Za dużo języków?

Właściwie jestem badaczem języka, ale jeśli chodzi o moją sytuację, trudno mi być obiektywnym i dokonać pewnych wyborów dla mojej rodziny. Mój mąż i ja oczekujemy naszego pierwszego dziecka i jestem naprawdę zdezorientowany, w których językach powinniśmy mówić i kiedy.

Wychowałem się w Danii, ale mam korzenie iracko-kurdyjskie, a mój mąż też się tutaj urodził i wychował, ale ma tureckie korzenie. Tak więc moim językiem ojczystym i językiem, którego się nauczyłem, był kurdyjski i mówię nim z rodzicami i resztą mojej rodziny. Jestem jednak bardziej biegły w języku duńskim. Znam trochę turecki, ale mówię po duńsku tylko z mężem.

Moje pytanie brzmi: czy moje dziecko byłoby zdezorientowane, gdybym rozmawiał z nim po kurdyjsku i duńsku do mojego męża, a mój mąż mówił po turecku do dziecka? Ponadto, jeśli dobrze się znam, prawdopodobnie rozmawiałbym po duńsku z dzieckiem poza naszym domem, ponieważ kurdyjski nie jest ceniony w duńskim społeczeństwie - wiem, że to zła wymówka. Jakie są twoje sugestie?

Jeśli mówisz w dwóch językach, twoje dziecko może być zdezorientowane, ale możesz mówić po duńsku, a twój mąż po turecku.

Twoje dziecko będzie kojarzyło duńskie z tobą, a tureckie z mężem.

więcej informacji z podobnym problemem

Jestem lingwistą (magister językoznawstwa), mówię płynnie w trzech językach i studiowałem kilka innych. Mam czworo dzieci, a moja żona i ja również mamy różne języki ojczyste - hiszpański dla mnie, angielski dla mojej żony. Ponieważ jedno z moich dzieci miało problemy z przyswajaniem mowy, przeprowadziłem trochę badań w tym temacie. Najważniejsze jest to, że dzieci mają niesamowitą umiejętność rozumienia języka. Jeśli dorosną, słysząc dwa lub trzy języki w różnych kontekstach, nauczą się ich i łatwo je rozróżnią.

Zachęcam do wypowiadania się w sposób wygodny dla każdego kontekstu. Nie próbuj zmuszać jednego z twoich języków do sytuacji, aby twoje dziecko się tego nauczyło, ponieważ nie będziesz konsekwentny i może to powodować niepotrzebne zamieszanie. Ale tak długo, jak potrafisz być konsekwentny w określonym kontekście, posługując się językiem, nie martwiłbym się tym, że twoje dziecko będzie w stanie utrzymać wszystko w porządku. Zdolność mózgu do uczenia się i przetwarzania wielu języków w tym wieku jest zdumiewająca.

Jednak, jak w przypadku wszystkich rzeczy związanych z wychowaniem dziecka, bądź czujny, spostrzegawczy. Jeśli Twoje dziecko w pewnym momencie będzie miało problemy, być może będziesz musiał się dostosować. Kiedy jedno z wypowiedzi naszych dzieci cofnęło się z wieku od 2,5 do 4 lat, byliśmy oczywiście bardzo zaniepokojeni. Po spotkaniu z patologiem mowy, psychiatrą i neurologiem, stwierdziliśmy, że był poważnie upośledzony w zrozumieniu mowy i produkcji. Zdiagnozowano u niego dość ciężką postać autyzmu. Z tego powodu ograniczyliśmy nasz język w domu tylko do angielskiego, języka ojczystego mojej żony i rozpoczęliśmy intensywny reżim terapii mowy w domu, zaprojektowany przez moją żonę. Teraz, 13 lat później, odnosi on duże sukcesy w szkole, biorąc lekcje AP w liceum i jest rekrutowany przez najlepsze szkoły takie jak MIT, Caltech i Harvard.

Ok, nie mogłem się oprzeć chwaleniu się moim chłopcem. Ale sedno pozostaje - rób to, co jest wygodne pod względem językowym. Nie próbuj używać języka, aby dziecko mogło się go nauczyć, ale nie wykluczaj języka, ponieważ uważasz, że może być zdezorientowany przez zbyt wiele języków. Mów w każdym kontekście w sposób najbardziej naturalny, zachowaj spójność, ale bądź czujny i bądź gotów dostosować się do indywidualnych potrzeb każdego dziecka.

PS: z powodu zasady „tylko po angielsku” w domu moje dzieci dorastały tylko po angielsku. Ale moi dwaj starsi zdecydowali się na naukę hiszpańskiego w liceum, aby móc rozmawiać z rodzicami. Trzeci i czwarty już mówią, że chcą zrobić to samo, gdy dostaną się do liceum. Więc czasami jest to opcja. Jeśli język jest dostępny w szkołach, w których mieszkasz, możesz pozwolić, aby tak się uczyli.

Bycie rodzicami różnych „języków” oznacza, moim zdaniem, obowiązek zapewnienia dziecku (-ren) jak największej różnorodności. Nie jestem uprawniony do sprzeczania się z językoznawcami, ale widzę, że nie różni się to, że jeśli jesteś mechanikiem, szanse na to, że twoje dzieci nauczą się posługiwać kluczem; jeśli jesteś muzykiem, być może gitarą. Dzięki językowi możesz zacząć wcześniej ( powinieneś , biorąc pod uwagę „okno” nauki języków obcych w 6/7 roku).

Osobiście moja matka jest Austriaczką, a mój ojciec Duńczykiem; rozmawiali ze mną po niemiecku i duńsku. Ponadto trochę się poruszaliśmy, więc nauczyłem się również szwedzkiego, a także angielskiego w szkole. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​jest to cenny zasób, który możesz dać swojemu dziecku „za darmo”. Mam przyjaciół, w których duńscy dziadkowie i ich portugalskie wnuki po prostu nie mogą ze sobą rozmawiać, a to jest cholernie wstyd!

Dlatego sugerowałbym, abyś mówił językiem swojej rodziny, aby twoje dziecko nauczyło się go i kojarzyło (i mogło komunikować się) z Twoją częścią rodziny; i z tych samych powodów, dla których twój mąż powinien mówić językiem swojej rodziny. Ponadto, jeśli dziecko jest zanurzone w trzecim języku (ogólne środowisko plus Twój wspólny język), jestem przekonany, że nauczy się tego bardzo łatwo i naturalnie. We wczesnych latach może występować pewne skrzyżowanie (słowa lub składnia), ale powinno to zniknąć na długo przed osiągnięciem wieku 8 lat.

Niepotwierdzone dowody: kiedy mieszkałem w Barcelonie, moi sąsiedzi byli parą z dzieckiem. Ojciec był Niemcem, matka była Francuzką, rozmawiali ze sobą po angielsku, a dziecko chodziło do British School of Barcelona. W wieku 10 lat dziecko biegle władało językiem katalońskim, hiszpańskim, francuskim, niemieckim i angielskim.

Czy czasami się myli i popełnia błędy? Tak czasami; wszystkie dzieci tak robią, prawda? Ale był w stanie komunikować się bez problemów w 5 językach i poprawnie wymawiać wszystkie dźwięki z 5 języków.

Kolejny niepotwierdzony dowód: jako dziecko moja mama rozmawiała ze mną po katalońsku, a mój ojciec po hiszpańsku. Od dzieciństwa bez problemu mogłem używać obu języków, a nawet zmieniać język w środku zdania, w zależności od tego, czy patrzę na ojca, czy matkę.

Czy kataloński jest językiem, którego warto się uczyć? Z pewnością nie jest to język, który pomaga mi podróżować po całym świecie, ale jest to język, który pozwala mi komunikować się z większością mojej rodziny i moimi najlepszymi przyjaciółmi. Ponadto dzięki znajomości języka katalońskiego poznałem francuski nieco ponad rok.

Moim zdaniem: język to nie tylko gramatyka i słownictwo. Niesie też ze sobą kulturę. Jeśli uczysz swoje dziecko kurdyjskiego, oferujesz mu również tożsamość kurdyjską, której inaczej nie byłby w stanie uzyskać.

Również, jeśli wystawisz swoje dziecko na tak wiele języków, jak to możliwe, nie wyrządzisz żadnej krzywdy, ale pomożesz mu w komunikowaniu się z większą liczbą osób z różnych kultur.

Więc moje pytanie brzmi: czy moje dziecko byłoby zdezorientowane, gdybym mówił po kurdyjsku i duńsku do mojego męża, a mój mąż mówił po turecku do dziecka?

Jako osoba dorosła, kiedy uczę się drugiego języka, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy nie mylę języków. (Wyjątkiem są hiszpański i francuski, są one bardzo podobne i ten 5-minutowy okres rozgrzewki przy zmianie języka). Kto stale ostrzega przed niebezpieczeństwem „zamieszania”? Jednojęzyczni dziadkowie i inni jednojęzyczni obserwatorzy.

Ponadto, jeśli dobrze się znam, prawdopodobnie rozmawiałbym po duńsku z dzieckiem poza naszym domem, ponieważ kurdyjski nie jest ceniony w duńskim społeczeństwie - wiem, że to zła wymówka. Jakie są twoje sugestie?

Oto opcje, są one używane wszędzie:

• 1 język 1 rodzic. W ten sposób gospodarstwo domowe mogłoby zarządzać 3 językami. (Język mamy, język taty, język, którego używają mama i tata, więcej, jeśli masz dziadków)
• 1 język na „domenę”, tj. Ulica kontra dom. Wspólne domeny to szkoła, ulica, dom, praca, religia. Z badań wymierania języka, gdy język nie jest używany w co najmniej jednej z tych domen, wymiera w społeczności.
• Mieszanka powyżej
• Diglosia - stale zmieniaj języki (powszechne na Filipinach, w Indiach, skandynawskich hipsterach)

Najbardziej mnie zadziwia polityka, która może być myląca dla dorosłych uczących się drugiego języka - diglosia - w niektórych miejscach jest regułą. Jednak w społecznościach imigrantów diglosja nie jest najlepszą polityką, ponieważ grozi to coraz częstszym używaniem języka mniejszości. Myślę, że diglossia się rozwija, bo wszyscy to robią. Jeśli dziecko robi dilgossię tylko z jedną osobą, myślę, że racjonalnie mówiłoby coraz więcej swojego silniejszego języka, aż ten słabszy wyginie.

Bardzo mocno wątpię, że używanie wielu języków wokół twojego dziecka spowoduje jakiekolwiek szkody lub problemy, i mocno podejrzewam, że na dłuższą metę będzie to korzystne dla twojego dziecka. Czasami mogą być wielojęzyczni (na przykład używając słów po turecku lub kurdyjsku podczas rozmowy w języku duńskim), ale ponieważ stają się bardziej biegli w danym języku, nauczą się rozróżniać użycie tych języków. Kiedy jesteśmy młodzi, jesteśmy genetycznie poprowadzeni do nauki języków i wydaje się, że twoje dziecko będzie miało doskonałą okazję do nauki od ciebie, twojego męża, twoich rodzin i całego świata. Sugeruję, abyś nadal korzystał z języków, które znasz, ponieważ zawsze z nich korzystałeś, i nie rób z tego nic wielkiego.

Możesz także pomyśleć o problemie w kategoriach kosztów alternatywnych w porównaniu do przyszłych korzyści.

Pochodzę z Rumunii i wspominam lata licealne. Jestem wdzięczny, że nauczono mnie angielskiego (de facto uniwersalnego języka świata ) i francuskiego zamiast rosyjskiego, który był obowiązkowy jeszcze kilka lat wcześniej , podczas gdy mój kraj był pod rządami komunistycznymi.

Jeśli Twoje dziecko spędza X godzin dziennie słuchając języka duńskiego lub kurdyjskiego, to X godzin dziennie spędza nie słuchając angielskiego, niemieckiego, hiszpańskiego lub francuskiego. Istnieje dobrze obliczony zwrot z inwestycji w naukę języka :

Roczny zwrot z inwestycji dla rodzimych użytkowników języka angielskiego w USA w nauce języków obcych jest niewielki: hiszpański 1,5%, francuski 2,7%, niemiecki 4%. Ale tylko 1% Amerykanów twierdzi, że mówi płynnie w innym języku (co sugeruje, że liczba osób, które rzeczywiście mówią, jest jeszcze mniejsza). 1/6 czasu spędzonego w szkole średniej przeznaczana jest na naukę języków obcych. Ogólnie rzecz biorąc, nauka języków obcych jest marnotrawstwem ekonomicznym.

Chciałbym powiedzieć: przywiązuj wagę do języka z większym priorytetem dla was obojga. Po kilku latach rozmawiasz z dzieckiem również w innym języku.

Potrafi łatwo zidentyfikować oba i może uzyskać znajomość obu języków. Ponadto cała rodzina może czuć się komfortowo.

Jeśli mówisz w obu językach, twoje dziecko może być zdezorientowane, ale jeśli mówisz po duńsku, a twój mąż po turecku, twój syn / córka może kojarzyć duński z mamą, a turecki z tatą. Twoje dziecko może również uczyć się 2 lub nawet 3 języków (bezpośrednio z domu), ale istnieje możliwość, że Twoje dziecko się ich nie nauczy.

Wystawienie dziecka na wiele języków zbuduje bardziej niezawodne przetwarzanie języka w mózgu tego dziecka. Jedynym minusem jest to, że mniej nieruchomości mózgu będzie dostępnych dla innych umiejętności. Nie powinieneś się tym zbytnio przejmować, ponieważ samo społeczeństwo narzuca wiele sił kształtujących mózg.