Jak powiedzieć dzieciom o rozwodzie, gdy tylko jeden rodzic nadal kocha drugiego?

Wyobraź sobie scenariusz, w którym rodzice walczą, ponieważ jedno nie jest już zakochane w drugim.

W końcu decydują się na rozwód, zamiast żyć razem, ale już nie jako prawdziwa para. Rodzic, który jest nadal zakochany w drugim, opuszcza dom, rodzic, który już nie kocha, zostaje z dziećmi.

Kiedy, co i jak należy o tym powiedzieć dzieciom? Dzieci mają 5 i 7 lat.

Czy należy uświadomić dzieciom, że jedno z rodziców nadal kocha drugie, jednak małżeństwo nie jest już zainteresowane? A może chłopcom należy po prostu powiedzieć, że małżeństwo jest w kryzysie, bez podania faktycznych przyczyn?

Obawiam się, że zwykłe stwierdzenie, że rodzice już się nie kochają, nie będzie prawdą i nadmiernie zrzuci winę na kochającego partnera. Jest to kluczowa kwestia, ponieważ nie kochający partner zmaga się z osobistym kryzysem i częściowo odrzuca rolę rodzica.

To takie trudne, moje serce wychodzi do ciebie.

ZARÓWNO rodzice kochali się, że mają dzieci. Warto o tym pamiętać i wspierać partnera. To pokaże waszym dzieciom, że chociaż nie jesteście już małżeństwem, zawsze będziecie wspierającą rodziną.

Nie ma znaczenia, kto zrobił to lub czuje miłość do kogoś innego.

Powiedz swoim dzieciom, że je kochasz, a one spędzą czas z wami obojgiem. Powiedz im, że nadal jesteście razem rodzicami, nawet jeśli nie mieszkacie razem.

Przypomnij im, że istnieje wiele definicji „rodziny”.

Najlepszą radą, jaką mogę dać (btdt), jest wybaczenie partnerowi i wybaczenie sobie. Dzieci biorą od ciebie wskazówki. Popełniłeś błąd (lub całkiem sporo) i tak właśnie postępujesz po błędzie. Wybaczasz, przepraszasz i starasz się, aby działało to dla wszystkich.

Nadal kocham mojego byłego - wystarczy. Chcę, żeby był zdrowy, szczęśliwy i być dobrym rodzicem, dlatego wspieram go w tych obszarach. Urodziny naszego dziecka robimy razem w restauracji. Żyjemy na tyle blisko, że nasze dziecko może zostać przewiezione do dowolnego domu, ale z jedynej szkoły. Robimy wakacje na zmianę. Mam weekend i tydzień szkolny. On ma to samo. Piszemy do siebie o naszej córce i dzwonimy, jeśli jest to bardziej skomplikowane.

Miał romans, a ja byłem wkurzony jak diabli. Nie mogę nic zrobić, aby to zmienić i o ile nasza córka wie - wszystko, co się stało, polegało na tym, że jej rodzice zawiedli w związku małżeńskim. Jest wystarczająco dorosła, aby wszystko o tym wiedzieć, ale jeśli ktoś nie powiedział jej o krwawych szczegółach, byli przed nią ukryci. Zapewniliśmy ją, że nie ma ona nic wspólnego z rozpadem naszego małżeństwa i taka jest prawda.

Próbowała postawić jednego z nas przeciwko drugiemu, aby dostać się po swojemu, ale zawsze po prostu piszemy SMS-y, aby upewnić się, że tata / mama powiedziała, że ​​może zrobić cokolwiek to jest.

Teraz, kiedy edytowałeś:

Obawiam się, że zwykłe stwierdzenie, że rodzice już się nie kochają, nie będzie prawdą i nadmiernie zrzuci winę na kochającego partnera. Jest to kluczowa kwestia, ponieważ nie kochający partner zmaga się z osobistym kryzysem i częściowo odrzuca rolę rodzica.

Rodzic, który częściowo odrzuca swoją rolę rodzicielską, nie działa w najlepszym interesie swoich dzieci. To nie jest „nieudany” eksperyment. Nie ma polityki powrotów dotyczącej posiadania jednego dziecka, a co dopiero dwojga.

Dlatego staram się po prostu kochać dzieci, zachęcać je i przyspieszać grę. Trudniej będzie być samotnym rodzicem, zwłaszcza dzieciom, które poniosły stratę.

Staraj się nie wyjaśniać ani nie poniżać twojego byłego. Oczywiście jesteś zły, ale dzieci będą cierpieć bardziej, jeśli zobaczą, jak jesteś zły. Więc dobrze jest powiedzieć im, że jest ci przykro, że tak się stało. Dobrze jest zgodzić się, że chcesz, aby ich rodzic był w pobliżu częściej i robił z nimi więcej, ale nie jest w porządku stwierdzenie, że zaginiony rodzic jest „zły” lub „zły”. Niech dzieci pytają o siebie i mówią, że nie możesz odpowiedzieć lub że nie jesteś w stanie tego wyjaśnić.

Dzieci będą się na ciebie gniewać, jeśli uczynisz swojego „byłego” złym człowiekiem. Zdecydują sami.

Poradnictwo rodzinne (dzieci plus ty iz byłym, jeśli to możliwe) z bezstronnym profesjonalistą jest świetne.

Jak powiedziałem, jest to tak trudne i musisz robić więcej naraz, że nie tylko rozpaczasz, ale również wykonujesz więcej pracy. Jednak to właśnie robią dobrzy rodzice.

Informuj nas na bieżąco, jak się masz. Wszyscy mieliśmy doświadczenia, które mogą pomóc ci w podróży przez tę.

Powodzenia.

Czy należy uświadomić dzieciom, że jeden rodzic nadal kocha drugiego, który jednak nie jest zainteresowany małżeństwem? A może chłopcom należy po prostu powiedzieć, że małżeństwo jest w kryzysie, bez podania faktycznych przyczyn?

Będzie to zależeć od dzieci, ale bardzo powinieneś unikać wciągania dzieci w jakikolwiek konflikt między rodzicami, ponieważ spowoduje to konflikt lojalnościowy (ponieważ kochają i potrzebują obojga rodziców), co jest dla nich bardzo niezdrowe.

Dlatego skorzystaj z odpowiedzi, która nie zawiera szczegółów, na przykład „nie kochamy się już tak jak kiedyś” lub „zbytnio się nie zgadzamy”. Jeśli dziecko zadaje dalsze pytania, nadal możesz zdecydować, czy chcesz powiedzieć więcej. W każdym razie więcej szczegółów będzie odpowiednich tylko dla starszych dzieci (przynajmniej w wieku szkolnym).

Obawiam się, że zwykłe stwierdzenie, że rodzice już się nie kochają, nie będzie prawdą i nadmiernie zrzuci winę na kochającego partnera.

Odpowiedź nie brzmi „nie jest prawdą”, ponieważ nie zawiera wszystkich szczegółów i nigdy nie powinna być winna.

Odpowiedź typu „nie kochamy się już tak, jak kiedyś” jest prawdą - nawet jeśli na jednym partnerze pozostało więcej miłości niż na drugim. I nie sądzę, że dziecko zrozumie, że obwinianie jednego lub drugiego partnera. W każdym razie dla dzieci nie ma znaczenia, kto jest winny (jeśli jest to nawet sensowne pytanie, które jest dyskusyjne) - dla nich ważne jest, że mają rodziców, którzy są dla nich i którzy je kochają, i to jest to, co oboje musicie się upewnić.

Aby rozwiązać konkretną sytuację:

Chodzi mi w zasadzie o to, czy powinniśmy uświadomić dzieciom, że jedno z rodziców opuszcza dom, mimo że nadal kocha drugiego, ponieważ ten drugi już nie kocha i nie opiekuje się tym pierwszym. W przeciwnym razie obawiam się, że dzieci uwierzą, że opuszczający rodzic po prostu je opuszcza.

Tak, istnieje realne ryzyko, że dzieci mogą uwierzyć, że opuszczający rodzic je opuszcza.

Jednak: Jest to niezależne od tego, dlaczego rodzic wyjeżdża.

Odchodzący rodzic musi upewnić się, że nadal może pełnić swoją rolę rodzicielską - odwiedzając go regularnie, w ramach odpowiedniej opieki, dzieląc opiekę, cokolwiek. Wtedy nie ma znaczenia (tyle), że rodzic wyjeżdża, ponieważ opuszczają tylko partnera, a nie dzieci.

Możesz powiedzieć to odpowiednio dzieciom, ale jak zwykle czyny mówią głośniej niż słowa, więc bycie tam dla nich jest najważniejszą częścią.