Jak możemy zmniejszyć prawdopodobieństwo powtarzania błędów naszych rodziców?

Wydaje mi się, że często powtarzam błędy rodziców, wychowując dzieci, wchodząc w interakcje z małżonkiem i udzielając im wszystkich informacji zwrotnych (często pozytywnych, ale czasami całkiem negatywnych).

Może to obejmować, z drugiej strony, naciskanie na zbyt dużą dyscyplinę lub preferowanie jednego z dzieci w porównaniu z innymi oraz nadmierną rywalizację z moim małżonkiem. Z drugiej strony, udaje mi się wspierać spójność między dziećmi i nadać im odpowiednią odpowiedzialność, mimo że jestem dość młody, pozostawiając jednocześnie dużą swobodę i swobodę małżonkowi.

Jak mogę zmniejszyć prawdopodobieństwo powtórzenia błędów moich rodziców, biorąc pod uwagę, że większość takich powtórzeń opiera się na nieświadomym odciskaniu się?

Jeśli zdajesz sobie sprawę z błędów i wiesz, kiedy je popełniasz, to już duży krok. Następnym krokiem jest opracowanie alternatyw i przygotowanie ich, tak aby jak tylko rozpoznasz zachowanie, którego nie chcesz robić, wyciągniesz alternatywę.

Powiedzmy, że twoi rodzice zawsze uderzali cię w policzek, kiedy zrobiłeś coś złego. Być może nieświadomie zaczęliście robić to samo ze swoimi dziećmi. Zdecyduj się na alternatywną odpowiedź (umieść je na krześle z limitem czasu, krzycz (nie idealnie, ale lepiej niż uderzanie), śmiej się, daj sobie przerwę itp.). Podejmij decyzję z wyprzedzeniem. Następnie, gdy tylko poczujesz potrzebę ich uderzenia, zastosuj alternatywną strategię. Ponieważ zaplanowałeś to z wyprzedzeniem, nie musisz o tym myśleć; jest już gotowy do pracy.

A może masz zły nawyk krzyczenia na małżonka, gdy nie zachowują się tak, jak się spodziewasz. Przed czasem zastanów się, jak lepiej zareagować, a kiedy zaczniesz krzyczeć (lub już krzyczysz), zastosuj alternatywną strategię.

To nie jest niezawodna strategia i będą momenty, kiedy będziesz zbyt zajęty, aby nawet pomyśleć o swoich alternatywnych strategiach, ale mam nadzieję, że jeśli będziesz je stosować tak często, jak to możliwe, zaczną się zakorzeniać i naturalnie.

Wygląda na to, że jesteś dość introspektywny i wnikliwy, ponieważ potrafiłeś rozpoznać swoje niepożądane zachowania. Wykorzystaj tę wiedzę, aby kontynuować ocenę swoich strategii i ustalić, co działa, a co nie. Pamiętajcie, że ze złością nie ma nic złego; ważne jest, jak to wyrażasz. Pamiętaj też, że zmiana wymaga czasu; nie możesz oczekiwać, że z dnia na dzień staniesz się inną osobą.

Jest to niezwykle powszechny scenariusz; trybem domyślnym jest nadrzędny sposób, w jaki zostaliśmy nadawani. Jeśli to nie był idealny, musisz wymyślić lepszy.

Zastanów się, jak chcesz rodzić i dlaczego („dlaczego” się przyda.) Następnie ćwicz, ćwicz, ćwicz. Kiedy jesteś spokojny, wypoczęty itp., Jest łatwiej. Ale kiedy jesteś zaskoczony, zestresowany, zmęczony lub inny, prawdopodobnie powrócisz do swojej domyślnej pozycji.

W takim przypadku przeproś swoje dziecko i wyjaśnij, dlaczego popełniłeś błąd, robiąc to, co zrobiłeś (w tym miejscu pojawia się „dlaczego”). Jeśli są wystarczająco duże (co jest dość wcześnie), możesz omówić, jaki rodzaj rodzic, którym chcesz być i dlaczego. Im więcej ćwiczysz i objaśniasz, tym bardziej będziesz mógł robić to, co chcesz . Pozyskanie wsparcia małżonka pomaga. Kluczem jest prawdziwa chęć zmiany.

Te same zasady obowiązują twojego małżonka.

Jestem nastolatkiem, więc myślę, że mogę mieć w tym pewien autorytet, biorąc pod uwagę, że mój ojciec odszedł, a mama ma zaburzenia psychiczne. Nie jest to szlochająca historia, tylko uzasadnienie, dlaczego uważam, że mam autorytet. Poszedłem również na terapię i nauczyłem się wielu rzeczy. Jedną z najważniejszych rzeczy wymuszonych podczas terapii było to, że „kontrolujesz siebie” (nie uwzględniając oczywistych wniosków; zaburzeń psychicznych, reakcji na uraz ...). Jeśli myślisz „Tak, wiem, powiedz mi teraz coś nowego”, czymś nowym jest to, że niewielu ludzi uznaje tę prawdę i wielu próbuje znaleźć wymówki. Nie mogę powiedzieć, że zrobiłem coś złego, ponieważ miałem złe wychowanie. Ale mogę powiedzieć, że zrobiłem to dobrze, ponieważ moje wychowanie nauczyło mnie tego, czego nie chcę robić. Mam nadzieję, że nie lekceważysz tego tylko dlatego, że jestem nastolatkiem.

Moja najlepsza rada to nauczyć się zatrzymywać i myśleć przez kilka sekund, zanim zareagujesz. Jeśli zareagujesz natychmiast, nie masz szansy pomyśleć o tym, czego chcesz.

Wydaje mi się, że już wiesz, co według Ciebie powinno się wydarzyć. To jest dobre.

Co powiesz na zmianę jednej rzeczy? Być może z góry zechcesz to wyjaśnić rodzinie. Sugeruję, abyś położył rękę w pozycji stop. Powiedz im, że to oznacza, że ​​ich nie powstrzymujesz; zastanawiasz się przez chwilę, ale odpowiesz.

To daje kilka sekund na zapamiętanie, jak chcesz zareagować i jakiej osoby chcesz być.

Podziwiam, że tak bardzo starasz się być najlepszym w rodzicielstwie.

Czytaj książki na temat rozwoju dziecka i skutecznych metod rodzicielskich. Naprawdę nie wystarczy powiedzieć „Nie chcę być jak moi rodzice”, musisz powiedzieć „Chcę rodzić w ten sposób”, aby kiedy jest trzecia, a dziecko nie przestanie krzyczeć, masz plan. Co równie ważne, porozmawiaj ze swoim partnerem o swoich przemyśleniach i opiniach, abyś mógł znaleźć się na tej samej stronie.

Napisanie go może być skutecznym sposobem na zebranie myśli na wiele tematów i myślę, że może być tutaj pomocne.

Po pierwsze, zasugerowałbym kilka bezpłatnych pism. W wolnym piśmie dostajesz tylko kawałek papieru i wypisujesz każdą myśl, która przychodzi ci do głowy. Więc weź kartkę i napisz o tym, co ci się nie podobało w stylu rodzicielskim twoich rodziców, napisz o błędach, które ciągle powtarzasz, i napisz, jak wolisz sobie z tym poradzić.

Po drugie, będziesz chciał utrwalić swoje pomysły. Skorzystaj z bezpłatnych pism i wymyśl kilka rzeczy, których nie będziesz robić i które będziesz robić. Prawdopodobnie zechcesz je wpisać na komputerze, a następnie wydrukować. Będziesz chciał wystawiać papier gdzieś, gdzie zobaczysz go codziennie, być może w sypialni. Masz teraz fizyczne przypomnienie, jak chcesz to robić. Wierzę, że utrwalenie twoich pomysłów w formie przyrzeczenia będzie bardziej skuteczne w rzeczywistej zmianie twojego zachowania.

Jeśli chcesz, możesz również podzielić się z dziećmi pismem i zasadami. Nie mogłem powiedzieć w ten czy inny sposób, czy to dobry pomysł. Prawdopodobnie zależy to od temperamentu dzieci. Najlepszym scenariuszem byłoby to, że pomogą ci w egzekwowaniu zobowiązania. Najgorszy przypadek to taki, że trzymają go nad głową na swoją korzyść.