W jakim wieku dziecko może być odpowiedzialne za decyzję, czy nosić ciepłe ubranie?

Mój syn niedługo skończy 2 lata i wkracza na scenę, w której ma silne uczucia co do tego, co robi i czego nie chce robić.

Jednym z naszych problemów jest odzież. Z przyjemnością daję mu ograniczony wybór tego, co nosi, ale czasami nie chce nosić swetra, gdy ja lub jego tata czujemy, że powinien lub nie chce nosić czapki lub rękawiczek w zimny dzień. Rozumie, że jeśli jest mu zimno, noszenie ciepłych ubrań sprawi, że poczuje się lepiej.

Chciałbym zachęcić go, by nauczył się jak najwięcej z własnego doświadczenia, ale wciąż jest bardzo mały i nie jestem pewien, w jakim wieku powinien być w stanie podjąć rozsądne decyzje dotyczące tego, ile ciepłego ubrania powinien nosić.

Nie zamierzam robić nic ekstremalnego, jak wypuszczenie go w koszulce, gdy na dworze jest zimno, ale w mniejszych sytuacjach, kiedy powinienem pozwolić mu wziąć na siebie odpowiedzialność za tego rodzaju rzeczy? Na przykład, pewnego dnia nie chciał nosić rękawiczek, więc nie zmuszałem go do tego, ale wtedy poczułem jego ręce i były zimne. Wie, że rękawiczki rozgrzeją mu ręce, więc mogę tylko założyć, że nie miał nic przeciwko zimnym dłoniom. Poza tym często nie chce nosić swetra w domu w zimny poranek. Czy powinniśmy pozwalać mu na podejmowanie decyzji tego rodzaju, w granicach rozsądku, czy też powinniśmy nadal decydować, co jest najlepsze?

Moja ogólna zasada jest prosta:

Moje dzieci mogą podejmować świadome decyzje o sobie, które nie spowodują przedłużającego się cierpienia lub podróży do lekarza pogotowia / lekarza lub gorzej.

Więc jeśli na zewnątrz jest zimno, nie pozwolę im zaryzykować odmrożenia. Jeśli zamierzamy wyjść na jakiś czas, nie pozwolę im zaryzykować hipotermii. Jeśli idziemy do samochodu, a potem do sklepu, mile widziani są podczas wsiadania i wysiadania. Z pewnością ostrzeżę ich o oczekiwanym wyniku ich decyzji, ale jeśli zrozumieją i są rozdrażnieni, kilka minut Bardzo Zimnego służy jako naturalna konsekwencja. Jeśli naprawdę nie przeszkadza im zimno, to też jest w porządku.

Zaletą tej zasady jest to, że działa ona w wielu sytuacjach. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy zachowanie utrudnia innym. W rzeczywistości, jeśli twoja poprzednia decyzja o nieprzechowywaniu płaszcza w odpowiedni sposób grozi niedogodnością wszystkim, spóźniając się, możesz znaleźć się bez niego (chyba że zagroziłoby to zdrowiu lub przedłużeniu cierpienia, oczywiście).

Ale tak, obejmuje to podejmowanie decyzji, co jeść, a czego nie jeść, w co się ubrać, a co nie, jakie czynności dołączyć lub nie dołączyć itd. To malutcy mali ludzie, muszą ćwiczyć bycie ludźmi, bo inaczej nigdy się w tym nie poradzą.

To zależy wyłącznie od Ciebie. Pozwoliłem moim dzieciom wybierać ubrania od najmłodszych lat, ale aby ukryć ten szczególny problem po chłodnej pogodzie, jeśli zdecydują się nie nosić rękawiczek lub czapki itp. I myślałem, że będą konieczne, wezmę je razem ze mną, aby kiedy zmarzły, mogli poprosić o nie, i sugerowałbym, żeby następnym razem ich zabrali.

Dobrą rzeczą jest to, że moje dzieci są w większości obojętne na warunki pogodowe (zazwyczaj wychodzą na śnieg lub deszcz w krótkich spodenkach, kiedy chcą), ale także wiedzą, że jeśli jest to dla nich niewygodne, powinny wziąć cieplejsze ubrania.

Teraz najstarsza dwójka to nastolatki, zaczynają nosić ubrania, które noszą ich rówieśnicy, ale chętnie wybierają coś zupełnie innego, bez większego wyzwania od rodziców, ponieważ wiedzą, że to zależy od nich. Podsumowując - pozwól im wybrać; sprzyja niezależności i odpowiedzialności; ale początkowo zabieraj ze sobą rękawiczki / czapki itp., aby być „siatką bezpieczeństwa” na wypadek, gdyby nie do końca zrozumieli pogodę.

Myślę, że rozróżniałbym „ciepłe ubrania” i często niewygodną warstwę zewnętrzną (rękawiczki, czapki, szaliki, płaszcze). Ciepłą odzież wierzchnią trudniej zmienić później; ciepła odzież wierzchnia jest łatwiejsza. Ponieważ dzieci w tym wieku mają trudności z planowaniem przyszłych trudności, staram się dawać większą elastyczność odzieży wierzchniej niż odzieży wierzchniej.

Dla nas, 4 i 2, w dużej mierze wymagamy od naszych dzieci noszenia koszulek z długim rękawem, długich spodni, a po zamrożeniu drugiej warstwy poniżej (długiej bielizny lub bawełnianych piżam). Ma to na celu ustawienie ich jako ciepłych, niezależnie od ich wyborów poza tym.

Jednak jeśli chodzi o odzież wierzchnią, w dużej mierze zachęcamy ich do wyboru - wyjdź na zewnątrz i poczuj itp. Z pewnością zabierzemy ze sobą cały zestaw odzieży wierzchniej, ale jeśli nie czują się wtedy jak rękawiczki, to w porządku. Ponieważ mają ciepłą warstwę podstawową, nie martwimy się, że są „za zimni” i mają duży stopień niezależności. I są przyzwyczajeni do warstw podstawowych, więc jedynym pytaniem, jakie otrzymujemy rano, jest „Tatusiu, jak zimno jest na zewnątrz?”, A kiedy mówię „28”, wiedzą, że należy nałożyć dwie warstwy.

Kiedy będą nieco starsi, damy im również ten wybór - nasze najstarsze biegi będą „cieplejsze”, a nasze najmłodsze „chłodniejsze”, więc prawdopodobnie dokonają nieco innych wyborów nawet dla warstwy podstawowej; ale w wieku 4 i 2 lat nie są wystarczająco duże, aby zrozumieć i zaplanować efekty długoterminowe.

To zależy od tego, czego próbujesz nauczyć swoje dziecko.

Czy starasz się, aby podejmowali decyzje wyłącznie na podstawie własnych doświadczeń?

A może chcesz, aby angażowali się w działania optymalizacyjne - tam, gdzie opierają się na wcześniejszej wiedzy innych?

W pierwszym przypadku robisz to, co sugerują inni - pozwól im doświadczyć przeziębienia lub gorąca, a następnie pozwól im zdecydować, jak się dostosować (oczywiście bez ryzyka medycznego). W takim przypadku, po pewnym eksperymencie, ostatecznie znajdą dla siebie odpowiednie rozwiązanie.

W tym ostatnim przypadku, ty ubrać je optymalnie do pogody. Po wyjściu na zewnątrz, jeśli czują, że mają lepszy pomysł, potem niech próbują to sami.

Podejście to daje im dwie dodatkowe opcje: (1) mają do porównania twój poziom odniesienia, co oznacza, że ​​mają coś do „ulepszenia”, a nie na nowo (2) kontrolę priorytetów - jeśli naprawdę woleliby grać, niż spędzać czas na wybieraniu poza ubraniami, mogą po prostu wziąć oryginalne rozwiązanie odzieżowe „tak, jak jest”.

Wolę ten drugi przypadek, ponieważ nadal pozwala on na eksperymenty, jeśli tego chcą, ale także pozwala na coś, czego nie oferuje poprzedni - wybór oparty na pomysłach / pracach innych - w tym po prostu zaakceptowanie rozwiązania „tak jak jest” innego, jeśli dziecko ma inne priorytety.

Pamiętam nawet w jr. wysoki Chciałem iść do szkoły w krótkich spodenkach, kiedy była zima ..

Może poproś ich, aby najpierw spróbowali podjąć decyzję i sprawdzić, czy pasuje do pogody na zewnątrz (kilka minut przerwy, aby wyjść na zewnątrz i sprawdzić, czy czują się okropnie). Może zaczną myśleć krytycznie zamiast tego, co chcą nosić bez kontekstu. W zależności od tego, jak młodzi są, możesz kierować ich procesem myślowym „widzisz, pada deszcz, musisz nosić płaszcz przeciwdeszczowy”. Starsze dzieci mogą potrzebować nawiązać połączenie samodzielnie.

doświadczenie: moja zirytowana mama upartego ucznia jr, prowokująca mnie do pozostania na zewnątrz przez kilka minut i sprawdzenia, czy nadal uważam, że to dobry pomysł. zwrot akcji: zwykle tak nie było. Ale jeśli tak, to po swojemu.