Jeden z blogerów BabyCenter ma kilka wpisów o telewizji i dzieciach. Jednak większość tych informacji zaczyna się zestarzeć.
Ten post obejmuje badanie dotyczące telewizji u dzieci:
Pozostawienie telewizora jako tła podczas zabawy zakłóca jego rozwój, nawet jeśli telewizja jest nastawiona na programy dla dorosłych, a dzieci nie rozumieją treści lub nie są nimi zainteresowane. Hałas w tle i rozproszenie oglądania telewizji przez rodziców zakłócają zachowanie podczas zabawy i mogą negatywnie wpływać na wczesny rozwój poznawczy małych dzieci i zdolność koncentracji uwagi.
Pisała także na blogu o wytycznych American TV of Pediatrics dotyczących oglądania telewizji. (Link, który podaje, jest teraz martwy.)
Tak mówi polityka: „Chociaż niektóre programy telewizyjne mogą być promowane do tej grupy wiekowej, badania nad wczesnym rozwojem mózgu pokazują, że niemowlęta i małe dzieci mają krytyczną potrzebę bezpośrednich interakcji z rodzicami i innymi znaczącymi osobami sprawującymi opiekę nad zdrowym wzrostem mózgu i rozwój odpowiednich umiejętności społecznych, emocjonalnych i poznawczych ”.
Oświadczenie AAP w sprawie edukacji medialnej sugeruje również, że rodzice tworzą środowisko „wolne od elektronicznych mediów” w pokojach dziecięcych i unikają używania mediów jako elektronicznej opiekunki. Ponadto zaleca pediatrom włączanie pytań o media do rutynowych wizyt zdrowotnych dzieci, ponieważ edukacja może zmniejszyć szkodliwe skutki mediów.
AAP prowadzi również badania dotyczące ekspozycji telewizyjnych i gier wideo oraz ich wpływu na rozwój.
WYNIKI: Narażenie na telewizję i gry wideo wiązało się z większymi problemami z uwagą. Powiązanie gier telewizyjnych i gier wideo z problemami uwagi w środkowej próbie z dzieciństwa pozostawało znaczące, gdy problemy z uwagą i płeć były kontrolowane statystycznie. Powiązania mediów ekranowych i problemy z uwagą były podobne we wszystkich rodzajach mediów (telewizja lub gry wideo) i wieku (w średnim dzieciństwie lub w późnej młodości / wczesnej dorosłości).
Wreszcie, Babycenter opublikował ostatnio post na blogu na ten temat:
Prawdziwe pytanie brzmi: Czy jest coś naprawdę złego w oglądaniu telewizji? Czy samo oglądanie czegoś na tubie powoduje szkody? Jeśli spojrzysz na opublikowane badania, wydaje się, że istnieją dwa obszary niepokoju:
- Oglądanie telewizji w nocy może zakłócać sen. Oprócz oczywistych problemów (np. Dzieci mające problemy z zasypianiem po przerażającym filmie) istnieje również problem sztucznego oświetlenia. Narażenie w nocy na sztuczne światło (z lamp, ekranów komputerowych i telewizorów) zakłóca produkcję melatoniny, hormonu senności.
- Niektórzy badacze zastanawiają się, czy szybkie edycje - te szybkie zmiany kąta kamery i nagłe zmiany sceny - mogą zaprogramować młode umysły na krótki czas. Brzmi to realistycznie, ale przysięgłych wciąż nie ma.
Na przykład badanie eksperymentalne pokazało dzieciom krótkie filmy - niektóre z nich mają szybką edycję, inne powolną edycję. Następnie dzieci zostały przetestowane pod kątem zdolności do zwracania uwagi. Naukowcy odkryli różnice, ale dzieci „szybkiej edycji” nie zawsze były w gorszej sytuacji. Niektóre dzieci faktycznie lepiej radziły sobie z zadaniem uwagi po obejrzeniu filmów z szybką edycją.
Jednak, jak ktoś, kto obecnie kocha telewizję i prawie zawsze ją ma, powiem tak wiele: rodzice muszą monitorować, co oglądają ich dzieci i ile z nich są. Nie mogłem oglądać SNL ani żadnych programów o 9 wieczorem, dopóki nie byłem w gimnazjum, a moje popołudniowe spożycie telewizji było ograniczone do 3 godzin w lecie i 2 godzin w ciągu roku szkolnego. Do pewnego czasu musiałem też leżeć w łóżku, ale potem mogłem czytać przez godzinę. Moi rodzice pilnowali programów, które oglądałem ( dużo oglądałemPBS, Nickelodeon i Cartoon Network. Moje młodsze rodzeństwo oglądało Disney Channel bardziej niż CN w porównaniu) i zachęcało nas do oglądania filmów (kompletnych historii) i czytania tyle, ile nam się podobało. Miałem więcej wycieczek do biblioteki niż do wypożyczalni filmów i sprawdziłem znacznie więcej książek i muzyki niż filmy.
Moi rodzice (i ja, bardziej niż oni) monitorowali również spożycie gier wideo przez mojego brata; graliśmy w gry wyścigowe i gry RPG, dopóki oboje nie byliśmy nastolatkami, a następnie wprowadzono gry walki i FPS. Nie chciałem pozwolić Aaronowi kupować (lub pozwolić, by zmuszano mnie do kupowania dla niego) jakichkolwiek ocenianych gier M, dopóki nie dowiedziałem się, że jest wystarczająco dojrzały i / lub wystarczająco dorosły, aby zrozumieć, że gry są fantastyczne. Ale moje dzieciństwo i dzisiejsze dzieciństwo są naprawdę różne.
Mimo to jestem głęboko przekonany - że słyszałem papugę, którą usłyszeli ode mnie papugi różnych osobowości z branży rozrywkowej - że rodzice muszą brać udział w konsumpcji mediów przez swoje dzieci. Nigdy nie myślałem, że telewizja jest „prawdziwa”, tak jak moje codzienne interakcje, a moi rodzice nauczyli mnie, że działania mają konsekwencje.
I hej, okazało się, że wszystko jest w porządku - w szkole podstawowej i średniej byłem naukowcem, uczęszczałem na wiele zajęć AP i ukończyłem średnią A z najwyżej ocenianego uniwersyteckiego programu biznesowego. Telewizja nie wpłynęła negatywnie na mój rozwój. Cóż, nic więcej niż chęć obejrzenia tego oznaczało, że nie odrobiłem pracy domowej, haha.