Jakie są obiektywne argumenty przeciwko szczepieniom niemowląt i dzieci?

Ostatnio dużo mówi się o rzekomych szkodliwych (potencjalnych?) Skutkach ubocznych szczepień / szczepień dla niemowląt i dzieci. Jakie są obiektywne argumenty przeciwko szczepieniu?

TL; DR: Nie

Aktualizacja z września 2015 r . : Aaron Carroll jaśniej i fachowo odpowiada na to w swojej analizie New York Times „Nie ma szans na debatę: nauka stojąca za szczepieniami” .

Większość rozmów ostatnio dotyczyła tego, w jaki sposób dowody na związek między autyzmem a szczepieniem MMR są fałszywe .

Nie ma więc badań naukowych, które wykazałyby, że współczesne szczepionki są szkodliwe, z wyjątkiem reakcji alergicznych (zwykle białka jaja) i niewielkich skutków ubocznych (gorączka, ból głowy, ból ręki, łzy, ...) . Ponieważ nawet niewielkie działania niepożądane mogą być poważne w niektórych populacjach, niektóre szczepionki nie są podawane wszystkim pacjentom (np. Tym, którzy są zbyt młodzi, starzy, chorzy i / lub uczuleni; Podsumowanie szczepionki przeciwko grypie CDC dla lekarzy ).

Istnieją poważne dowody na to, że szczepionki powstrzymują ludzi przed poważnymi wirusami i chorobami przewlekłymi. Na przykład seria interaktywnych grafik z Wall Street Journal wyjaśnia to, podobnie jak ta pokazująca spadek odry po wprowadzeniu szczepionki:

zdjęcie: Ben Moore

Nie można stwierdzić, że szczepionka nie będzie miała negatywnego wpływu na zdrowie, ale łatwo jest oszacować prawdopodobieństwo, że efekt netto będzie w przeważającej mierze pozytywny. Szczepionki zdecydowanie nie są obojętne - w przeciwnym razie nie działałyby. Po stronie pro-szczepionkowej wiele osób zostało uratowanych, a wiele poprawiło się. Po stronie przeciw szczepionce występują niewielkie skutki uboczne i obecnie niewykrywalne i niezauważalne „nieznane”. Ze względu na dokładność, ryzyko ( „zakażeń szpitalnych” ) i używania igieł ( Guidice i Campbell, 2006 ) są akceptowane jako ryzyko, które jest równoważone z korzyściami płynącymi z opieki zdrowotnej.

Chociaż nie mogę znaleźć żadnych obiektywnych argumentów przeciwko szczepieniu dzieci, dr Sears zapewnia kompleksowy i dobrze uzasadniony przegląd argumentów w „Księdze szczepionek” . Dr Sears proponuje możliwość podania szczepionek w późniejszym wieku i / lub większej liczby szczepionek w późniejszym wieku, np. Aby dziecko otrzymało tylko jedną lub dwie podczas każdej wizyty. Jednym z przykładów, które podaje, jest zakwestionowanie praktyki podawania szczepionki przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B w wieku 1-2 dni - która jest przenoszona drogą płciową i przez wspólne igły - ponieważ ryzyko szczepionki przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu B dla niemowląt i małych dzieci jest większe niż bardzo niskie odsetek Hep B w tym wieku, biorąc pod uwagę fakt, że dziecko w wieku kilku miesięcy lub lat lepiej toleruje szczepionkę niż niemowlę. Jednak,Offit i Moser (2009) sugerują, że dr Sears nie docenia ryzyka Hep-B, wprowadzając w błąd wcześniejsze prace (zwracają również uwagę na inne wady w książce Sears Vaccine).

Odniesienie:

Offit and Moser (2009), The Problem With Dr Bob's Alternative Vaccine Schedule, J. Ped. http://dx.doi.org/10.1542/peds.2008-2189

Giudice and Campbell (2006) Bezigłowe podawanie szczepionki. Recenzje Advanced Delivery Delivery, doi: 10.1016 / j.addr.2005.12.003

Bardzo polecam książkę Bad Science autorstwa dr. Ben Goldacre .
Jest to bardzo istotne dla twojego pytania i odnosi się do niektórych wątpliwości, jakie możesz mieć na temat szczepień.

Jest to również bardzo dobra książka o zrozumieniu różnicy między wynikami badań naukowych a tym, jak są one publikowane w mediach.

Naprawdę nie ma powodu przeciw szczepieniu. Zobacz http://en.wikipedia.org/wiki/Immunization . Korzyści są ogromne. Posunąłbym się nawet do stwierdzenia, że ​​odmowa szczepienia dziecka powinna być uważana za przestępstwo, podobnie jak brak ochrony dziecka za pomocą pasów bezpieczeństwa i fotelików dziecięcych

Oto jedyne znane mi badania medyczne, które łączą szczepienia z wcześniejszym początkiem napadów w tym zaburzeniu: http://www.onmedica.com/newsarticle.aspx?id=e7c292a8-9949-4a65-91f1-3a80d51a7f3b

W tym artykule podkreślono, że immunizacja nie powoduje choroby, ale wydaje się, że powoduje to wcześniej.

FYI: Oto link do wyczerpującej pracy dochodzeniowej na temat źródła strachu przed szczepionką MMR-Autyzm . Jest długa, ale bardzo pouczająca!

Krótko mówiąc, nie ma takiego. Badanie, w którym stwierdzono związek między MMR a autyzmem, było oszukańcze.

Obecna teoria mówi, że autyzm jest wynikiem choroby autoimmunologiczne , związane z reumatoidalnym zapaleniem stawów, MS, choroba Crohna, etc (w rzeczywistości, to wiadomo, że matka z RZS lub w wywiadzie rodzinnym samych miejscach, że kobieta na ryzyko większe dla posiadanie dziecka z autyzmem). Ciało wytwarza przeciwciała, które postrzegają niektóre komórki mózgowe jako nienormalne i „obce”, i atakuje je.

Domniemany związek między autyzmem a szczepieniami można zatem wytłumaczyć zamierzonym efektem szczepionki polegającym na wywołaniu odpowiedzi immunologicznej w ciele dziecka; podwyższona liczba białych krwinek i wytwarzanie przeciwciał w celu „walki” z chorobą szczepionki wyzwala odpowiedź autoimmunologiczną. Nie oznacza to jednak, że sama szczepionka powoduje autyzm, ani że nie zaszczepienie zagrożonych dzieci zapobiegnie rozwojowi autyzmu. Gdy dziecko zachoruje po raz pierwszy, zarazi się zarażeniem, a nawet dostanie alergii, zadziała reakcja autoimmunologiczna.

Oznacza to, że jeśli twoje dziecko ma genetyczne predyspozycje do rozwoju autyzmu, jesteś przeklęty, jeśli tak, i przeklęty, jeśli nie. Zaszczepić dziecko, a szczepionka powoduje u dziecka autyzm; nie szczepić dziecka, a choroba, za pomocą której szczepionka byłaby niewinna, spowoduje takie samo uszkodzenie. Biorąc pod uwagę, że czynniki genetyczne, które powodują autyzm, są mniej więcej szansą 1 na 110 w populacji ogólnej, podczas gdy choroby, którym zapobiegają szczepionki, to zastrzyk 1 na 1, jeśli twoje dziecko jest narażone, szaleństwem jest nieszczepianie dzieci, szczególnie jeśli nie wiem, czy masz czynniki ryzyka autyzmu.

Chociaż zgadzam się z większością innych odpowiedzi (tj. Istnieje niewiele, jeśli istnieją obiektywne argumenty przeciwko szczepieniu), myślę, że bardziej sprawiedliwym byłoby podkreślenie możliwego konfliktu między zdrowiem publicznym, który poprawia się dzięki programom szczepień, a indywidualnym ryzykiem.

Na przykład wirus różyczki jest niebezpieczny dla kobiet w ciąży i nie urodzonych. Immunizujące dziewczyny zapewniają, że nie dostaną wirusa w późniejszym czasie, gdy będą w ciąży. Poprzez uodpornienie chłopców również ryzyko kontaktu kobiety w ciąży z chłopcem zakażonym różyczką staje się bardzo małe. Ale chłopiec ma tylko niewielką korzyść.

Jednym wielkim logicznym argumentem przeciwko szczepieniom jest prawo niezamierzonych konsekwencji. Przewiduję przyszłość przypominającą przeszłość, w której nie szukaliśmy mutacji spowodowanych lekami takimi jak talidomid, gdy klepaliśmy się po plecach, aby zmniejszyć poranne mdłości u kobiet w ciąży.

Wiele szczepień dotyczy nieśmiercionośnych chorób, podczas gdy wszystkie szczepienia są promowane jako ratujące życie i doszło do zgonów spowodowanych szczepieniami.

Ja i inni sprzeciwiamy się wszelkim masowym lekarstwom, takim jak fluor w wodzie pitnej i szczepieniach.

Statystyki dotyczące redukcji chorób są często przedstawiane na wykresach, które rozpoczynają się, gdy szczepionka została stworzona, i nie pokazują, że konkretna choroba malała, zanim szczepionka zaczęła być używana. Takie wprowadzenie w błąd powinno być powodem do niepokoju.

Potęga pieniędzy i korupcja, które wciąż widzimy od dużych, bogatych i potężnych korporacji, zdarzają się także w firmach farmaceutycznych. Czy pozwoliłbyś enronowi wstrzyknąć cokolwiek swoim dzieciom?

Nie sądzę, aby istniał argument, że szczepionki mają ogólny negatywny wpływ na zdrowie publiczne. Jednak niepokoi mnie to, że niektórzy ludzie próbują zamiatać reakcje szczepionek pod dywan, jakby nie istniały. Niepokoi mnie również to, że lekarze wskazujący na ryzyko są ustnie smołowani i upierzeni.

Dla mnie, gdy rozważasz jakąkolwiek interwencję medyczną, jakąkolwiek interwencję medyczną, zawsze istnieje ryzyko i skutki uboczne. Nawet popularne leki, takie jak aspiryna, które są powszechnie uważane za bezpieczne, mogą czasami powodować śmiertelne reakcje u kilku pacjentów. Nie oznacza to, że są złymi narkotykami.

Aby zobaczyć duży obraz, musisz spojrzeć na korzyści płynące z terapii i porównać je z ryzykiem. Robert Sears napisał o tym w swojej „książce o szczepionkach”. Zwrócił uwagę, że ma obawy dotyczące bezpieczeństwa składników szczepionki. Wskazuje również obiektywnie, ile przypadków choroby zakaźnej można było zapobiec dzięki szczepieniom. (Zauważyłem, że większość pism o szczepionkach, zarówno za, jak i przeciw, popada w osobiste ataki na ludzi, z którymi autor się nie zgadza. Robert Sears wydaje się być jednym z niewielu autorów, którzy przedstawiają obiektywne fakty dotyczące osobistego atakowania innych)

Chciałbym dodać, że szczepionki różnią się od siebie pod względem użytych składników i sposobu ich wytwarzania. Niektóre zawierają żywe patogeny; niektóre zawierają martwe patogeny, niektóre zawierają fragmenty martwych patogenów. Niektóre zawierają śladowe ilości toksycznych substancji chemicznych, takich jak aluminium, w celu wzmocnienia odpowiedzi immunologicznej organizmu na szczepionkę. Krótko mówiąc, pytanie „Czy szczepionki są bezpieczne?” jest jak pytanie „Czy tabletki przeciwbólowe są bezpieczne?” Każdy z nich ma inny profil ryzyka i potencjalnych skutków ubocznych.

Oto kilka argumentów:

1. Rząd utworzył fundusz odszkodowań za obrażenia w wyniku szczepień w 1988 r. W celu wypłaty osobom poszkodowanym przez szczepionki. Ich strona jest tutaj: http://www.hrsa.gov/vaccinecompensation/index.html
2. W latach 70. firmy farmaceutyczne były często oskarżane o uszkodzenie szczepionek. Firmy te miały przestać produkować szczepionki, ale rząd wkroczył i uchwalił prawo, które zabrania nikomu pozywania firmy farmaceutycznej za uszkodzenie szczepionek. Więcej informacji tutaj: http://www.cdc.gov/vaccinesafety/Vaccine_Monitoring/history.html

Jako rodzic musisz zdecydować, co stanowi większe ryzyko dla twojego dziecka: choroby lub szczepienia.

Może być przeciwko waszej religii, szczególnie chrześcijaństwu i judaizmowi. Księga Kapłańska zabrania spożywania „chorego” mięsa. Szczepionki wytwarza się przez infekcję zwierzęcej lub ludzkiej tkanki płodowej, a następnie wyekstrahowanie z niej wirusa. Każda szczepionka zawiera zainfekowaną tkankę.

Możesz także sprzeciwić się wykorzystywaniu poronionych płodów w ten sposób. W przypadku niektórych szczepionek można znaleźć szczepionkę innego producenta, która wykorzystuje tkankę zwierzęcą w przeciwieństwie do poronionej ludzkiej tkanki płodowej.

Nie przeprowadzono żadnego badania, aby sprawdzić, czy istnieją jakiekolwiek negatywne skutki związane z pełnym harmonogramem szczepień zalecanym przez CDC. Poszczególne szczepionki muszą być testowane, ale nie wszystkie są testowane razem. Należy przeprowadzić kontrolowane badanie porównujące zaszczepione i nieszczepione dzieci.

Brat i kuzyn mojej żony zarazili się autyzmem zaraz po otrzymaniu szczepionki MMR. Mieli ciężką reakcję, w tym gorączkę i drgawki, a potem byli autystyczni. Społeczność medyczna może cały dzień twierdzić, że szczepionki tego nie spowodowały i nie wierzymy im. Obejrzyj film The Greater Good, aby uzyskać więcej informacji na ten temat.

Uważa się, że ciała niektórych ludzi nie są w stanie poradzić sobie z rtęcią zawartą w szczepionkach. Nie będziemy dawać naszym dzieciom żadnych szczepionek.

Szczepionki i tak nie były odpowiedzialne za spadek chorób: http://childhealthsafety.wordpress.com/graphs/

Aktualizacja:

Powinienem był pominąć te „propagandowe” i po prostu dać osobiste świadectwo. No cóż.

Ana, tak. Jej brat miał 18 miesięcy, kiedy to się stało. On mówił. Dostał swoją szczepionkę MMR. Tej nocy dostał gorączki i ataków. To trwało dwa dni. Potem przestał mówić i jeść i już nie patrzył na ludzi. Przestali podawać mu szczepionki. Jej brat miał szczęście i poczuł się znacznie lepiej. Dzisiaj 11 lat później pomyślisz, że jest dziwny. Jej kuzyn nie miał szczęścia. Dzisiaj jest 20-letnim, bardzo autystycznym młodym mężczyzną. Nadal nie mówi ani nie patrzy na ciebie, a jego rodzice się nim opiekują.