Jak „poznać” malucha mojej dziewczyny?

Moja dziewczyna, z którą niedawno się spotkałem, ma córkę, która wkrótce skończy trzy lata. Chciałbym być dobrym ojczymem dla dziewczyny, ale mam bardzo małe doświadczenie z małymi dziećmi i tak naprawdę nie wiem, jak zdobyć ich zaufanie i jak się z tym bawić. Oczywiście będę również rozmawiać na ten temat z moją dziewczyną i prosić o jej radę, ale będę wdzięczny za wszelkie inne przemyślenia. Jak „zaprzyjaźnić się” z małym dzieckiem?

Rzeczy, o których do tej pory myślałem:

po prostu poczekaj i daj dziecku czas, aby przyzwyczaił się do mojej obecności
obserwuj, jak bawią się z nią inni dorośli, i czerp z tego wskazówki
po prostu staraj się generować przyjazne nastawienie i pozwól jej bystrość i uprzejmość (a także bystrość w widzeniu, jak gra razem z matką, obie są naprawdę urocze, gdy oglądają razem), sprawiają, że czuję się szczęśliwy; dzieci mogą na ogół wyczuć, kiedy ktoś je lubi

toddler play

— Kaj_Sotala
źródło

Odpowiedzi:

Nie przemyśl tego, po prostu to zrób.

(Niemal) każdy rodzic nie ma doświadczenia z małymi dziećmi, kiedy pierwszy raz go mają, nauka w pracy jest standardem. Aby temu zaradzić, małe dzieci mogą i będą wyrażać swoje potrzeby i pragnienia, zwykle bardzo głośno.

Jedynym obszarem, który musisz osiągnąć, są zasady i dyscyplina. Porozmawiaj ze swoją dziewczyną, skopiuj jej schemat i staraj się zawsze wspierać siebie nawzajem, w przeciwnym razie będziesz mieć dziecko bezlitośnie grające ze sobą przeciwko sobie.

— Cyrus
źródło

Jako jedyny potencjalny ojczym prawdopodobnie nie powinien zacząć zdyscyplinować dziecka bez zgody matki. Może kiedy wszyscy trzej poczują się dobrze ze swoją rolą ojczyma, czy on może zacząć się tym zajmować, ale zdecydowanie trzymałbym się z dala od niego, gdy tylko poznaje córkę.

— hkBst

@ hkBst, ale świadomość obecnego zestawu reguł jest ważna i tak, OP powinien się go trzymać. Jak gdyby matka ustanowiła zasadę „jemy tylko przy stole” lub podobną, OP powinien a) postępować zgodnie z nią ib) nakarmić dziewczynę na stole ...

— Stephie

@hkBst Nie zgadzam się. Oczywiście nie chodzi o część zgody, ale część oczekiwania. W przypadku 3-latka osoba, która zachowuje się jak rodzic, jest znacznie łatwiej akceptowana jako rodzic.

— Cyrus

Myślę, że źle się czujesz, jeśli najpierw myślisz „zachowuj się jak rodzic”. Nie. Z początku dziewczyna jest jedynym rodzicem (z wyłączeniem byłego). Kluczem dla Ciebie i małego dziecka jest zabawa, zabawa, zabawa. (A co masz na myśli mówiąc , że nie umiesz grać). Dopiero gdy maluch zobaczy, że będziesz w pobliżu przez długi czas, zaczyna się dołączanie do „rodzicielstwa” (z dziewczyną zawsze prowadzącą). Jeśli nie możesz zagrać w takie skrzypce przynajmniej dopóki nie będziesz pełną parą i (nie) wynegocjujesz z nią tego, myślę, że masz kłopoty.

— Jeff Y

Tak, nie stresowanie się tym zbytnio wydaje się właściwą odpowiedzią. Spędziłem z nią kilka dni i spontanicznie robiliśmy takie rzeczy, jak podawanie sobie piłki, a wkrótce zaczęła chcieć mi pokazać i powiedzieć. Wygląda na to, że wszystko idzie dobrze. :)

— Kaj_Sotala

Dzieci w wieku lubią być czytane, niektóre lubią też układać puzzle, proste gry (w tym pamięć). Niektóre dzieci też bardzo lubią być łaskotane lub wystraszone („Jestem potworem i zjem cię, grrr .”). Na koniec, kiedy czujesz się dobrze ze sobą, możesz rzucić ją w powietrze (uważaj na niskie sufity, wiszące lampy lub niskie drzwi) lub obracać ją w kółko.

To wszystko rzeczy, które moja 3-letnia córka naprawdę lubi ...

— hkBst
źródło