Jak przygotować dwulatka do przeprowadzki międzynarodowej

Latem przeprowadzimy się do innego kraju z naszą córką, która będzie wtedy mieć 2,5 roku.

Znalazłem to pytanie, ale nasza sytuacja jest inna i odpowiedź nie ma zastosowania.

Nasz będzie ruchem międzynarodowym. Język nie będzie problemem, ale akcent będzie zupełnie inny. Moja córka idzie tutaj do żłobka, kocha swoich nauczycieli i ma dobrych przyjaciół wśród innych dzieci. Wiem, że „przyjaźń” może być trochę mocnym słowem w tym wieku, ale podczas zamknięcia zeszłego lata, kiedy miała zaledwie 1,5 roku, mówiła o czterech lub pięciu swoich przyjaciół przez całe cztery tygodnie. Moja żona i ja jesteśmy przyzwyczajeni do (międzynarodowych) przeprowadzek, więc chociaż nadal będzie to stresujące, przynajmniej wiemy, po co jesteśmy - Jest to jednak pierwszy ruch z dzieckiem.

Jak możemy pomóc naszej córce sobie poradzić?

• Jak możemy ją przygotować przed przeprowadzką?
• Jak możemy jej pomóc podczas przeprowadzki, gdy wszystko jest w pudełkach?
• Jak możemy ułatwić sobie osiedlenie się?

Byłbym także zainteresowany »wyciągniętymi lekcjami« na wypadek, gdyby ktoś zrobił to wcześniej.

TL; DR: Przeszliśmy przez to samo i próbowaliśmy wyjaśnić mojej córce, co się wydarzy przed czasem, nie ukrywając niczego. Ogólnie rzecz biorąc, był to bezbolesny proces i po miesiącu spędzonym w nowym mieszkaniu wydaje się, że dostosowała się do nowego środowiska.

Dokładnie taką samą sytuację przeżyliśmy kilka miesięcy temu z moją 2,5-letnią córką. Przeprowadziliśmy się z jednego kraju (Francja) do innego (Niemcy). W tym czasie szła też do żłobka.

Rozmawialiśmy o tym około 2 miesiące przed przeprowadzką. Kiedy pakowaliśmy pudła, wyjaśnialiśmy, że ciężarówka przyjedzie i odbierze je do naszego „nowego domu”. Trochę martwiliśmy się jej reakcją, ale tak naprawdę była zachwycona!

Moja żona również zrobiła małą książeczkę z rysunkami wyjaśniającymi cały proces, więc z góry zrozumiała, co się dzieje. Nie wspominaliśmy o zmianie języka (mówiła w obu językach, ale francuski znacznie lepiej).

Kiedy nastąpił ruch, była w pełni świadoma tego, co się dzieje, i była naprawdę podekscytowana.

Osiedlenie się w nowym domu było łatwiejsze niż się spodziewaliśmy. Widzieliśmy jednak, że potrzebuje trochę czasu, aby się przystosować. Odwiedziliśmy kilka żłobków i niani, zanim znaleźliśmy właściwe rozwiązanie, i myślę, że zastanawiała się, co się dzieje. Tak więc, mimo że była wolna od pieluszek (w ciągu dnia) przez ponad 6 miesięcy, zaczęliśmy mieć regularne wypadki. Staraliśmy się być cierpliwi i nie sprawiać, by czuła się winna, a miesiąc po przeprowadzce jest coraz lepszy.

Miała także przyjaciółkę we Francji i wyjaśniliśmy jej, że tam mieszka. Nie mówiliśmy, że nie zobaczy jej długo, ale powiedzieliśmy, że nie idzie z nami. Wspominała o niej od czasu do czasu, ale zawsze staraliśmy się przypominać jej miłe chwile, zamiast podkreślać stratę. Dziś ma nowego towarzysza zabaw i bardzo rzadko wspomina o swojej francuskiej przyjaciółce.

AgapwIesu musiał to dodać

powiedz jej jak najwięcej o jej nowej lokalizacji, nie tworząc oczekiwań, których nie będziesz w stanie zrealizować. W rzeczywistości byliśmy w kontakcie z kilkoma osobami, do których zamierzaliśmy się przeprowadzić, i przysłali nam zdjęcia.

daj dziecku trochę decyzji, pozwól mu poczuć, że ma nad tym kontrolę. Pozwól jej wybrać to, co chce zabrać ze sobą w ruchu.

Zrób też wiele rzeczy, które sprawią, że Twój dom stanie się Twoim domem. Jeśli w jej sypialni są specjalne lampy, dekoracje lub portrety, zabierz je ze sobą. Nawet włóż tyle ich w rzeczy, które masz przy sobie, zamiast je wysyłać. Upewnij się, że kiedy tam dotrzesz, są to pierwsze rzeczy, które zastosujesz, nawet w ciągu pierwszych kilku godzin w nowym domu

Moje ostatnie słowo jest takie, że dzieci są wyjątkowo elastyczne. Ich mózgi są podłączone do nowych rzeczy, ponieważ wszystko jest nowe. Ruch będzie trudniejszy dla ciebie niż dla niej, ale twoje napięcie i stres będą się z nią komunikować, więc uważaj na siebie. Daj sobie dużo czasu na osiedlenie się w nowym domu. Jeśli możesz tego uniknąć, nie pracuj przynajmniej przez pierwszy tydzień w nowej lokalizacji. Ale jeśli musisz pracować, upewnij się, że masz dużo odpoczynku i czasu rodzinnego w domu. Wspólność twojej rodziny jest największym czynnikiem, który przeprowadzi was wszystkich przez zmiany.

Kilkakrotnie przeszliśmy przez to z naszymi dziećmi. Nasz pierwszy międzynarodowy przeprowadzka, z USA do Peru, miał miejsce, gdy nasz najstarszy miał 3,5 roku, a nasz drugi właśnie skończył 2. Potem cztery lata później przeprowadziliśmy się z Peru z powrotem do USA z trzecim dzieckiem, które urodziło się w Peru i w chwili przeprowadzki miał zaledwie 2 lata. Przez 11 lat mieliśmy kilka innych przeprowadzek międzynarodowych i jeszcze jedno dziecko.

Najważniejszą rzeczą, jak powiedział Stilltorik, jest bardzo częsta komunikacja z dzieckiem. Porozmawiaj z nią o tym, co się wydarzy i jak to będzie.

Ale chcę dodać kilka rzeczy - po pierwsze, powiedz jej jak najwięcej o jej nowej lokalizacji, bez stwarzania oczekiwań, że możesz nie być w stanie tego zrealizować. W rzeczywistości byliśmy w kontakcie z kilkoma osobami, do których zamierzaliśmy się przeprowadzić, i przysłali nam zdjęcia. Jedna rodzina miała być naszymi sąsiadami i miała syna w tym samym wieku co nasz czterolatek. Rozmawialiśmy z nią o nowych przyjaciółkach i o tym, jak mogłaby zacząć szkołę z tym nowym przyjacielem. Była bardzo podekscytowana przeprowadzką. Jeśli możesz rozpocząć komunikację z rodziną z dziećmi, w nowej lokalizacji będzie to bardzo pomocne. Nasze drugie dziecko nie wydawało się w ogóle rozumieć tego, co próbowaliśmy mu przekazać, ale nie martwiliśmy się w tym czasie (później stwierdzimy, że miał ciężką postać autyzmu).

Drugą rzeczą, którą zachęcam do zrobienia, jest umożliwienie dziecku podjęcia decyzji, aby poczuła, że ​​ma nad tym kontrolę. Pozwól jej wybrać to, co chce zabrać ze sobą w ruchu. Nasza córka miała dużo pluszowych zwierząt, więc musiała wybrać, które z nich wziąć (w zasadzie wybrała wszystkie z nich, i to było w porządku).

Zrób też wiele rzeczy, które sprawią, że Twój dom stanie się Twoim domem. Zdjęcia, draperie, kołdry. Jeśli w jej sypialni są specjalne lampy, dekoracje lub portrety, zabierz je ze sobą. Nawet włóż tyle ich w rzeczy, które masz przy sobie, zamiast je wysyłać. Upewnij się, że kiedy tam dotrzesz, są to pierwsze rzeczy, które umieścisz, nawet w ciągu pierwszych kilku godzin w nowym domu, od razu, spraw, aby były twoje. Zapewni to potrzebne poczucie ciągłości nie tylko Twojemu dziecku, ale także Tobie.

Moje ostatnie słowo jest takie, że dzieci są wyjątkowo elastyczne. Ich mózgi są podłączone do nowych rzeczy, ponieważ wszystko jest nowe. Ruch będzie trudniejszy dla ciebie niż dla niej, ale twoje napięcie i stres będą się z nią komunikować, więc uważaj na siebie. Daj sobie dużo czasu na osiedlenie się w nowym domu. Jeśli możesz tego uniknąć, nie pracuj przynajmniej przez pierwszy tydzień w nowej lokalizacji. Ale jeśli musisz pracować, upewnij się, że masz dużo odpoczynku i czasu rodzinnego w domu. Przynajmniej upewnij się, że wszyscy siedzicie codziennie na rodzinne posiłki.

Wspólność twojej rodziny jest największym czynnikiem, który przeprowadzi was wszystkich przez zmiany. Jak nauczyliśmy nasze dzieci, przyjaciele się wyprowadzają, przychodzą i odchodzą, a czasem to my się przeprowadzamy, ale rodzina pozostaje razem. Jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi siebie nawzajem i jeśli musimy się przenieść, ruszamy się razem.

Przeprowadziliśmy się na arenie międzynarodowej do zupełnie innej kultury, bez kontaktów towarzyskich i bez przynoszenia jakichkolwiek naszych starych rzeczy, gdy nasza córka była w tym wieku. Nic jej nie było i odebrała pierwszego dnia, jakby nic się nie zmieniło. Uważam, że głównym tego powodem jest to, że nie zrobiliśmy nic, o czym do tej pory wspomniano.

Krótko mówiąc, nie zrobiliśmy z tego nic wielkiego ani nie pochwaliliśmy przygotowania. W tym wieku dzieci czytają emocje i oczekiwania. Jeśli wiedzą, że jesteś zestresowany i zmartwiony, tak będzie. Jeśli zachowasz się tak, jakby mieli być zdenerwowani lub zaniepokojeni, będą. Myślę, że jest to podobne do tego, jak często dziecko nie płacze po upadku, dopóki jakiś dorosły nie zacznie go pytać, czy nie jest ranny.

Nie zgadzam się z koniecznie udzieloną radą, ale myślę, że jest coś do powiedzenia, że ​​nie martwię się zbytnio lub nie spodziewasz się, że twoje dziecko się martwi. Spodziewaj się, że będą w porządku, wyraź, że oczekujesz, że będą w porządku, a często tak będzie.

Zrobiliśmy to kilka lat temu. Dla naszego syna była to wspaniała przygoda. Był zbyt młody, by żałować utraty przyjaciół, a samolot i lotnisko były ekscytujące i interesujące.

Jeśli lecisz, przeczytaj uważnie drobny druk na limitach bagażu. Byliśmy w stanie przynieść pełnowymiarową walizkę i bagaż podręczny jako „jego” bagaż, plus fotelik dziecięcy (w którym siedział podczas lotów), a także torbę do opieki nad dzieckiem i wózek, a wszystko to oprócz naszego zwykłego bagażu zasiłki. To zrobiło ogromną różnicę.

Mój raport jest podobny do odpowiedzi user20744. Przeprowadziliśmy się z hiszpańskojęzycznej Argentyny do anglojęzycznej Kanady, gdy nasze córki miały 3,9 i 1,7 lat. Podczas pobytu w Kanadzie przeprowadziliśmy się trzy razy w ciągu pierwszych 5 miesięcy.

Dla nich całkowicie bezbolesne, nawet przy 24-godzinnej podróży i niemożności porozumiewania się z innymi dziećmi przez pierwsze kilka miesięcy, dopóki nie nauczyły się języka (a to nie przeszkodziło im na placu zabaw).