Mam przyjaciela z dzieckiem około 10-letniej dziewczynki. Podzieliła się doświadczeniem w kontaktach z dzieckiem. Wygląda na to, że dziewczyna niedawno wybrała słowo „bezsilny”. Zapytała rodziców, co to znaczy, rodzice nie chcieli jej tego tłumaczyć. Aby kontynuować misję, poprosiła jednego ze swoich nauczycieli. Nauczyciel mający około 27-30 lat i tak dalej się unika. Nie tylko dziewczyna nie mogła uzyskać odpowiedzi, ale jej siostra wyśmiewała ją za to, że zadała takie pytanie.

rodzice / nauczyciel mogliby po prostu wyjaśnić znaczenie lub, jeśli niewygodnie, mogliby skierować ją do słownika. lub jaki jest prawidłowy wiek dzieci do zadawania takich pytań?

Pamiętając, że 2 z 3 znaczeń słowa „bezsilny” nie ma charakteru seksualnego, prawdopodobnie mógłbyś to wytłumaczyć 3-latkowi.

Osobiście nie miałbym problemów z wyjaśnieniem trzeciego znaczenia mojemu 5-latkowi.

10-latkowie, którzy nadal nie wiedzą nic o seksie, brzmią tak, jakby wychowywali je prudery, a zwłaszcza od nauczyciela, który brzmi jak naprawdę zły sposób działania. Dziecko jest zaciekawione i jeśli wszyscy powiedzą „nie rozmawiamy o tym”, w końcu znajdzie odpowiedź w najgorszych miejscach.

Na każde pytanie, które zaczyna się od „Jaki jest prawidłowy wiek ...”, można odpowiedzieć „kiedy twoje dziecko jest gotowe”.

Tutaj właściwy wiek do mówienia o słowach jest, gdy tylko dziecko zapyta o te słowa. Możesz dopasować prawie każdy wiek.

W tym przykładzie zapytałbym, gdzie słyszała lub czytała to słowo i podał prawidłowe znaczenie w tym kontekście. Jeśli ona powie

„Czytałem i było napisane:„ Bob był bezsilny z wściekłości ”i nie wiedziałem, co to znaczy”, cóż, łatwo jest na to odpowiedzieć.

Dzieci stopniowo uświadomią sobie świat seksu. Jest to okazja do przedstawienia kontekstu, wyjaśnienia, że ​​niektóre rzeczy są po prostu wyświetlane w reklamach lub programach telewizyjnych i nie są tak naprawdę tym, co przytrafia się większości ludzi w prawdziwym życiu.

Zawsze odpowiadaj na pytania dziecka ^*

Nieuprzejmi jest omijać czyjeś pytanie. Większość dzieci jest mądrzejsza od otaczających ich dorosłych i powinna być traktowana z szacunkiem.

Prawidłowy wiek dziecka do zadawania tego rodzaju pytań oraz prawidłowy wiek dla rodziców, aby na nie odpowiedzieć, to czas, w którym są zadawane. To wspaniałe doświadczenie edukacyjne i szansa na wprowadzenie odpowiednich i nieodpowiednich słów oraz sposobów użycia słów.

Problem polega na tym , jak odpowiadasz, aby nie narzucać osądów ani uprzedzeń, a także odpowiadać w określonym kontekście.

• Klątwa lub słowo o charakterze seksualnym jest nadal tylko słowem - ma swoją definicję, więc powiedz im
• Jeśli jest to słowo, którego nie powinni używać, wyjaśnij, dlaczego (np. „To słowo oznacza coś niewygodnego dla dorosłych i oznacza używanie go do mówienia o ludziach lub rzeczach. Lepszym słowem jest [...]”)
• Jeśli usłyszeli od ciebie to słowo, wyjaśnij, dlaczego go użyłeś i / lub nie powinien był go użyć („Tato nie powinien był tego powiedzieć. Był bardzo zdenerwowany, że upuścił piłkę na kręgle na swoją stopę, ale nadal powinien użyłem ładniejszego słowa. ”)
• Nie karaj dziecka za coś, co robisz i wzorowane na nim

^* chyba że to nie twoje dziecko. Następnie wykorzystaj swój najlepszy osąd, aby nie przesadzić z czyimś rodzicielstwem.

Myślę, że nie mówienie prawdy i odpowiadanie na pytania to wielka szkoda dla naszych dzieci. Nie mogę wymyślić niczego, o czym nie chciałbym rozmawiać z moim dzieckiem. Jasne, uważaj, jak podchodzisz do wyjaśnień, ale brak wiedzy jest znacznie bardziej niepewny niż wiedza.

Mam przyjaciela, który był rodzicem w wieku 14 lat. Jej rodzice nie sądzili, że jest „wystarczająco dorosła”, by uzyskać wyjaśnienia o charakterze seksualnym i voila - nie była przygotowana.

Kiedy miałem sześć lat, mój przyjaciel powiedział naszej klasie, że psy dostały szczenięta przez pocieranie nosa. Przez wiele miesięcy była wyśmiewana. Mało poważne - ale wiedza to potęga.

„Skąd pochodzę?” Wiedz, co chcą wiedzieć. Z Indii? Z brzucha mamy?

Myślę, że uczciwość jest zawsze najlepszym pomysłem, chyba że masz bardzo konkretny powód i pomyślałeś o tym, co może się stać, gdy prawda wyjdzie na jaw.

Prawidłowy wiek, w którym dziecko może zadać pytanie, występuje wtedy, gdy jest coś, czego dziecko nie wie i chce poznać odpowiedź. Oczywiście dla niektórych grup wiekowych może być trudno udzielić właściwej odpowiedzi, ale pytanie jest właściwe.

W przypadku tego konkretnego słowa łatwo jest wyjaśnić dziesięciolatkowi w odpowiedni sposób. 10-latek może być trochę młody, aby wyjaśnić wszystkie szczegóły, ale możesz podać zgrubny opis - „to mężczyzna, w którym nie można mieć dzieci, ponieważ nie są całkowicie zdrowe”. Jeśli rodzice i nauczyciel nie potrafią podać tego prostego wyjaśnienia tego słowa, to bardzo smutne. I (przypuszczalnie starsza) siostra, która (prawdopodobnie znała znaczenie i) wyśmiewała dziewczynę, to równie złe.

Prawdopodobnie istnieją pytania, na które nie można odpowiedzieć w odpowiedni sposób dziesięciolatkowi - w takim przypadku zawsze możesz powiedzieć: „masz dziesięć lat, w swoim wieku nie powinieneś jeszcze znać tego słowa i jesteś za młody, aby Mógłbym ci to wyjaśnić ”- dziesięć lat to wiek, w którym tego rodzaju odpowiedź jest zrozumiała dla dziecka, nawet jeśli jest niezadowalająca.

Myślę, że to zależy raczej od tego, czy jesteś rodzicem czy nie od dziecka.

1. Jeśli jesteś rodzicem.

Jeśli jesteś rodzicem, sugeruję pełne udzielenie odpowiedzi na pytanie od momentu, w którym zostało zadane. Nigdy nie ma tak młodego wieku, jeśli dziecko zadaje pytanie, a czasem warto podać kilka słów, o które nie pytają, takich jak penis i pochwa, a także je uczyć.

Sugeruję to z wielu powodów, częściowo dlatego, że uważam, że uczciwość jest wspaniałą rzeczą i zachęcam do używania jej, gdy tylko jest to możliwe, z dziećmi. Myślę jednak, że te tabu są dość szkodliwe dla dzieci, szczególnie w dzisiejszych czasach. Tabu powodują, że dzieci nie mogą lub nie chcą pytać rodziców o rzeczy, których potrzebująwiedzieć, kiedy się starzeją, i ostatecznie mogą prowadzić do popełniania błędów przez dzieci, ponieważ muszą uczyć się o tych rzeczach poprzez eksperymenty lub mieć fałszywe informacje z plotek szkolnych, które według nich były poprawne. Traktowanie tematów, szczególnie seksualnych, ponieważ tabu zwiększa teraz szanse na chorobę przenoszoną drogą płciową i niezamierzoną ciążę, gdy dziecko jest wystarczająco duże, aby być ciekawym seksu i ma ograniczone przydatne informacje na ten temat i nie czuje się dobrze, pytając o to rodziców lub inne godne zaufania osoby dorosłe .

Ten przykład jest dość trywialny, brak wiedzy o tym, co znaczy bezsilny, nie doprowadzi do popełnienia przez dziecko błędów w późniejszym życiu. Jednak traktowanie go jako tabu uczy dziecko, że nie może cię pytać o pewne tematy, o które ma pytania. Zaczyna się wzór milczenia i braku łączności, który sprawia, że ​​dziecko nie może przyjść do rodzica, gdy ma ważne pytania, takie jak decyzja o gotowości do seksu lub chęć kontroli urodzeń, ponieważ „wie”, że nie może rozmawiać ich rodzice o seksie. Jeśli natomiast rodzic odpowiada na pytania jasno i bez wahania lub troski, na poziomie, który dziecko może zrozumieć, uczy się, że może rozmawiać z rodzicem na dowolny temat. To'

Tak więc, gdybym był jej rodzicem, a ona zapytała, wyjaśniłbym, że to znaczy, że ktoś nie jest w stanie zrobić czegoś, co chce (ogólna definicja) na niektórych przykładach. Dodałbym także, że gdy mowa o mężczyźnie, może to oznaczać, że mężczyzna ma problemy z zajściem w ciążę / zajściem w ciążę (jeśli są naprawdę młodzi i nie są gotowi zrozumieć wszystkich szczegółów seksu) lub że mają kłopoty z seksem (jeśli mają 10 lat i są wystarczająco duże, aby zrozumieć więcej szczegółów, a mam nadzieję, że przynajmniej krótko zrozumiałem, że seks jest jak ktoś ma dziecko). Pozwoliłbym dziewczynie zadawać stamtąd pytania i odpowiadać na nie, opracowując szczegółowe informacje, kiedy / jeśli dziecko je zadaje, pozwalając im określić, o ile więcej szczegółów chcą i czują, że są w stanie zrozumieć.

2. Nie rodzic

Jeśli nie jesteś rodzicem, byłbym bardzo ostrożny, ponieważ nie wiesz, co rodzice myślą o tego rodzaju słowach i pojęciach. Zgłosiłem się na ochotnika z grupą dzieci i spotkałem rodziców, od hippisów w nowym wieku po ultra-konserwatywnych. Miałem dzieci, które mówiły mi, że nie przebierają się na Halloween, ponieważ to sprawiło, że mały Jezus płakał i dziewczynki, które nie wiedziały, jaki był ich okres, kiedy to się stało.

Niestety, gdy nie jesteś rodzicem, musisz zachować szczególną ostrożność, aby nie robić czegoś, co narusza rodziców z powodu dobra i zła. Dziecko może wrócić do rodzica i opisać to, czego go nauczyłeś, i może zostać przetłumaczone przez dziecko w taki sposób, aby zabrzmiało to znacznie gorzej, lub rodzice mogą być po prostu tak sparaliżowani, że urażą cię udzielenie jakiejkolwiek odpowiedzi . Dlatego najlepiej nie być tak szczerym, chyba że znasz rodziców i jesteś pewien, że nie obrażą się na twoje uczciwe odpowiedzi.

Więc gdybym był nauczycielką dziewcząt, wyjaśniłbym inne znaczenia bezsilności, braku potencji, ale po prostu zaniedbałbym zajęcia się seksualnym znaczeniem. To prawdopodobnie wystarczyłoby, ale gdyby dziecko pytało w taki sposób, że nie mogłem zaniedbać odniesienia się do drugiego znaczenia w kontekście, pokusiłbym się, by zrobić to, co zrobiła nauczycielka, i wysłać ją, by sprawdziła słownik; chociaż starałbym się to potraktować jako ćwiczenie edukacyjne, ponieważ było to tabu, którego unikałem, jeśli to w ogóle możliwe. Nie chciałbym być mniej bezpośredni z dzieckiem, ale kiedy pełnisz rolę opiekuna dla innych dzieci, musisz być bardzo ostrożny i najbezpieczniej jest nie ryzykować przestępstwa.

Jeden rozmiar nie pasuje do wszystkich. Również jeden wiek nie jest poprawny dla wszystkich.

Jak podkreślają inni, nie ma jednego „poprawnego wieku do omawiania słów” , istnieje tylko poprawny lub niepoprawny (również odpowiedni lub nieodpowiedni do wieku) sposób wyjaśniania słów, gdy dziecko pyta.

Tabu to coś, o czym wszyscy wiedzą, ale nikt nie mówi. Więc dziecko też to kiedyś zrozumie. Od was dorosłych, jako rodziców lub nauczycieli, zależy zapewnienie bezpiecznego i poprawnego sposobu uczenia się słowa (1), a także wyjaśnienie tego (2) i być może, dlaczego (3) słowo jest „zabronione”.

PS.
1, 2 i 3 mogą, ale czasem nie muszą być wyjaśniane w tym samym czasie.