Patrzyłem na wiele różnych żłobków (opieki dziennej) dla mojego rocznego dziecka.
Większość z nich z dumą oferuje coś, co nazywają „grą heurystyczną” .
Co to jest gra heurystyczna? Dlaczego obecnie jest tak popularny w Wielkiej Brytanii? Jakie badania potwierdzają stosowanie gry heurystycznej?
Odpowiedzi:
Według stronę szkoły podstawowej za , heurystyczny gra jest zdefiniowana jak poniżej:
Gra heurystyczna aktywnie zachęca do eksploracji za pomocą i rozwijania zmysłów dzieci. Dzieci instynktownie badają przedmioty, które ich interesują, dokonując odkryć poprzez smak, dotyk, węch, dźwięk i to, jak wyglądają. Podczas zajęć dzieci odkrywają różne materiały i przedmioty bez ingerencji dorosłych. Rolą osoby dorosłej jest wspieranie dzieci, zbieranie przedmiotów, wyznaczanie aktywności i obserwowanie.
Inna strona definiuje grę heurystyczną na podstawie przełomowego dzieła, które nadało tej filozofii swoją nazwę:
W swojej książce People Under Three , Elinor Goldschmied i Sonia Jackson wymyślili termin sztuka heurystyczna, aby wyjaśnić, w jaki sposób zapewnić bardziej uporządkowaną okazję dla tego rodzaju działalności. Gra heurystyczna „polega na oferowaniu grupie dzieci, przez określony czas, w kontrolowanym środowisku, dużej liczby różnych rodzajów przedmiotów i pojemników, którymi mogą się swobodnie bawić bez interwencji dorosłych”. Jest to szczególnie przydatne dla dzieci w drugim roku życia, które często nie chcą angażować się w żadną aktywność dłużej niż kilka minut. Według Oxford Dictionary „heurystyka” oznacza pomoc w znalezieniu lub odkryciu; postępowanie metodą prób i błędów. Wywodzi się z tego samego korzenia co Eureka - „Znalazłem!” Clare Crowther z Bridgwater College opisuje grę heurystyczną jako „działalność, którą stosujemy z jednorocznymi, dwulatkami i młodymi trójkami, dając im możliwość spontanicznego eksperymentowania z szeroką gamą obiektów niekomercyjnych. Podczas gdy heurystyczna sesja gry jest w toku, dorośli muszą pozostać w pozycji siedzącej i zachować spokój. Pomaga to dzieciom w dokonywaniu własnych wyborów i odkryć ”.
Wreszcie ten ekspert z wczesnego dzieciństwa napisał artykuł, do którego prowadzi BabyCentre.co.uk. W rzeczywistości BabyCentre.co.uk ma mnóstwo wyników od rodziców (czytaj: mamusie), którzy próbowali tego i naprawdę się podobali , a także czuli, że ich dzieci bardzo to uwielbiają.
Jeśli chodzi o to, dlaczego jest tak popularny: prawdopodobnie połączenie dwóch rzeczy.
Angażowanie się w grę heurystyczną jest dość niedrogie. Zasadniczo używasz artykułów gospodarstwa domowego w kreatywny sposób. Biorąc pod uwagę wyniki ekonomiczne z ostatnich pięciu lat, podejście do podstaw nie jest zaskakujące. Rodzice mają również większą kontrolę nad „zabawkami”, ponieważ mogą mieć naturalne drewno lub tworzywa sztuczne, które są przeznaczone do kontaktu z żywnością, a nie potencjalnie szkicowe zabawki wykonane w krajach o mniej rygorystycznych wytycznych dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa odzieży / zabawek dla dzieci lub farb / uszczelniaczy, które iść na wspomniane przedmioty.
Jest to prawdopodobnie ważniejsze: rodzice uwielbiają obserwować, jak ich dzieci odkrywają , co nieodłącznie zachęca heurystyczne kosze do zabawy / skarbów. Żaden rodzic, którego znam, nie rozjaśnia się całkowicie, gdy opowiadają historie o swoich dzieciach układających klocki w stosy lub używających garnków i patelni oraz mieszających łyżek do zaimprowizowanej sesji dżemów. Odwołuje się do naszego (zdziwionego: dorośli) poczucia zdumienia, że ich dzieci mają takie zdumienie. Ale to tylko moja skromna opinia.
Gra heurystyczna to metoda zabawy, która pomaga małym dzieciom uczyć się i rozwijać. Dzieciom oferowane są przedmioty naturalne i domowe do zabawy, odkrywania i odkrywania. Zabawa heurystyczna jest zawsze prowadzona przez dziecko, ale pod nadzorem dorosłych. Naturalne przedmioty lub przedmioty wykonane z naturalnych materiałów są bardziej zróżnicowane w porównaniu do plastikowych zabawek, które dają dzieciom możliwość korzystania z pięciu zmysłów podczas eksploracji. Podejście to poprawia także kreatywność, elastyczność i zdolność koncentracji dzieci. Ponadto zachęca dzieci do dokonywania wyborów i próbowania błędów. Zabawa heurystyczna może pracować z dziećmi od 6 miesięcy, a nawet dorośli mogą z niej skorzystać.
Badania wykazały, jak ważne są wrażenia sensoryczne dla dzieci. Jean Piaget (1896–1980). opisał pierwsze etapy rozwoju dziecka, w tym zdolności sensoryczne i motoryczne. Według Piaget interakcje dzieci ze środowiskiem tworzą naukę. Maria Montessori (1870–1952) również wierzyła, że dzieci najlepiej uczą się zmysłami i że dzieci mają wrażliwe okresy, kiedy ich zmysły są bardziej gotowe do uczenia się nowych pomysłów. Ponadto podkreśliła, jak ważne jest zapewnienie dzieciom odpowiednich materiałów i zapewnienie im czasu i przestrzeni na eksperymenty.
Te zalety tej metody to niektóre z powodów, dla których gra heurystyczna stała się tak popularna w Wielkiej Brytanii.
Zabawa heurystyczna to doskonała metoda wspierania kreatywności dziecka i wspierania jego rozwoju poznawczego i fizycznego poprzez dostarczanie szeregu przedmiotów, które stymulują jego zmysł smaku, węchu i dotyku. Podczas zabawy heurystycznej dzieci uczą się kolorów, kształtów, rozmiarów i wagi przedmiotów gospodarstwa domowego, z którymi mogą sobie radzić na wiele różnych sposobów. Mogą eksplorować niezależnie, ponieważ obiekty te mają wiele zastosowań. Ponieważ zabawa heurystyczna jest tak angażująca, dzieci mogą się skupić przez długi czas. Termin „gra heurystyczna” został wymyślony przez Elinor Goldschmied, której badania sugerują, że nieprzekazowe podejście do nauki jest znacznie bardziej korzystne dla rozwoju dziecka niż zalecana zabawa z plastikowymi zabawkami o ograniczonym zastosowaniu i wadliwym projekcie.
Heurystyczne obiekty do zabawy oferują eksplorację wielu zmysłów. Dziecko może zdecydować, który obiekt wybrać w pierwszej kolejności, a następnie wyciągnięcie ręki, chwytanie, manipulowanie i poruszanie się po różnych przedmiotach pomoże rozwinąć koordynację ręka-oko, doskonałe zdolności motoryczne i kontrolę mięśni
Krótko mówiąc, gra heurystyczna oferuje dziecku nieprzerwaną przestrzeń do eksploracji starannie wybranych „prawdziwych” obiektów. Pozwala dziecku korzystać ze wszystkich 5 zmysłów do odkrywania i uczenia się. Jest tak popularny, ponieważ zalety gry heurystycznej są oczywiste. Wyraźnie wspiera rozwój dziecka, o czym świadczą badania Elinor Goldschmied. Zobacz jej film „Nie potrzebuję zabawek”.
Gra heurystyczna to niesamowity sposób na rozwój dzieci, oferujący możliwość zabawy codziennymi / wspólnymi przedmiotami, umożliwiając im odkrywanie i odkrywanie ich we własnym tempie i we własnym tempie. Ten rodzaj zabawy stanowi idealne środowisko dla dzieci, które nadaje przedmiotom swoje własne znaczenie. Gra heurystyczna odbywa się w kontrolowanym i bezpiecznym środowisku, które pozwala im badać i doświadczać z szerokiej gamy różnych obiektów i grać swobodnie czując się bezpiecznie i bezpiecznie podejmując decyzje. To poszerza ich zmysły, a także ich kreatywność, wyobraźnię, skupienie, przyczynę i skutek, koncentrację. Korzyści z gry heurystycznej są liczne; podejmują nowe wyzwania, rozwijają percepcję, identyfikują różnice i podobieństwa, dokonują odkryć matematycznych i wielu innych.
Termin „sztuka heurystyczna” został wymyślony przez Elinor Goldschmied w latach 80. XX wieku i stał się terminem w książce People Under Three. Gra heurystyczna opisuje aktywność dzieci podczas zabawy i odkrywania właściwości przedmiotów, które są rzeczami ze świata rzeczywistego. Gra heurystyczna „polega na oferowaniu grupie dzieci, przez określony czas, w kontrolowanym środowisku, dużej liczby różnych rodzajów przedmiotów i pojemników, z którymi bawią się swobodnie bez interwencji dorosłych”. Jest popularny, ponieważ ta metoda osiąga wielkie cele, na przykład: stymuluje kreatywność i wyobraźnię; wspiera zdolności motoryczne i rozwój mózgu u niemowląt i małych dzieci; stymuluje wiele zmysłów i krytyczne myślenie; promuje wczesne uczenie się matematyki i umożliwia dzieciom zrozumienie otaczającego ich świata. Badania przeprowadzone przez Morrisa I. Steina (1953, 1986), Joy P. Guilford (1960), Victora Lowenfelda (1967) i Carla Junga (1923) stanowiły teoretyczny punkt odniesienia do próby opisania zachowania, podejść i rodzajów kreatywne nastawienie obserwowane podczas sesji gry heurystycznej. (więcej szczegółów tutajhttps://www.researchgate.net/publication/322204349_The_experimental_approaches_and_creative_mindsets_of_children_in_heuristic_play )
Gra heurystyczna to metoda zabawy wielozmysłowej z wykorzystaniem przedmiotów codziennego użytku zamiast zabawek kupionych w sklepie. Pomaga rozwinąć ich wyobraźnię, zachęca do niezależności i wykorzystuje swoje pięć zmysłów do eksploracji. Wszystko to jest wyraźnie poparte w filmie Elinor Goldschmeid „I Need Need Toys”.