Mój syn nie słucha żadnych słów ode mnie lub żony [duplikat]

Mój chłopcze, dwa lata - dziewięć miesięcy.

Uczymy go dobrych słów, uczymy go grzeczności dla rodziców, a nawet dla każdego, kogo spotka. Zawsze wspieramy go fizycznie (kupuj / dawaj rzeczy, których chciał) i mentalnie (opowiedz mu historię i baw się z nim). Odpowiadamy również na wszelkie powtarzające się pytania, a nawet na jego wyobraźnię. Zawsze przepraszamy, gdy popełnimy błąd, a on robi to samo. Ale ostatnio zrobił wiele rzeczy, których nie mogliśmy tolerować. I zaczynając nas nie słuchać.

Ciężko jest słuchać naszych słów dzień po dniu i wydaje się, że jest gorzej. Wyraźnie słyszał, ale postanawia nie robić tego, o co prosimy, a nawet nie odwraca głowy, kiedy do niego dzwonimy. Ale kiedy powiedzieliśmy szeptem; „Wyjdźmy” lub „Chcę dostać lody”. Słyszał i odpowiadał na to, co powiedzieliśmy. W ten sposób negocjujemy obecnie, ale nie chcemy go rozpieszczać.

Jak nauczyć go słuchać naszych myśli, porządku i wszelkiego rodzaju słów, nie będąc dla niego niegrzecznym. Ale zawsze nas słucha po głośnym krzyku i płacze.

Czy próbowałeś go zapytać, dlaczego cię ignoruje? Jak zauważyłeś - jasne jest, że twój syn prawdopodobnie wybiera „nie słyszeć” prawdopodobnie (mówiąc z własnego doświadczenia), ponieważ zazwyczaj chodzi o coś, co chcesz, aby zrobił, co nie jest miłe ani przyjemne dla niego (np. „Jest późno, ty powinien skończyć grę już teraz i iść myć zęby ”). W takiej sytuacji możesz (po kilkukrotnym powtórzeniu prośby) usiąść obok niego, delikatnie chwycić go za ramiona, spojrzeć mu w oczy i po prostu powiedzieć coś w stylu: „Wiem, że mnie słyszysz, więc dlaczego udajesz, że ty nie jest?". Chodzi o to, aby pokazać mu, że MOŻE mieć inną opinię, może się z tobą nie zgadzać, ale lepiej jest to wyrazić werbalnie. Możesz także zapytać swoje dziecko, czy byłoby dla niego miłe, gdybyś go ignorował, aby mógł zrozumieć, że nie jest bardzo miło być ignorowanym.