Jak uprzejmy jest poprosić innych, aby nie komentowali dziewczynki tylko ze względu na jej wygląd?

Teraz mogę się mylić, ale wydaje się, od samego początku ludzie nazywają dziewczynek dość (powierzchowne) oraz „małą księżniczką ” (oczekiwanie mający minimalną użyteczność) i chłopców silny (wrodzona) oraz „mały człowiek ” (oczekiwanie na stojąco dla się).

Zaraz będę miał córeczkę i chciałbym oszczędzić jej oceny jej wyglądu i zachęcania do doceniania ładnych rzeczy (zamiast umiejętności, wytrwałości, pracowitości i wartości wrodzonej), o ile tylko potrafię. Wiem, że mogę jedynie złagodzić falę oszałamiania i powierzchowności, w które wpada nas współczesne społeczeństwo, ale muszę spróbować.

Nie chcę być twardym szaleńcem i sprawiać, że ludzie czują się niezręcznie, ani nie stać się całkowicie neutralnym i zmuszać ludzi do poproszenia jej seksu (a następnie po prostu ich odpowiednio wytrysnąć) - ale myślałem o zrobieniu kilku uroczych łatek mówiąc coś w stylu „powiedz mi o książkach, które nie wyglądają” lub coś takiego, żeby przykleić się do jej koca / maski / łóżeczka.

Uwaga: oczekuję, że moi rodzice będą szczególnie trudni do rozwiązania tego problemu. Nazywają już mój rozdęty brzuch „ładnym”.

Czy ktoś ma jakieś porady lub doświadczenie w radzeniu sobie z tym dylematem?

Niewiele można zrobić, aby powstrzymać falę przypadkowych nieznajomych wychwalających jej wygląd. (I żeby być w porządku, co jeszcze nie znają swoją córkę?) Dość dużo jedyne co znalazłem nawet nieznacznie skuteczny jest przekierowanie do dyskusji na umiejętności lub cechy non-fizycznym.

Co za ładna księżniczka!

Dziękuję Ci. Jesteśmy bardzo dumni, ona może [już się przewrócić], [nakarmić się cheeriosami], [przeczytać], [zbudować domek dla ptaków], [robić więcej pompek niż chłopcy dwa razy w jej wieku]!

Jeśli nadal tryskają wokół jej ładnych włosów, uroczego nosa czy czegokolwiek, po prostu się uśmiechnij i odejdź.

Jest to jednak naprawdę walka na całe życie; niemowlę nie rozumie, czy miła starsza pani mówi jej, że jest śliczną księżniczką, czy dyskutuje o cenie chleba, ale przedszkole może to zrozumieć i zinternalizować tę swobodną rozmowę. Jest mało prawdopodobne, żebym był w stanie zmienić to, co mogą powiedzieć dobroduszni nieznajomi. Zamiast tego skupiam się na tym, jak moja córka może zbudować solidny obraz siebie, zapewniając podstawę pozytywnego wzmocnienia opartego na cechach innych niż wygląd.

• Staramy się modelować dobre zachowanie . Rodzice mają największy wpływ na obraz ich dzieci; jeśli zawsze martwisz się swoim wyglądem lub komentujesz innych (twarzą w twarz lub za ich plecami), zostanie to zauważone i skopiowane. Jeśli jesteś zainteresowany innymi cechami, lub jeśli traktować chłopców i dziewcząt to samo, że będzie uzyskać zauważony i kopiowane. (A jeśli twoja rodzina lub przyjaciele zauważą, że rzadko mówisz o uroczych kręconych włosach Córki, ale zamiast jej wesołego usposobienia, mogą cię również zasugerować).

• Ale nawet jeśli robię to dobrze, reszta świata może tego nie robić i naprawdę o to pytasz. Aby pomóc zrównoważyć, prowadzimy wiele rozmów na temat pozytywnego wizerunku ciała i rozwijania silnego poczucia siebie, które jest oddzielone od wyglądu fizycznego. To kończy się w wielu formach i zmienia się z wiekiem. Kiedyś chodziło o wybieranie ubrań, które lubisz, zmieniło się w zdrowe odżywianie (dobre dla czegoś więcej niż tylko „nie bądź gruby” itp.), A ostatnio jak radzić sobie z przyjaciółmi, którzy ślinią się z powodu chłopców i zawsze martwią się o swoje włosy.

I kilka nieco bardziej szczegółowych rzeczy, które wydają się działać dobrze dla mojej córki:

• Pozwalamy jej wybrać ubrania, włosy i akcesoria (w rozsądnym zakresie), które będzie nosić. Moja córka ma osobisty styl, którego nigdy bym nie wybrała dla siebie lub dla niej, a czasami myślę, że wygląda całkiem głupio. Nie dba o to, jest zadowolona ze wszystkich kolorów i wzorów, a my mówimy jej, że wygląda ładnie, co wybierze.

• Moja animacja jest w balecie, zajęciu, które czasami koncentruje się głównie na wyglądzie: wygładzone włosy z tyłu, makijaż, lśniące satynowe sukienki. Ale to tylko sezonowe występy. Przez cały rok koncentruje się na sile stopy i nogi, choreografii, równowadze i elastyczności, rytmie i innych umiejętnościach. Nawet po występach ja i inni rodzice tańca rozmawiamy o tym, jak jej lata ćwiczeń naprawdę się opłacają, a nie o tym, jak ładnie mieniący się cień do powiek pasuje do wspaniałej sukienki.

• Kiedy robi coś, co jest bardzo sprzeczne ze stereotypowymi oczekiwaniami dotyczącymi płci, daję jej trochę dodatkowej piątki w kategorii „dobra dla ciebie, dziewczyno”. (Jak bycie w stanie wykonać więcej pompek niż niektóre starsze nastolatki w jej klasie karate. SIĘ TAK.)

Jako kobieta, która studiowała naukę i obecnie zajmuje się branżą zdominowaną przez mężczyzn, postaram się przedstawić swoją perspektywę.

Uzupełnienia są udzielane za darmo i podobnie jak nie prosiłbyś o inny rodzaj prezentu, prawdopodobnie nie powinieneś prosić o inny rodzaj uzupełnienia.

Biorąc to pod uwagę, zaleciłbym następujące:

1) Z nieznajomymi lub znajomymi po prostu powiedz „dziękuję” i idź dalej. Daj im korzyść z wątpliwości - ludzie starają się być uprzejmi i często nie myślą dużo o tym, co mówią lub mówią, co chcą usłyszeć (norma społeczna)

2) Przy sobie - pamiętaj, aby często wydzielać dobre wibracje, chwaląc ją i skupiając się bardziej na jej innych cechach i równoważąc całość na swoją korzyść

3) Wyjaśnij im z najbliższą rodziną / przyjaciółmi, że próbujesz to zrobić, i sprawdź, czy chcą się do ciebie przyłączyć (bez leżenia w poczuciu winy). Po prostu odłóż je na bok i powiedz coś w stylu: „Myślę, że szkoda, że ​​ludzie są zbyt skupieni na chwaleniu wyglądu ludzi. Próbuję zrobić wszystko, co w mojej mocy, aby zrównoważyć powierzchowność naszego społeczeństwa, chwaląc umiejętności mojej córki (umiejętności, ciężka praca, wartości itp. ... niektóre z tych rzeczy nie wchodzą jeszcze w grę, ponieważ jest dzieckiem przykład i zachowaj to jako zabawny eksperyment, myślę, że to może zadziałać.

4) Pociesz się świadomością, że twoje podejście jest najważniejsze dla twojej córki . (Prawdopodobnie) przewyższy wszystkie śmieci, które wyrzuca na nią społeczeństwo, czemu nie można zapobiec.

Mój tata jest inżynierem i zawsze zabierał mnie do swojego laboratorium, żeby coś majstrować; byliśmy „naprawionymi przyjaciółmi” w całym domu i dzięki niemu wiem, jak robić wiele „tradycyjnych męskich” czynności związanych z utrzymaniem domu. Kiedy byłem w (na szczęście krótkiej) fazie księżniczki, on i moja mama nie trzymali mnie z dala od księżniczek, ale zamiast tego powiedzieli mi, że księżniczki są takie świetne, ponieważ są dobre z matematyki i nauk ścisłych i wiedzą dużo o przywództwie. Wszystkie te rzeczy były o wiele bardziej krytyczne dla mojego wychowania jako silnej kobiety niż kilka przelotnych komentarzy na temat mojego wyglądu.