Jak zwracamy się do innych dorosłych, prosząc mojego syna, aby poprosił nas o zabranie go do ich domu?

Moja szwagierka przyzwyczaiła mnie i moją żonę do denerwacji: aby częściej zachęcać nas do odwiedzania ich domu, nieustannie odsuwa mojego syna na bok, gdy wyjeżdżają z wizyty, i mówi: on „powie mamusi i tatusiowi, żeby przyprowadzili cię do naszego domu, żebyś zobaczył x ” (gdzie x to, w różnym stopniu, „nasze świąteczne lampki”, „mój nowy samochód”, „nasz nowy szczeniak” itp.).

Oboje uważamy to zachowanie za zmanipulowane, co powoduje, że nasz syn jest pośrodku, ponieważ wtedy musimy mówić mu „nie” częściej niż nie.

Jeśli chodzi o to, dlaczego mówimy „nie” ... cóż, wszystkie szczegóły nie są istotne, ale ich mieszkanie jest małe, nie ma wiele do roboty oprócz siedzenia i oglądania telewizji (która jest zawsze włączona), a my chcę, żeby moja teściowa wydostała się z domu tak często, jak to możliwe, ponieważ jest właściwie zamknięta, odkąd złamała rękę i powiedziano jej, że nie może prowadzić.

Moja szwagierka często jeździ do naszego domu na wizyty, a także regularnie spotykamy się w lokalnych restauracjach na kolacji. W rzeczywistości widzimy je średnio co najmniej raz w tygodniu.

Natomiast widzimy tylko moją własną matkę, która mieszka zaledwie 5 minut jazdy samochodem, może raz w miesiącu. Mój syn jest szczególnie podekscytowany widząc moją matkę, ponieważ zgodnie z tym, co wielokrotnie powtarzał, nie widuje jej bardzo często (wyraźnie porównał częstotliwość do częstotliwości odwiedzin mojej MIL, np. „Jestem podekscytowany widząc Babciu i Dziadku, bo nie widuję ich tak często, jak Babci i Cioci ”).

Dla porównania mój syn ma 5 lat.

Jak w ogóle powinniśmy sobie z tym poradzić? Czy powinniśmy powiedzieć coś mojemu SILowi (który, nawiasem mówiąc, wybuchnie płaczem przy praktycznie każdej krytyce)? Czy powinniśmy powiedzieć coś mojemu synowi? A może powinniśmy po prostu odpuścić?

Możesz porozmawiać z synem, gdy się pojawi. Może być możliwe przekierowanie („szczenięta są fajne, wkrótce zdobędziemy książkę o szczeniakach z biblioteki!”), Obiecanie przyszłej wizyty (o ile planujesz przejść dalej) lub całkowite odrzucenie („my wszyscy uwielbiają widzieć ciocię Jane, ale nie mamy czasu, aby się tam dzisiaj wybrać ”), w zależności od sytuacji.

Jednak tak naprawdę nie dochodzi do głównej przyczyny i będziesz wielokrotnie zajmował się nowymi żądaniami. Istnieje kilka możliwości, dlaczego twoja szwagierka zaprasza na wizyty za pośrednictwem swojego siostrzeńca ...

Możliwe, że w ten sposób odnosi się do twojego syna , dyskutując o rzeczach, które według niego sprawiłyby mu przyjemność. Szczenięta, dekoracje świąteczne itp. Są dość specyficzne; Na pewno wspomniałem o ciekawych zajęciach lub przedmiotach w moim domu dla dzieci przyjaciół i rodziny, mając nadzieję, że będą o tym pamiętać następnym razem - „czy możemy zbudować zegar ziemniaczany, o którym mówiłeś” i „można” robimy ciasto, jak powiedziałeś, „wyszło z ust mojej siostrzenicy, kiedy odwiedziła ją w zeszłym tygodniu.

Byłby to idealny scenariusz, ponieważ bardzo łatwo można omówić przypadkowe nieporozumienie. Potwierdź jej zainteresowanie spędzaniem czasu z rodziną i poszukaj kompromisu, który będzie pasował do potrzeb i życzeń wszystkich. Zaproponuj, aby przyniosła ci niektóre z tych schludnych rzeczy (jeśli to możliwe - szczeniak jest przenośny, nie tyle ozdoby świąteczne), albo po prostu poproś ją, aby zachowała ostrożność przy frazowaniu. „Pokochasz mojego nowego szczeniaka, on jest taki słodki” jest mniej wymagający niż „Powiedz swoim rodzicom, aby przyprowadzili cię do mojego nowego szczeniaka!”

Możliwe, że jest pasywnie agresywna. Nie odwiedzasz wystarczająco często; zamiast bezpośrednio o tym mówić, każe mu prosić o wizyty. Wciąganie dzieci w spór między dorosłymi jest niesprawiedliwe i ostatecznie będzie miało negatywny wpływ na wszystkich zaangażowanych. Rzeczywiście skutecznie drażni go („jeśli twoi rodzice odwiedzili więcej, pomyśl o całej zabawie, jaką możesz mieć!”) O rzeczach, których nie mógł mieć, i zmuszając cię do bycia złymi facetami, kiedy odmawiasz.

Trudniej sobie z tym poradzić, zwłaszcza, że ​​zauważasz, że nie radzi sobie dobrze z krytyką. (Mam krewnego, który podobnie manipuluje moimi dziećmi w rzeczach, których muszę odmówić. Na plus nie zapraszają już moich dzieci bez informowania mnie, ale krewny wciąż nie nauczył się pytać mnie ... zamiast tego dostają strona trzecia, która poinformuje dzieci o obiecanej działalności, w której uczestniczą dodatkowe osoby.) Ale niezależnie od tego, jak trudne będzie, należy to załatwić ze względu na wszystkich.

• Skoncentruj się na pozytywnych aspektach relacji twojej dalszej rodziny. Podoba ci się, że wszyscy często się spotykają, co jest świetne. Nie próbujesz zmniejszać kontaktu, po prostu czujesz się niekomfortowo ze sposobem przedłużania zaproszenia.
• Staraj się nie wciągać w długotrwałe lub większe spory. Jeśli koncentruje się na wpływie na swojego syna utknięcia w środku, a pobyt koncentruje się na tym, może to być rozwiązywalne. Miej praktyczną alternatywę dla jej obecnego podejścia („poproś nas, żebyśmy przyjechali, nie twój siostrzeniec” lub „mówiąc o ekscytujących nowych rzeczach, nie łącz ich z zaproszeniem”), więc nie jest to tylko skarga.
• Zapytaj, dlaczego chce, abyś przyszedł do jej domu, aby zrozumiał jej motywację i mam nadzieję, że zaproponuje przyjemne rozwiązanie lub kompromis. Czy ona lubi grać w hostessę? (Poproś o wyłączenie telewizora podczas wizyty, aby wszyscy mogli skupić się na rodzinie!) Czy lubi pokazywać swoje rzeczy? (Poproś ją, aby przyniosła zdjęcia lub szczeniaka!) Czy ma dość bycia szoferem swojej mamy? (Oferta okazjonalnego odbioru babci na wycieczki!) Czy to nużąca długa jazda, czy też dużo kosztuje benzyna? (Planuj częściej spotykać się w środku lub zdobyć kartę podarunkową na stacji benzynowej!) Czy ona chce na coś narzekać? (Słuchaj i współczuj!)

Czy powinniśmy powiedzieć coś mojemu SILowi (który, nawiasem mówiąc, wybuchnie płaczem przy praktycznie każdej krytyce)?

Gdybym to był ja i gdyby ktoś tak mi przeszkadzał, powiedziałbym prawdę w następujący sposób:

Proszę, abyście nie mówili naszemu dziecku, aby przyszło do domu, aby zobaczyć X, ponieważ jest podekscytowany, a następnie prosi nas, abyśmy poszli do twojego domu. Problem polega na tym, że nie zawsze możemy mieć czas, energię lub wolę zrobić, jak mówi.

A następnie, musimy powiedzieć, nie do niego co czyni go smutny, a to z kolei sprawia, że jesteśmy smutni. Dosłownie mówiąc, pójście tam, gdziekolwiek i kiedykolwiek dziecko chce, nie jest dla nas wykonalne.

To powiedziawszy, chciałbym podkreślić, że przyjdziemy do twojego domu, ilekroć pozwolą na to nasze okoliczności.

Osobiście nie mam dość energii, aby poradzić sobie z problemami innych ludzi - szczególnie tych, którzy stwarzają dla mnie problemy (świadomie lub nieświadomie). W końcu nie możesz zadowolić wszystkich ludzi przez cały czas, więc często decyduję się zadowolić siebie!

W ramach taktu radzenia sobie z sytuacją możesz powiedzieć jej, że z przyjemnością zaplanujesz wizytę w drodze do innego miejsca lub zatrzymasz się, aby zobaczyć szczeniaka / światła / samochód, gdy odbierzesz MiL na wycieczkę do restauracji. To ograniczyłoby twój czas w ciasnym mieszkaniu, a jednocześnie dałoby twojemu SiL możliwość popisania się małymi wielbicielami, których chce.

Myślę, że prawdziwym problemem nie jest to, że często odmawiasz prośbie twojego syna, to naprawdę powoduje, że twoja rodzina wywołuje złe uczucia. Twoja SiL mówi Twojemu synowi, aby zrobił coś, co później spotka go rozczarowanie. Innymi słowy, odrzucasz jego prośbę, gdy ciotka powiedziała, że ​​jest to coś, co powinien zrobić, co zasadniczo narazi jego lojalność na konflikt - dlatego dorośli nie powinni wykorzystywać dzieci jako posłańców.

Jeśli to możliwe, przywołaj go natychmiast po tym, jak odciągnie twojego syna na bok, żeby go sprzedać. Zwróć się do niej, a nie do syna. Zamiast tego odrzuć prośbę bezpośrednio do niej, zanim twój syn będzie mógł zapytać cię później. Możesz to zrobić w sposób życzliwy lub taktowny, ale w ten sposób omijasz syna i modelujesz zachowanie, jakiego oczekujesz.