Jak pomóc mojemu synowi poradzić sobie z napastliwym seksualnie napastnikiem w wieku przedszkolnym?

13

Mój syn (4 1/2) uczęszcza do przedszkola, które wszyscy bardzo lubimy.

Jest w klasie dzieci od 3 do 5 lat. Zazwyczaj woli spędzać czas ze starszymi dziećmi. W tej konkretnej klasie jest 5 chłopców, którzy są mniej więcej w jego wieku lub nieco starsi. Dwaj z tych chłopców są bardzo blisko z moim synem i wszyscy grają bardzo dobrze razem. Mój syn całkiem dobrze dogaduje się z jednym z trzech pozostałych chłopców, ale jest trochę za wysoki, jak na gust mojego syna, więc nie bawią się zbyt często. Jeden z pozostałych 2, o którym nie słyszymy zbyt często.

Który pozostawia ostatniego starszego chłopca, co jest źródłem problemu.

Ten chłopiec (nazywamy go „Kainem”), wyraźnie ma pewne problemy.

Po raz pierwszy zdaliśmy sobie z tego sprawę, kiedy mój syn skarżył się po szkole, że był zdenerwowany, ponieważ Cain udawał, że się w nim oddaje mocz i nazwał go „głupim”.

Incydent ten powtórzono około tydzień później i zaczęliśmy otrzymywać raporty od mojego syna i jego nauczycieli, że Kain był zamieszany w niektóre incydenty, w wyniku których Kain uderzył mojego syna.

Za każdym razem nauczyciele wydawali się odpowiednio reagować.

Rozmawialiśmy z matkami dwóch chłopców, z którymi mój syn jest najbliżej, i obaj podzielili się, że mieli doniesienia o podobnych incydentach między Kainem i ich synami.

Uświadomiliśmy nauczycielce nasze obawy, a ona odpowiedziała, dzieląc Kaina i mojego syna na różne grupy w ciągu dnia.

Jednak nadal wszyscy wspólnie bawią się na zewnątrz, a Cain często chce bawić się z moim synem i jego dwoma przyjaciółmi. Powiedzieliśmy naszemu synowi, że powinien powiedzieć Kainowi, że nie chce się z nim bawić, ponieważ nie jest miły i uderza, ale to trudne dla mojego syna, zarówno dlatego, że lubi bawić się z innymi dziećmi, jak i ponieważ czasami, gdy bawi się z pozostałymi dwoma chłopcami, dołącza Cain, a mój syn nie chce opuszczać swoich przyjaciół tylko dlatego, że przybył Cain (i nie chcemy też, aby nauczył się radzić sobie z sytuacjami takimi jak to, stale unikając sytuacji ).

Wszystko to przyczyniło się do sytuacji, o której powiedziano nam pod koniec ubiegłego tygodnia.

Najwyraźniej chłopcy bawili się na zewnątrz, a Kain uderzył mojego syna, a potem sięgnął i złapał penisa mojego syna przez spodnie i ścisnął go mocno.

Nauczyciele interweniowali szybko. Cain twierdził, że mój syn go ściga, i że Kain kazał mu przestać, ale żaden z nauczycieli nie wierzy w historię Kaina (wydaje się, że jeden lub więcej nauczycieli było świadkami przynajmniej części sytuacji).

Dyrektor szkoły powiedział nam, że rodzice Kaina zostaną powiadomieni, i poprosił o siedzenie w klasie przez jeden dzień, aby obserwować zachowanie Kaina. Ponadto powiadomiono dyrektora szkoły.

Jednak mój syn jest bardzo zdenerwowany (słusznie!). Mówił o opuszczeniu szkoły przez Kaina, ale mówił także o tym, że sam kończy szkołę, aby nie musiał widzieć się z Kainem.

Ponownie, nie chcemy uczyć mojego syna, że ucieczka jest ważnym sposobem na rozwiązanie wszystkich trudności (chociaż ucieczka jest czasem właściwą odpowiedzią).

Chociaż dajemy szkole szansę rozwiązania tego problemu, co powinniśmy zrobić, aby mój syn nie był prześladowany przez to dziecko? Chcę, żeby czuł się swobodnie w obronie w najbardziej odpowiedni sposób, ale nie chcę też uczyć go, że przemoc fizyczna jest czymś innym niż obroną.

7

To musi być jedna z najbardziej bolesnych części rodzicielstwa.

Dobrze, że nauczyciele kontaktują się z tobą **; jednak obecność rodziców Kaina, choć bardzo ważna dla Kaina i jego rodziców, nie jest zbytnim planem działania. Jakie są pisemne zasady szkoły? Wszystkie szkoły powinny je mieć; nawet w wieku przedszkolnym. Poproś o przeczytanie.

Znęcanie się często rozpoczyna się w wieku przedszkolnym, częściowo z powodu znacznych różnic wielkości, a częściowo z powodu pierwszych ram społecznych stosunkowo niezależnych od nadzoru rodzicielskiego. Z jednego źródła :

Wśród dzieci w wieku od dwóch do sześciu lat prześladowanie rozwija się zwykle w ściśle określonym postępie. Na przykład młody chłopak może zacząć od ukierunkowania i zdominowania wrażliwego rówieśnika [nazywa się to dominacją społeczną] ... Jeśli wczesne przykłady przymusowego zachowania chłopca zostaną zignorowane lub pozostaną niezaznaczone, prawdopodobnie zwiększy ich poziom i / lub zwiększy liczba dzieci, na które celuje. Następnie inne dzieci, które obserwują jego „sukces” i postrzeganą moc, prawdopodobnie przyłączą się - wielokrotnie dominując nad tymi samymi ofiarami lub stosując podobną taktykę, aby atakować i dominować własne ofiary. Jeśli te wczesne formy bezpośredniego znęcania się będą mogły trwać przez kilka miesięcy, mogą powstać hierarchie władzy, z grupami dominujących dzieci regularnie znęcającymi się nad innymi ...

W międzyczasie możesz:

Zapoznaj się z wytycznymi dotyczącymi przeciwdziałania zastraszaniu w innych szkołach w twoim stanie , dystrykcie szkolnym lub stanach, które stopniowo postępują przeciwko zastraszaniu. To może przygotować cię do rozmów z nauczycielami i administratorami oraz dać uzasadnioną podstawę do żądania konkretnych działań, jeśli szkoła twojego syna nie pójdzie wystarczająco daleko (na tym etapie powiedziałbym, że szkoła twojego syna nie idzie daleko wystarcza. Ten dzieciak zasługuje przynajmniej na zaprzeczenie przerwy - place zabaw są częstym miejscem zastraszania - jeśli nie krótkim zawieszeniem.)
Zbadaj biblioterapię . Na tej stronie znajduje się lista książek do przeczytania z dzieckiem (w wieku przedszkolnym i wyższym) na temat zastraszania. Istnieją inne dobre listy w Internecie, a może nawet w twojej bibliotece (możesz zapytać, czy mają bibliotekarza ze szkoleniem w biblioterapii).
Upewnij się, że twój syn ma szeroką gamę „czujących słów”, dzięki którym może wyrazić siebie i innych. W Internecie jest wiele list; Celowałbym nieco powyżej listy uważanej za odpowiednią dla wieku. Zachęć go, aby używał ich w różnych sytuacjach, aby nie skupiać się wyłącznie na dokuczaniu w szkole.
Upewnij się, że twój syn nie internalizuje winy z tego powodu; to nie jego wina w jakikolwiek sposób, kształcie lub formie. Dyskutowanie, dlaczego małe dzieci nękają innych, może pomóc twojemu synowi uniknąć wzięcia na siebie jakiejkolwiek winy, a nawet pomóc mu w odrobinie empatii wobec Kaina (nie pozwolenie na prześladowanie, ale wystarczające, by zrozumieć, że to nie było nic, co zrobił twój syn).
Zapewnij swojemu synowi możliwość zabawy z przyjaciółmi poza szkołą . Może to ułatwić odejście (jeśli to konieczne), jeśli twój syn wie, że będzie miał czas z przyjaciółmi poza szkołą. Poznaj przyjaciół swoich dzieci. Poznaj rodziców znajomych swoich dzieci. Możesz nawet omawiać z nimi wspólne strategie. (Niektóre badania zalecają, aby dziecko nie odchodziło od łobuza, ale przyjaciel szybko powiadomił nauczyciela lub osobę dorosłą).

Co najmniej jedno badanie zalecało zapisanie twojego dziecka do sztuk walki, nie po to, aby mogło ono stosować przemoc, ale tylko po to, by zdobyć zaufanie do własnych zdolności do samostanowienia; również dzieci pewnie siebie rzadziej są obiektem zastraszania.

Możesz sprawdzić witryny blogów, strony na Facebooku, a nawet aplikacje dla rodziców dzieci, które zostały zastraszone.

_{W New Jersey nauczyciele muszą} _{powiadomić rodziców w dniu incydentu, dyrektorzy muszą być zaangażowani w ciągu jednego dnia od zdarzenia, a niewłaściwy kontakt z narządami płciowymi może być postrzegany jako sprawa policji, nie żartuję.}

_{Biblioterapia: strategia pomocy}_{uczniom z zastraszaniem}
_{Korzystanie z biblioterapii w nauczaniu rozwiązywania problemów}
_{EFEKT INTERWENCJI JOTERAPEUTYCZNEJ KLASY BIBLIJNEJ NA POSTRZEGANIACH BULLINGU WŚRÓD NAUCZYCIELI MŁODYCH DZIECI W CIĄGU CZTERECH I PIĘCIU}
_{Zestaw narzędzi profilaktyki zapobiegania}_{znęcaniu się w}_Pensylwanii
_{Oczy na znęcanie się: co możesz zrobić} _{<- dobry zasoby wymienione w tym, w tym strona internetowa American Psychological Association na temat zapobiegania przemocy}

— anongoodnurse
źródło

2

Zgadzam się, że szkoła nie robi wystarczająco dużo, ani nie robi tego wystarczająco szybko. Przy tak wielu okręgach szkolnych o tak ścisłej polityce zerowej tolerancji nie mogę uwierzyć, że takie agresywne zachowanie nie jest bardziej surowe. +1 Za nie rozwodzenie się nad tym, ponieważ to wszystko, na czym mogę się skupić i nie jest to strasznie pomocne, oraz udzielanie praktycznych porad.

3

Ojej. To jest trudne.

Po pierwsze, dobre punkty: masz szkołę po swojej stronie, reagują odpowiednio i brzmi to tak, jakby Kain postępował zgodnie z odpowiednią sekwencją dyscyplinarną. Możesz zapytać o to szkołę: powinni mieć pisemną polisę.

Rozumiem, że chcesz wysłać odpowiednie wiadomości do swojego syna. Sugerowałbym, aby Pana najważniejszym przesłaniem tutaj było to, że poradzicie sobie z tymi sprawami, zwracając się do władz po swojej stronie i że macie prawo nalegać, aby wykonali swoją pracę. Częścią tej pracy jest ochrona twojego syna przed nadużyciami.

Proponuję porozmawiać ze szkołą o twoich obawach. Czy szkoła podejmie kroki w celu zapewnienia bezpieczeństwa Twojemu synowi (a także innym uczniom) przed Kainem? Na przykład, czy Kain może być ograniczony do obszaru placu zabaw blisko nauczyciela nadzorującego?

Myślę, że musisz lepiej zrozumieć relacje syna z tymi dwoma przyjaciółmi. Czy można zaprosić przyjaciół twojego syna, aby odmówili gry z Kainem? Wygląda na to, że to przynajmniej część problemu. Dziwne, że twój syn nie opuszcza swoich przyjaciół, kiedy przybywa Kain, ale chce opuścić szkołę ze swoimi przyjaciółmi. Opuszczenie grupy, gdy przybywa Kain, nie pozwala uniknąć sytuacji, ale składa oświadczenie. Może ci przyjaciele zdecydują, że Kain nie jest tak zabawny jak twój syn, i głosują stopami. A może nie są dobrymi przyjaciółmi, w takim przypadku twój syn musi nauczyć się być od nich niezależny i nie znosić nadużyć w nadziei na zdobycie „przyjaźni”.

— Paul Johnson
źródło

Jeden lub prawdopodobnie obaj jego przyjaciele rozmawiali z rodzicami o zabawie z Cainem, ale jako 4-latkowie mają trudności z przypomnieniem sobie, że właśnie to powinni zrobić, szczególnie gdy są w trakcie dobrze się bawią i pojawia się Kain. Nie sądzę, że mój syn naprawdę chce opuścić szkołę; to tylko on próbował znaleźć rozwiązanie. Wiem, że byłoby mu bardzo smutno zostawić przyjaciół. Na pewno skontaktujemy się ze szkołą, aby zobaczyć, jakie kroki podejmą. Wydaje się jednak, że całkowite rozdzielenie raczej nie będzie możliwe.