Moja siedmioletnia córka nie chce chodzić do przedszkolnej opieki nad dziećmi, a świtami spóźnia się o godzinę?

Kiedy rozmawiam z moją córką przed szkolną opieką nad dziećmi, mówi, że to „nudne” i „nie ma przyjaciół, z którymi można porozmawiać”.

Moje osobiste przemyślenia (nie to, że jest to koniecznie pomocne w rozmowie z moją córką) są takie, że nuda prowadzi do twórczego myślenia i refleksji nad światem.

Rozumiem, że sytuacja jest trochę ponura - jakie konstruktywne rzeczy mogę dać mojej córce, aby jak najlepiej wykorzystać ten czas?

Moje pytanie brzmi: Moja siedmioletnia córka nie chce chodzić do przedszkolnej opieki nad dziećmi i śpiochów, co powoduje, że jesteśmy spóźnieni o godzinę.

Możesz zaproponować, aby przejść do programu przedszkolnego i pozwolić jej pokazać wszystkie „rzeczy”, które tam są. (Najpierw wezwij „pozwolenie”, ale byłoby bardzo źle, gdyby przedszkole odmówiło.) Następnie możesz pokazać dziecku wszystkie rzeczy, które mogłaby zrobić. Może któregoś ranka możesz wziąć przekąskę owocową lub bąbelki, aby pomóc swojej córce zaangażować innych.

Mogę powiedzieć, że kiedy byłem dzieckiem, mówienie, że się nudziłem, doprowadziło mnie do tego, że jestem bardzo zajęty.

Zawsze były zabawki do odłożenia lub szczenię do chodzenia po naszym ogrodzie, lub pranie do odkładania lub odkurzania - wszystko, co mogłem zrobić w wieku czterech lat.

W mojej klasie bezczynne dziecko otrzymało zadanie. Jeśli znaleźli jakąś czynność, mogli kontynuować pracę aż do następnego okresu pracy.

Być może możesz poprosić przedszkole, aby upewniło się, że twoje dziecko jest zajęte. Jeśli znajdzie coś na własną rękę, świetnie. Jeśli nie, może posprzątać półkę lub odłożyć zabawki.

Jeśli chodzi o spóźnienie, jest to niedopuszczalne. Powiedz jej, że jeśli cię spóźni, będzie ci winna ten czas. Być może ona idzie do swojego pokoju, żeby czytać przed zwykłym czasem; może to być obowiązki, które musi wykonać; może się obudzić wcześniej; to może być czas na coś zabawnego, co robisz tego samego dnia.

Daj jej znać, używając „wyboru języka”, że jest odpowiedzialna za konsekwencje swoich działań. (To jest twój wybór. To jego / jej wybór.) „Wybór języka nie jest używany negatywnie. „Czy chcesz jajek lub gofrów?” „Tak, wybrałeś gofry”. To nie jest wymówka, żeby się złościć. Dobrze jest współczuć. „Przykro mi, że wybrałeś to zamiast tego”. Jeśli jesteś spokojny i rzeczowy, nie dajesz jej powodu do walki. Tak po prostu jest. Nie cofaj się, gdy zdecydujesz się na akcję. Bądź spokojny. Nie walcz.

Być może zaangażujesz się w zabawne zajęcia po szkole - to powinno być coś, co lubisz robić - jazda na rowerze, wycieczka na plac zabaw lub gra planszowa. Poświęć godzinę lub więcej na tę aktywność. Usuń czas, jeśli „wydaje” go gdzie indziej.

Mój przedszkolak tak naprawdę nie chce często chodzić do szkoły rano, więc pracowaliśmy na kilka sposobów.

Po pierwsze, mamy motywację, by obudzić się wcześnie (ponieważ budzenie się tuż przed wyjściem oznacza korupcję). Jeśli budzi się dużo czasu (> 45 minut wcześniej) i staje się w pełni gotowy (ubrany, śniadanie w butach itp.), Zezwala na jeden odcinek (~ 20 minut) telewizji, którego normalnie nie będzie mógł. Ponieważ przez większość dni ma mniej niż godzinę, jest to dla niego znacząca zachęta; a ponieważ kończy się na tym, że jest w pełni gotowy do wyjścia na zewnątrz, bardzo łatwo jest przejść do „pa”.

Po drugie, rozmawiamy z nim o tym, dlaczego idzie. W szczególności, gdy chodzi na przedszkolne lekcje języka, regularnie z nim rozmawiam o tym, dlaczego on idzie, nawet jeśli mu się to nie podoba i uważa, że ​​jest nudna, tak jak twoja córka. Niekoniecznie zmienia to jego zdanie na temat tego, czy chce iść, ale mam nadzieję, że trochę ułatwi mu pójście, kiedy tak naprawdę nie chce. Przyjmuję do wiadomości, że jego obawa jest ważna, i mówię o powodach, dla których należy iść wcześniej; Mówię również o tym, co może zrobić, aby uczynić go bardziej przyjemnym.

Wreszcie rozmawiam z nauczycielem o tym, jak pomóc mu znaleźć rzeczy bardziej przyjemne. Jest bardzo daleko w nauce, więc warto znaleźć sposoby, aby cieszyć się tym, co robi, nawet jeśli jest to głównie nudne rzeczy - czy to bardziej wymagające czy po prostu pomaganie w klasie. Być może twój program przedszkolny może zaoferować jej możliwości, na przykład, opieki nad młodszymi dziećmi lub zaoferowania jej różnych zajęć, jeśli nie jest w tym samym wieku, co inni.

Poleciłbym również dowiedzieć się, czy jest tam jakieś dziecko lub dwa, które może być w stanie być lepszymi przyjaciółmi i zorganizować randkę lub dwie. Łączenie się poza przedszkolem może pomóc jej lepiej się tam bawić.