Nauczyciel usunął 3 strony z odrabionej pracy domowej mojego 5-latka

Mam 5-letnie inteligentne dziecko. Odrabia lekcje tak starannie, jak to tylko możliwe. Wczoraj nie spał przez godzinę, wykonując 3 strony pracy domowej tak dobrze, jak potrafił, a dziś, sprawdzając swój zeszyt, stwierdziłem, że jego nauczyciel usunął wszystkie 3 strony i napisał notatkę na każdej stronie (odrabiaj zadanie domowe starannie ).

Czy to właściwy sposób sprawdzania pracy domowej małego dziecka, a jeśli nie, to jak mam się zachowywać?

Załączam jedną ze stron.

W odpowiedzi na komentarze: Nauczyciel odpowiedział, że musi pisać na liniach, a nie na liniach. Poszedłem do szkoły i próbowałem się z nią spotkać, ale powiedzieli, że jest to niedozwolone w czasie szkoły, więc spotkałem się z koordynatorem i dyrektorem szkoły, którzy obaj nalegali, że jest to właściwy sposób na poprawienie pracy domowej i powiedział, że to jest lepsze niż oznaczanie wszystkich zadań domowych kolorem czerwonym i przekreślanie go dla niego. Z pewnością wierzę, że wymazanie pracy domowej dziecka spowoduje negatywny wpływ, który już się wydarzył, płakał, gdy stwierdził, że została ona usunięta i zapytał „dlaczego muszę to wszystko robić ponownie?”

Nauczyciel starannie opracowuje przyszłego hejtera. Pracowałem z wystarczającą liczbą uczniów szkół średnich, aby wiedzieć.

Pracowałem również z wystarczającą liczbą osób w osobistym doradztwie, aby wiedzieć, że bez względu na to, czy zależy ci na tym, czy nie, ten rodzaj pracy NIE jest przypadkowy. Jest to celowy, nawet jeśli nieświadomy, wysiłek mający na celu sabotaż nauki dziecka.

W tym wieku NAJWAŻNIEJSZYM atutem, jaki Twoje dziecko ma w szkole, jest zamiłowanie do nauki. Nic nie może tego zastąpić. Nauczyciel, który zniszczy zamiłowanie do nauki w ramach perfekcyjnie napisanej pracy domowej - całkowicie unieważniając staranne godziny, które twój syn poświęca na dobrą robotę - ceni formę od treści aż do szaleństwa. Można też powiedzieć, że bardziej ceni mechanikę niż cel ; jakkolwiek to nazwiesz, jest to całkowicie bezproduktywne.

Osobiście bardzo cenię mojego syna i szanuję jego prawa i godność jako osoby. Natychmiast usunę go z wpływu i mocy tego nauczyciela.

Kiedy byłem bardzo młody (około 8 lat), moi rodzice wysłali mnie do nowej szkoły. Miała to być doskonała szkoła, z doskonałym programem nauczania, itp. Itd. Poszłam tylko na semestr, a potem (ku mojej uldze) poszedłem do innej, mniejszej szkoły, gdzie bawiłem się dużo bardziej i gdzie nawet chociaż program nauczania nie był tak zatłoczony „przedmiotami o wysokiej wartości”, nauczyłem się o wiele znacznie szybciej. I miał więcej zabawy. Następnie ukończyłem 4, 5 i 6 klas w tym samym roku, a ja ukończyłem szkołę średnią (12 klas) w wieku 13 lat.

Wiele lat później, rozmawiając z mamą, dowiedziałem się, dlaczego wyprowadziła mnie z tej prestiżowej nowej szkoły już po jednym semestrze. To dlatego, że dowiedziała się, że nie lubię tam chodzić. To był jedyny powód.

(Dziękuje Ci mamo.)

Ty znasz swoje dziecko. Ci bardziej troszczą się o swoje dziecko, niż ktokolwiek inny na świecie, a ty wiesz, co jest najlepsze dla Twojego dziecka. Nie pozwól nikomu powiedzieć inaczej. Jeśli nie podoba ci się podejście stosowane przez tę szkołę, nie pozwól, aby twoje dziecko zostało poddane.

Jestem emerytowanym nauczycielem i jestem zszokowany, że ten nauczyciel uznał to za stosowne.

Zacznę od rozmowy z nauczycielem - ale ty trzymaj się gazet. IMO i prawdopodobnie ogromna większość rodziców i nauczycieli staramy się budować dzieci i zachęcać je do czerpania przyjemności z nauki. Jesteśmy nie tam, aby rozerwać je w dół.

Jeśli nauczyciel przeprasza - miej oko, ale gotowe. Niech to będzie dla niego lekcja.

Jeśli nauczyciel tego nie zrozumie, weź strony i umów się na spotkanie z administratorem. Nauczyciel może uczestniczyć, ponieważ nie masz powodu kłamać ani przesadzać.

Twoje przeczucie, że jest to niedopuszczalne zachowanie nauczyciela wobec ucznia szkoły podstawowej, ma rację. Nawet jeśli twoje małe kochanie jest garstką w klasie - nie usprawiedliwia to.

Jeśli nauczyciel przeprasza, to świetny moment, aby wskazać dziecku, że wszyscy popełniają błędy. Wszyscy musimy się uczyć przez całe życie, a dwa największe oznaki inteligencji to:

1. jak radzimy sobie z naszymi błędami
2. nasza zdolność do przyznania się, gdy czegoś nie wiemy

Zgadzam się z innymi odpowiedziami. To nie był odpowiedni sposób na poprawienie pracy domowej dziecka. Na podstawie tego przykładu zgaduję, że nauczyciel był bardziej zainteresowany posłuszeństwem niż inicjatywą, co zdecydowanie nie jest dobre. (Poproszono go o napisanie od 1 do 30. Napisał od 2 do 50. Osobiście byłbym zadowolony jako poncz i tak powiedział.)

Nie chcę bronić działań nauczyciela. Byli w błędzie, zbyt krytyczni i surowi. Jest to jednak tylko jedna migawka, jedno spojrzenie na to, co powinno być „całością”. Może był to szczególnie zły dzień; być może dziecko ma problem z wykonaniem instrukcji, a nauczyciel wielokrotnie próbował nakłonić go do wykonania instrukcji i pstryknął. Nie powinna tego robić. Ale pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, to porozmawiać z nauczycielem w sposób nieobronny lub niezagrożony, aby dowiedzieć się, co się dzieje, kiedy to zrobiła, a następnie wysłuchać. Nauczysz się wiele o nauczycielce, słuchając tego, co mówi. Możesz dowiedzieć się, że nie nadaje się do nauczania małych dzieci. Możesz dowiedzieć się, że już jej przykro z powodu jej zachowania. Kto wie, czego się nauczysz, ale nauczysz się czegoś! Następnie działaj zgodnie z tym, czego się nauczysz.

Należy pamiętać, że jeśli nauczyciel jest autorytarnym typem, jawna konfrontacja z nią wróci, by prześladować twojego syna, chyba że wkład rodziców jest bardzo ważny dla szkoły.

Jeśli jest autorytarną z brakiem empatii, powiedziałabym, że pomóż swojemu dziecku w odrabianiu lekcji i pomóż mu nauczyć się, że czasami ludzie są w błędzie lub są niemiło, i pomóż mu sobie z tym poradzić. Ważne jest, aby powiadomić go, że to nie on, że jest świetnym dzieckiem, że kochał.

Jeśli będzie kontynuował swoją edukację tak dalece jak ja (22 lata edukacji formalnej, 3 lata pobytu, dziesięciolecia biurokracji), będzie to cenna lekcja. Tego rodzaju „nauczyciele” nie są dość rzadcy.

Kiedy twoje dziecko jest w szkole, nauczyciel jest w loco parentis (dosłownie „w miejsce rodziców”): co oznacza, że ​​powinno traktować każde dziecko jak rodzica, dbając zarówno o swoje potrzeby edukacyjne, jak i bardziej abstrakcyjne (emocjonalne itp. .). To nie jest rola dla wszystkich, a nauczycieli należy szanować za to, co robią, ponieważ jest to powołanie, a nie praca.

Teraz w odniesieniu do konkretnego przypadku: brzmi, jakby nauczyciel musiał pozostawić interakcję publiczną osobom z pełnymi zdolnościami.

Wystarczyłby mały komentarz, a także pochwała za schludność pisania (która, jak stwierdzono w innym miejscu, jest ładniejsza niż ta, z którą niektórzy z nas mają do czynienia od dorosłych); komentarz nie musi nawet brzmieć negatywnie, sformułowany jako wyzwanie, dążenie do celu lub pomoc dla nauczyciela, może pomóc dziecku w osiągnięciu celu.

Na przykład jedno z moich dzieci, gdy młodszy chciał, aby jego dziadek stał się stojakiem na narzędzia (miał wtedy 4 lata, mój syn, a nie dziadek!: ^), Więc wziął trochę drewna, przyciąć na szerokość drzwi chaty i wkręciłem w nie drogie mosiężne śruby, na których wisiały narzędzia (przeznaczone do innej pracy), ponieważ wyglądały „ładnie dla jego dziadka”.

Był chwalony przez wszystkich za to, co stworzył, a zwłaszcza za myśl, która za tym stoi, i powiedzieliśmy mu, aby dał nam znać następnym razem, abyśmy mogli „pomóc” i nauczyć się, jak to zrobić (tj. Upewnić się, że nie są potrzebne drogie przedmioty cierpią w wyniku ich wysiłków).

Ja bym:

• spraw, aby nauczyciel przeprosił twoje dziecko: nie możemy powiedzieć naszym dzieciom, aby wzięły odpowiedzialność za swoje czyny, jeśli nie widzą, że dorośli robią to samo, moje dzieci otrzymywały przeprosiny od różnych nauczycieli przez lata, gdy jest to wymagane, niektóre chętnie iz wielką szczerością, niektóre nie tak bardzo (to byłaby różnica między nauczycielem, który uczy jako powołanie, a tym, który wykonuje to zadanie ze świetnymi wakacjami).
• a następnie dążyć do podjęcia przez szkołę formalnych działań naprawczych dla nauczyciela: być może nie nadają się do nauczania 5-latka i może im lepiej służyć zmiana roli.
• tak jak wszyscy, jestem bardzo opiekuńczy wobec moich młodych i nie toleruję dobrze wpadek. Czasami zwykły występ w obronie dziecka jest tym, czego potrzebuje dziecko: że nie boisz się niczego w jego obronie i jednoznacznie go popierasz (wiedząc, że masz ich plecy w bardziej slangu języku). W wieku 5 lat uważają cię już za boga i nie ma nic, czego nie możesz zrobić, a teraz prace przygotowawcze będą oznaczać, że gdy dotrą do bardziej kłopotliwych epok przed nimi, będą ci fundamentalnie ufać.
  • Dodatek do trzeciego punktu: jeśli moje dzieci się mylą, nie pozostawiam im wątpliwości, że się mylili, jednak poparłem je również, gdy następstwa stały się po prostu karalne: chcemy, aby nasze dzieci wiedziały, co jest dobre, a co złe, nawet w przypadku radzenia sobie z wadą; nie powinno to oznaczać, że bycie w błędzie oznacza, że ​​muszą wziąć wszystko, co zostało im rozdane.

Na wszelki wypadek miałbym jednak oko na sytuację.

Jako rodzic możemy popełniać błędy, ale wymazania wykonanej pracy NIGDY nie należy wykonywać na taką skalę: niektórzy dorośli stwierdziliby porównywalną skalę wymazywania swojej pracy miażdżącej dusze, a dla 5-latka może to grozić dewaluacją całości proces uczenia się w ich umyśle.

Mówisz także, że jest nauczycielem w wieku przedszkolnym: nie jestem pewien, skąd jesteś, ale „nauczyciele” w wieku przedszkolnym mogą zawierać określenie wychwalanych opiekunów oraz odpowiednio przeszkolonych nauczycieli: chciałbym znaleźć dzięki czemu odniosło to zadanie domowe (choć w tym przypadku brzmi jak prawdziwy nauczyciel).

Ale nie, całkowicie niewybaczalne i obrzydliwe zachowanie dorosłego, nie mówiąc już o nauczycielu.

Chciałbym dodać inną perspektywę:

Zakładam, że czerwony napis wykonał nauczyciel. To sprawiłoby, że cała strona byłaby formularzem, który twoje dziecko powinno wypełnić w bardzo specyficzny sposób.

Każda komórka z czerwoną kropką miała być wypełniona pojedynczą cyfrą. Zauważysz, że są trzy pary dwóch kolumn po 10 rzędów. Plus jeden wiersz nagłówka wypełniony Ts i zielonym Os. T przypuszczalnie oznacza te kolumny jako T ens. Podczas gdy O powinno oznaczać O nes. (Edytowane po kilku pomocnych komentarzach) Oczekiwanym rozwiązaniem byłoby wypełnienie liczb 1-30 w tej formie, tak aby dla każdego wiersza cyfry jednostki były zgodne, a dziesiątki były wypełnione odpowiednio 1 i 2. Zauważ, że pierwsza para kolumn ma tylko ostatni wiersz oznaczony dwiema cyframi, najwyraźniej tam, gdzie 10 ma iść.

W ten sposób systematyczny charakter systemu dziesiętnego zostałby ujawniony / przedstawiony w łatwy do zapamiętania wzór. Przypuszczalnie jest to systematyczna i instrukcje, jak wypełnić formularz, w którym temat lekcji poprzedzającej zadanie domowe.

Najwyraźniej twoje dziecko nie zastosowało się do tego schematu, co neguje zamierzony efekt uczenia się. Również pisanie większej liczby „niewłaściwie” nie poprawia tego.

Kasowanie źle wprowadzonego rozwiązania w połączeniu z instrukcją, aby zrobić to starannie, może być interpretowane jako: Nie chcę rysować siatki ponownie, więc usuńmy to, abyś mógł ją ponownie wypełnić, tym razem zgodnie z zalecanym wzorem .

Można dyskutować, czy oczekiwany sposób rozwiązania był kiedykolwiek jasno przedstawiany dzieciom, czy też został utracony w powtórce. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​instruktorzy często mają dość określoną, a także wąską definicję pożądanego rozwiązania (zwykle z mniej lub bardziej rozsądnym uzasadnieniem dydaktycznym), ale często nie przekazują dzieciom swoich oczekiwań w sposób jasny i zrozumiały. Punkt w tym kierunku byłoby użycie słowa starannie . Chociaż oczekiwane rozwiązanie z pewnością byłoby fajne, nie komunikuje w żaden sposób, że liczby powinny być zgodne ze wzorem wskazanym kropkami. Z drugiej strony prawdą jest również to, że wielu uczniów nie słucha tak uważnie i uważnie, gdy nadchodzi czas na zadanie domowe.

Dodatek: Z pewnością ważne jest pytanie, czy kombinacja zadania, podane instrukcje i oczekiwane rozwiązanie są odpowiednie dla pięciolatków. Po prostu fakt, że pożądane rozwiązanie nie było od razu oczywiste dla najwyraźniej wielu dorosłych tutaj, wydaje się wskazywać, że tak nie było. Również usunięcie całej pracy domowej bez komentarza nie wydaje się idealne.

Chciałbym jednak podkreślić, że nie mamy instrukcji ustnych, które, mam nadzieję, były zgodne zarówno z początkowym zadaniem, jak i instrukcją, jak to zrobić. Wątpię, czy pięciolatek jest w stanie przekazać matce wszelkie instrukcje, których nie do końca zrozumiał. Co ponownie wydaje się wskazywać, że zadanie i oczekiwane wykonanie były nieodpowiednie.

Moim głównym krytykiem z innymi odpowiedziami jest to, że każdy wydaje się uważać, że nauczyciel musi być winny , ponieważ dziecko nie rozumiało (ani nie słuchało) zadania, a matka zgadła źle na podstawie (co prawda rzadkich) pisemnych instrukcji.

Rozmowa z nauczycielem to z pewnością właściwy następny krok. Ale instrukcje, jak powstrzymać się od przeprosin i zabezpieczyć dowody, aby przygotować się do skargi do administracji, wydają mi się dość przesadną reakcją.

Myślę, że poważnym problemem, który nie został poruszony, jest zniszczenie dowodów postępu . Nawet jeśli twoje dziecko powinno to zrobić ponownie, a nawet jeśli zrobi to lepiej, nie będzie w stanie wiedzieć, że to zrobiło, ponieważ Oryginalne dzieło już nie istnieje - problematyczne, ponieważ jednym z głównych czynników motywujących w tym wieku jest widoczny postęp.

Szczerze kwestionuję metody pedagogiczne tego nauczyciela tylko na tych podstawach.

Zgadzam się z tobą, że nie jest to właściwy sposób sprawdzania pracy domowej 5-latka. Może to bardzo zniechęcać dziecko. Nie sądzę, że nauczyciel powinien usunąć pracę domową, nawet jeśli jakość pracy nie była doskonała. Co nie jest prawdą - patrząc na zdjęcie praca jest wykonywana bardzo dobrze dla 5-latka.

Po pierwsze, chciałbym upewnić się, że twój syn wie, że uważasz, że włożył wiele wysiłku (może już to robi). Trudno jest powiedzieć, co dokładnie mu powiedzieć - nie denerwować go, jeśli wcześniej nie był zdenerwowany; uspokój go, jeśli jest zdenerwowany (ale może tego nie okazywać) i nie podważaj zbytnio autorytetu nauczyciela ...

Drugą rzeczą jest oczywiście rozmowa z nauczycielem. Czy dzieci muszą używać ołówka? O wiele lepiej wydaje się, jeśli nauczyciel zaproponuje wykonanie kolejnego ćwiczenia, jeśli wierzy, że dziecko tego potrzebuje. Dziecko nie odczuje tego, ponieważ ich praca jest marnowana.

Jeśli jest to przedszkole, jego nauczyciel może nie być faktycznym nauczycielem, który ukończył podstawową edukację lub kurs wczesnej nauki. Wielu nauczycieli przedszkolnych, którzy pracują w ośrodkach opieki dziennej, jest bardzo dobrze wyszkolonych, bierze udział w kursach dotyczących wczesnej edukacji i może, ale nie musi, być obecnie zapisanych na kurs na poziomie szkoły wyższej. Jednak niektórzy są (lub kiedyś byli) entuzjastycznie nastawieni do pracy z dziećmi.

Zacznij od pytania, która metodologia nauczania zachęca do wymazania pracy dziecka, i zapytaj, w jaki sposób pomaga im to osiągnąć cel, który starała się osiągnąć praca domowa. Albo uzyskasz dobrą odpowiedź na temat techniki nauczania, albo dowiesz się, że był to arbitralny i niewłaściwy wybór.

Chociaż nie sądzę, aby wymazywanie przez nauczyciela było najlepszą polityką, czuję, że przesadzasz. Wystarczyłoby wyjaśnić swojemu dziecku, że czasami zdarzają się nieporozumienia i że chociaż nauczycielka nie zachowywała się w tej sytuacji w sposób, w jaki ty (i on) lubisz, nadal trzeba ją szanować.

Chciałbym również wspomnieć Twojemu dziecku, co było nie tak z jego pracą domową. Chociaż, jak powiedziałem, wymazanie wszystkiego nie jest moim zdaniem dobrym pomysłem, ważne jest, abyś zrozumiał, w jaki sposób nie spełnił wymagań pracy domowej (które, jak mi się wydaje, polegało na napisaniu każdej grupy dziesięć liczb w jednej kolumnie i był to prawdopodobnie główny cel ćwiczenia).

Twoje dziecko ma lepsze pismo niż ja i wielu innych inżynierów oprogramowania, których znam.

Ponadto instrukcje są niepotrzebnie zwięzłe i trudne do odczytania. Nie wspominając o fatalnym piśmie pisma ze strony instruktora.

Jestem 28-letnim ojczystym językiem ojczystym i przez całe życie nie mogę zrozumieć, do czego ma się odnosić „Napisz cyfry na własną rękę”.

Ten nauczyciel jest wyraźnie niezdolny.

Jest to zdecydowanie szkodliwe. Oznaczanie pracy ucznia czerwonym atramentem to jedno (osobiście nie zalecałbym używania czerwonego atramentu poniżej poziomu gimnazjum, ale jest to debata na inny czas), ale całkowite zniszczenie pracy poprzez jej usunięcie to zupełnie inna historia. Nauczyciel sprawia wrażenie, że praca jest całkowicie bezwartościowa, co zniszczyłoby samoocenę dziecka.

Opierając się na ostatnich zmianach w twoim pytaniu, mam wrażenie, że egzekwuje to polityka administracyjna szkoły, co oznacza, że ​​jest to poza bezpośrednią kontrolą nauczyciela:

Spotkałem się z koordynatorem i dyrektorem szkoły, którzy obaj nalegali, że jest to właściwy sposób korygowania pracy domowej, i stwierdzili, że jest to lepsze niż oznaczenie wszystkich prac domowych kolorem czerwonym i przekreślenie go za niego

Mogę tylko zasugerować, że przekażesz to do lokalnego zarządu szkoły (jeśli dotyczy) i przeniesiesz dziecko do innej klasy, a jeśli to nie pomoże, przeniesiesz do innej szkoły JAK NAJSZYBCIEJ. Jeśli administracja twierdzi, że jest to słuszne, to nauczyciel prawdopodobnie przestrzega szkolnych zasad i nie może nic na to poradzić bez ryzyka zwolnienia.

Czuję twoją frustrację, Dina. Chociaż nie jestem rodzicem, moją radą dla ciebie byłoby spotkanie z nauczycielem twojego dziecka i racja z tym nauczycielem. Możesz wspomnieć o punktach, jak wspomniano powyżej, na przykład: „czuje, że jego praca jest marnowana” i może powiedzieć, że twoje dziecko ciężko nad tym pracowało. Powodzenia, Dina.

Po pierwsze, nie zakładaj, że nauczyciel skasował pracę. Nauczyciele nie są (ogólnie) tacy głupi.

Przeczytałem komentarz nauczyciela w zupełnie inny sposób - nauczyciel stwierdził, że strony zostały usunięte i chciał wiedzieć, co jest nie tak i dlaczego zostały usunięte.

Podejrzewam, że twoje dziecko odkryło, że odrobiło pracę domową inaczej niż inne dzieci (które prawdopodobnie napisały tylko liczby od 1 do 30) i dlatego usunęły swoją pracę, aby nie pomylić jej „źle”.

To strach przed porażką ze strony dziecka, a na pewno nie „sposób myślenia o wzroście”. Właśnie o tym powinieneś rozmawiać z nauczycielem - jak pozytywnie i wspierająco pozwolić na „porażkę”. Przeczytaj niektóre prace Carol Dweck i udostępnij je szkole.

Edytować:

Wiesz, prawdopodobnie warto zadać pytania tym krajom pochodzenia, aby ludzie nie myśleli, że te wydarzenia są powszechne w nauczaniu, lub że sugerowane podejścia są odpowiednie na całym świecie.

Twój nauczyciel się myli.

Ogólnie rzecz biorąc, usuwanie zadań domowych nie jest pomocne, zaprzecza rzeczywistej pracy, którą wykonało dziecko i nie pozwala im zobaczyć postępów. To nie jest właściwe zachowanie.

Dodatkowo, są dwie rzeczy, zauważyłem, że nie widziałem wspomniano w innych odpowiedzi - odpowiedź Państwo otrzymali stwierdza, że problem „nie pisze na linii” - no, no, rzeczywiście kilka z usuniętych numerów nie wyglądać pisali na linii. Patrząc na zdjęcie, mogę wybrać (i jestem całkiem pewny) dziewiątkę z 29, jedną z 16, siedem z 17 i cztery z 41, a także kilka innych, które trudno jest ustalić między słaba widoczność po skasowaniu i to, co widzę na zdjęciu. Kasowanie „poprawnych” lub prawie poprawnych wysiłków bez rozróżnienia wraz z tymi „niespełniającymi standardów” nie jest pomocne, nie pokazuje uczniowi, co było słuszne, a nawet co było lepsze niż kolejny wysiłek, pozostawiając szalenie zgadłe, co zadziała, a co nie.

Drugim punktem jest to, że liczby, które mogę odczytać, są czasem powyżej linii, czasem nieco poniżej linii, a czasem na linii. Precyzja kontra dokładność, ale nie wydaje mi się, że nauczyciel żąda czegoś, co jest w tej chwili możliwe .

Jeśli wszystkie liczby zostały zapisane tak samo lub prawie tak samo w stosunku do linii (wszystkie wyśrodkowane w polach, wszystkie powyżej lub wszystkie zanurzenia poniżej linii), powinno być możliwe przesunięcie tej precyzji do dokładnej pozycji, to znaczy na samej linii, a niektóre instrukcje postępowania i / lub kary za nie robienie tego po ostrzeżeniach mogą być rozsądne, ponieważ wydają się mieć potrzebne umiejętności (chociaż moim zdaniem usuwanie już napisanych prac domowych nadal nie jest rozsądną karą). To odpowiedź na to, że uczeń nie robi tego, co powinien.

W tej chwili nie wygląda to na coś, co można niezawodnie osiągnąć, a zatem nie jest dobrym przedmiotem dla żądań. Pisał tak starannie, jak tylko mógł, a mimo to pisanie nie było dokładnie w linii, czego należy się spodziewać od kogoś, kto wciąż uczy się tej umiejętności. Dobrze byłoby pomóc mu rozwinąć tę umiejętność, być może włączając w to dodatkową praktykę lub oznaczenie, które wywołuje zachowanie, aby mógł być świadomy możliwości poprawy, ale nie należy karać go za to, że nie wykazuje poziomu umiejętności, którego nie potrafi T jeszcze nie mam - i uważam, że zniszczenie jego dzieła jest karą, zwłaszcza że liczby, które wydają się poprawne, zostały również usunięte.

Warto również zauważyć (nawet nauczycielowi, kiedy lub jeśli z nimi rozmawiasz), że ich pisanie nie jest zgodne ze standardem, o który się wkurzają - T i O ostatniej kolumny znajdują się powyżej linii, a W i A przypisania spadają poniżej linii, na której są napisane, nie wspominając już o poprawionej liczbie, która może być-trzy-może-być-pięć lub brakujących miejsc, w których zabrakło miejsca. Nie sami modelują prawidłowych zachowań, aby ich uczniowie mogli zobaczyć, jak należy to zrobić. To tylko wzmacnia mnie, że wymagana przez nich dokładność nie jest rozsądna w tej sytuacji. Jeśli sami nie podążają za nim, to w jaki sposób może być wystarczająco ważny, aby zniszczyć czyjąś pracę nad nim, chyba że jako zwykłą grę mocy.

Mogłoby być właściwe usunięcie tego, co napisano na stronie, gdyby zadanie nie zostało wykonane i wyraźnie nie zostało wykonane celowo (powiedzmy, pisząc dosłowne wyrażenie „litery 1-50 na raz” i nic więcej, lub podobne próby luk), ponieważ w tym przypadku wynik był, a komunikat był prawidłowy , przypisana praca nie została faktycznie wykonana i trzeba ją wykonać. Ale tak nie byłoodpowiednie, aby usunąć ciężką pracę z powodu „złej” sytuacji dziecka, które nie ma większych umiejętności niż miało, a ponadto bez wyraźnej informacji zwrotnej na temat tego, co było lub nie było „wystarczająco dobrej” pracy lub jak poprawić. Przesłanie nie powinno brzmieć: „praca nie została wykonana”, a tak naprawdę powinno być, „potrzeba więcej pracy nad tą umiejętnością, oto jak ją ulepszyć”. W tym przypadku praca nauczyciela nie jest wykonywana.

Co możesz zrobić? Sugerowałbym, aby ponownie z nimi porozmawiać i przypomnieć, że działania nauczyciela nie wydają się działać na rzecz ich celu. Sposobem na poprawienie dokładności podczas pisania jest podkreślenie, gdzie było poprawne, co obejmuje również nieusuwanie prawidłowych liczb, oraz zachęcanie ucznia do wykazywania poprawy w czasie i praktyce, czego oczywiście nie można zrobić za pomocą skasowanej pracy i technik nauczania, które pozwolą pomocy i pracy z dzieckiem podczas uprawiania, który po prostu usuwanie ich pracę i pozostawiając je przerobić to wszystko na własną rękę czy nie zrobić. Dziecko nie uczy się doskonalenia swoich umiejętności (zwłaszcza motorycznych) poprzez karanie za brak lepszych umiejętności.

Myślę, że w takiej rozmowie może pomóc ci wskazanie, w jaki sposób informacje zwrotne (zamiast usuwania) mogą pomóc dziecku dowiedzieć się, co należy robić i / lub nie robić w zadaniach, zamiast zgadywania na podstawie prób i błędów - i uwzględniać drobne szczegóły, takie jak skasowane numery, były poprawne lub przydatność możliwości poprawy. Rozmowa może pomóc w „nieporozumieniu” lub lepszym sposobie osiągnięcia celu nauczyciela, zamiast argumentować, dlaczego się mylili. Nauczyciel byłźle, i między działaniami nauczyciela a brakiem reakcji ze strony administracji, nie ufałbym łatwo tej szkole - ale dobrym pomysłem może być próba współpracy ze szkołą i nauczycielem, na wypadek gdyby nie było dobrych alternatyw dostępne na razie i powstrzymać je przed urazą do twojego dziecka, nawet jeśli oznacza to, że pozwalają mu zachować twarz, gdy się mylą. Powinieneś jednak powiadomić swoje dziecko, że nauczyciel popełnił błąd, nawet jeśli nie możesz go skłonić do przyznania się do tego.

Niezależnie od tego, czy zadanie domowe zostało usunięte, czy całkowicie zaznaczone na czerwono, zadanie musiałoby zostać powtórzone.

Jest więc ważna lekcja, czasami nawet kiedy robisz najlepiej, nie udaje ci się i musisz zaczynać od nowa, ponieważ nie postępujesz zgodnie ze wskazówkami, nie rozumiesz itp. Zdarza się w życiu przez cały czas.

Głównym problemem jest komunikacja. Nauczyciel do dziecka, rodzic do nauczyciela / szkoły, wymaga pewnej poprawy. Ustaw trochę czasu i komunikuj się ze szkołą / nauczycielem. Wyraź swoje obawy dotyczące zadań i usuwania zadań domowych.

W takim przypadku poprosiłbym nauczyciela, aby nie kasował, ale jedynie wyraźnie wskazał i wyjaśnił błędy (błędy) i zszywał puste strony do pierwotnego zadania, jeśli potrzebuje pełnego ponownego wykonania. W ten sposób dziecko widzi niewłaściwy i właściwy sposób, a oryginalny wysiłek nie zostanie utracony. Wyjaśnij, że Ty i Twoje dziecko cenisz wysiłek, nawet jeśli jest on niewłaściwy, i usuwając ten wysiłek, podważasz chęć dziecka do nauki.

Wreszcie, porządek pisania nie powinien być egzekwowany na poziomie przedszkolnym. Tak długo, jak liczby są czytelne i znajdują się głównie w odpowiednich polach / siatce, powinna istnieć złota gwiazda. W tym wieku wciąż rozwijają się doskonałe zdolności motoryczne i pisanie, więc nie należy prosić o ponowne wykonanie w oparciu o porządek.

Jest to bardzo uciążliwe i uciążliwe środowisko. Wygląda na to, że twoje dziecko chce przez całe życie przekonać dziecko, że praca nie jest w porządku, ponieważ na pewno zostanie zniszczona.

Nie miej złudzeń: wszyscy nauczyciele, których spotkałeś i broniłeś tej zasady, aktywnie działają przeciwko dzieciom i chcą w przyszłości całkowicie badziewnego, dysfunkcyjnego społeczeństwa pełnego przestępców.

Zabierz swoje dziecko z tego miejsca, TERAZ. Rozważać

• pozywanie ich
• grożąc im, przechodząc do mediów
• idź do mediów
• każda zgodna z prawem lub niezupełnie zgodna z prawem, co możesz zrobić.

Aktywnie krzywdzą twoje dziecko, jesteś w pozycji obronnej, nawet jeśli prawo twojego kraju to dopuszcza, czy nie. Jeśli ktoś poważnie krzywdzi twoje dziecko, masz prawo i powinieneś go zatrzymać, nie ma znaczenia, w jaki sposób. Jest to silniejsza reguła, jak każde prawo.

Wszystko, co robisz, jest lepsze niż pozwalanie, by wszystko poszło tak, jak jest.