali się pomóc ci w szkole, nie oznacza, że ​​nie powinieneś wkładać tyle, ile możesz. (Czy nie masz szczęścia! Mam nadzieję, że jesteś wdzięczny.)

Niektóre z pracy, które miałem podczas przechodzenia przez szkołę, obejmowały:

• Pracownik parkingu. Mogłem nocować w pracy i uczyć się, ponieważ większość nocy był wolny. (Uśredniałem 5-6 godzin nauki na 8-godzinną zmianę).
• Opiekun nocnej zmiany. Pracowałem w domach grupowych i rezydencjach dla seniorów i znowu większość nocy mogłem studiować, kiedy otrzymywałem wynagrodzenie. (Uśredniałem 3-4 godziny nauki na 8-godzinną zmianę).
• Pracownik biblioteki. Złożyłem książki. To nie było zabawne, ale bezmyślne - bez stresu. Dostałem klucz i mogłem złożyć wczesne poranki, kiedy biblioteka była zamknięta. (0 godzin nauki.)
• Byłem sprzątaczem w kondominium. Mogłem ustawić własne godziny, więc odkurzałem i myłem podłogi po szkole. Zaplanowałem harmonogram głównie porannych zajęć. (O godziny nauki - ale najlepsze wynagrodzenie).

Odpowiedzialny rodzic cały czas uczyłby cię dobrych protokołów bezpieczeństwa, ale nie jest za późno, aby się ich nauczyć.

Jesteś dorosły Zmień wszystkie swoje hasła - używaj silnych haseł, inne hasło dla każdego konta (blokada haseł, taka jak 1Password, może pomóc Ci je śledzić), używaj uwierzytelniania 2-czynnikowego, jeśli jest dostępne. Nie podawaj nikomu swoich haseł, chyba że celowo jest to wspólne konto (co prawie nigdy nie jest dobrym pomysłem) i zabezpiecz fizyczny dostęp do swoich urządzeń (w tym używanie kodów na telefonie i tablecie, również tylko Ty wiesz). Problem rozwiązany, nie tylko dla twoich rodziców, ale także dla innych przestępców.

Zapłać za własne konto telefoniczne, zabierz tę wymówkę. Mówisz, że masz na to mnóstwo pieniędzy. Jeśli masz 20 lat, masz środki na zarobienie i wydawanie wystarczającej ilości pieniędzy na konta i urządzenia, których naprawdę potrzebujesz.

Przećwicz powiedzenie: „Jestem pełnoletnim dorosłym. Posiadanie niezabezpieczonych urządzeń lub kont nie jest bezpieczne. Dorośli nie zaglądają sobie nawzajem do wiadomości e-mail lub SMS-ów”.

Zgadzam się z tobą, że jeśli nie mieszkasz pod dachem rodziców, nie wolno im przejść przez nic bez twojej zgody. Nie wiem dokładnie, jak to powiedzieć, ale powinieneś spróbować powiedzieć to stanowczo, ale łagodnie, a jeśli chcesz, możesz jej również przypomnieć, że możesz sobie pozwolić na samodzielne. Myślę, że niektórzy rodzice są bardzo przywiązani, więc może ona po prostu próbuje znaleźć sposób na połączenie się z twoim światem, ponieważ oddalasz się od niej. Więc starałaby się uchwycić wszystko, co mogła, aby cię odciągnąć. Myślę, że nie musisz próbować w to wszystko wierzyć, ale tak dzieje się z moim bratem, ale inaczej - bez e-maili.

Nie sądzę, aby jakikolwiek rodzic miał prawo czytać e-maile i SMS-y swojego dziecka, ponieważ to nie tylko prywatność twojego dziecka, ale także prywatność innych ludzi. Dostajesz rzeczy z pracy, które zawierają informacje klientów, których Twoi rodzice nie mają prawa oglądać.

Nie mogę pozwolić, aby moi rodzice przeglądali moje SMS-y lub e-maile, ponieważ zawierają one informacje klientów. Jestem certyfikowanym asystentem pielęgniarskim ( CNA ) i pracuję jako pomoc domowa. Ludzie nie zdają sobie z tego sprawy: są inni ludzie, którzy wysyłają SMS-y i e-maile do twojego dziecka, dzięki czemu staje się dla nich sprawą prywatną.

Rozumiem, jeśli chcesz przeszukiwać ludzkie rzeczy, jeśli coś powiedziałeś, ale musisz mieć naprawdę dobry powód, aby to zrobić, jeśli robisz to, ponieważ możesz. To była ścisła reszta tego dziecka w Delhi więcej. Daj im również powód, by ci zaufać, przestań być nadopiekuńczy i być rodzicem helikoptera, nie przyniesie ci to żadnego pożytku, jeśli dusisz ich i jesteś nadopiekuńczy. Odbudują się przeciwko tobie.

Nie miałem nadopiekuńczego rodzica, nie biorę narkotyków, nie piję, nie uprawiam seksu, nie zrobiłem nic podejrzanego dla mojej mamy, żeby sprawdzić moje rzeczy. Ufa mi, szanuje moją prywatność. Również jeśli mam problem z produktem, mogę do niej pójść i poprosić o pomoc. Nie wścieknie się, pomoże mi. Więc nie, nie wierzę, że masz prawo do przeglądania tekstów i e-maili swoich dzieci, szczególnie gdy zawierają one fakty o innych ludziach, w którym to przypadku naruszyłeś ich prawa.